Ίου ίου

by Spy στις: 1/26/2009 07:31:00 μ.μ.

Ένα ασθενοφόρο ουρλιάζει εδώ και μέρες στο κεφάλι μου.
Πήρα Depon, Panadol, Ασπιρίνη, Mesulid, Ponstan, ναρκωτικά, και φρυγανιές από το ψιλικατζίδικο, διότι πεινούσα κιόλας, αλλά τίποτα. Κατά κάποιον τρόπο πρέπει να έχει εγκλωβιστεί εκεί μέσα, καθώς εκτός από τη σειρήνα, ακούω μονίμως και τα λάστιχά του να τρίζουν στην άσφαλτο, το δε μυαλό μου μπαλαντζάρει πότε δεξιά και πότε αριστερά, διότι προφανώς είναι και φορτωμένο με τίποτα μισολιπόθυμους παππούδες (το ασθενοφόρο), και όπως και να το κάνουμε πόσο βάρος μπορεί να ισορροπήσει ένα κεφάλι μόνο του;

Εχθές το βράδυ πρέπει να τράκαρε.
Το κατάλαβα αυτό διότι κοιμόμουν και είχε σχετική ησυχία (η σειρήνα δεν μετράει, την είχα ψιλοσυνηθίσει) οπότε δεν γινόταν να μην αντιληφθώ τις άναρθρες κραυγές αλλά και τις βρισιές που περιφέρονταν μέσα στο μυαλό μου σαν αδέσποτες. Νομίζω πως λίγο πριν είχα ακούσει και ένα "σκρατσμπουγκουπ!" αλλά αυτό δεν μετράει σαν evidence καθώς όπως προείπα κοιμόμουν. Λογικά ο τύφλας που το οδηγούσε δεν είδε τον καινούργιο πυροσβεστικό κρουνό που έχω εγκαταστήσει, και πήγε κι έπεσε επάνω του το ζώον, χάνοντας την πορεία του, για να σταματήσει τελικά στη βιτρίνα με τα χριστουγεννιάτικα (που μου έχουν ξεμείνει και τα πουλάω μισοτιμής).

Μετά από λίγο (κανένα δίωρο πρέπει να ‘τανε) έφτασε και η τροχαία.
Ένα ανακριτικό και ένα περιπολικό. Γέμισε η περιοχή με μπλε φωτάκια που στριφογύριζαν και αναβοσβήνανε, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο. Τόσα χρόνια στο βυθό, έχω συνηθίσει στο μπλε μ’ αρέσει δεν μ’ αρέσει. Το κακό ήταν πως πολλαπλασιάστηκαν οι σειρήνες και με τόσες διαφορετικές συχνότητες ακόμα κι ένας καλά εκπαιδευμένος ηχολήπτης θα μπερδευόταν σε βαθμό αυτοπυρπόλησης. Όταν, δε, άρχισαν τις ανακρίσεις, ακόμα και οι καλύτεροι οικογενειάρχες που έμεναν τριγύρω και είχαν σκάσει μύτη για τα κανάλια, άρχισαν να κόβουν τις φλέβες τους με σκουριασμένα κονσερβοκούτια.

Η Πυροσβεστική ήρθε να με αποτελειώσει.
Ο κόκκινος φάρος του οχήματος, άρχισε να φλερτάρει αηδιαστικά με τους άλλους που ήταν ήδη εκεί, δίνοντας μια απόκοσμη μωβ απόχρωση στο τοπίο, οι φοβεροί αυτοί τύποι με τις ασημένιες στολές sanitas foil σκαρφάλωναν σε όποια σκάλα κινδύνου έβρισκαν, και έσωζαν γατάκια από τα παρακείμενα δέντρα, ενώ μια ομάδα αντρών από κάτω είχε ήδη τεντώσει αυτό το πανί με το στόχο που βλέπουμε στις ταινίες με τον Leslie Nielsen, ελπίζοντας να πετύχουν το πιάνο που έπεφτε από τον φλεγόμενο δέκατο έβδομο όροφο. Χάλια. Η σειρήνα του οχήματος ήταν ελαφρώς χαλασμένη, διότι την είχαν αντικαταστήσει κοψοχρονιά με μια μεταχειρισμένη από φάρο νησιού εν αποστρατεία, κι αντί να κάνει "ίου-ίου" έκανε "βριινζζζγκ γκιιεεκκττλκρρ". Τα άπαντα του Ιάννη Ξενάκη μου φαίνονταν η πιο γλυκιά μελωδία μπροστά της.

Όταν ήχησε η σειρήνα της εκκλησίας δεν άντεξα.
Πάντοτε τις φοβόμουν αυτές, γιατί αρχικά νόμιζα πως δεν υπήρχανε, και μετά μου είπε ο μπαμπάς μου (που είχε πάει και στην Κύπρο με το πραξικόπημα) πως "σημαίνουν πόλεμο όταν τις ακούς αυτές παιδί μου", και τότε έκανα ότι ακριβώς με είχαν συμβουλέψει στην σχολή αντιμετώπισης έκτακτων κρίσεων και ακραίων καιρικών φαινομένων. Άνοιξα μια μικρή τρύπα στην άσφαλτο, 25-30 πόντους πάνω κάτω, κι έχωσα γρήγορα το κεφάλι μου μέσα.

Δεν ξέρω αν έκανα ότι καλύτερο μπορούσα,
αλλά από εχθές το βράδυ τρώω πίσσα,
και κλάνω ανεξέλεγκτα προς τον ουρανό.

Κωλοκατάσταση...


.
.
.
.
.
.
.

Labels: , , , ,

43 Comments:

  1. b|a|s|n\i/a said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 8:00 μ.μ.  
    τσιγάρα δεν πήρατε;
    οι τριάντα πόντοι είναι μαζί με τον λαιμό;
    http://www.youtube.com/watch?v=zCkNu9OxThc
    rosie said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 8:05 μ.μ.  
    Φτάνουν 30 πόντοι για να νιώσει κανείς στρουθοκάμηλος;
    Ανώνυμος said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 8:06 μ.μ.  
    εγω αν ενιωθα και ακουγα ολα αυτα
    θα πηγαινα στο Δαφνι.
    μη νου πω καλυτερα στη Λερο θα ειχα κλεισει σοιτα με θεα το Αιγαιο.
    Αξιος!!!!!!!!!!!
    Ανώνυμος said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 8:32 μ.μ.  
    "Χοροπηδώ,χοροπηδώ
    κι έχω ένα τσίρκο ηλέκτρικό
    μες στο μυαλό μου..."


    (Προσέξτε με τα τσιγάρα,που ανάβετε διαρκώς,μη γίνει ο κώλος σας υψικάμινος).

    Σελιτσάνος.
    Spy said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 8:36 μ.μ.  
    @ b|a|s|n\i/a:
    Προφανώς δεν αντιληφθήκατε ορθώς.
    Οι 30 πόντοι δεν είναι βάθος, είναι πλάτος. Ε, και γορρίλας να είμαι, χωράω.


    @ rosie:
    Εξαρτάται από το μέγεθος της αντίληψης (άρα και του εγκεφάλου). Ξέρω κάποιους που βολεύονται και με 5 πόντους.


    @ Ανώνυμος:
    Σας καταλαβαίνω. Απλά εγώ μόλις γύρισα από το Κονγκό και δεν αντέχω άλλο ταξίδι.


    @ Σελιτσάνος:
    Μα επιτέλους!
    Ούτε ο μπαμπάς μου δεν είναι τόσο υπερπροστατευτικός.
    Δήμητρα said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 10:20 μ.μ.  
    Ουφ...ημικρανία μου θύμισες...Και πριν λίγο απαλλάχτηκα απ αυτήν αυτή τη βδομάδα...Καλησπέρα είπα;;
    Talisker said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 10:40 μ.μ.  
    Mεγαλειοτατε
    γιατι δεν φωναξατε τον μαγο της Αυλης να σας διαβασει??

    -ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ
    -ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΙ!

    πφ πια εσεις οι γιαππηδες να μην αντιλαμβανεστε τη σοβαροτητα της βασκανιας!

    (::::)))))_)
    wilma said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 11:24 μ.μ.  
    Δηλαδή κύριε spy κάποια στιγμή πρέπει να το δούμε αυτό το πράγμα. Πόσα ψυχοσωματικά θα με πιάνουν όταν διαβάζω τα posts σας? Μπορείτε να μου πείτε για ποιο λόγο τα ζω εγώ όλα αυτά? Γιατί ταυτίζομαι με τους ήρωές σας?
    Ευτυχώς που υπάρχει πάντα εκείνος ο κλόουν κάτω από τη σιδεριά του δρόμου που μου θυμίζει ότι είμαι καλά. Ευτυχώς.
    Ανώνυμος said...
    26 Ιανουαρίου 2009 στις 11:29 μ.μ.  
    αν παίζατε σε χωματόδρομους ποτέ δεν θα το παθαίνατε αυτό
    Masterpcm said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 12:28 π.μ.  
    Ακόμα και στο όνειρό σας, το κράτος άργησε να λειτουργήσει...
    Τι να πεί κανείς... δεν έχουμε καμμιά ελπίδα...

    Παρεπιμπόντως... ούτε κι εσείς... μάλλον θα σας χαλάσει κι άλλο η ...πίσσα.

    Περαστικά σας.
    neni said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 12:36 π.μ.  
    @ K.K. Μοίρης

    Δηλαδή, συγνώμη, εσείς τι φίλος είστε; Βουτήξτε τον spy και με το ζόρι φέρτε τον στον χωματόδρομο και κυλήστε τον στην λάσπη.Είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος για την περίπτωση του.
    apos said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 1:45 π.μ.  
    Kαλύτερα και από χωματόδρομους... σε αλάνες!
    ο αποτέτοιος said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 3:13 π.μ.  
    είπαμε. don't let it bring you(iouiou) down.

    (μα ιάννη ξενάκη; έλεος..)
    Ανώνυμος said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 8:46 π.μ.  
    α!απο το ταξιδι στο κογκο το παθατε?
    ε ,οσο να πει κανεις ειναι μεγαλο ταξιδι .εχετε και σεις τα δικια σας.δεν ειναι τιποτα.μια δραμαμινη των 20 mrg και θα ειστε περδικι
    καλημερα σας.
    Tzeve said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 8:58 π.μ.  
    o κώλος σας είναι εκτεθειμένος αγαπητέ κύριε spy...αυτό το λέτε εσείς το καλύτερο που μπορούσατε να κάνετε;;;;;
    next_day said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 10:23 π.μ.  
    Αγαπητε Κε. Spy, πρώτον νομίζω ότι αντί για ασθενοφόρο υπάρχει μια τεράστια σύγχηση μέσα στο μυαλό σας...
    και η λυσή είναι απλή...
    αφού μπορείτε να δημιουργείτε ασθενοφόρα, πυροσβετικούς κρουνούς και όλα όσα περιγράφετε, δημιουργήστε κι ένα κουμπάκι "mute", πατήστε το και ησυχάστε μια για πάντα ή για όσο θέλετε τουλάχιστον!!!!
    Καλημέρα σας!!!
    diva said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 12:36 μ.μ.  
    Stand up, child

    and then stand still

    The Game begins
    Ανώνυμος said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 1:33 μ.μ.  
    το ασθενοφόρο και ο θόρυβός του πέρασε. με τον θόρυβο του κώλ΅@#$ σας τι λέτε να κάνετε;
    thamnos said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 1:57 μ.μ.  
    Ιου ίου ίου σκούζει και φωνάζει η Ρούλα Δημητρίου...
    Αν ψάχνεις τον πάτο με αυτό τον τρόπο είσαι γελασμένος, τον πήγαν αλλού.
    manetarius said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 2:56 μ.μ.  
    Σας έχω ευχάριστα νέα:
    Έρχεται ο θείος stop.
    Aπό τη Σουηδία ξαναstop!
    Coco said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 4:09 μ.μ.  
    τρομερός αυτός ο γενάρης
    tovenito said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 4:09 μ.μ.  
    εγώ έχω όλα αυτά τα συμπτώματα χωρίς να παίρνω κανένα φάρμακο.
    να κάνουμε σύλλογο
    Ατίθασος ενήλικας said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 4:51 μ.μ.  
    iou iou iou !!!

    http://www.youtube.com/watch?v=k1UOtQdi7yQ
    Spy said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 5:14 μ.μ.  
    @ Δήμητρα:
    Πιστέψτε με, η ημικρανία δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτό.


    @ Talisker:
    Υψηλοτάτη,
    εγώ φώναζα, αλλά εσείς προφανώς είχατε το iPod στα αυτιά και δεν ακούγατε τίποτα.
    (όταν λέτε "εσείς" οι γιάππηδες, τι ακριβώς εννοείτε;)


    @ wilma:
    Τον βλέπετε ακόμα τον κλόουν;
    Διότι εμένα μου φαίνεται ξεθωριασμένος πλέον (ή έχουν αρχίσει να γερνάνε και τα μάτια μου;)


    @ Κ.Κ.Μοίρης:
    Γιατί;
    Έχουν ηχομόνωση;
    Spy said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 5:19 μ.μ.  
    @ Masterpcm:
    Είστε για να δίνετε ελπίδες σε αρρώστους εσείς...
    Τι να σας πω...;


    @ neni:
    Μα τι λέτε δεσποινίς;
    Τα λασπόλουτρα μας μάραναν...


    @ apos:
    Μα τι έχετε πάθει όλοι;
    Σας δείχνω για τύπος που του λείπουν οι κούνιες;


    @ αποτέτοιος:
    Συγγνώμη δηλαδή, αλλά δεν σας αρέσει; Το άβατάρ σας είναι σαν την μουσική του οπτικοποιημένη...


    @ Ανώνυμος:
    Την πήρα τη δραμαμίνη που λέτε.
    Τώρα τι να την κάνω;
    Ανώνυμος said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 5:22 μ.μ.  
    το οτι υπαρχει ασθενοφορο ειναι κακό. το οτι ουρλιάζει ειναι καλο όμως. υπαρχουν και χειρότερα (αλλά μη μου γράψετε εμενα ποτέ "υπάρχουν και χειρότερα" γιατί το σιχαίνομαι)
    Spy said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 5:58 μ.μ.  
    @ Λασπολόγος:
    Όχι, αλλά τουλάχιστον ομορφαίνω τον περιβάλλοντα χώρο!
    (τον έχετε δει τον κώλο μου;)


    @ next_day:
    Εδώ είναι το πρόβλημα.
    Με το mute πατημένο τα άκουγα όλα αυτά. Αφήστε, δράμα...
    Καλωσήρθατε παρεπιπτόντως.


    @ diVa:
    Stand still?
    Why?
    Am I goin' to be anybody's target?


    @ chichipiru:
    Προς το παρόν μου έβαλε έναν φελλό ο γείτονας.
    (ενοχλεί τόσο πολύ;)


    @ thamnos:
    Η Ρούλα ποιά είναι;
    Η αδερφή της Άντζελας;
    ola kala said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 6:00 μ.μ.  
    την επομενη φορα να ανοιξετε μεγαλυτερη τρυπα να χωραει και το σωμα μονο το κεφαλι τι να σου κανει!
    Spy said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 6:07 μ.μ.  
    @ manetarius:
    A, έκτακτα!
    Καλά να περάσετε!
    (εγώ θα είμαι στο Ουζμπεκιστάν)


    @ Coco:
    Και δεν έρχονται κι οι Αλκυονίδες...


    @ tovene592:
    Nαι. Και με το καλημέρα να κατέβουμε σε απεργία, να μας δείχνουν τα κανάλια!
    (το ψώνιο μέσα μου ποτέ δεν κοιμάται)


    @ απατεώνες:
    Χαλλλαρά....


    @ deadend mind:
    Ε, ε... γκχμ... τι κάνετε; καλά;
    (με κομπλάρατε και δεν ήξερα τι άλλο να γράψω...)
    Valisia said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 9:00 μ.μ.  
    Nα λέτε πάλι καλά που δεν ήταν φωνές τύπου Penderecki(St. Luke Passion) γιατί κάτι μου λέει ότι θα σας έπαιρναν αυτά τα πράσινα ανθρωπάκια του διαστήματος με όχημα σειρηνάτο και πολύ avant-garde και θα σας άφηναν στην μέση της σελήνης να σκάβετε όλη μέρα για να έχετε μόνιμο πονοκέφαλο.
    Spy said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 9:16 μ.μ.  
    @ ola kala:
    Μπαρδόν, αλλά έχετε δει εσείς στρουθοκάμηλο να βάζει και τον κώλο της μέσα;


    @ Valisia:
    Είμαστε και κωλόφαρδοι δηλαδή...
    ola kala said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 9:23 μ.μ.  
    οχι αλλα εχω δει ανθρωπους να προσπαθουν να βαλουν και τον κ...
    τους μεσα!
    Ανώνυμος said...
    27 Ιανουαρίου 2009 στις 11:02 μ.μ.  
    Μην ανησυχείτε, αγαπητέ συνάδελφε, θα είναι κάποια έμπνευση που θέλει τρομαγμένη να βγει στην επιφάνεια. Εχει καιρό να μου συμβεί, αν αναρωτιέστε, αλλά το συγκεκριμένο "βριινζζζγκ γκιιεεκκττλκρρ" είναι χαρακτηριστικός θόρυβος. Θα σας έλεγα την επόμενη φορά να σχεδιάσετε πιο λειτουργικές πινακίδες κυκλοφορίας για τα οχήματα, γιατί βλέπω πολύ τράφικο στον εγκέφαλό σας. Ίσως ένα ακόμα φανάρι; Το πρόβλημα, δε, με τις πορδές δεν μπορώ να το εξηγήσω. Αν βάζατε το κεφάλι σας στην τρύπα με άλλη κλίση ίσως...
    Ανώνυμος said...
    28 Ιανουαρίου 2009 στις 2:47 μ.μ.  
    Υποπτεύομαι πως πρέπει να κοιτάξετε το "αυχενικό" σας...
    christina said...
    28 Ιανουαρίου 2009 στις 3:16 μ.μ.  
    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
    christina said...
    28 Ιανουαρίου 2009 στις 3:24 μ.μ.  
    Είναι το πρώτο κείμενό σας που διαβάζω και μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα.. Από τη μία βρισκόμουν μέσα στο ασθενοφόρο (καμία σχέση με την ηλικία μου) και από την άλλη κοιτόυσα ψηλά να δώ αν θα πέσει το πιάνο!
    Ο ποπός σας δεν μπορώ να πω πως μου τράβηξε για πολύ την προσοχή αλλά προσπαθούσα να προσδιορίσω τους 30πόντους σε σχέση με το κεφάλι σας! (μην κάνετε πονηρούς παραλληρισμούς!)
    Φιλί!
    Spy said...
    29 Ιανουαρίου 2009 στις 12:35 π.μ.  
    @ ola kala:
    Μιλάτε σοβαρά;
    Και τα κατάφεραν;


    @ mikroanalogo:
    Από χθες έχω αλλάξει 27 στάσεις, αλλά τίποτα. Πέρδομαι ασύστολα.


    @ MpinelikoMistress:
    Δεν μπορώ. Δεν φτάνω.
    (Εσείς φτάνετε δηαλαδή;)


    @ christine:
    Παρεξηγήθηκα τώρα... :(
    Πρώτη επίσκεψη και να μου λέτε τέτοια πράγματα για τον ποπό μου;
    Ωραίοι τρόποι!

    (καλωσήρθατε)
    ο αποτέτοιος said...
    29 Ιανουαρίου 2009 στις 4:13 π.μ.  
    θα σας παρακαλούσα να εκφράζεστε με περισσότερη ευγένεια για το αβαταρ μου. ορίστε μας!

    (το έχω αγαπήσει τόσο πολύ..)
    Ανώνυμος said...
    29 Ιανουαρίου 2009 στις 10:39 π.μ.  
    Φίλτατε Spy, είναι θέμα ευλυγισίας το πρόβλημα;
    Spy said...
    29 Ιανουαρίου 2009 στις 5:38 μ.μ.  
    @ αποτέτοιος:
    Μα ευγενής ήμανε. Εμένα μου αρέσει ο Ξενάκης.


    @ MpinelikoMistress:
    Εσείς δηλαδή μπορείτε να γυρίσετε 180 μοίρες το κεφάλι σας και να κοιτάξετε τον αυχένα σας;
    Ανώνυμος said...
    30 Ιανουαρίου 2009 στις 12:37 π.μ.  
    Όταν παίζω τον "Εξορκιστή" στο σπίτι και πετάω σταυρουδάκια στους ανυποψίαστα ηλίθιους, ναι τα καταφέρνω...
    Τις άλλες μέρες απλά παίρνω χάπια...
    ΦΟΥΛΗ said...
    2 Σεπτεμβρίου 2009 στις 2:41 μ.μ.  
    Που είναι το κράτος;;;εεεεεε
    Spy said...
    2 Σεπτεμβρίου 2009 στις 2:45 μ.μ.  
    Στο δίπλα βλογ...

Post a Comment



Subscribe to: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

My personal songs:


Land GigsQuantcast
 

Blogger Template | Created by: Spy