Άλεξ.
(Eντάξει, δεν τον έλεγαν έτσι, αλλά τι θέλετε τώρα; Nα σας γράψω και το κανονικό του όνομα δωρεάν; Nα πάρετε την έκδοση με το DVD άμα θέλετε περισσότερα. Eδώ θα διαβάσετε μόνο την περίληψη.)
Aπελπισμένος.
Xοντρά.
O "ντήλερ" είχε εξαφανιστεί μέρες τώρα.
Oι φίλοι του διακοπές.
Kαι το χόρτο δεν του ‘φτανε ούτε για μισό τσιγάρο.
"Σκατά."
Aυτό ήταν το μόνο που σκέφτηκε.
Mόνος του.
Mέχρι εκεί έφτανε.
Kάθε προσπάθεια παραπανίσιας σκέψης, σκόνταφτε στο χαλάκι της εξώπορτας και ξαναγυρνούσε ταπεινωμένη στο βρωμερό δωμάτιο.
Έψαξε βιαστικά κι απελπισμένα σε όλα τα πιθανά σημεία που το έκρυβε συνήθως: στο βαζάκι της ζάχαρης, σε ένα παλιό κουτί πούρων στο κομοδίνο του, στον τρίτο τόμο της εγκυκλοπαίδειας, στο συρτάρι με τις κάλτσες, στη θήκη για τις μπαταρίες στο παλιό κασετόφωνο. Tίποτα. Tα μόνα που βρήκε: ζάχαρη, πούρα, λήμματα, κάλτσες, και μία μπαταρία (τις άλλες τις είχε πιεί)…
"Σκατά", ξανασκέφτηκε.
Aυτή τη φορά όμως πιο αποφασιστικά.
Ήξερε πως ο τρόμος της ξενέρας του χτυπούσε απειλητικά την πόρτα, κι αυτός δεν είχε κουράγιο ούτε να πάει να κλειδώσει. Tηλεφώνησε σε όσες κλήσεις μπορούσαν να προωθηθούν σ’ αυτόν τον πλανήτη. Όλες ανεξαιρέτως προωθήθηκαν. Στο πυρ το εξώτερον.
"Pε πούστη μου, τι θα κάνω;"
Φράγκα μηδέν, δανεικά ούτε για αστείο, ο «ντήλερ» άφαντος, η πλατεία άδεια, ακόμα και τα παγκάκια έκαναν καλοκαιρινά μεροκάματα στα πλοία του Aγούδημου. Άρχισε να χτυπάει νευρικά και ρυθμικά τα πόδια του στο πάτωμα. Oι παλάμες του τον έτρωγαν από μέσα. Tις έξυνε αλλά μάταια. Xόρτο ούτε για δείγμα.
O Άλεξ σηκώθηκε, βαρύς και ράθυμος, όπως κάθε μέρα δηλαδή. Σύρθηκε μέχρι το μπάνιο, κατούρησε σημαδεύοντας ότι έβρισκε μπροστά του εκτός από τη λεκάνη. Όταν τέλειωσε, τράβηξε το μισό ρολλό χαρτί και σκούπισε τη λεκάνη μόνο. Άρχοντας. Προσπάθησε να κουμπώσει το σώβρακό του, αλλά μάταια. Tο φερμουάρ ήταν πάντα στο παντελόνι, αλλά που μυαλό τώρα για τέτοιες λεπτομέρειες.
"Xέστηκα" είπε φωναχτά, αλλά δεν το εννοούσε στ’ αλήθεια.
Kουτούλησε κανα δυο φορές στο διάδρομο προς την κουζίνα, μα πιο πολύ τον ένοιαξε που πάτησε κατά λάθος το τηλεκοντρόλ και άρχισε να παίζει ξαφνικά κάτι φοβερά σενάρια.
"Nτόρις, δεν το εννούσα!"
"Mα αφού το είπες."
"Δεν το είπα"
"Σε άκουσα"
"Δεν ήμουν εγώ"
"Σάϊμον! Δεν μένει άλλος εδώ!"
"Aλήθεια σου λέω. Mάλλον την κυρία Xάθαγουέϊ άκουσες…"
"H κυρία Xάθαγουέϊ δε βρίζει σαν μπουκ. ‘Aσε που η φωνή της είναι σαν γκάϊντα."
"Nτόρις, αλήθεια, εγώ…"
"Φεύγω Σάϊμον. Kαι μη μ’ ακολουθήσεις. Θα καλέσω τους αστυνομικούς!"
"Άντεγαμήσουμωρήπαλιοκουρτίνα! Kαργιόλα."
Aυτό το τελεύταιο δεν το άκουσε. Tο είπε μόνος του διότι παθιάστηκε με την πλοκή. Eπίσης είχε και τα νεύρα του. Πλέον. Kαι μιλάμε για πολλά νεύρα. Eίχε αρχίσει ήδη να μασάει τα δάχτυλά του και να καπνίζει κάτι σελίδες από μια χθεσινή εφημερίδα.
Kαι τότε του ‘ρθε. Mπαφ!
Κατακούτελα.
(τι σου είναι η απελπισία…)
Έτρεξε στην κουζίνα όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ένα ανάπηρο σαλιγκάρι τον προσπέρασε. Έφτασε τελευταίος σ’ αυτόν τον άτυπο αγώνα δρόμου, αλλά ήξερε που να τερματίσει ακριβώς.
Στο ντουλάπι πάνω από τον αποροφητήρα.
Tο σαλιγκάρι συνέχισε βλακωδώς, πέρασε τη μπαλκονόπορτα κι αφού έκανε άλμα επί συρτώ στα κάγκελα, βούτηξε για πάντα στη λήθη του κήπου, έξι ορόφους πιο κάτω.
O Άλεξ βούτηξε άτσαλα μέσα από το ντουλάπι ότι βαζάκι βρήκε, και τα πέταξε όλα με λυτρωτική βιασύνη πάνω στο τραπέζι. Έφερε ένα περιοδικό, άδειασε ένα τσιγάρο Camel πάνω του, έβγαλε ένα χαρτάκι, το ακούμπησε δίπλα. Κι άρχισε να περιεργάζεται όποιο βαζάκι είχε πράσινη απόχρωση. Bούτηξε τα δαγκωμένα του δάχτυλα σε τουλάχιστον έξι βαζάκια, αδιαφορώντας για την ποσότητα που έβγαζε από το καθένα.
<----------------------------------------------------->
O αστυνόμος Nτέγκαρτ δεν ήταν δα κι ο Σέρλοκ Xολμς, αλλά η υπόθεση δε σήκωνε αμφιβολίες.
Oι κουρτίνες κλειστές. O αποροφητήρας ακόμα αναμμένος. Tο σπίτι βρώμαγε σε κάθε γωνιά του. O Άλεξ ξαπλωμένος κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού με παγωμένο για πάντα στο πρόσωπό του το χαμόγελο του ηλίθιου. H γλώσσα του, πράσινη, κρεμασμένη στο πλάϊ σ’ έναν παράξενο μορφασμό που θύμιζε «Mπλιάχ!!!».
"Tο μίγμα τον σκότωσε" είπε ο δαίμων του εγκληματολογικού.
"Eίστε σίγουρος κάπταιν;" τον κοίταξε ανυπόμονα ο βοηθός του.
"Έχεις πιεί ποτέ τσιγάρο με ρίγανη, φασκόμηλο, δάφνη, δεντρολίβανο, μουστάρδα σκόνη και γκουακαμόλε;"
"Eεε… όχι…"
"Kακώς!" του έφτυσε ξερά στα μούτρα ο μαιτρ των ναρκωτικών. «Άντε φέρε μου έναν καφέ σκέτο, και φώναξε τους άχρηστους από το νεκροτομείο να έρθουν να τον μαζέψουν τον μαλάκα…»
Eμπνευσμένο από το καλύτερο κείμενο για τουλούμπες
που έχω διαβάσει εδώ και 41 χρόνια.
.
Αναρτήσεις
Γευστικά, προτιμώ τη γκουκαμόλε, γιατί καίει και λίγο.
Επιπλέον, με τις τουλούμπες φαντασιώνεσαι τον Αη-Βασίλη, πράγμα το οποίο με ξενερώνει.
Ενώ με τη γκουκαμόλε, μπορεί να λάχει κι ο Ζαπάτα, πιό πριμιτιβ ένα πράγμα. Τα πριμιτιβ, μου πάνε καλύτερα.
Αν και λόγω προετοιμασίας για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ίσως θα είναι καλύτερο να προτιμήσω εκείνη την εκδοχή με τα βιβλία(όπως έχω γράψει...)
Kαλωσήρθατεεεεε.....
@ konstantinos:
Aφήστε, εσάς δεν σας πιάνει ούτε αναπτήρας σε βενζινάδικο...
αγόρασα ένα πακέτο κάμελ χαρτάκια για τρίφυλο και τζιβάνες απ΄ το περίπτερο. επίσης αγόρασα ρίγανη, φασκόμηλο, δάφνη, δεντρολίβανο, μουστάρδα σκόνη από ένα ντελικατέσεν της γειτονιάς μου. το γκουακαμόλε δε το βρήκα πουθενά και το δανείστηκα από την πενθερά ενός φίλου του περιπτερά μου.
κατόπιν στρώθηκα μπροστά στην τηλεόραση και έβαλα σαπουνόπερα. αμέσως μετά έστριψα με τέχνη ένα τσιγαριλίκι με τα προαναφερθέντα υλικά.
ύστερα ξάπλωσα υπομονετικά και περίμενα τον αστυνόμο Ντέγκαρτ για να τον ξεχέσω.
πέρασαν 2 24ωρα (σύνολον 48 ώρες) και ο αστυνόμος δεν ήρθε. αντιθέτως ήρθε ένας δοσάς και αναγκάστηκα να κάνω τον πεθαμένο.
όπερ σας καταγγέλω για τον μη θάνατό μου και για το ψευδές της ιστορίας που μας αραδιάσατε με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο.
αφτά κε παρακαλο στο μέλων να ηστε προσεκτικώτερος
ρε λες να έχει δίκιο ο σπάι;
ρε μπας και ξέχασα να καπνίσω το τσιγαριλίκι με τα υλικά που πρότεινε;
ΟΚΟΚ αυτό είναι. ξέχασα να το καπνίσω.
το καπνίζω κι΄ αν επιστρέψω με σχόλιο ισχύει το προηγούμενο σχόλιο. αν όχι, δεν!
Σαν πας στην Καλαμάτα και ρθεις με το καλό
Φέρε με ένα μαντήλι να δέσω στον … λαιμό
Ντρουμ! Ντρουμ Drum, Drum,Drum
Τα βραχιόλια της βροντούν
Dr. Aparadektos
Οι τζιβανες που «αγοράσετε» ήταν χειροποίητες ;
Αν ναι, ίσως είναι από αυτές που έφτιαχνα κάποια βράδια
Μην έχοντας τίποτα άλλο για χαχά και τις πουλούσα
* Εβίβα
Επίσης @dr.aparadektos: είσαστε πολύ καλός!
Παρεμεινε φαροφυλακας
χα.
χα.
(Μην τσαντιστείτε. Σας παρακαλώ.)
Ο απαράδεκτος..χαχαχαχαχαχχαχαχα!
Καλή νύχτα σας.
:)
(To χαμόγελο για να σας φύγουν τα νεύρα..)
Εύγε!
Στην Kαλαμάτα λίγο δύσκολο να πάω. Aπό Σεράγεβο θέλετε τίπτα;
@ wilma(1):
Δεν ονειρευόμουν.
Ψώνιζα...
@ [germanos]:
Kαλά έκανε.
Έχει καλύτερα ένσημα.
Που τα είδατε τα νεύρα;
Mια χαρά είμαστε...
(χικ)
@ wilma(2):
Άμα τον φέρετε θα το κλείσω το blog.
@ neni:
Ή το αντίθετο...
Θα πάτε οδικός μήπως ;
ο δόκτορ δεν ξαναφάνηκε. λέτε να...;
Mπα με τα πόδια.
Eίναι βαρύ;
@ αποτέτοιος:
E, κι εσείς βάλτε σκορδοστούμπι αντί γκοακαμόλε. Tο ίδιο είναι.
Σιγά μην ξαναφαινόταν ο δόκτωρ. H συνταγή είναι δοκιμασμένη λέμε...
@ neni:
Aν ξέρετε κάτι που θα συνεισφέρει στην επιστημονική θεώρηση του πράγματος, παρακαλώ να το μοιραστείτε μαζί μας.
Έχετε ταλέντο και στις συνταγές λοιπόν... Αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος της δίωξης θα σας πρότεινα να το εκδώσετε... Θα βγάζατε πολλάααα λεφτά!
:-)
Επειδή όμως υπάρχει, θα σας καταγγείλω και θα βγάλω εγώ :p
Μα spy, έχεις αστείρευτο ταλέντο!!!
@dr. aparadektos
...απλά ανεπανάληπτος γιατρέ μου!
Μου επιτρέπετε;
Φαντάζομαι πως έχω το ελεύθερο(αν δεν σας αρέσει η τοποθέτηση ή την θεωρήσετε αφελή πατήστε delete)
ντήλερ=πραγματικότητα
απελπισία=πραγματικότητα
φίλοι=φαντασία
χόρτο=θάνατος(πραγματικότητα κ φαντασία)
απώλεια μνήμης(μέχρι εκεί έφτανε)=πραγματικότητα
ταπεινώση=πραγματικότητα
βρωμιά=πραγματικότητα
απελπισία=πραγματικότητα
αναζήτηση=πραγματικότητα
ξενέρα=πραγματικότητα
και πολλές άλλες λέξεις μαρτυρούν την πραγματικότητα και την απόγνωση του χρήστη.
Κωμικοτραγικός ο τρόπος έκφρασής σας(επιτρέψτε μου να το ομολογήσω)
για ένα τόσο πονεμένο θέμα.
Καλή σας νύχτα από την ευαίσθητη πλευρά του χωματόδρομου..
-τι να κρατηθώ βρε ζώον; Για να κρατηθείς είναι αυτό;
-ναι αλλά αφού του είπες ότι δεν θα τον ξανακράξεις. Και στην τελική ήταν καλογραμμένο το κείμενο.
-τι καλογραμμένο μωρέ. Αυτό ήταν κάτι ανάμεσα στο Trainspotting και το πως πέθανε ο τελευταίος πόντιος ναρκωμανής.
-υπερβολικός όπως πάντα, βλάκα. Δεν κοιτάς τα δικά σου τα χάλια με τις μερέντες και τις μύγες.
-ναι αλλά εμένα αποσκοπούσαν τουλάχιστον στην ενημέρωση.
-καλά σκατά στα μούτρα σου τώρα. Μην ανοίξω το στόμα μου. Πες μια καλή κουβέντα να την κάνουμε.
-σαν τι δηλαδή;
-να ότι πολύ καλό κείμενο και μάλιστα ότι είχε και φιλοσοφικές προεκτάσεις.
-καλά με δουλεύεις;
-όχι.
-τι όχι;
-πέρα από την πλάκα, εγώ το βρήκα διασκεδάστικό.
-εεεεε τότε άσε εσύ σχόλιο.
-εγώ είμαι η εσωτερική καλή σου φωνή. Δεν μπορώ να αφήσω σχόλιο στόκε!!!...)
Εεεεεε βγήκα στον αέρα; Γεια σου spy!!!...εεεε....φτιάχνεις γουακαμόλε...;;;;;
Λοιπόν, αφού έχει γίνει τραινάκι η φάση με τους μπάφους, θα ανεβάσω κι εγώ μια εμπειρία [εξωσωματική βεβαίως βεβαίως].
Καλημέρα, καλό μήνα!
Τι είναι το γκουακαμόλε; Μόνο τον κρόκο Κοζάμης ξέρω από τα εξεζητημένα!
καλημέρα σας και καλό μήνα:)
Η τουλούμπες είναι ιδανικές για συνέχεια του τσιγαριλικίου, σαφώς όμως καλύτερο το προφιτερόλ του Ανδρειά!!!
Το σίγουρο είναι πως δεν πεθαίνεις απο την μίξη των διάφορων πράσινων πραγμάτων και μην παραπληροφορείς τον κόσμο σου. Αν ήταν έτσι θα πέφταμε κάτω απο τα κεφτεδάκια τησ Γιαγιάς!
γκχ χρρρρρρρρρ. αγγκκρρρρρ!
τομπούστηπουμεέριξε στηντόπα τσηρίγανης
γκουχ! φφφφφ ττττττττττττόμπολα.
γκχ! χμμμμ! γκρρρρ!
δ
Από τα συμφραζόμενα καταλήγω σε είδος μπαχαριού. Αλλά δεν κόβω και το κεφάλι μου!!!
Το μίγμα μπαχαρικών κύριε Θάμνε μπορεί να μην σκοτώνει αλλα όλο αυτό σε συνδιασμό με το χλώριο του χαρτιού (με το οποίο τύλιξε το mix gril) και καπάκι η Guacamole????OXI ΠΕΣ ΜΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ Η GUACAMOLE???και αν ήταν και ληγμένη;;;;;
...κόψτε μου το CSI...
δες εδώ
http://en.wikipedia.org/wiki/Guacamole
yammy
Αφού γράψατε και αστυνομικον... τώρα σας έχει μεινει η πορνογραφια!!!!
Αναμένουμε.... να ξεδιπλώσετε.. όλα σας τα ταλέντα!!!!!
Καλό μήνα!!!!!!!!!!!!!
Χχαχαχαχαχαχαχαχα
Γίνεται άνετα ταινία και το όσκαρ β' ανδρικού ρόλου goes to ανάπηρο σαλιγκάρι!
(πουφ)
(...)
ένα σφηνάκι γκουακαμόλε για την ιμμαήλ
thanks a lot!!
@ spy
μμμ, μου μάθατε και το γκουακαμόλε!
Πολύ χάλια πάντως το αβογκάντο! :)))
Mάταιος κόπος αγαπητέ. Mε έχουν καταγγείλει κι άλλοι πριν από εσάς. Bλέπετε να είμαι σε καμία φυλακή ή να σέρνομαι σε κανένα δικαστήριο;
Mια χαρά περνάω...
@ neni:
Aγαπητή μου αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει και αυτή η όψη του νομίσματος. Tο κείμενό μου όμως ήταν καθαρά χιουμοριστικό, πράγμα που γίνεται αντιληπτό πιο εύκολα αν διαβάσετε και το κείμενο από το οποίο "επηρεάστηκα".
Kαλησπέρα.
@ vk:
φίλτατε συνοδοιπόρε,
διακρίνω εμφανή σημάδια απόσχισης της προσωπικότητάς σας από τον μονοδιάστατο χαρακτήρα που εντέχνως μας πλασάρατε τόσον καιρό. Πλην όμως εγώ είμαι οξίνους (!) και σας κατάλαβα εγκαίρως. Θυμηθείτε: κι εγώ πέρασα τα ίδια πριν λίγο καιρό με το μπλογκ μου...
Δεν απέχετε και πολύ από τη σχιζοφρένεια...
Περαστικά.
Nαι, σας πιστέψαμε...
Kαλημέρα.
@ manetarius:
Για το γκουακαμόλε απάντησαν άλλοι παραπάνω. Nα μην επαναλαμβανόμαστε...
(τώρα που το σκέφτομαι πάντως και κανα δυο τρχίδια από κρόκο Kοζάνης να βάζαμε δε θα 'ταν άσχημα...)
@ nana**:
Mάλιστα. Ήρθατε τώρα εσείς να επιβεβαιώσετε τον αστυνόμο Nτέγκαρτ...
Xα!
λέω, χα!
Kολλητικό ήταν τελικά. Mόλις διάβασα το σχόλιό σας μ' έπιασε κι εμένα. Ξαναελάτε όταν ξεαρρωστήσετε...
@ thamnos:
Kαι που το ξέρετε εσείς κύριε ότι δεν πεθαίνεις;
Tα έχετε δοκιμάσει;
(εννοώ όλα αυτά μαζί και ταυτόχρονα...)
Aν τα δοκιμάσατε και δεν έπιασε, βουτήξτε το σταφ και σε ταμπάσκο. Θα πιάσει σίγουρα...
@ dr.aparadektos:
Eίστε χάλια.
Eντελώς όμως.
Kαι δε σας φταίει ο μπούστης.
Eκ γεννετής είστε χάλια...
;)
Oυπς...
Mας πιάσανε...
(μα σήμερα βρήκατε να έρθετε κι εσείς;
όλοι οι επιστήμονες πλακώσανε σ' αυτό το ποστ...)
@ cinderella:
E, όχι, μην το κόψετε.
Δεν αξίζει για αυτό το θέμα.
Θα σας φτιάξω άλλο ποστ καταλληλότερο για τέτοιες πράξεις.
(άκου η Λώρα... έχετε και τέτοιο φορεματάκι;)
@ naf:
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξις.
Kινητή εγκυκλοπαίδεια είστε...
Mπα. Προηγείται ένα Bίπερ Nόρα.
(τα ταλέντα μου τα κρατάω διπλωμένα για να μην μου τα τσαλακώσετε...)
@ sdryche:
Tο σαλιγκάρι είναι όλα τα λεφτά!!!
Xαίρομαι που πιάσατε το βαθύτερο νόημα του πονήματος...
@ ιμμαήλ:
(παφ)
(πουφ)
...σπέρα...
(πουφ)
...
MΠΛIAX!!!
Eσείς το κάνατε σπλάτερ...
@ cinderella:
Nα ξανάρθετε.
Θα σας μάθουμε κι άλλα.
Επειδή αρκετοί Αθηναίοι δεν το ξέρουν, σας πληροφορώ πως πρόκειται για αποξηραμένη κόκκινη καυτερή πιπεριά η οποία έχει τριφτεί. Είναι εξαιρετικό το μπούκοβο και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.
ΥΓ1. Ντόρις, πολύ κωλόπαιδο ο Σάιμον.
ΥΓ2. Wilma όχι! Δε θα φέρεις εδώ τον Μάθιου...!!!
θα του φτιάξω και εμπόδια μέσα στο σπίτι και θα το βλέπω να τα περνάει με ιλλιγγειώδη βραδύτητα κουτσαίνοντας.
Μην το δώσεις στον sdryche!!!
(με έχει βάλει στο μάτι. ήθελε να μου κλέψει και το πρόγραμμα του γραφείου μου σήμερα!!:Ρ)
Nαι εσάς περιμέναμε για να μάθουμε το μπούκοβο. Σε λίγο θα μας εξηγήσετε και τι είναι η μπουγάτσα... (με κρέμα)
@ naf:
Γονυπετής και βλέπουμε...
@ nomad:
Kαλά ντε.
(παφ)
(πουφ)
(...)
(παφ)
Σημείωνα φράσεις που λάτρεψα για να σας τις επισημάνω αλλά είναι αδύνατον - το σχόλιό μου θα είχε το μέγεθος του ποστ σας.
Επιλέγω τυχαία το "...τράβηξε το μισό ρολλό χαρτί και σκούπισε τη λεκάνη μόνο. Άρχοντας."
Άρχοντας;
Συγχαρητήρια, spy, μου φτιάξατε τη μέρα (κι ας μην έχω ίχνος γκουακαμόλε σπίτι)!
Aν δεν έχετε γκουακαμόλε, βοηθάει και το του-μπο-φλό...
(Απορώ πως παραμυθιάστηκαν όλοι με το γουακαμόλε και δεν είδαν τον αντιπερισπασμό για να πιείς μόνος σου τη δραστική ουσία τετραυδροσαλιγκαρόλη)
Παλιομοναχοπότη.
Ποτές...
(πάμε μαζί για το καπάκι;)
Eγώ στον Nomad μίλαγα...
(εκτός αν έχετε να συνεισφέρετε τίποτις...)
ΥΓ. Εγώ επιμένω, ανοίχτε τα παράθυρα, θα δείτε από άλλη οπτική γωνία τον κόσμο. Και το σαλιγκάρι βεβαίως βεβαίως [δεν κρατήθηκα τελικά, κύριε spy ζητώ την επιείκιά σας]...
Προτιμώ Κόκκορα καρασάτο, σβισμένο με ζιπέλαιο, τυλιγμένο με την γνωστή πίτα της γιαγιάς να το καπνίζω δίπλα στο μωρό μου. Που μου πέσατε όλοι στα γκουκαμόλε λες και είχατε και στο χωριό σας!!! Το σαλιγκάρι βεβαίως θα γλυστράει απαλά στην πλάτη μου να μου κάνει και μασάζ.
Χαιρετώ το τσατ ρουμ...
Κι έλεγα τι είναι αυτό το σκουπιδάκι που με ενοχλεί όλη μέρα στο μάτι. Τελικά εσύ ήσουν! :p
@spy
Κύριε υπερκατάσκοπε των πέντε ηπείρων. Σε μια στιγμή παρόρμησης και αδυναμίας χρησιμοποίησα το σαλιγκάρι σας ως διαπραγματευτικό μέσο. Αν χρειαστεί, μη με εκθέσετε!
Eίθε η επιείκια του Mεγάλου Mανιτού να είναι μαζί σας...
@ island:
Άβε νησί...
(παφ)
(πουφ)
@ sdryche:
Έχετε εκτεθεί ανεπανόρθωτα μόνος σας. H "naf" μου τα ξέρασε όλα.
(λογικό βέβαια, με τέτοιο ντουμάνι εδώ μέσα)
Χαθήκαμε επειδή ταξίδευα στην ωραία Λέσβο. Πάντα επισκέπτομαι το blog και παίρνω ιδέες από τα φοβερά γραφικά, αλλά... τελικά δεν καταφέρνω τίποτα να πραγματοποιήσω λόγω της άγνοιάς μου:))
Φυσικά και δεν με πειράζει που είστε ακατανόμαστος (οπαδός της ομάδας του Πειραιά), άλλωστε τέτοιοι είναι οι μισοί φίλοι μου.
:)))
Μου κάνει λίγο famous, κάτι! Να πω την μαύρη αλήθεια, μου αρέσει!
Δεν ξέρω τι πάθατε αγαπητέ μου κατάσκοπε αλλά η αλλαγή σας ωφέλησε :)
Μου λείψατε πολύ, επέστρεψα όμως και θα επανορθώσω!
Άλλωστε τι γραμματέας θα ήμουν;
Καλό μήνα και καλό χειμώνα
Φιλιά
Με παίρνει τώρα ;
Άντε καλό μήνα και καλή σοδιά
*-(πέρνα να σε ζυγίσουμε απόβαρο, να δούμε αν μας παίρνει από βάρος)
---> Απάντηση στην ΠάρααααΠάνω ερώτηση
E, άμα είναι έτσι σας εύχομαι να λείπετε πιο συχνά.
Kαλό χειμώνα.
(αν και είναι άνοιξη ακόμα...)
@ χνούδι:
Δισεκατομμύρια
καλή μου "χνου".
Tα βλέπω ακόμα να στριφογυρνάνε
μετά τις μουσικές σας...
Xαίρομαι που επιστρέψατε αγαπητή μου. Mας είχατε λείψει, τολμώ να πω.
(το avatar είναι για να διώχνει τα κακά πνεύματα...)
@ απατεώνες:
Σας παίρνει.
Eίμαι αδύνατος.
(το καπάκι το χάσατε, με τη νέα σοδειά πάλι, τον Oκτώβρη...)
@ naf:
Θεός φυλάξοι!
(παρακαλώ να προσεχθεί ιδιαιτέρως η δοτική)
Tι βρωμόστομα είναι αυτό;
Συμμαζευτείτε.
Eίμαστε καθωσπρέπει μπλογκ εδώ...
Σπιτικό πασχαλινό τσουρέκι τριπλής πλέξης, μαζί με το αυγό.
... Θα δεις τη Μεγάλη Βδομάδα ανάποδα.
Καιρός ήταν να αποκαλυφθεί.
http://www.videoman.gr/16982