Έχω υπάρξει εργένης.
Ωραία ήταν...
Και όχι πολύ παλιά. Πριν λίγα χρόνια. On purpose, που λένε, με τη θέλησή μου.
Εργένης...
Ωραίος θα έλεγα. Όχι με τη κλασσική έννοια, ωραίος σαν εργένης, δηλαδή. Ξέρεις... ανεξάρτητος, ώριμος, χωρίς περιορισμούς, απολάμβανα πραγματικά αυτή την περίοδο μοναχικότητας, χαρίζοντας στον εαυτό μου όλες τις ελευθερίες που μπορούσα. Είχα και μια οικονομική άνεση αξιοπρεπή, καλά τα είχα τακτοποιήσει.
Από το σπίτι δεν έλειπε τίποτε.
Είχα ωραία κάβα με ποτά για τους φίλους μου αλλά και για μένα, και πάντα απολάμβανα ένα ωραίο Drambuie τα βράδυα, είχα διακοσμήσει ωραία τον χώρο, ήταν πολύ ζεστός και φιλόξενος. Είχα πάντοτε φαγητό για να μαγειρέψω, κάτι γρήγορο ή κάτι γκουρμέ, δεν έχει σημασία, είχα απ' όλα. Είχα σκάκι για το χειμώνα, αλλά και τάβλι, ωραίο χειροποίητο, για το καλοκαίρι. Είχα ωραίες πολυθρόνες στο μπαλκόνι, και φιλόξενο χουχουλιάρικο καναπέ στο σαλόνι. Μια μεγάλη δισκοθήκη διακοσμούσε τον έναν τοίχο, ένας πίνακας που ζωγράφισα εγώ, λάδι σε καμβά, τον άλλο, μια πλούσια συλλογή από DVD για κάθε γούστο, ξεκουραζόταν στα συρτάρια.
Ε, κοίτα, ωραίο παιδί ήμουν (και είμαι δηλαδή), μπορούσες να πεις εύκολα ότι ήμουν ποθητός τύπος, επιθυμητός, χωρίς να περιαυτολογήσω. Και να περιαυτολογήσω δηλαδή, καλά κάνω! Δικό μου είναι το blog, ότι γουστάρω γράφω. Τι λέγαμε; Α ναι, για την κορμοστασιά μου. Με θεληματικό πηγούνι, τρίγωνο στέρνο, τετράγωνους ώμους, σκέτη γεωμετρία ήμουν...
Τα κοριτσάκια, παθαίναν την πλάκα τους μ' αυτά, ήταν εντυπωσιακό όπως και να το δεις. Φρόντιζα κι εγώ κι έφτιαχνα ατμόσφαιρα υποβλητική, τόσες ταινίες είχα δει, τι στο διάολο; Χαμηλός αλλά όχι πονηρός φωτισμός, κεριά σε σημεία που φώτιζαν τις επιμελημένα διακοσμημένες γωνίες του σπιτιού, πάντα καθαρό το σπίτι (ας είναι καλά η κυρία Ντέτα, από τη Σλοβενία), κάπνιζα νωχελικά, χωρίς ποτέ να μυρίζει άσχημα το σπίτι, κι είχα σε ένα ντουλάπι κάθε λιχουδιά που μπορούσες να φανταστείς. Τους χειμώνες κατέβαινα στην κάβα στο υπόγειο, για να φέρω ένα ωραίο παλαιωμένο κόκκινο κρασί να πιούμε, και ξύλα για το τζάκι. Το ηχοσύστημα γέμιζε το χώρο με νότες, που σέρνονταν ναζιάρικα, από το χαλί στο τραπεζάκι κι από κει κατευθείαν στην αγκαλιά του καναπέ, για να χαϊδέψουν τα αυτιά του προσκεκλημένου μου, σύμφωνα με τα γούστα του. Το χάσκυ μου απλωνόταν τεράστιο στα πόδια του καθενός για να το χαϊδέψει ελεύθερα, κι εγώ απλωνόμουν στον καναπέ (ε, όχι για τον καθένα βέβαια, για κάποιες μόνο).
Ήταν ωραία που ήμουν εργένης.
Μετά παντρεύτηκα.
Αλλάξαμε σπίτι, πήγαμε σε καινούριο, δικό μας (της τράπεζας δηλαδή που μας έδωσε το στεγαστικό). Πιο μεγάλο, πιο άνετο, σε πιο ήσυχη γειτονιά, ένας μικρός προσωπικός παράδεισος. Η γυναίκα μου φρόντισε για πολλά. Διαλέξαμε μαζί ότι χρειαζόταν για να το διακοσμήσουμε, και να το κάνουμε ζεστό και φιλόξενο, τακτοποίησε τους χώρους (το γραφείο μου το έφτιαξα μόνος μου), έβαλε κάθε τι στη θέση του, δεν περίσευε τίποτα. Η κουζίνα είχε ντουλάπια για κάθε αντικείμενο, οι κρεβατοκάμαρες ντουλάπες για κάθε ρούχο, απλώσαμε τα διακοσμητικά που μας άρεσαν παντού, βάλαμε trendy ταπετσαρίες στους τοίχους, τα κεριά κεριά, κι ένα ωραίο καλαθάκι επιτραπέζιο φιλοξενούσε τα δεκάδες τηλεκοντρόλ. Μια θέση για κάθε τι. Ένα ωραίο τακτοποιημένο σπίτι, με μια θέση για κάθε τι...
Την προηγούμενη εβδομάδα έφυγε.
Η γυναίκα μου.
Όχι για πάντα...
Για λίγες μέρες, πήγε να δει τους γονείς της σε μια κοντινή πόλη, μέχρι να ξανάρθει την Κυριακή, να φύγουμε μαζί για 5 μέρες διακοπών.
Κι ο ανωτέρω περιγραφείς μάγκας, μόνος του.
Όπως τότε, είπα...
Παπάρια.
Για να βρω το κουταλάκι του καφέ έκανα οχτώ λεπτά, το χτυπητήρι άλλο τόσο, καλαμάκια δεν βρήκα, αγόρασα καινούργια. Τα τασάκια είχαν γεμίσει και η κουζίνα μύριζε, τσιγάρο και πίτσα. Πεθαμένη. Αποφάσισα να αλλάξω πετσέτες στο μπάνιο και μέχρι να βρω που είναι οι καθαρές, ίδρωσα τόσο, που ο τύπος στη διαφήμιση της axe φαίνεται στεγνός, σχετικά...
Ήθελα να φύγω, να πάω στη δουλειά. Όπως είναι απολύτως φυσιολογικό, η μία κάλτσα ήταν στην κατσαρόλα, και η άλλη έπνεε τα λοίσθια στο στόμα του σκύλου. Το τζην μου δεν είχα ιδέα αν ήθελε σιδέρωμα, κι αποφάσισα να το παίξω trendy. Βέβαια δεν ισχύει το ίδιο και για τα πουκάμισα, οπότε φόρεσα t-shirt. Αλλά με το t-shirt σε πιάνουν και τα υπαρξιακά σου, που πας ρε Καραμήτρο με τη μπάκα φάτσα κάρτα;
Όταν γύρισα, δεν θυμόμουν φυσικά που είναι η τροφή του σκύλου, οπότε ανακάλυψα κι άλλες κάλτσες στα ντουλάπια του χωλ. Έκανα κι άλλες συγκλονιστικές εξερευνήσεις στα ανήλιαγα σημεία του σπιτιού, και ανακάλυψα πολλά μικρά θαύματα. Είχαμε λουλούδια στον πίσω κήπο. Πεθαμένα βέβαια. Το χαρτάκι με τις οδηγίες για το πότισμα το βρήκα σήμερα κάτω από ένα τασάκι. Επίσης έχουμε και ηλεκτρική σκούπα, και δεν υπήρχε λόγος να κοιμάμαι τόσες μέρες με τις τρίχες του σκύλου για παρέα. Η πιο κοντινή μπύρα βρίσκεται σ'ένα περίπτερο στη Μεσογείων. Το τηλεκοντρόλ για το air condition το βρήκα σήμερα που έβρεχε...
Της τηλεόρασης δεν το έχω βρει ακόμα...
Κερδίσαμε κανένα μετάλιο;
Ή να τηλεφωνήσω στη γυναίκα μου να μου πει...;
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Now on the... Wall
ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ
1) Ο συγγραφέας του παρόντος blog έχει όλη την καλή διάθεση να απαντήσει σε κάθε σχόλιο, αναγνώστη, περαστικού, ακόμα και άσχετου. Εσείς επιβάλλεται να έχετε την καλή θέληση να περιμένετε. Δεν είμαι μονίμως online.
2) Ο διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και ενός αναγνώστη, καλό είναι να περιορίζεται στα 2 έως 3, το περισσότερο, σχόλια (εκατέρωθεν). Περαιτέρω διάλογος ονομάζεται "chat" και δεν αρμόζει στις πεποιθήσεις αυτού του blog.
3) Ο διάλογος μεταξύ αναγνωστών επιτρέπεται ασύστολα, αρκεί να μην έχει ως απώτερο σκοπό, συνοικέσια, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και κακοήθεις προθέσεις αύξησης της αναγνωσιμότητας άλλων blogs.
4) Τα σχόλια επιβάλλεται να έχουν κόσμιο και μη προσβλητικό χαρακτήρα (εξαιρούνται σχόλια που αναφέρονται σε θέματα παγκόσμιας κατακραυγής, όπως πυρκαγιές, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, τσουνάμι, παιδική πορνογραφία, και οποιαδήποτε ήττα του Ολυμπιακού σε οποιοδήποτε άθλημα). Σε αντίθετη περίπτωση θα αγνοούνται επιδεικτικά.
5) Ο σχολιασμός σας σε οποιοδήποτε post (εάν δεν είναι ο πρώτος) επιβάλλεται να έχει λάβει υπόψιν του τα προηγούμενα σχόλια και απαντήσεις. Η επανάληψη δεν είναι μήτηρ μαθήσεως στα blogs.
6) Η επίσκεψή σας σε αυτό το blog συνεπάγεται ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων των όρων χρήσης και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αυτόματη ανταπόδοση της επίσκεψης και στο δικό σας. Οι αλλαξοκ%λιές δεν είναι το φόρτε μας.
7) Παρακαλείστε μπαίνοντας να αφήνετε τα υποδήματά σας στη ρεσεψιόν (μπουρμπουάρ προαιρετικό) για να μην λερώσετε άθελά σας το καθιστικό. Οι online λάσπες δεν καθαρίζονται εύκολα στα δημοκρατικά blogs.
8) Οι παραβάτες οποιασδήποτε από τις ανωτέρω, οδηγίας, θα λιθοβολούνται παραδειγματικά, στην πίσω αυλή.
9) Οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, παρακαλούνται να μην ξεπερνούν το ψυχολογικό φράγμα των 150 λέξεων. Δεν είμαστε η wikipedia εδώ.
10) Δεν έχει δέκα. Εντάξει;
2) Ο διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και ενός αναγνώστη, καλό είναι να περιορίζεται στα 2 έως 3, το περισσότερο, σχόλια (εκατέρωθεν). Περαιτέρω διάλογος ονομάζεται "chat" και δεν αρμόζει στις πεποιθήσεις αυτού του blog.
3) Ο διάλογος μεταξύ αναγνωστών επιτρέπεται ασύστολα, αρκεί να μην έχει ως απώτερο σκοπό, συνοικέσια, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και κακοήθεις προθέσεις αύξησης της αναγνωσιμότητας άλλων blogs.
4) Τα σχόλια επιβάλλεται να έχουν κόσμιο και μη προσβλητικό χαρακτήρα (εξαιρούνται σχόλια που αναφέρονται σε θέματα παγκόσμιας κατακραυγής, όπως πυρκαγιές, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, τσουνάμι, παιδική πορνογραφία, και οποιαδήποτε ήττα του Ολυμπιακού σε οποιοδήποτε άθλημα). Σε αντίθετη περίπτωση θα αγνοούνται επιδεικτικά.
5) Ο σχολιασμός σας σε οποιοδήποτε post (εάν δεν είναι ο πρώτος) επιβάλλεται να έχει λάβει υπόψιν του τα προηγούμενα σχόλια και απαντήσεις. Η επανάληψη δεν είναι μήτηρ μαθήσεως στα blogs.
6) Η επίσκεψή σας σε αυτό το blog συνεπάγεται ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων των όρων χρήσης και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αυτόματη ανταπόδοση της επίσκεψης και στο δικό σας. Οι αλλαξοκ%λιές δεν είναι το φόρτε μας.
7) Παρακαλείστε μπαίνοντας να αφήνετε τα υποδήματά σας στη ρεσεψιόν (μπουρμπουάρ προαιρετικό) για να μην λερώσετε άθελά σας το καθιστικό. Οι online λάσπες δεν καθαρίζονται εύκολα στα δημοκρατικά blogs.
8) Οι παραβάτες οποιασδήποτε από τις ανωτέρω, οδηγίας, θα λιθοβολούνται παραδειγματικά, στην πίσω αυλή.
9) Οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, παρακαλούνται να μην ξεπερνούν το ψυχολογικό φράγμα των 150 λέξεων. Δεν είμαστε η wikipedia εδώ.
10) Δεν έχει δέκα. Εντάξει;
Μη μου πεις ότι δεν τα έχεις διαβάσει...
Inner "Manifesto"
Αυτό το blog ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ:
* Ημερολόγιο: ούτε καταστρώματος, ούτε ναυτιλομένων, ούτε στεριανών, ούτε καταπιεσμένων ανηλίκων...
* Κουτσομπολίστικο: Αν σας ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος τομέας διαβάστε την Espesso. Εχει επενδύσει πιο πολλά από εμένα...
* Συνεπές: Γράφω μόνον όταν έχω κάτι να πω (και αν προλαβαίνω βέβαια...)
Αυτό το blog είναι μια προσπάθεια εξωτερίκευσης κάποιων σκέψεων, απόψεων και θέσεων, μια μικρή κι "ανώδυνη" αποκύρηξη της εσωστρέφειάς μου...
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι για κάθε σχόλιο, κριτική (καλοπροαίρετη ή κακεντρεχή), ανακοίνωση, μοίρασμα γνώσεων και απόψεων.
* Ημερολόγιο: ούτε καταστρώματος, ούτε ναυτιλομένων, ούτε στεριανών, ούτε καταπιεσμένων ανηλίκων...
* Κουτσομπολίστικο: Αν σας ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος τομέας διαβάστε την Espesso. Εχει επενδύσει πιο πολλά από εμένα...
* Συνεπές: Γράφω μόνον όταν έχω κάτι να πω (και αν προλαβαίνω βέβαια...)
Αυτό το blog είναι μια προσπάθεια εξωτερίκευσης κάποιων σκέψεων, απόψεων και θέσεων, μια μικρή κι "ανώδυνη" αποκύρηξη της εσωστρέφειάς μου...
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι για κάθε σχόλιο, κριτική (καλοπροαίρετη ή κακεντρεχή), ανακοίνωση, μοίρασμα γνώσεων και απόψεων.
A definition...
Η άποψη δεν απαιτεί αναγνώστες. Δεν τους προϋποθέτει για να υπάρξει.
Η άποψη θέλει να ελευθερωθεί.
Η άποψη οφείλει να είναι αιχμηρή. Να μην υπνωτίζει αλλά να ξυπνά. Η άποψη δεν είναι λαδιά στο χαρτί κάποιας εφημερίδας. Είναι μελάνι που πετάγεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προκαλεί το στιγμιότυπο αντίδρασης.
Η άποψη είναι το σκαμπίλι στην υπερ-έκθεση γνώσης. Ενάντια σε κάθε ρυπαρή
αυθεντ-ίαση που κατακλύζει τις κατεστημένες νοοτροπίες.
Η άποψη είναι καθήκον. Είναι η υπέρβαση της αποτυπωμένης γνώμης. Η πρόκληση κρίσης και δίκης με λόγο καθαρό. Όχι κεκαλυμμένο.
Με θάρρος.
Copyright by DiVA
Αυτό έργο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
Disclaimer:
Όλες οι φωτογραφίες -εκτός αν αναφέρεται αλλιώς- είναι από την διαδικτυακή κοινότητα DeviantArt.
Όλες οι φωτογραφίες -εκτός αν αναφέρεται αλλιώς- είναι από την διαδικτυακή κοινότητα DeviantArt.
Inner Links
All Labels
- brain-fuck (136)
- desperation (112)
- images (93)
- heavy drugs (91)
- concepts (90)
- humour (90)
- thoughts (90)
- official statements (76)
- journeys (74)
- fiction (65)
- unsatisfied (49)
- scripta manent (47)
- presentation (45)
- almost dreams (44)
- opinion (43)
- fatal questions (38)
- gourmet (32)
- music (32)
- computer (30)
- innovation (30)
- other blogs (27)
- video (27)
- Artist (25)
- short truths (25)
- domestic madness (24)
- First (23)
- 2009 (21)
- Review (20)
- internet (20)
- 2008 (19)
- photography (14)
- do-it-yourself splatter (12)
- baby (11)
- Welcome (10)
- advertising (9)
- Old (8)
- movies (4)
- poetry (3)
- grfear (1)
NetworkedBlogs
Inner Me...
- Spy
- --------------------------------------------------- αδαής λεξιλάγνος... άπρακτος καλλιτέχνης... διάσημος ανώνυμος... ευκατάστατος επαίτης... μουγγός διαδηλωτής... ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου...
A "MUST" CLICK:
Inner Archive
-
►
2011
(15)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2010
(38)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2009
(146)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
- ► Φεβρουαρίου (17)
- ► Ιανουαρίου (16)
-
▼
2008
(181)
- ► Δεκεμβρίου (19)
- ► Σεπτεμβρίου (21)
-
▼
Αυγούστου
(27)
- Γκουακαμόλε
- Ωδή
- Σταγόνες
- "Πεθαίνω" για τους Scorpions...
- Τελικά φυτρώνουν ραπανάκια στις ταράτσες;
- Τί είναι πάλι αυτό τώρα;
- Αυτή η Πόλη...
- Τι μένει;
- Διακοπή για Διαφημίσεις (the END)
- Διακοπή για Διαφημίσεις (episode 3)
- Διακοπή για Διαφημίσεις (episode 2)
- Διακοπή για Διαφημίσεις (episode 1)
- Διάγγελμα
- Άλλος για τη βάρκα μας...
- Ο "τρόμος" επιστρέφει...
- "Αργοπεθαίνει..."
- Μόνος στο σπίτι.
- Ας είναι...
- Η Λυδία δεν θα κάνει διακοπές φέτος το καλοκαίρι!
- Ετεροχρονισμός...
- Το Wallpaper μού φταίει...
- Ασφυξία
- Ερωτήσεις είναι τώρα αυτές;
- Ο James Bond το κάνει καλύτερα
- Άνθρωποι και ανθρωπάκια
- Να πεταχτώ να πάρω τσιγάρα
- *Αποχαιρετισμός στα όπλα*
- ► Ιανουαρίου (3)
What's this?
My daughter's blog
Από κάπου θα "πήρε" το παιδί... δε μπορεί...
Fanatics...
Αναρτήσεις
Fresh Food
Choose a Label
Blogumulus by Roy Tanck and Amanda Fazani
Take a look...
Search this blog only
Find my songs here:
Spying around...
Γιατι το "εργένης" ακούγεται γοητευτηκα για κάποιους ενώ το "εργενισα(?!)" ή κάπως έτσι τελος πάντων..μυριζει σε όλους λιγο καταντια να το πω? λίγο "αχ κοριτσι μου στο ράφι έμεινες και δεν το παραδεχεσαι" και κάτι τέτοια παρόμοια..Ατιμη κοινωνία..
Οπως και να χει όλα αυτα μακρυα απο το μικρό Ρ. είναι Mr spy μου..χεχε
Προσπαθω όμως..αλήθεια προσπαθω..να σας καταλάβω..χιχι
:)καλη σου νύχτα!!
Υ.Γ.το πρωτο σχόλιο μου..προς απόφυγη οποιουδηποτε συσχετισμου του με μια γνωστη σειρα που σιχαίνομαι και θεώρω τραγική (βλ. sex and the city..)είναι μια απλη απορία(!)..
:) Ρ.
Δεν σας παρεξηγώ. Η κοινωνία μας έμαθε να "βλέπουμε" τα πράγματα έτσι. Στην ουσία είναι το ίδιο γοητευτικό ή άχαρο ανεξαρτήτως φύλου.
Αυτό με το να με καταλάβετε τώρα, αφήστε το καλύτερα. Πρέπει να μου πάρετε συνέντευξη και πάλι παίζεται. Εδώ δεν με καταλαβαίνω εγώ, τώρα τελευταία...
αφεθήκατε... στην συντροφό σας...
και αυτό είναι πολύ γλυκό...
Παρόμοιες φάσεις έχουμε περάσει όλοι... με σπίτια ιδανικά... κτλ..
μετά.. έρχεται η αγκαλιά... και τα αφήνουμε όλα... στην τύχη τους..
Δεν μπορείς να λειτουργήσεις χωρίς τον άλλο... Οχι γιατί δεν είσαι ικανός.. αλλά γιατι δεν θέλεις μωρε..
Η αλήθεια είναι ότι μου λείπει πολλές φορές το ψιλοτάβανο χαρούμενο χρωματιστό σπίτι που είχα στο κέντρο... αλλά... συνέρχομαι...
μόλις θυμηθώ κάτι μεθυσμένες βραδιές μοναξιάς και απελπισίας.. με καλεσμένους που τους φώναζα με κοσμητικά επίθετα γιατί δεν θυμόμουν το όνομα τους...
Οργανωθείτε τόσο όσο να μην χάσετε την γλύκα της εξάρτησης...
Αυτό κι αν είναι ο ορισμός της ανεμελειάς! Τι καλά που σας "ακούω" πάλι...
Εγώ κάηκα στο κρίσιμο σημείο...
και αυτό δεν αλλάζει...
Καληνύκτα..
(κρατάω το τρίτο σχόλιο.. του κανόνα.. για αύριο...)
Σας φιλώ γλυκά... και συναδελφικα...
Αφουγκράζομαι καμιά φορά καλύτερα, διότι έμαθα να τεντώνω τα αυτιά μου.
(Ξεχάστε τους κανόνες. Καλοκαίρι είναι, κι εσείς είστε ακανόνιστη. Και θα μείνετε έτσι και τον χειμώνα, και πάντα.
Οι κανόνες είναι για τους "άλλοι"...)
Είναι οι πιο ωραίοι και οι πιο πολλά υποσχόμενοι κανόνες..
Αλλά... αφού με κολάζετε... τι να κάνω.. θα ενδωσω...
Και εγώ τα τεντώνω... αλλά... δεν αρκεί...
τα τρωτά σημεία που αγαπάω και υποστηρίζω, φαίνονται...
και πάντα βρίσκεται κάποιος να τα επωφεληθει...
δεν γίνομαι μίζερη... απλά συνηγορώ στην γλυκα της αγκαλιας...
όπου παραδίδεσαι.. ανευ όρων...
και ψάχνεις μετά το τηλεκοντρολ.. την μπυρα.. και την ταυτότητα σου...
Διαβάστε το ποστ της wilma.
Κι άμα δε δακρύσετε, εμένα να μου τρυπήσετε το μπλογκ.
Την γουστάρω πολύ την κυρία wilma...
Είναι από τα πιο γλυκά άτομα που έχω διαβάσει... (απόλυτη ντεκαντανς αυτή η φράση...αλλά ζούμε σε ζόρικους και φανταστικούς καιρούς)
Υ.Γ. στο σημείο "ζορικους" είχα γράψει άλλη λέξη... αλλά είσαστε τόσο δημοφιλής.. που σίγουρα σας διαβάζουν και μικρά παιδιά...
I'm back ;-)
Όλα να τα καταλάβω, αλλά το κοντρόλ της τηλεόρασης;;; Είναι δυνατόν; Δηλαδή μόνο ως εργένης βλέπατε μόνος τηλεόραση; Ή μήπως τώρα φωνάζετε τη γυναίκα και παραγγέλνετε κανάλι;!!!
:-)
Την επόμενη φορά που θα φύγει η γυναίκα σας, να ζητήσετε οδηγίες προς ναυτιλευομένους... ή what's up call 600 (για τηλεοδηγίες!)... ή αντικαταστάτρια!!!
xxx
Γυρίσατε!
(αυτό με την αντικαταστάτρια να περάσω από το ιατρείο σας να μου το εξηγήσετε καλύτερα;)
Γύρισε χαρούμενος.. να μην μας ξεσαλωσει....
Ο άτιμος ντοκ!!!!
Νομίζω πως το μέλι ξεχειλίζει στο κείμενο και μείς σαν τα αρκουδάκια τρέχουμε….
Το τελευταίο διάστημα η παρέα έχει φοβερό σουξέ! Η κυρία Wilma έγραψε ένα υπέροχο παραμύθι, εσείς αφηγείστε την σκυλίσια ζωή σας με μοναδικό τρόπο και τα καλύτερα έπονται :)
Η αλήθεια είναι πως σας έχω εμπιστοσύνη. Νομίζω πως άσχετα με την γκρίνια σας μια χαρά μπορείτε να τα καταφέρετε και μονάχος σας.
Η γυναίκας σας λείπει. Πρέπει να σπεύσετε κοντά της και να μην θυμώνετε με τον εαυτό σας…Πριν διαλύσετε το σπίτι. :)
Μετά, όμως, προσγειώθηκα εξίσου απότομα και αρκούντως απολαυστικά. Αφού παντρεύτηκες, καλά να πάθεις. Τουλάχιστον κανά ένσημο κολλάτε στην Ντανούτα ή την εκμεταλλεύεστε κάργα; Εκείνα τα θεϊκά κορμιά υπάρχουν ή τα έφαγε η μαρμάγκα και η ταβέρνα στα βλάχικα της Βάρης;
Και όχι, μετάλλιο δεν το κόβω. Τα είπαμε αυτά. Ασε τη σύζυγο να χαρεί την οικογένειά της.
Αν θες σίδερο, ξέρω. Το είπαμε και αυτό.
(ναι, νυστάζω και είμαι 3 times πιο ξυνός. Το λέω τώρα).
Φιλιά στα Drambuie
(σαν τη μανα μου δηλαδη που παθαινει 2 εγκεφαλικα και μια ανακοπη καθε που 'ρχεται σπιτι μου)
Μπορεί βέβαια να απαντηθεί και διαφορετικά: "Μα πόσο μ'αγαπά και μου τα συγχωρεί όλα; Ορίστε..αμέσως έσπευσε να με ηρεμήσει"
2. Αν η σύζυγος δεν διαβάσει το ποστ, δε θέλετε να ξέρετε ούτε εσείς ούτε εγώ, πώς θα αντιδράσει όταν επιστρέψει...σε μη αναγνωρίσιμο σπίτι. Το ότι θα βρει κι εσάς εκεί (πάντα επιβιώνετε τα αρσενικά) δεν ξέρω αν είναι σώφρον.
Καλημέρα σας
axxaxaaaxxa
Ακούς εκεί τρίγωνος, τετράγωνος αλλά η μπάκα φάτσα κάρτα!!!!!
Έχεις τα δίκια σου πάντως μεταξύ εργένη και παντρεμένου.
Απλά πρέπει να συνηθίσεις στην ιδέα ότι πλέον αυτά που θες βρίσκονται πάντα σε λάθος θέση από εκεί που θα περίμενες!!!! Από πείρα μιλάω!!!! Οι γυναίκες και δη οι σύζυγοι έχουν την τάση του συμμαζέματος. Οπότε κοίτα να παρακολουθείς τα πράγματά σου!!!!
Τις καλημέρες μου
α) εργένης
β) παντρεμένος
Όταν περάσεις στο τρίτο στάδιο
γ) παντρεμένος με παιδιά
θα δεις και άλλες διαφορές.
Εγώ , πήγα δυο φορές στη δουλειά το τελευταίο δεκαπενθήμερο με το πουκάμισο ανάποδα.
Τα καλύτερα έρχονται....
Λοιπόν, επειδή αυτό το κόλπο το έζησα την πρώτη φορά, φρόντισα τη δεύτερη να πάθω εγώ άνοια. Τηλεφωνώ πάντα στον άντρα μου για να μου πει που στο καλό είναι τα κλειδιά μου. Και μου φτιάχνει και τη λίστα για τα ψώνια (πάλι χαρτοπετσέτες θα πάρουμε? μα καλά τι τις κάνουμε τόσες χαρτοπετσέτες?).
Βασικά θυμηθείτε: το κόλπο είναι όποιος προλάβει!
Βεβαίως να περάσετε! Στους φίλους δεν παίρνω επίσκεψη! :-)
Ούτε ένα πουκάμισο ..
Δεν πειράζει τώρα που είναι καλοκαίρι θα είσαι και πιο αεράτος, όσο για το σπίτι μου θύμισες μικρές εξερευνήσεις η περιγραφή σου :Ρ
απο το αγχος μου να μην (ξανα) ξεραθουνε, τα ποτιζω συνεχεια και αυτα μπουχτιζουν απο το πολυ νερο, σαπιζουν, βρωμανε, μαζευονται εντομα και λοιπα κολεοπτερα, το νερο τρεχει στο πατωμα, εγω δεν το σφουγγαριζω, ποτιζει μεσα, σαπιζει βρωμαει, μαζευονται ερπετα καθε μεγεθους και γενικα πολυ δυσκολο πραμα ρε παιδι μου τα φυτα.
απορω τι τα χρειαζομαστε.
εχουμε φτασει στον 21o αιωνα, for gods sake..
δε μπορουσαμε να εχουμε καποια.. πως το λενε ...digital φυτα?
:D
πάντως πιστεύω ότι υπερβάλατε σε αυτή την ιστορία, έ; δηλαδή ούτε και το τηλεκοντρόλ; ε, δε γίνεται!
τι μου θύμισες τώρα! πέθανα στα γέλια, να σαι καλά!
κωλόφυτα!
Προτείνω να δοκιμάσετε τα ψεύτικα! Πλέον φαίνονται ως αληθινά… :)
Προφανώς αντιλαμβάνεστε ότι το πόνημα τούτο, ενσωματώνει και ορισμένες υπερβολές, για χάρη της τηλεθέασης.
Δεν πιστεύω να με έχετε για τόσο γύφτουλα...
Πάμε τώρα σιγά σιγά να δώσουμε εξηγήσεις - απαντήσεις - συνεντεύξεις.
Στη θέση σας θα το διπλοτσεκάριζα, αγαπητέ μου φίλε.
ΥΓ Και πάντα υποστηρίζω πως ο άντρας πρέπει να έχει κάνει εργένης, όχι να σε παίρνει όλη την ώρα στη δουλειά να σε ρωτάει "αγάπη μου, μήπως έχεις δει τις παντόφλες μου;" -αγαπημένη ερώτηση/απορία του δικού μου συζύγου.
Αααααχ!
H έμπνευση κυρία Lisha είναι αποτέλεσμα, της απραξίας. Έχετε έρθει ποτέ Αθήνα τον δεκαπενταύγουστο; Θα με καταλάβετε πιστεύω. Και μην ανησυχείτε για το σπίτι, είναι αντισεισμικό.
@ apos:
Χρειαζόταν να πλατιάσω αγαπητέ μου, ώστε να είναι συγκλονιστικότερη η ανατροπή. Δεν έχετε δει που σε όλα τα θρίλερ το πρώτο ημίχρονο είναι πάντα βαρετό;
Θα δώσω τα φιλιά σας. Σας έχω φυλαγμένο ένα μπουκάλι άμα θέλετε...
@ sanity loss era:
Λέτε να της στείλω ένα mms με φωτό;
Εντάξει κυρία μου, καταλάβαμε. Θα τα καθαρίσω (δηλαδή θα φωνάξω τη κυρία Ντέτα, εννοώ).
@ moyratos:
Μα πως να το κάνω αυτό που λέτε; Να βάλω κάμερα στα συρτάρια;
@ scarface:
Με τρομάζετε!
(φταίει κι η στάση που κάθεστε...)
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αγαπητέ μου, αλλά αυτοσκοπός της δικιάς μου γυναίκας, είναι να με ξεκάνει και να κληρονομήσει την αμύθητη περιοσία μου! Και επειδή είστε και στα πρόθυρα (του γάμου), κοιτάξτε μην υπογράψετε κανένα προγαμιαίο συμβόλαιο...
@ wilma
Δεν έχετε κι άδικο... Όποιος προλάβει! Πάντως αυτό που παθαίνουμε δεν το παθαίνουμε μόνοι μας. Απλά μετά τον γάμο υπάρχουν δύο απόψεις μέσα στο σπίτι, για κάθε τι, οπότε κάποιος πρέπει να ενστερνιστεί του άλλου, και λόγω βαρεμάρας, ως φυσικό επακόλουθο επέρχεται η αδιαφορία, που συνοψίζεται στη φράση "καλά, βάλτα όπου θέλεις εσύ (αγάπη μου), κι άμα δεν τα βρίσκω θα μου τα φέρνεις, εντάξει;"
@ brainwaves
Γιατρέεεε μουουου!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Να ζήσετε να σας χαίρονται (αυτοί που σας χαίρονται!)
Κάπου διάβασα ότι έχετε γεννέθλια.
Καλωσήρθατε και πάλι.
Καιρό είχαμε να ακούσαμε και μια θετική άποψη εδώ μέσα!
@ fight back:
Αγαπητέ Φιχτμπάχιε,
τα πέρασα κι αυτά που λέτε, καθότι λάτρης των φυτών. Μετά έβαλα αύτόματο πότισμα.
Ε, ξέχασα ένα σημείο του σπιτιου. Θέμα θα το κάνουμε τώρα;
@ αποτέτοιος:
Ε, μια μικρή υπερβολή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
;)
Μα εσείς είστε επικίκνδυνη!
Εχετε ξεράνει ΚΑΚΤΟ???
@ elf:
Ε, δεν είμαι και πολύ σίγουρος εδώ που τα λέμε... Αλλά έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήμουνα. Δεν ξέρει τι να περιμένει κανείς από τις γυναίκες, με νιώθετε, έτσι;
Αυτό το "Ααααχ" στο τέλος, ήταν καταστάλαγμα σοφίας, μιας ζωής;
Αναστεναγμός παραίτησης ήταν:
"Άααααχ, πότε θα βγάλουν επιτέλους παντόφλες με GPS"!!!
ψηφιακα φυτα με wireless ποτισμα ειναι μια ιδεα που δε νομιζω οτι πρεπει να την αφησουμε ανεκμεταλλευτη, ετσι?
οκ λοιπον, εγω απλα θελω το 80% των κερδων για το copyright και σας αναθετω εν λευκω να αναλαβετε ολα τα υπολοιπα. ευχαριστω
Καλά δεν σε έχω δει, αλλά για να το λες ότι είσαι κούκλος θα είσαι. Ποιος είμαι κιόλας εγώ να σε διαψεύσω!!! Τώρα από τη στουμφο-φωτογραφία δεν μπορεί να βγάλει κανείς κανένα σοβαρό συμπέρασμα.
΄
Για τη νοικοκυροσύνη σου, όμως, δεν αντέχω να μην σχολιάσω. Καλά βρε ανεπρόκοπε, έχεις βάλει την γυναίκα σου να ασχολείται με τα πάντα στο σπίτι και εσύ δεν ξέρεις που είναι τα καλαμάκια;;;; Ντροπή σου φαλλοκρατικό γουρούνι....χαχαχαχα!!!!!! Έτσι, έτσι να τσιτσιρίσεις μέσα στη μπίχλα και να καταλάβεις την αξία της γυναικούλας σου που σε φροντίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ (Πρέπει ήδη να με έχει κατασυμπαθήσει η κοπέλα...είμαι έτσι κι αλλιώς αξιαγάπητος!!!!!).
Λες να καταλήξω και εγώ σαν και σένα όταν μεγαλώσω. Γιατί είμαι και πιπίνι ακόμα. Έτσι όπως περιέγραφες τον εαυτό σου παλιά, μου θυμίζεις εμένα τώρα. Πέρα από ότι είμαστε και οι δύο κούκλοι, είμαστε (εσύ δηλαδή δεν είσαι πια) και άκρως οργανωτικοί και μποέμικοι στο σπίτι μας.
Χαιρετίσματα από τον Πόρο. Σου στέλνει τους χαιρετισμούς του. Σάββατο ή Δευτέρα γυρνάω στας Αθήνας επιτέλους και θα μπορώ να απλώνω τακτικά τα σεντόνια μου στην ταράτσα σου. Βγάλε κάνα κρασάκι να τα λέμε!!!!
Έχουν βγάλει σκύλους. Τι το θέλετε το GPS;
Οι εκπαιδευμένοι δε, φέρνουν και την εφημερίδα...
@ fight back:
Ε, μα είστε και μεγαλόψυχος!
Ταπεινός σας υπηρέτης, δηλώνω.
Στο βωμό της χλωρίδας.
@ L' Aesthéte Soleil:
Εγώ δεν έχω υπογράψει συμβόλαιο ούτε με τον κατασκευαστή του σπιτιού, τι μου λέτε τώρα... Αυτά είναι του διαβόλου πράγματα!
@ vk:
Ε ρε κέφια πρωινιάτικα!
Στο θέμα του ψώνιου, δε μου φτάνετε ούτε στο μικρό μου δαχτυλάκι (να το πλύνω παρεπιπτόντως, έχει κάτι μανιτάρια επάνω...)
Η γυναίκα μου σας έχει συμπαθήσει τόσο που μου πρότεινε να σας πάρουμε για οικιακό βοηθό. Μπατζούρια κάνετε;
Σαν και μένα αποκλείεται να καταλήξετε, διότι δε σας αφήνει το υπέροχο τσουλούφι σας να δείτε μπροστά σας ώστε να με μιμηθείτε. Επίσης ρωτήστε και καμιά γυναίκα για το ποιός είναι ο πιο κούκλος! Οι γκρίζοι κρόταφοι ανέκαθεν γοήτευαν. Δε βλέπετε τι γίνεται με τον Νικοπολίδη;
Να δώσετε χαιρετίσματα στους γονείς μου που παραθερίζουν για 128η φορά στα γειτονικά σας Μέθανα.
Τη Δευτέρα θα τα λέτε με το blog μου μόνο. Φεύγω εγώ, επιστρέφει εκείνο. Τίμια πράγματα. Με εμένα από το Σάββατο (το επόμενο).
τατου με αραχνη στο πισω μερος του κεφαλιου ακριβως πανω απ τον αυχενα ειχατε? Δεν ειχατε! Τοτε τι σκατα εργενης ησασταν?
Οξύ λόγο έχετε αγαπητέ μου, όπως πάντα.
Δεν έχετε άδικο, απλά ελπίζω να αναγνωρίσατε τη "λογοτεχνίζουσα" διάθεση και να μην με παρεξηγήσατε.
"ο Εργενης" ειναι ταινια με το Στρατο Τζωρτζογλου ο οποιος υποδυεται ενα τυπο με το τατουαζ που περιεγραψα.
μετριοτατη η ταινια
δυσνοητο το σχολιο μου
αχαρη η απαντηση σας
Αυτό που δεν μπορεσα ποτέ να καταλάβω είναι πότε παθαίνετε εσείς οι άντρες αυτή τη μετάλλαξη:
________
Συμφωνώ κι επαυξάνω!! Ούτε εγώ το κατάλαβα ποτέ μου. Θεωρείς ότι συζείς-παντρεύεσαι έναν ενήλικα και σου βγαίνει το (κακομαθημένο)ανήλικο του διπλανου σπιτιού!!!
ΥΓ. Νομίζω πάντως πως έχουμε μεγαλο μερίδιο ευθύνης.
Πρώτον: Γιατί τους καθιστούμε ανίκανους
και
Δεύτερον : Γιατί το σκυλι σου και το παιδι σου (και τον ανδρα σου συμπληρωνω εγω);) όπως τον μαθεις..
Θα δεχτώ και τον επίλογο σας. Αυτούσιο.
Κι η δικιά μου σ αυτα τα πλαίσια κινείται αγαπητέ μου σπάι..καυστικό μεν, χιούμορ δε..
ΥΓ. Οχι πως δε λεω (γενικές) αλήθειες, έτσι;;;;;
διορθωσις:τατουαζ κατσαριδας.Δεν ξερω τι φταιει... η ασθενης μου μνημη ή το μετριον του πραγματος...
ΥΓ:δεχθειτε παρακαλω και την υποσημειωση.Αυτουσια.
Δεν τις ξέρεις καλά.
Δεκτόν και σεβαστόν!
Απλά είμαι πολέμιος της "τσουβαλοποίησης" οπότε δεν θα απαντήσω στην τελευταία σας ερώτηση.
@ nelly:
Μπορώ να κάνω κι αλλιώς;
@ g for george:
Τις ξέρω...
Αλλά τις αφήνω.
Έχει πιο πολύ πλάκα έτσι.