Δεν γράφω ειδήσεις σε αυτό το blog, δεν τις σχολιάζω, δεν τις αναμεταδίδω. Υπάρχουν άλλα που το κάνουν καλύτερα από μένα.
Θα κάνω μια μικρή εξαίρεση σήμερα, διότι από εχθές έχει κατασκηνώσει στο μυαλό μου και δε λέει να φύγει, ένα ασύλληπτο για τα δικά μου δεδομένα, μάθημα ανθρωπιάς, που έδωσε ένας άνθρωπος που τον είδαμε δυο φορές όλο κι όλο στα κανάλια και μάλλον δεν θα τον ξαναδούμε και ποτέ. Μιλάω βεβαίως για τον πατέρα του Ντουζόν Ζαμίτ, του 20χρονου παιδιού που χτυπήθηκε με βάναυσο τρόπο στη Μύκονο και τελικά απεβίωσε, αφού οι γονείς του έδωσαν εχθές τη συγκατάθεσή τους για να αποσυνδεθεί από τα μηχανήματα που του παρείχαν υποστήριξη, μιας και ο εγκέφαλος του παιδιού ήταν ήδη νεκρός.
Το πρώτο απίστευτο μάθημα ανθρωπιάς που έδωσε αυτός ο τραγικός πατέρας, ήταν τα λίγα λόγια που είπε έξω από το νοσοκομείο, στα κοράκια που καρτερούσαν για μια δήλωση, μπροστά σε αποσβωλομένα μικρόφωνα: "Έχετε μια υπέροχη χώρα με σπουδαίο πολιτισμό. Είστε υπέροχος λαός και αυτό που συνέβη ήταν μια άτυχη στιγμή. Σας ευχαριστώ για όλα. Θα ήθελα μόνο να σεβαστείτε αυτήν μας την προσωπική στιγμή."
Έχουμε μια υπέροχη χώρα, με σπουδαίο πολιτισμό και είμαστε ένας υπέροχος λαός! Αυτά τα είπε ένας άνθρωπος που δεν τον συμβούλευσε κανένας image maker και που το παιδί του κρατιόταν στη "ζωή" με μηχανήματα που, όπως είπε και ο ίδιος, την επόμενη ημέρα θα τα αποσυνέδεαν. Δεν τα είπε κανένας ξένος ανταποκριτής, κανένας εκφωνητής ντοκυμαντέρ, κανένας εκλεγμένος πολιτικός σε δείγμα αβροφροσύνης, δεν τα είπα εγώ, δεν τα είπατε εσείς! Τα είπε ένας Άνθρωπος που κάποιος "έλληνας" με σπουδαίο πολιτισμό του σκότωσε το παιδί!
Και ότι έγινε έγινε, περάσαν οι ώρες, αποσυνδέθηκε το παιδί από τα μηχανήματα και μαθαίνω εμβρόντητος ότι:
"Πράξη γίνεται, εν τω μεταξύ, η μεγαλόψυχη απόφαση της οικογένειας του θύματος να δωρίσει τα όργανά του. Σύμφωνα με τη ΝΕΤ, η καρδιά του μεταμοσχεύτηκε σε ομογενή από την Αυστραλία, 31 ετών, που νοσηλευόταν στο Ωνάσειο με σύστημα μηχανικής υποστήριξης της καρδιακής λειτουργίας. Η επέμβαση ολοκληρώθηκε το πρωί του Σαββάτου και ο λήπτης βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Το πάγκρεας και ένας νεφρός δόθηκε σε 34χρονο από την Κοζάνη που χειρουργείται στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, ο δεύτερος νεφρός σε 43χρονο Αθηναίο στον Ευαγγελισμό, και το ήπαρ σε 37χρονh από την Αλεξανδρούπολη που βρίσκεται επίσης στο Ιπποκράτειο."
Ο απίστευτος αυτός Άνθρωπος, με το πιο κεφαλαίο "Άλφα" που υπάρχει στον κόσμο, δώρισε τα όργανα του παιδιού του, και ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να τα δωρίσει σε νοσοκομεία της χώρας του, όπου σίγουρα αμέτρητοι άλλοι θα τα είχαν ανάγκη, αυτός έκανε πράξη ένα μεγαλειώδες δείγμα ανωτερότητας και ανθρωπιάς. Τα έδωσε σε ασθενείς της "υπέροχης χώρας μας" (που κάποιος από τον υπέροχο λαό της σκότωσε το παιδί του), με τον "σπουδαίο πολιτισμό" (του χαμηλότερου δείκτη για τη δωρεά οργάνων στην Ευρώπη), σώζωντας έτσι, τουλάχιστον 4 ανθρώπους ακόμα, προς το παρόν...
ΟΧΙ!
Αυτό δεν το χωράει το μικρό μου κεφαλάκι!
Δεν είμαι και τόσο πεσιμιστής (ίσα ίσα, αισιόδοξο θα με ονόμαζα), αλλά δεν θα πίστευα ποτέ ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.
Πώς μπορούμε να ανταποδώσουμε σ' αυτόν τον Άνθρωπο αυτό που έκανε; Γιατί το έκανε; Πως θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του χωρίς το παιδί του; Πως θα συγχωρέσει; Πως θα ξεχάσει; Πως γίνεται εμείς να μην ξεχάσουμε;
Ξέρω ότι δεκάδες blogs έχουν ασχοληθεί με το θέμα, όλα τα κανάλια "το παίζουν" σε κάθε δελτίο, όλες οι εφημερίδες αφιέρωσαν στήλες ή σελίδες, το internet έχει γεμίσει "αποτελέσματα αναζήτησης".
Αφήστε μόνο να πω και 'γω μια κουβέντα, να το βγάλω λίγο από μέσα μου, να το φωνάξω, γιατί θα σκάσω:
Θα κάνω μια μικρή εξαίρεση σήμερα, διότι από εχθές έχει κατασκηνώσει στο μυαλό μου και δε λέει να φύγει, ένα ασύλληπτο για τα δικά μου δεδομένα, μάθημα ανθρωπιάς, που έδωσε ένας άνθρωπος που τον είδαμε δυο φορές όλο κι όλο στα κανάλια και μάλλον δεν θα τον ξαναδούμε και ποτέ. Μιλάω βεβαίως για τον πατέρα του Ντουζόν Ζαμίτ, του 20χρονου παιδιού που χτυπήθηκε με βάναυσο τρόπο στη Μύκονο και τελικά απεβίωσε, αφού οι γονείς του έδωσαν εχθές τη συγκατάθεσή τους για να αποσυνδεθεί από τα μηχανήματα που του παρείχαν υποστήριξη, μιας και ο εγκέφαλος του παιδιού ήταν ήδη νεκρός.
Το πρώτο απίστευτο μάθημα ανθρωπιάς που έδωσε αυτός ο τραγικός πατέρας, ήταν τα λίγα λόγια που είπε έξω από το νοσοκομείο, στα κοράκια που καρτερούσαν για μια δήλωση, μπροστά σε αποσβωλομένα μικρόφωνα: "Έχετε μια υπέροχη χώρα με σπουδαίο πολιτισμό. Είστε υπέροχος λαός και αυτό που συνέβη ήταν μια άτυχη στιγμή. Σας ευχαριστώ για όλα. Θα ήθελα μόνο να σεβαστείτε αυτήν μας την προσωπική στιγμή."
Έχουμε μια υπέροχη χώρα, με σπουδαίο πολιτισμό και είμαστε ένας υπέροχος λαός! Αυτά τα είπε ένας άνθρωπος που δεν τον συμβούλευσε κανένας image maker και που το παιδί του κρατιόταν στη "ζωή" με μηχανήματα που, όπως είπε και ο ίδιος, την επόμενη ημέρα θα τα αποσυνέδεαν. Δεν τα είπε κανένας ξένος ανταποκριτής, κανένας εκφωνητής ντοκυμαντέρ, κανένας εκλεγμένος πολιτικός σε δείγμα αβροφροσύνης, δεν τα είπα εγώ, δεν τα είπατε εσείς! Τα είπε ένας Άνθρωπος που κάποιος "έλληνας" με σπουδαίο πολιτισμό του σκότωσε το παιδί!
Και ότι έγινε έγινε, περάσαν οι ώρες, αποσυνδέθηκε το παιδί από τα μηχανήματα και μαθαίνω εμβρόντητος ότι:
"Πράξη γίνεται, εν τω μεταξύ, η μεγαλόψυχη απόφαση της οικογένειας του θύματος να δωρίσει τα όργανά του. Σύμφωνα με τη ΝΕΤ, η καρδιά του μεταμοσχεύτηκε σε ομογενή από την Αυστραλία, 31 ετών, που νοσηλευόταν στο Ωνάσειο με σύστημα μηχανικής υποστήριξης της καρδιακής λειτουργίας. Η επέμβαση ολοκληρώθηκε το πρωί του Σαββάτου και ο λήπτης βρίσκεται σε καλή κατάσταση.Το πάγκρεας και ένας νεφρός δόθηκε σε 34χρονο από την Κοζάνη που χειρουργείται στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, ο δεύτερος νεφρός σε 43χρονο Αθηναίο στον Ευαγγελισμό, και το ήπαρ σε 37χρονh από την Αλεξανδρούπολη που βρίσκεται επίσης στο Ιπποκράτειο."
Ο απίστευτος αυτός Άνθρωπος, με το πιο κεφαλαίο "Άλφα" που υπάρχει στον κόσμο, δώρισε τα όργανα του παιδιού του, και ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να τα δωρίσει σε νοσοκομεία της χώρας του, όπου σίγουρα αμέτρητοι άλλοι θα τα είχαν ανάγκη, αυτός έκανε πράξη ένα μεγαλειώδες δείγμα ανωτερότητας και ανθρωπιάς. Τα έδωσε σε ασθενείς της "υπέροχης χώρας μας" (που κάποιος από τον υπέροχο λαό της σκότωσε το παιδί του), με τον "σπουδαίο πολιτισμό" (του χαμηλότερου δείκτη για τη δωρεά οργάνων στην Ευρώπη), σώζωντας έτσι, τουλάχιστον 4 ανθρώπους ακόμα, προς το παρόν...
ΟΧΙ!
Αυτό δεν το χωράει το μικρό μου κεφαλάκι!
Δεν είμαι και τόσο πεσιμιστής (ίσα ίσα, αισιόδοξο θα με ονόμαζα), αλλά δεν θα πίστευα ποτέ ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.
Πώς μπορούμε να ανταποδώσουμε σ' αυτόν τον Άνθρωπο αυτό που έκανε; Γιατί το έκανε; Πως θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του χωρίς το παιδί του; Πως θα συγχωρέσει; Πως θα ξεχάσει; Πως γίνεται εμείς να μην ξεχάσουμε;
Ξέρω ότι δεκάδες blogs έχουν ασχοληθεί με το θέμα, όλα τα κανάλια "το παίζουν" σε κάθε δελτίο, όλες οι εφημερίδες αφιέρωσαν στήλες ή σελίδες, το internet έχει γεμίσει "αποτελέσματα αναζήτησης".
Αφήστε μόνο να πω και 'γω μια κουβέντα, να το βγάλω λίγο από μέσα μου, να το φωνάξω, γιατί θα σκάσω:
Άντε γαμηθείτε επιτέλους ρε αρχίδια!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
30 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Eγώ αντίθετα πιστεύω, πως εκτός από τις δικτατορίες, κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει. Mπορεί να μην ψηφίζουμε όλοι το ίδιο κόμα, αλλά όπου κι αν γυρίσετε θα δείτε ανθρώπους δυσαρεστημένους, με αυτό και με εκείνο και με τ' άλλο. Tελικά ποιός τους ψηφίζει; Mόνοι τους βγαίνουν;
Άσχετα όλα αυτά βέβαια με το σημερινό θέμα, αλλά αν αυτά που είπατε είναι κάποιου είδους μομφή για τους "κρατούντες" σε σχέση με το συμβάν, πιστεύω πως σ' αυτήν την περίπτωση, λίγο έχει να κάνει με αυτούς και περισσότερο με την (υπο)κουλτούρα που έχουν ορισμένοι συμπατριώτες μας.
Μάθημα ανθρωπιάς ήταν όμως το γεγονός ότι δώρισε τα όργανα του νεκρού γιού του. Αυτό ναι, και μπράβο του! Άλλα όσοι παρακολούθησαν ειδήσεις θα παρατήρησαν ότι οι δημοσιογράφοι αναφέρονταν στα καλά λόγια του πατέρα για την Ελλάδα ως μάθημα ανθρωπιάς, και όχι στο γεγονός ότι δώρισε τα όργανα του παιδιού του. Άλλωστε ας μην το κάνουμε μεγάλο θέμα στο εξωτερικό δεν είναι σπάνιο κάποιος να δωρίζει τα όργανα ενός νεκρού συγγενή (άσχετα που στην Ελλάδα σπάνια γίνεται).
Όσο για το σχόλιο σου spy, "κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει...Mόνοι τους βγαίνουν;", συμφωνώ απολύτως! Σε αυτή τη χώρα φαίνεται ότι δεν φταίμε ποτέ εμείς, όλα γίνονται μόνα τους!
δεν ξέρω τι γινόταν στις τηλεοράσεις, το 90% της ενημέρωσης που έχω είναι από το ραδιόφωνο, όπου εκεί τουλάχιστον δεν έχεις και μέσα στη μούρη σου τους δακρύβρεχτους πηχιαίους τίτλους, ούτε τις πομπώδεις μουσικές που παίζουν τα δελτία πριν από κάθε θέμα.
Δεμ ξέρω αν είναι "συνετό" να χαρακτηρίσουμε τις δηλώσεις του πατέρα σαν "μαθήματα παθητικής στάσης" ή "μαθήματα αφέλειας". Δεν τον ξέρουμε τον άνθρωπο. Kαι εντέλει τι να κάνει κι αυτός σε μια ξένη χώρα; Nα πάρει ένα τσεκούρι και να αρχίσεινα αυτοδικεί;
Tέλος, σχετικά με τη δωρεά των οργάνων, όντως είναι πιο συνηθισμένο στο εξωτερικό, αλλά εγώ τουλάχιστον εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι τα δώρισε για ανθρώπους της χώρας μας και όχι της δικιάς του, που θα μπορούσε να το κάνει εύκολα. Eμένα κάτι μου "κάνει" αυτό...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Α! και κάτι για τη δωρεά οργάνων. το επίπεδο μας ως λαός δεν φαίνεται μόνο από την απροθυμία μας να δώσουμε τα όργανα μετά θάνατον, αλλά και από τη βαθειά βλακεία μας επί του θέματος. όταν ανέφερα κάποια στιγμή σε συζήτηση ότι έχω κάρτα δωρητή οργάνων με ρώτησαν πως έκανα κάτι τέτοιο, αφού αν πάθω ατύχημα θα με ξεπαστρέψουν για να πάρουν τα όργανά μου. Είναι δυνατόν να κυκλοφορούν τέτοιες μαλακίες για να μην γίνει ο κόσμος δωρητής? Πάρε τη χολή στον τάφο σου ρε! θα σου χρειαστεί.
(απουσίασα πολύ κι έριξα σεντόνι)
Έχω κόψει μαχαίρι την τηλεόραση και δεν το είχα ακούσει το θέμα! ΤΡΑΓΙΚΟ!
..δεν είμαι καθόλου καλή σ' αυτά...εγώ στη θέση του πατέρα θα είχα ζωστεί με 300 κιλά μπαρούτι και θα όρμαγα στο λιμάνι της Μυκόνου...να χέσω τον πολιτισμό μας... Για πόσα ακόμα θα ντρέπομαι να είμαι Ελληνίδα..;
Ναι, ναι, και άμα σας πιάσει κανένας πονόδοντος, ο οδοντίατρος θα σας κάνει ολική νάρκωση για να μην καταλάβετε τίποτα, και θα σας κλέψει όλους τους φρονιμήτες, να τους πουλήσει στη μαύρη αγορά σε κανέναν πλούσιο σαπιοδόντη...
Μα είναι δυνατόν, που ζούμε;
Τόσο ανενημέρωτος είναι ο κόσμος πια;
Ελπίζω όχι για πάντα...
Καλά κάνετε κι έχετε κόψει την τηλεόραση. Εγώ όπως είπα και πιο πάνω προσπαθώ να ενημερώνομαι από το ραδιόφωνο ή το internet. Οι ειδήσεις βλάπτουν σοβαρά την υγεία!
Κι ελλείψει θεμάτων (Αύγουστος γαρ) θα ξεσαλώνουν οι δημοσιογράφοι με το παραμικρό. Το τι έχουν να δουν τα μάτια μας δε λέγεται...
Ξυλοδαρμός μέρχι θανάτου στη χώρα του πολιτισμού. Για ποιον πολιτισμό ακριβώς μιλάμε;
Είναι δεδομένο ότι δεν είναι ο κανόνας. Αυτό έλειπε να ήταν. Μα και ως μεμονομένο περιστατικό μας φέρνει πολλά βήματα πίσω.
Δε μου κάνει εντύπωση η δωρεά των οργάνων του παιδιού. Στο εξωτερικό υπάρχει ουσιαστική ενημέρωση για την αιμοδοσία και τη δωρεά οργάνων.
Μπράβο στην οικογένεια. Για την ψυχραιμία και την ανωτερότητα.
Τα όργανα πιθανότατα να μην μπορούσαν να ταξιδέψουν τόσο μακριά, spy. Είναι πολύ μικρός ο χρόνος που μπορεί να μεσολαβήσει από τη στιγμή που θα ληφθούν από το δότη, μέχρι να μεταμοσχευθούν στο δότη. Γι' αυτό, όταν γίνεται η λήψη από το δότη τα χειρουργία των δεκτών είναι σε εξέλιξη ή ξεκινούν άμεσα.
Μία συνάδελφός μου που εργάζεται στο Ερρίκος Ντυνάν, όπου διατηρούταν με μηχανική υποστήριξη ο 20άχρονος, μου μετέφερε τις τραγικές εικόνες. Μου έκανε εντύπωση όταν μου είπε ότι πηγαίνοντας να δουν το παιδί ο πατέρας και ο αδερφός του στη Μ.Ε.Θ., ανέβαιναν χαλαρά τα σκαλιά τρώγοντας πατατάκια. Βγαίνοντας, ζήτησαν να αποσυνδεθεί γιατί δεν έβρισκαν νόημα να διατηρείται μηχανικά στη ζωή. Σε καμία περίπτωση δεν επιδιώκω να μειώσω τον πόνο και τη συναισθηματική φόρτιση της οικογένειας. Ωστόσο, μου έκανε εντύπωση η "άνεση" στους χειρισμούς.
Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι αν πρέπει να σταθούμε κάπου είναι ο ξυλοδαρμός χωρίς λύπηση, μέχρι θανάτου. Η σχέση που έχουν κάποιοι με το "δικαίωμα" να χρησιμοποιούν βία. Από πού "εμπνέονται" μια τέτοιου είδους εξουσία;
Σε τι βαθμό φταίει η ατιμωρισία;
Έχω άπειρα να πω για το θέμα... αλλά καταχράζομαι το χώρο σας κύριε spy!
Θα σας απαντήσω όμως αύριο διότι είμαι λίγο κουρασμένος και τα βλέφαρά μου ακολουθούν τον νόμο της βαρύτητας σιγά σιγά...
Δεν θα ήθελα να μιλήσω για την "άνεση" που λέτε, διότι βασίζεται σε μια φημολογία και όχι σε γεγονότα (χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω τη γνωστή σας).
Σας ευχαριστώ για την πληροφόρηση σχετικά με τον χρόνο που απαιτείται για την μεταμόσχευση. Δεν το ήξερα διότι πολλές φορές είχα ακούσει για "αερογέφυρες ζωής", βάλε και λίγο το Χόλυγουντ, ξέρετε πως είναι αυτά.
Κατά τη γνώμη μου η ατιμωρισία είναι ένα φαινόμενο, που μαστίζει όλες τις "πολιτισμένες" κοινωνίες και οφείλεται κατά κύριο λόγο στις σχέσεις πάθους που διατηρούν μεταξύ τους οι διάφορες "εξουσίες", έννομες ή όχι. Κάθε τόσο βέβαια εμφανίζεται κάποιο εξιλαστήριο "θύμα", που την πληρώνει κανονικά, αλλά οι πραγματικοί ιθύνοντες για τη διατήρηση τέτοιων καταστάσεων κυκλοφορούν ανάμεσά μας, έχουν γνωριμίες, ανθρώπους κλειδιά στις κατάλληλες θέσεις, πολύ χρήμα, ξέρουν καλά την τέχνη του εκβιασμού, ε, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Δεν ξέρω αν είναι "ακραία" όπως λέτε η περίπτωση του πατέρα, δεν ξέρω καν τι είναι το "φυσιολογικό". Ξέρω απλώς πως δεν ξέρω κανέναν προσωπικά που θα αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο στη θέση του. Οι περισσότεροι από εμάς ή θα καταρρέαμε, ή θα ουρλιάζαμε από οργή και δίψα για εκδίκηση, ή θα αυτοδικούσαμε.
Η δική του συμπεριφορά, που επαναλαμβάνω δεν νομίζω ότι ήταν επιτηδευμένη, εμένα προσωπικά μου έδειξε ένα ήθος, που σπάνια γνωρίζεις σε τόσο τραγικές καταστάσεις.
Όσο σκέφτομαι τι θα έγραφαν οι εφημερίδες και τι θα έλεγαν τα κανάλια μας στην περίπτωση που ήταν αντίστροφα τα πράγματα θλίβομαι.
Οι γονείς του παιδιού έδειξαν απίστευτο μεγαλείο ψυχής και τους αξίζουν συγχαρητήρια.
Τον απίστυετο θάνατο? τον ειρηνόφιλο πατέρα? ο "ψωμί" των καλοκαιρινών ειδήσεων? την εξουσία σε χέρια " μπράβων"?
Αίσχος και άπειρη θλίψη για όλους και για όλα.
Εχοντας παιδία δεν θέλω καν να σκέφτομαι το συμβαν αλλά σιγουρα αν ήμουν στην θέση του η κατάληξη μου θα ήταν δεδομένη.
Πατέρας δολοφόνησε τον δολοφονο του παιδιού του!
Η οργή ξεχειλίζει στο μυαλό μου θα ήθελα να του αφαιρέσω την ζωη με τον ίδιο τρόπο που και αυτος έκανε.
Σάπια χώρα βρωμάς μέχρι την Αυστραλία!!!
Υ.Γ. Σαφώς το υέρτατο
"γέλιο" θα έρθει όταν μας ανακοινώσουν περίτρανα την τιμωρία του ... τιμωρού.
Που αλήθεια;
Διότι ορισμένοι αγαπητοί σχολιαστές παραπάνω το αμφισβητούν.
@ brainwaves:
OK doc! Δεκτόν.
Δυστυχώς φίλε μου ανάμεσα σε "εμάς τους εκπροσώπους" υπάρχουν και πολλές, μα πάαααρα πολλές εξαιρέσεις.
@ thamnos:
Είναι σαφές πως η τιμωρία του "τιμωρού" δεν είναι ποτέ παραδειγματική. Γιαυτό άλλωστε τόσοι και τόσοι την έχουν κοπανήσει στην πρώτη άδεια που πήραν από τις φυλακές (αν βέβαια υποθέσουμε ότι η ενοχή του συγκεκριμένου αποδειχθεί και μπει μέσα). Λογικά θα φάει μια ποινή 15-25 χρονάκια και αν δεν την κοπανήσει σε 10 θα είνα έξω λόγω "καλής διαγωγής".
Χμ, 35 χρονών τότε δεν είναι και άσχημη ηλικία για να αναλάβει περίοπτη θέση στο "στρατό" κάποιου νονού που θα έχει εκτιμήσει τις "αρετές" του...
Ένα πράγμα με βουρλίζει: ένας τύπος, που το καλύτερο που βρήκε να κάνει στη ζωούλα του ήταν να γίνει "πόρτα", επιτρέπεται να κυκλοφορεί με πτυσσόμενους λοστούς και δεν ξέρω πώς τα λένε;
Και κάτι ακόμα: εγώ μάλλον θα τον σκότωνα. Θα τον άφηνα να το ξεχάσει καλά-καλά και μετά θα τον έκανα κομμάτια. Το εννοώ.
Καλημέρα σας.
Eσείς βλέπω καταστρώσατε και σχέδιο. Θα τον αφήνατε πρώτα να το ξεχάσει...
Mήπως τελικά αυτές οι ιστορίες ξυπνάνε μέσα μας τα πιο πρωταρχικά μας ένστικτα, τα πιο ζωώδη; H οργή ξεχειλίζει, αλλά και τι άλλο να σκεφτεί κάποιος αν φανταστεί το παιδί του στη θέση του 20χρονου;
Φυσικά ο μόνος που επιτρέπει σε τέτοιους τύπους να κυκλοφορούν με τέτοια εργαλεία, είναι ο αδίστακτος "νόμος της νύχτας", τον οποίο δεν έχει κανένα κράτος καταφέρει να θέσει εκτός ισχύος.
Kι εγώ ρε παιδιά δεν ξέρω τι άλλο να πω πια. Mακάρι να ήταν το τελευταίο δείγμα καφροσύνης που βλέπουμε και ακούμε, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος...
αυτός ο άνθρωπος, spy, χρησιμοποιώντας αυτήν την καταπληκτική ειρωνεία (εγώ έτσι το εξέλαβα) μας είπε κατάμουτρα με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσε, αυτό που γράφεις στο τέλος του ποστ με τα κόκκινα γράμματα. και μπράβο του. με τα λόγια αυτά μας είπε ότι είμαστε όλοι μαλάκες.
και όχι, δεν μπορούμε, δεν γίνεται, δεν υπάρχει περίπτωση να του το ανταποδώσουμε. με τίποτα.
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο.
Ήταν πολύ καλό.
Άσε γιατί μετά άκουσα και την είδηση με τον παπάρα στη Σαντορίνη και μου σηκώθηκε και η δικιά μου πέτσα...
Άστα σου λέω...