Κάθομαι και σε κοιτάζω έτσι όπως μεγαλώνεις και χαμογελάω.Το βλέμα μου λίγο πιο πάνω από την οθόνη που με κρύβει, ευθυγραμμίζεται με τα μελλούμενα, που καλά κρυμένα και προφυλαγμένα, μεγαλώνουν στην κοιλιά σου. Εσύ νομίζεις φυσικά, πως κάθομαι με τις ώρες στο internet και χαζεύω αηδίες δεξιά κι αριστερά. Καλύτερα.
Καμιά φορά κάνω πως πληκτρολογώ κιόλας, ενώ στην ουσία γράφω “xc%&#)pfp8r hduw 0uh -3d8h hx-ui@%r48o7gh 43%#)+@*7807” σε άδεια φακελάκια στο desktop μου, για να νομίζεις ότι γράφω περισπούδαστα κείμενα και συνταρακτικά ποστ, και να με αφήνεις ανενόχλητο. Έτσι εγώ ευθυγραμμίζω την άκρη της οθόνης, ώστε να μη χρειάζεται να κουνάω το κεφάλι μου και με καταλαβαίνεις, και γράφω ποιήματα στο μυαλό μου, που δεν θα καταθέσω σε κανένα χαρτί.
Ζωγραφίζω μόνος μου ψεύτικους κόσμους πασπαλισμένους με άχνη ζάχαρη και φλούδες σοκολάτας, ντύνω τις σιωπές μας με μελωδίες από ξυλόφωνα και πλαγίαυλους, και ξεκουράζομαι πάνω σε μια πράσινη μοκέτα που μέσα της φωλιάζουν ξωτικά και νάνοι.
Ένα χάσμα μας χωρίζει, αγεφύρωτο για άλλες 136 ημέρες.
Εγώ θα πέφτω από τη μια αντίφαση στην άλλη προσπαθώντας να μη χτυπήσω άσχημα. Θα σχεδιάζω επιθέσεις σε φρούρια απόρθητα και θα ‘χω μόνο χάρτινα στρατιωτάκια στη διάθεσή μου. Θα τρέχω σαν τρελός να προλάβω τρένα που δεν με θέλουν. Θα ξενυχτάω τα βράδυα με οδοντογλυφίδες στα μάτια και παρέα telemarketing και θα κοιμάμαι το πρωί που κοιμούνται και οι εφιάλτες. Θα ξιφομαχώ στην άσφαλτο με τις εμμονές μου και με τις Σειρήνες και κάθε απόγευμα θα σου φέρνουν σε ένα σεντόνι το ίδιο πτώμα μου, ξανά και ξανά.
Εσύ, θα χαϊδεύεις απαλά την αμηχανία μας, μην τρομάξει και γίνει φόβος και θα τραγουδάς στιχάκια από τραγούδια που θα γράψω άμα επιζήσω. Θα γελάς δυνατά για να φεύγουν οι κατσαρίδες απ’ το σπίτι, και θα μας σκεπάζεις τα βράδυα για να μην κρυώνουμε.
Και μια μέρα, θα κρατήσουμε το χέρι ό ένας του άλλου
και θα είμαστε πολλοί...
.
.
.
.
.
.
58 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
ξανά και ξανά και ξανά...
και την 136η μέρα:
μπλίμ μπλομ!!!
Ευτυχείτε, κύριε spy!
Φτου και βγαίνω!
Μα καλά πίσω από την πλάτη μου κρυφτήκατε Κύριε spy;
Ξανά-φυλάω παιδιά, έκανε ζαβολιά!
κύριε spy μας εξέπληξε η τρυφερότητα των γραφομένων σας!!!
θα σου έχει και αδυναμία η κόρη..
όπως λέγαμε στο στρατό 136 είναι πολλές;
εγώ θα ήθελα να δω το 136 μέρες μετά :))
φιλιά βρόχινα...
Υ.Γ. τρυφερότατο κείμενο, υπέροχο. ήδη είστε...πολλοί και ευτυχής η μικρή που θα έχει τέτοια ποικιλία ;)
:)
Θα με θυμηθείτε...
:-)
Καμιά φορά, είναι καλό να μοιράζεστε τα συναισθήματα σας με την ενδιαφερόμενη! Αλλά αργεί ακόμα ε;
Υ.Γ. Κόψτε τα τα ρημάδια τα μανιτάρια... δεν βλέπετε τι έχω πάθει εγώ;
Μετά θα τρέχετε τόσο πολύ για πάνες (δικές σας και οι δύο και του μωρού) που από την κούραση θα αφήνεστε και μπορεί έτσι να δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο κενό.
Πολλοί ξεγελάστηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο, χωρίς να αποτελώ εξαίρεση. Άντε μετά να ξαναβρεις τα λόγια ή τις χειρονομίες-γέφυρες και τον άνθρωπό σου...
http://hdd345f.wordpress.com/2008/10/31/mini-splendor/
Σελιτσάνος.
Τα σκεύη μου
Ευτυχώ, ευτυχώς!
@ b|a|s|n\i/a:
Θα σας έλεγα τώρα τίποτε για τις χιονόμπαλλες και τα glitter αλλά έχετε χάρη που είστε ευγενικός άνθρωπος και μου είστε εξαιρετικά συμπαθής...
:)
@ neni:
Μπερδεύτηκα.
Σας πέρασα για τη βιβλιοθήκη.
@ ria:
Κι εμάς μας εξέπληξε η επίσκεψή σας. Να είστε καλά.
136 και τρελαίνομαι!
(εμείς οι πιο παλιοί...)
@ Νεράιδα της βροχής:
Εδώ θα είμαστε (πρώτα ο Βούδας) να το δούμε όλοι μαζί...
@ rosie:
Ξέρω ότι με καταλαβαίνετε.
:)
@ mamma:
Τι να σας απαντήσω τώρα εγώ σ' αυτό;
:)))))))))))))))))))))))
Το σίγουρο και στο εύχομαι, είναι να πιάσει αράχνες το lapi topi σου μετά από αυτές!
Κράτα γερά και θα μείνεις "καταπληκτικός" στο τελείωμα...
Θα σας έλεγα να φάτε τη γλώσσα σας, αλλά δεν έχουμε πατάτες τηγανητές και δεν ξέρω αν θα σας αρέσει σκέτη...
@ manetarius:
Τα μοιράζομαι, έστω κι έτσι.
(διαβάζει, ξέρετε...)
Υ.Γ. Θα τα κόψω. Σήμερα συνειδοτοποίησα το μέγεθος της καταστροφής...
@ Cleareaching:
Μην είστε τόσο απαισιόδοξη.
(μόλις επέστρεψα από μια ωραία αγκαλιά έγραψα αυτό το ποστ)
@ Σελιτσάνος:
Θα σας παρακαλούσα να μην βάζετε links που παραπέμπουν στις εξωσυζυγικές μου σχέσεις. Μας διαβάζει και η σύζυγος και άντε μετά να της εξηγήσω τι εστί τέχνη...
:)
:)
:)
Ελπίζω να εννοείτε θα είναι μαζί σας στο ΔΙΚΟ ΣΑΣ σπίτι, και θα πασαλείβει τους ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ τοίχους με glitter και άλλες τέτοιες αηδίες, διότι προφανώς καταλαβαίνετε πως στο Spy Mansion αυτά αποτελούν απαγορευμένες πράξεις...
@ k@terin@:
Είναι που σπούδασα ζωγραφική στο δημοτικό, γι αυτό.
@ island:
Να προσέχετε αγαπητέ μου που εκτοξέυετε τις απειλές σας, διότι θα σας εκτοξεύσω κανέναν πύραυλο από πλαστελίνη στο κεφάλι, και θα έχουμε αίματα...
Πως μπορώ να βοηθήσω;
Μήπως την επόμενη φορά να με διαβάζατε στο σπίτι;
:)
@ apos:
Στον εμπνευστή...
@ thamnos:
Μα γιατί;
Θα το ξεσκονίζουμε κι αυτό, μαζί με το υπόλοιπο σπίτι. Δεν είμαστε βρωμιάρηδες...
-άπρακτος καλλιτέχνης...
-διάσημος ανώνυμος...
-ευκατάστατος επαίτης...
-μουγγός διαδηλωτής...
-ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου...
και ίσως στο μέλλον να χρειαστεί να προσθέσετε ....
-ευαίσθητος χαζομπαμπάς....
Απολαύστε όσο μπορείτε αυτές τις 136 μέρες!
Μετά, θα είναι δύσκολο ακόμα και να ακούσετε τις σκέψεις σας! lol :)
Καλό απόγευμα!
να ένας δήθεν σκληρός άντρας και κρυφομελλοντοχαζομπαμπάς.
βλέπω να εκτοπιζετε τη συζυγο για χάρη της κόρης.
Αυτη σας η αναρτηση μου αρεσε απ ολες περισσοτερο, οχι λογω του Προδερμ που ξερνανε οι ποροι σας ουτε λογω του δεξιου σας χεριου (δεξιοχειρ δεν ειστε?)που γραφει μονο και μονο απο αμηχανια, για να απασχοληθει με κατι μπας και ξεχαστει απ το να αδημονει να σφιξει ενα αλλο μικρο χερι. Οχι για ολα αυτα... μα γιατι απορρεει. Δεν εκβαλλει μονο. Και μενα μ αρεσουν οι αναρτησεις που απορρεουν. Ελπιζω να γινομαι αντιληπτη.
Ξαπλωμένος σε μαύρο φόντο. Χαλαρός.
Και ονειρεύεται...
Ο γνώριμός μου Spy...
136 απολαυστικές μέρες αναμονής σας εύχομαι!
όμορφο το εσωτερικό της φωτογραφίας, όπως θα έλεγε και ένας γνωστός μας..εικονολάγνος
Να είστε καλά και οι τρεις σας
Και λίγα λέτε αγαπητή
Όνομα και πράγμα.
να'σαι καλά να τις χαρείς !
Καλή χρονιά με υγεία και χαρές.
:)))
ξερετε τι ειναι τυχη;
ξερετε αλλα θα σας το ξαναγραψω εδω.
εσυ+εκεινη+το παιδακι σας.
καληνυχτες
Εγώ παντως σας εύχομαι μια ζωή μέσα στα ροζ, στο glitter, τις ντισκομπάλες. Που το δωματιό της να είναι η Barbarella...χαχαχαχα!!!
Αυτές είναι ωραίες και όμορφες εικόνες.
:)))
δ
παρεπιπτόντως,σας ευχαρίστησα και στο φτωχικό μου, αλλά θέλω να πω και από δω, πως:σ' ευχαριστώ πολύ γιά το δώρο.
δ
Μάλλον ειρωνευόταν, διότι εμένα μου γεννήθηκε (όπα!!) το ίδιο ερώτημα με αυτό της Νέλλυ:
"Είσαι ο ίδιος?"
Μήπως έχει γίνει κατάληψη του μπλογκ από κανέναν άλλο, κάποιον μπλογκοπειρατή ?
Διάβαζα το κείμενο, μετα φόβου και προσοχής, είναι η αλήθεια, περίμενα να εμφανιστεί κάποιος δολοφόνος, κάποιο μαχαίρι, κάποιο τεμαχισμένο πτώμα (με κάποιο κομμάτι του να λείπει) ...
Αλλά τίποτα ...
Μόνο ... στοργή και προδέρμ!!!
Φιλικά,
Ιρλανδός
Προφανώς δεν ψωνίζετε από τον κατάλληλο προμηθευτή. Αλλά δεν θα σας ανοίξω εγώ τα μάτια. Ας προσέχατε.
@ maria maltezou:
Ή και "έγκλειστος στο Δρομοκαϊτειο". Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλλάσει το μέλλον....
@ Lilith:
Που να με δείτε και με μαύρο παλτό.
Κι αυτό μου πάει...
@ ntetzevou:
Σας ευχαριστώ τα μάλλα.
Να, τέτοια μου γράφετε, και μετά η κυρία Spy ζηλεύει...
(δεν μπορώ να διαχειριστώ τη διασημότητά μου πλέον...)
@ wilma:
Ε, δεν θα δυσκολεύεστε δα.
Ξέρετε.
@ ocean soul:
Με παρεξηγήσατε. Πότε το έπαιξα εγώ σκληρός άντρας; Από βούτυρο είμαι, όπως όλοι οι μπαμπάδες άλλωστε...
@ nelly:
Απολύτως αντιληπτή.
Μόνο που ξέρετε, αυτές που απορρέουν, σε αδειάζουν κιόλας, και ζούμε και σε καιρούς ξηρασίας.
Πάντως μην ανησυχείτε, ο ίδιος είμαι, κάνω ότι μπορώ για να με συμπαθήσετε κι άλλο...
:)
(δεξιόχειρ, ναι)
Περιμένατε να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός για να έρθετε, ε;
:)
(μας λείψατε)
@ diVa:
Όπως θα δείτε παρακάτω, τον τσακίσαμε...
Χα!
@ g for george:
Δηλαδή τι πιστεύατε τόσον καιρό;
Πως σας κοροϊδεύω;
@ fpboy:
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Καλή Χρονιά και σε σας.
Nα 'στε καλά.
Καλωσήρθατε στο παντοπωλείο μας.
@ deadend mind:
Θα 'ναι που ταιριάζουν τα άβατάρς σας. Λογικό να ταιριάζουν και οι απόψεις σας.
(λαλίστατες σας βρίσκω και τις δύο...)
@ alicia:
Γλυκιά μου alicia,
το ξέρω. Και αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερη τύχη. Το να το ξέρεις.
@ Ράνια:
Με κολακεύετε, αλλά θα σας το συγχωρήσω στην πρώτη σας επίσκεψη.
:)
Καλωσήρθατε κι εσείς.
Και λίγα λέτε.
Και στα δικά σας εύχομαι, μια ωραία μέρα...
@ VK in Athens:
Δηλαδή εσείς που νομίζετε ότι έχω το αυτί μου; Στα ακουστικά του Mahler;
Τις ευχές δεν θέλω να τις σχολιάσω καν, διότι αποφάσισα να δείξω το καλό μου πρόσωπο σε αυτό το ποστ και δεν θα μου το χαλάσετε εσείς. Εντάξει;
@ κ.κ.μοίρης:
Και να σκεφτείτε ότι μόνο του βγήκε έτσι, το άτιμο. Εγώ για σκληρό πορνό το πήγαινα.
@ demetrat:
Μην με ευχαριστείτε. Κι εμένα δώρο μου το έκανε (άθελα του) ο αποπάνω σας. Είναι από αυτά τα δώρα που πρέπει να αλλάζουν χέρια και να αγγίζουν πολλούς.
@ irlandos:
Κοιτάξτε, ακόμα κι ο Stephen King (ατυχής η σύγκριση, το ξέρω, με αδικεί) στην προσωπική του ζωή, καλός άνθρωπος είναι...
Κοίτα να δεις φίλε μου κάτι άνθρωποι που υπάρχουν...
Τσ, τσ, τσ...έλεος...
:))
Θα επανορθώσω.
και όμως συγκινητικό...γιατί είναι απίστευτα...αληθινό ,τρυφερό και δυνατό!
Σας ευχαριστώ πολύ.
Καλωσήρθατε στο μαιευτήριό μας.
@ φάβα:
Καλωσήρθατε κι εσείς, αλλά δεν σας ευχαριστώ.
:)
Να σας ευχαριστήσει αυτή στην οποία απευθύνεστε.
(Και μ΄έναν πόνο που λένε...)
[Έως τότε να κάνετε πολλά χάδια στην στρογγυλή κοιλίτσα. Τα νοιώθουν και τα χρειάζονται και οι δύο. Και το μωράκι και η μαμά του.]