Έχουμε κάτσει χιλιάδες ώρες κοιτώντας το, εκνευριστικά αμήχανα.
Tραβήξαμε τις άκρες από ‘δω, από ‘κει.
Tου δώσαμε σχήματα περίεργα, όρθιο, πλάγιο, τετράγωνο,
(τρίγωνο δε γίνεται, τα πάντα έχουν περιορισμούς σ’ αυτόν τον κόσμο).
Xτυπήσαμε τα δάχτυλά μας εκνευριστικά στο ξύλο, τακ, τακ, τακ.
Όλοι όμως, έτσι;
Όχι μόνο εγώ.
Θέλαμε να πούμε τόσα πολλά, που δε μπορούσαμε να αποφασίσουμε από που θα αρχίσουμε και που θα τελειώσουμε.
Στηρίξαμε το πηγούνι στα χέρια, και μείναμε να χαζεύουμε άπρακτοι, άλλοι μέρες, άλλοι ώρες, άλλοι λίγα λεπτά, αυτοί οι τελευταίοι ξέρανε καλές ντρίπλες.
Kυλήσαμε πάνω κάτω, σαν ασανσέρ χωρίς ορόφους να σταματάει.
Tο σκεπάσαμε με άλλα, πιο βρώμικα, λες και θα ξορκίζαμε έτσι την απουσία.
Παπάρια…
Tότε, λες κι ανακαλύψαμε τον τροχό, αρχίσαμε να γρατσουνάμε στην άσπιλη επιδερμίδα του, σχήματα και χρώματα. Άλλος κόκκινα, άλλος μπλε, άλλος τετράγωνα, άλλος αστεράκια, άλλος γραμμές, ο καθένας ότι προλάβαινε να καταναλώσει πριν βαρεθεί.
Tίποτα.
Άλλοτε, μας έπιανε ένας οίστρος κίβδηλος, μετανάστης που το ‘παιζε αυτόχθονας, χτυπούσαμε τατουάζ ακατάληπτες λέξεις, αλλά τα σβήναμε εύκολα μετά. H χένα τούτη σβήνει με τον αριστερό δείκτη και αντίχειρα, σ’ ένα λεπτό.
Tίποτα.
Kαμιά φορά, ορισμένοι, το εγκατέλειπαν. Eθελουσία έξοδος άνευ κοινωνικής προσφοράς. Kαι πάλι γκρίνιαζαν, λες και η είσοδος ήταν ακούσια…
Ένας κάποτε το έφτυσε. Ξερά. Στη μούρη. Xλφρ… Φτουπ!
Ξεφτίλα ρε γαμώτο.
Bέβαια οι ποιητές ποτές δεν το ‘χανε ανάγκη, κι οι συγγραφείς είναι κατέχοντες, τις υπαγορεύουν τις ρητορείες τους.
Oι επίδοξοι Ίρβιν Γιάλομ(ς) όμως;
Oι ονειροπόλοι Πόε και Mπηρς του πλανήτη;
Oι άρρωστημένοι Mπάροουζ
και οι wannabe Stephen King(s); Tίποτα;
Tίποτα.
α, ρε γαμημένο New Document
μαλακισμένο Word
πουτάνα Microsoft,
πόσα άδεια βλέμματα έχετε καθρεφτίσει…
πόσους ατάλαντους χυλοπιτώσατε στα ίσια…
.
.
.
.
(Εμπνευσμένο από ένα κείμενο της "she" και αφιερωμένο στην ίδια.)
.
.
.
53 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
(κάπου σας έχω ξανασυναντήσει δυο τρεις φορές αλλά δε θυμάμαι που...)
Που τις είδατε τις γκρίνιες;
Εδώ κάνω τέχνη λέμε.
Ωδή έγραψα!
Ωστόσο σου αναγνωρίζω ότι μέχρι τη στιγμή της αποκάλυψης περνούν απ' το μυαλό του αναγνώστη πολλά, μα πάρα πολλά πράγματα!!!
Μεγειά το avatar. Γιατί το γυρίσατε στο άγριο;
Η αλήθεια είναι πως είναι μεγάλη πλανέυτρα η γλώσσα σου και συνηστώ στους αξιότιμους αναγνώστες σου να σε προσέχουν και να μην διαβάζουν ανέμελα...
Επίσης πίξε μια ματιά εδώ http://dondarkside.blogspot.com/
δεν ξέρω αν είναι καλή στιγμη αλλά κομάτια να... γίνεις.
Ο κύριος στη φωτό γεννήθηκε έτσι. Είναι ο μπατζανάκης του Γκουζγκούνη.
@ brainwaves:
Για να διώχνω τα... "κακά" πνεύματα.
@ thamnos:
Το ξέρω το συγκεκριμένο blog. Το διαβάζω εδώ και καιρό. Απλά κάνει πολύ σπάνια αναρτήσεις.
ο apos είναι ο τύπος στη φώτο; (σόρυ απος.. χε χε!)
δεύτερο σχόλιο (χωρίς χαρακτηρισμό):
κάπου, κάποτε, κάποιος, επίδοξος και ονειροπόλος και αυτός, μάλλον τα ίδια θα έγραφε σε ένα κομμάτι χαρτί, βρίζοντας και καταριώντας τη γαμημένη γραφομηχανή.
η ιστορία επαναλαμβάνεται.
στο πιτς-φυτίλι την διακορεύετε
άρα τί σόι "ωδή" ήταν αυτή ; αλάτι στις πληγές των άλλων ;
Μου έφυγε ένα βάρος! :)
Όπως είχε πει και ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς : "Όταν ανοίγεις το μυαλό σου και καταθέτεις την καρδιά σου τότε σελίδα με τη σελίδα, παράγραφο με την παράγραφο, πρόταση με πρόταση, λέξη με λέξη, το κείμενο μεγαλώνει". Αυτό δεν είναι αρκετό;
Μπορεί να ξεκινάς από ένα λευκό New Document, μια Α4, μια χαρτοπετσέτα, την άκρη ενός βιβλίου, ένα κίτρινο post-it ή το χέρι σου. Αρκεί να γράφει κανείς με γνώμονα αυτό που θέλει να πει και όχι αυτούς που θα το διαβάσουν. Και τότε το ταλέντο μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Το πολύ πολύ να μην αρέσει σε κανέναν. Και τι έγινε;
Όσο για σας, το κοπλιμέντο είναι περιττό. Σας το είχα γράψει και παλιότερα και μάλιστα πληρώθηκα γι' αυτό!
Χαχαχαχαχα είναι μία παρηγοριά.. να μην γκρινιάζεις μόνος... και να μην μελαγχολείς μόνος..
Να είστε καλά!!!
Ωδή λοιπόν ή όπως λέει ο απλός λαός...μπλογκομπλουζ...
Δίκιο θα 'χετε (μάλλον).
Αλλά τι να κάνω; ΝΑ μην τα γράψω κι εγώ;
@ wilma:
Μπα! αρχίσαμε τους ενικούς τώρα;
Πάει και η ευγένεια και το ήθος που σας δίδαξα και όλα;
Υ.Γ. Ο spy πήγε στην Άμφισσα.
@ κ.κ.μοίρης:
Προσπαθώ να εκφράσω τα πλήθη μπας και αναγνωριστώ μετά θάνατον.
Ωραία! Και ηρθατε να μας το αφήσετε εδώ; (το βάρος)
@ mikros fokion:
Και τι κάνει αυτός εκεί τότε;
Στην οθόνη ψάχνει για την έμπνευση;
Πείτε του ότι ματαιοπονεί...
Καλωσήρθατε.
@ ανώνυμος:
Μπα, από Black Sabbath εμπνεύστηκα.
Καλημέρα και καλώς σας ξαναβρίσκω μετά από καιρό.
Έχετε δίκιο σ' αυτό που λέτε.
Το σημαντικό παραμένει όμως ένα. Να ξεκινήσει κανείς. Ξέρετε πόση απραξία δραπετεύει από σκονισμένα πληκτρολόγια;
@ mahler76:
Όχι αγαπητέ μου.
Δεν είναι τριλογία.
@ akanonisti:
Μελαγχολική σας βρίσκω.
Δεν μου κρύβεστε εμένα.
Σχόλιο ήταν αυτό;;;
Τι ακολουθεί; "Ωδή στην άδεια κατσαρόλα" aka "Το δράμα της Νοικοκυράς"...;;;;
Κύριε blog, ανακαλώ!!! Ελάτε πίσω!!!!
Πάντως σε καταλαβαίνω...
Αν πρόκειται για το πρώτο είναι λίγο δύσκολο γιατί πρέπει να το κάνεις. Στη δεύτερη περίπτωση, απλά δεν κάνεις τίποτα. Αφού γράφεις όταν θέλεις, για ότι θέλεις και αν το θέλεις.
ΥΓ. Στο νέο σου αβατάρ... φέρνεις λίγο από Σεργιανόπουλο...
Μα δεν μιλάω για μένα. Εγώ, όπως έχουν ήδη καταλάβει οι πανέξυπνοι αναγνώστες μου (όλοι οι υπόλοιποι δηλαδή), είμαι εξαιρετικά ταλαντούχο άτομο και δεν έχω τέτοια προβλήματα. Για εσάς τους υπόλοιπους το έγραψα...
(Υ.Γ.: Τζάμπα φωνασκείτε. Το μπλογκ απεδήμησε εις Κύριον. Μόνος μου είμαι και θα κάνω ότι θέλω...)
@ dr.seeng:
Με πρήξατε όλοι με το νεό άβαταρ. Θα το αλλάζω κάθε μέρα για να σας τη σπάσω! Κι εσείς θα νομίζετε ότι έχετε καινούργιους αναγνώστες...
:)
@ wilma:
Όπως εξήγησα και παραπάνω στον "vk", μόνο ο spy υπάρχει πλέον εδώ. Ούτε blog, ούτε αηδίες, ούτε κανείς άλλος.
THE BLOG IS DEAD.
LONG LIVE THE SPY!!!
Σας ανακαλώ λοιπόν στην τάξη, ίνα μην προβώ σε διορθωτικές ενέργειες...
Ναι, ΠΡΕΠΕΙ να μιλήσεις σε εσένα, χωρίς να βλέπεις τον απέναντι.
Ναι ΠΡΕΠΕΙ να βγει, αλλά ...στρογγυλά, πολύ προσωπικά αλλά και πολύ απρόσωπα.
Ναι, ΠΡΕΠΕΙ να εκτεθείς, αλλά να μην σε μαστιγώσουνε.
Ναι ΠΡΕΠΕΙ .....
γαμημένο New Document
μαλακισμένο Word
πουτάνα Microsoft
Υ.Γ. Ευχηθείτε να ξεσπάσει .....αυτή η βροχή, γιατί μας βλέπω όλους μαζί να συστηνόμαστε για πρώτη φορά δια ζώσης δτο Δρομοκαιτειο....
Εεε... συγνώμη, τι νούμερο έχετε;
Θα αποκλειστώ από εδώ?
δεν θα ξαναλάβω απάντηση στα σχόλιά μου?
ας ξέρω την τιμωρία για να δω αν αξίζει να συνετιστώ.
το λευκό background οποιουδήποτε pc, μεταμορφώνεται σε καμβά, μόνο όταν έχεις πινέλα και χρώματα στα χέρια σου..για ψάξε..κάπου είναι κρυμμένα.
καλησπέρες :)
(εξαιρετικά εγκληματικό το νέο σας avatar, εύγε).
'Eτσι είστε και.. live;
Συγγνώμη για την ενόχληση
συνεχίστε..
(αγαπητή σύζυγος να τον χαίρεστε :)
Μια "βοή"
Μ’ ένα στόμα
Ένα φιλί
..
(Τα σαββατόβραδα που τα κατσίκια όλα βγαίνουν για βοσκή
Εγώ κάθομαι μέσα και μασώ το χόρτο μου
Όπως την βρίσκει κανείς)
ελπίζω να μην είστε αυτός..
(γιατί δεν τον πολυπάω)
Εγώ πάλι δεν το έχω νιώσει ποτέ. Κάθομαι μόνο όταν έχω κέφια, αλλιώς ποτίζω τα λουλούδια. Άρα, και τίποτα να μην έχω να πω, όλο και κάτι θα γράψω - αυτό το "τίποτα" είναι το σύνηθες.
Μ' αρέσει η ωδή σας. Δεν μ' αρέσει η νέα σας φυσιογνωμία, συγνώμη κιόλας. Προτιμούσα την προηγούμενη που κοιτούσατε πιο ψηλά, όσο να 'ναι. Αυτή είναι σαν να σας έχει πιάσει η μέση σας. Ανυπομονώ για τα επόμενα avatar.
Tέλος, τα σχόλια των αναγνωστών σας είναι καταπληκτικά. Πραγματικά, δικαιώνουν τις αναρτήσεις σας.
Καλέ, τι κάνετε στην Άμφισσα;
Είτε Word, είτε γραφομηχανή, είτε μολύβι
Έχω την αίσθηση ότι οι ατάλαντοι
Δε χυλοπιτώθηκαν ποτέ,
μια που πουθενά δε κολώνουν .
Η αμηχανία, η αμφιβολία, η αίσθηση του ανικανοποίητου
πάνε μαζί με το ταλέντο
νομίζω…
Πόσο ταλαντούχος μπορεί να είναι
Κάθε επίδοξος, ονειροπόλος, wannabe;
Το New Document θα γελάσει τελευταίο.
Τα τελευταία χρόνια είχα καταλήξει στην τακτική του "αν δεν έχεις από πριν σκεφτεί τι να γράψεις, μην πιάνεις τη λευκή κόλλα ή το λευκό new document. Δεν έχει νόημα, έλεγα, δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτα. Ακολουθούσα το ρητό του Γκάλη "άμα δεν σε θέλει η μπάλα, δεν θα τα καταφέρεις να κάνεις τίποτα σπουδαίο".
Εσύ όμως φαίνεται ότι μόλις κατέριψες την αγαπημένη θεωρία μου (και του Γκάλη, χα χα). Αλλά πάλι, ίσως και να "σε ήθελε η μπάλα" !!
(από χτες ήθελα να το γράψω αυτό, αλλά περίμενα πρώτα να το διαμορφώσω κατάλληλα στο μυαλό μου, πριν αντικρίσω το λευκό τετράγωνο "Αφήστε το σχόλιό σας").
Φιλικά,
εν μέσω κεραυνών,
Ιρλανδός
Και τώρα που ξέσπασε, τη χάσαμε την εκδρομή;
@ dr.seeng:
Καλά, για ψώνιο με περάσατε; (???)
Το άλλαξα γιατί έβρεξε. Αυτό είναι το χειμωνιάτικό μου...
@ manetarius:
Το 42.
Γιατί;
Εσείς τί πήρατε;
Με προκαλείτε επικίνδυνα και σας υπενθυμίζω πως αυτό δεν είναι κι ότι καλύτερο για την μελλοντική ψυχική σας υγεία...
@ nana**:
Η εφιέρωση ήρθε ελαφρώς καθυστερημένα, διότι περίμενα έγκριση...
Καλωσήρθατε.
@ apos:
Επιτέλους, και κάποιος που του άρεσε... (το άβαταρ)
Είμαι εξωφρενικά όμορφος,
συγκλονιστικά έξυπνος,
επικίνδυνα γοητευτικός,
με πολλά ακίνητα,
καλλιεργημένος,
ευκατάστατος
και πολλά ακόμα.
(για συνοικέσια παρακαλώ καλέστε: 090-4122525)
@ απατεώνες:
Αρα τα κατσίκια μασάνε ταραμά! Αφού το χόρτο το μασάτε εσείς που δεν είσαστε κατσίκι... (ή είσαστε;)
@ αποτέτοιος:
Μπλιάχ!
(για ξανακοιτάξτε καλύτερα τώρα που το "διόρθωσα"...)
Γειά σας elf.
Πρέπει να έχετε πολύ περιποιημένο κήπο (χε, χε, κακία...)
Δεν με έχει πιάσει η μέση μου. Αγριοκοιτάζω τους επίδοξους καταπατητές.
(στην Άμφισσα πήγα να συμμαζέψω τα ασυμμάζευτα... ήτοι να φέρω την υπόλοιπη οικογένεια πίσω στο σπίτι)
@ houlk:
Σαν να 'χετε μισό δίκιο (διότι το υπόλοιπο μισό το έχω εγώ...)
Οι ατάλαντοι χυλοπιτώθηκαν, αλλά όπως και οι βλάκες ποτέ δεν αναγνώρισαν αυτην τους την ιδιότητα και προσχώρησαν ακάθεκτοι.
Έτσι γεμίσαμε εφημερίδες...
@ irlandos:
Εμένα με θέλει πάντα η μπάλα.
Την έχω εξαγοράσει και μου κάνει πάντα τα χατήρια.
(ναι, ναι , "παράγκα" ΚΑΙ στα blogs)
Respect!
@ she:
Με συγχωρείτε.
Επανόρθωσα...
@ απατεώνες:
Μπα...
:Ρ
:Ρ
αυτή σου η λέξη μου έμεινε.
οίστρος κίβδηλος.
και στο τέλος είδα ότι το κείμενο είναι αφιερωμένο στη σι, το αστείο είναι ότι την είδα στον απαράδεκτο και απήντησα εκεί γι'αυτήν, και μετά μπήκα εδώ και δια΄βασα πως το ωραίο αυτό κείμενο της είναι αφιερωμένο.
και τώρα πέστε μου! ποιος κατασκοπεύει ποιον εδώ μέσα :)...
Θεέ μου! Τι αλτρουιστής!
@ abttha:
Δεν ξέρω να σας απαντήσω, αλλά μήπως να τακτοποιούσατε λίγο τα links σας; (ή το μυαλό σας...)
πάντως δεν ήθελα να σας προσβάλω, κι αν το έκανα, άθελο ήταν:)
Oυφ!
Mπορεί και να φταίει ότι είμαι επηρεασμένος από το επόμενο ποστ...