Ανέβηκα σε μια ψηλή σκάλα. Κοίταξα πάνω. Είχε δρόμο ακόμα. Έσφιξα το χέρι στα κάγκελα και συνέχισα. Θα μπορούσα να κάνω και διάλλειμα, αλλά ήμουν ανυπόμονος. Έπρεπε να φτάσω επάνω όσο πιο γρήγορα γινόταν.Φυσικά και είχα λαχανιάσει. Τόσα τσιγάρα είχαν κάνει μια χαρά τη δουλειά τους εδώ και χρόνια. Στριφογύριζα ανεβαίνοντας την παλιά μαρμάρινη κυκλική σκάλα χωρίς να ζαλίζομαι. Πόρτες σε κάθε όροφο που οδηγούσαν σε γραφεία ερμητικά κλειστά. Καντίνα πουθενά.
Είχα φτάσει στον 28ο όροφο. Δέκα σκάλες ακόμα, δέκα όροφοι. Κοίταξα κάτω σχεδόν υπερήφανος που είχα διανύσει αυτή τη διαδρομή. Δεν τα καταφέρνουν όλοι δα... Αλλά εγώ είχα πεισμώσει. Θα έφτανα που να χάλαγε ο κόσμος. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, μιας και με βόλευε περισσότερο αρτιμελής (ο κόσμος)...
Στον 37ο όροφο κοντοστάθηκα. Δεν ήταν κι εύκολο να πατήσω σε αυτά τα τελευταία σκαλοπάτια. Κάθησα για λίγο στο πλατύσκαλο, κι άναψα ένα τσιγάρο. Κόντεψα να ξεράσω ότι υπήρχε μέσα στα σωθικά μου, μα είχα ήδη αποφασίσει πως αν δεν το τελείωνα δεν θα προχωρούσα στον τελευταίο όροφο. Το χρειαζόμουν περισσότερο για να κερδίσω λίγο χρόνο, να σκεφτώ τις τελευταίες λεπτομέρειες. Το σχέδιο φάνταζε απλό, αλλά δεν ήταν. Όσοι είχαν μπει εκεί μέσα πριν από μένα το ήξεραν καλά αυτό, και όλοι είχαν προσπαθήσει να με συμβουλέψουν με τον τρόπο τους.
Ο Έρικ ο φίλος μου μάλιστα, μου είχε πει σε ένα τρελό του μεθύσι επάνω: "πρόσεξε όταν θα ανοίξεις την πόρτα, διάλεξε προσεκτικά σε ποιά καρέκλα θα κάτσεις και μέτρα τα λόγια σου". Ο Φρανκ από την άλλη, παράτολμος από γεννησημιού του, έλεγε: "Μπες μέσα, πάρε τα λεφτά που είναι πάνω στο τραπέζι, σπάσε το τζάμι και πήδα με το αλεξίπτωτο. Προσγειώσου στην πλατεία μετά το πάρκο. Θα στείλω ελικόπτερο να σε περιμένει. Μπαίνεις μέσα και σε δυο ώρες είσαι Μεξικό. Εκεί δεν κινδυνεύεις".
Ένα δαχτυλίδι καπνού που σχηματίστηκε αυτοβούλως στον αέρα πάνω στο κεφαλόσκαλο σήμανε το τέλος της περιόδου χάριτος. Σηκώθηκα. Κούμπωσα το σακάκι μου, φόρεσα ένα ηλίθιο χαμόγελο που βρήκα πρόχειρο στη μέσα τσέπη, και ανέβηκα τα τελευταία σκαλοπάτια. Κοίταξα δεξιά αριστερά. Προχώρησα δέκα βήματα και κοντοστάθηκα σ’ έναν καθρέφτη να ισιώσω την γραβάτα μου. Ήμουν έτοιμος. Αποφασισμένος. Σίγουρος. Θα μπορούσες να πεις ότι είχα ακόμα και μια σχετική έπαρση. Προχώρησα λίγο ακόμα στον διάδρομο με τις δεκάδες πόρτες, ώσπου εντελώς αναπάντεχα μία άνοιξε μόνη της την ώρα που την κοίταξα. "Τι διάολο; αυτή θα είναι."
Μόνο όταν έκλεισε απότομα πίσω μου, και βρέθηκα να κοιτάζω έναν καθρέφτη στο μισό μέτρο από τη μούρη μου, κατάλαβα πως είχα μπει στο ασανσέρ. Κοίταξα απότομα προς το πλάι, αλλά δεν υπήρχε τίποτα εκεί που κανονικά θα έπρεπε να είναι τοποθετημένα τα κουμπιά με τους ορόφους, το stop, και όλα αυτά που συνοδεύουν ένα αξιοπρεπές ασανσέρ. Εκείνο άρχισε να κινείται. Προς τα κάτω. Μια φωτεινή οθόνη πάνω από την πόρτα, μου πέταγε στη μούρη αριθμούς ορόφων με φθίνουσα σειρά. Το κακό είναι πως δεν σταματούσε απλώς στο ισόγειο από το οποίο ξεκίνησα. Πρόλαβα να μετρήσω τουλάχιστον έξι υπόγεια. Μιας και κανείς δεν πήγαινε εκεί με ευτοκίνητο, θεώρησα πως είναι απλά οι αίθουσες βασανιστηρίων.
Ανάμεσα στον 2ο και στον 3ο όροφο κατάφερα να χώσω το κατσαβίδι που βρήκα τυχαία μέσα στην αριστερή μου κάλτσα, στη σχισμή της πόρτας και να ανακόψω την τρομακτική αυτή καθοδική πορεία. Ένας ανατριχιαστικός θόρυβος ακούστηκε, καθώς το μέταλλο έξυσε τα τοιχώματα, ώσπου σταμάτησε προσωρινά. Ήξερα πως δεν θα άντεχε πολύ ακόμα.
Έβγαλα το κινητό από τη τσέπη μου. "Μόνο επείγουσες κλήσεις. 112"
"Σκατά!" βλαστήμησα φωναχτά
"Δεν είναι επείγον. Το φανταζόμουν πως μπορεί και να συνέβαινε..."
Άσε που με μια πτώση απο τον 2ο όροφο δεν σκοτώνεσαι κιόλας, διάολε...
Προφανώς έπρεπε να βιώσω αυτήν την πτώση, και ευχήθηκα απλώς να με βρουν γρήγορα οι διασώστες, γιατί έπρεπε να ξανανέβω πριν πέσει και το κτήριο...
.
.
.
.
.
.
36 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Καλημέρα σας...
υγ. κι όμως. μια πτώση από τον δεύτερο μπορεί να σκοτώσει. όταν η πρόσκρουση τραυματίζει θανάσιμα.
Σελιτσάνος.
Σήμερα είναι ήδη μια άλλη μέρα :)
Πεθαίνεις ν ανέβεις,με κόπο και ιδρώτα,αλλά η πτώση είναι εύκολη...μια απλή κίνηση και βρέθηκες πεταμένος κάτω...
Καλημέρα είπα;;
Τουλάχιστον άπαξ της ημέρας. Δεν πάμε όλοι για κατούρημα;
(έχει διαφορά ο φόβος της πτώσης, από την ίδια την πτώση...)
@ basnia:
Σίγουρα. Αν ανάμεσα σε ένα στρέμμα γκαζόν, εσύ σημαδεύεις το ένα τετραγωνικό τσιμέντο και μάλιστα με τη μούρη σου, τότε μπορεί να σκοτώσει...
@ Σελιτσάνος:
Είστε σε λάθος όροφο κύριε.
Στον προηγούμενο ήταν η επικαιρότητα. Εδώ είναι τα γραφεία της εικονικής πραγματικότητας.
(ο Έρικ φυσικά, τα σιγανά ποταμάκια να φοβάστε...)
Στην περίπτωση που η πτώση καταλήξει σε τραμπολίνο, έχετε δίκιο. Αν καταλήξει σε κινούμενη άμμο όμως, και πάσχεις και από σύνδρομα κρίσεων πανικού, ακόμα και δίπλα σου να είναι το κλαδί, εσύ αρπάζεις το φίδι που του μοιάζει...
(τι εννοείτε, δεν είναι Τετάρτη;)
@ ntetzevou:
Είστε νέος και σας συγχωρώ διότι μπορεί και να μην γνωρίζετε. Ο κ. Bob είναι της γενιάς του MTV. Εγώ (στα όνειρά μου) είμαι ο Ήτα-Βήτα. Άντε ο Sport Billy...
@ Δήμητρα:
Καλά δεν είναι και πάντα έτσι.
Μπορεί την ώρα που αγναντεύεις τη θέα από κει ψηλά, να σε κουτσουλήσει ένας μεταλλαγμένος γιγάντιος πελαργός, και να γείρεις από το βάρος της αναπάντεχης κουτσουλιάς, να μπερδευτούν τα πόδια σου στα καλώδια της καλωδιακής, να γλυστρίσεις, να αρπάξεις τα κάγκελα μπας και σε συγκρατήσουν, αλλά επειδή το οικοδόμημα είναι των 60's, η συσσωρευμένη σκουριά τα έχει κάνει ήδη ευάλωτα, αδυνατούν να συγκρατήσουν το βάρος, και...
Οτι φτιάχνω κι ότι χάλασα, βουτιά απο ψηλά σε μολυβένια θάλασσα...
Τσιου
Τουλάχιστον τώρα που θα ξανανέβετε..μην ξεχάσετε να πάρετε ένα αύρα μαζί.. του 1 λίτρου..
Α, και μια σφυρίχτρα..σε περίπτωση που πέσει το κτίριο..!
η σκάλα συνήθως συμβολίζει μια επιτυχία!
Πάω να γράψω νέα ιστορία...
Πάντως, ειλικρινά σας χαίρομαι. Καπνιστής άνθρωπος και ετοιμάζεστε να ανεβείτε 2η φορά 38 ορόφους με τα πόδια!!!!!!!!Τι ταμπεραμέντο είναι αυτό! (ουάου, που λέει κι η κόρη μου)
Σελιτσάνος.
Talking about your troubles
it's a cryin sin (ειδικά αυτό)
Ride a painted pony
let your spinning wheel spin
You got no money (επίσης)
and you got no home
Spinning Wheel
all alone
Talkin αbout your troubles and you
you never learn
Ride a painted pony
let your spinning wheel turn.
Δεν είναι φοβερό τραγούδι;
οποτε θα ανεβειτε ξανα υπομονη!
κι αν οχι στον οροφο που θελετε στον ουρανο σιγουρα!
Nα 'σαι καλά!
Μου έφτιαξες το κέφι τώρα...
@ manetarius:
Σας παρακαλώ.
Είμαι gourmet τύπος εγώ.
Πίνω μόνο Evian...
@ tovene592:
Γγγκκκρρρρ!!!!
Άρα το ασανσέρ...
(άστο καλύτερα, γιατί θα στενοχωρηθώ)
@ toymaker:
Είμαι ο "μούσος" σας;
@ houlk:
Κι εγώ στο ίδιο σημείο το έχασα (το παιχνίδι). Για αυτό με τσάκισε η πτώση.
Συγχωρεμένος.
Κι εμένα με απορροφά ώρες ώρες.
@ neni:
Μια έκπληξη όπως ας πούμε... ένα τρικέφαλο τέρας με δόντια σαν πριόνι, ουρά με δηλητήριο, και μάτια που πετάνε φλόγες;
@ apos:
Τι νας πω; Πολύ ανεβαστικό...
Μου έφτιαξε τη διάθεση...
@ ola kala:
Όλα εύκολα τα βρίσκετε εσείς.
Είμεθα μεσήλικες δεσποινίς μου!
Τι μας περάσατε; Τόσο εύκολο νομίζετε πως είναι. Άλλα 40 χρόνια θα χρειαστούμε να ξανανέβουμε...
καλη μέρα και καλή χρονιά...
φέτος είναι η χρονιά σου...
των κατασκόπων εννοώ...
Mε προβλημάτισε από την πρώτη στιγμή. Σας παραθέτω τη μία και μοναδική απάντηση.
" Στα μάτια ".
Τώρα για τις σκάλες και τα ασανσέρ τι να σας πω. Είναι σαν να ασχολούμαι με τη νύχτα και τη μέρα, με το άσπρο και το μαύρο, με το γέλιο και το κλάμα. Μπορώ να τα βάλω με τη φύση;
Ήταν το μέρος όπου ανέκαθεν αναζητούσα την ευτυχία μου.Λεφτά,γκόμενες,φθηνές γκόμενες,τσιγάρα,όργια,σεξ,βία και φαί...πολύ φαί!
Τώρα πια ήξερα...η άνοδος ήταν για εκείνους τους φλούφληδες.Η κάθοδος όμως άνοιγε άλλες προοπτικές.
Από τότε δεν ξανανέβηκα ούτε σε ένα γαμημένο καμμένο δέντρο.Πάντα πιο χάμηλα και πιο χαμηλά.
κοιμήθηκα σε ισόγειο χτες
Ναι, αυτό είναι το θέμα. Αλλά είμαι σκράπας στην έκθεση και δεν το "πιάσεις" με τη μία, τι κάνεις;
@ Λασπολόγος:
Καλή Χρονιά και σε σας.
Να σας αφιερώσω το επόμενο ποστ;
@ neni:
????????????????
Ξέρετε, δεν θέλω να σας χαλάσω το όνειρο, αλλά καμιά φορά πάνε και σε παλιά τετράδια που τα πετάς στο τζάκι, όταν ξεμένεις από ξύλα...
@ Valisia:
Προφανώς διαβάζετε πολύ Κλάϊβ Μπάρκερ...
@ Coco:
Όχι. Μόνο TV Zapping.
Έχετε καμιά καλή διεύθυνση;
Καλωσήρθατε.
@ κ.κ.μοίρης:
Σήμερα μην το επιχειρήσετε.
Θα γεμίσετε λάσπες.
@ mamma:
Ε, είμαστε της παλιάς σχολής...
Θα ξανανεβείτε, ε;
Καλή τύχη...
Καλως σας βρηκα..