Είμαι για ακόμα μία μέρα, μέχρι πολύ αργά στο γραφείο
(πάνε 15 μέρες τώρα, πάνε 20, δεν θυμάμαι πλέον)...
H σούπερ ουάου μακέτα που έφτιαχνα για έναν πελάτη μόλις εγκατέλειψε τα εγκόσμια (40 χρόνια χρήστης -υπολογιστή ντε, που πήγε ο νους σας;- κι ακόμα δεν έμαθα να κάνω "save" τακτικότερα από μία φορά το πεντάωρο...), ο server πνέει τα λοίσθια (κι εγώ δεν είμαι τεχνικός, καλλιτέχνης είμαι), η σύνδεση του internet σέρνεται πιο νωχελικά κι από σαύρα, κι ο πελάτης έχει προ πολλού ξεχάσει ότι υπάρχω (για σήμερα ντε)...
Ο δρόμος από κάτω ασφυκτυά από κόσμο που κατηφορίζει προς την παραλία, το ραδιόφωνο ασφυκτυά από σταθμούς που κάνουν παρτούζα με τα playlists τους, το γραφείο μου ασφυκτυά από τα χαρτιά που αποφάσισαν να πάρουν έναν υπνάκο πάνω του, η γυναίκα μου ασφυκτυά μόνη της στο σπίτι, το μυαλό μου ασφυκτυά στην ιδέα της απουσίας θάλασσας...
Κι όπως περιμένω βαρύς και ράθυμος, να τελειώσει μια μεταφορά τεράστιων αρχείων από τον υπολογιστή μου στον server, το μάτι μου περιπλανιέται στο χώρο σαν μεθυσμένος καμηλιέρης στην έρημο, ώσπου σκοντάφτει στην οθόνη του υπολογιστή του αδερφού μου, που έχει φύγει εδώ και ώρα.
Και βλέπει ΑΥΤΟ!
(πάνε 15 μέρες τώρα, πάνε 20, δεν θυμάμαι πλέον)...
H σούπερ ουάου μακέτα που έφτιαχνα για έναν πελάτη μόλις εγκατέλειψε τα εγκόσμια (40 χρόνια χρήστης -υπολογιστή ντε, που πήγε ο νους σας;- κι ακόμα δεν έμαθα να κάνω "save" τακτικότερα από μία φορά το πεντάωρο...), ο server πνέει τα λοίσθια (κι εγώ δεν είμαι τεχνικός, καλλιτέχνης είμαι), η σύνδεση του internet σέρνεται πιο νωχελικά κι από σαύρα, κι ο πελάτης έχει προ πολλού ξεχάσει ότι υπάρχω (για σήμερα ντε)...
Ο δρόμος από κάτω ασφυκτυά από κόσμο που κατηφορίζει προς την παραλία, το ραδιόφωνο ασφυκτυά από σταθμούς που κάνουν παρτούζα με τα playlists τους, το γραφείο μου ασφυκτυά από τα χαρτιά που αποφάσισαν να πάρουν έναν υπνάκο πάνω του, η γυναίκα μου ασφυκτυά μόνη της στο σπίτι, το μυαλό μου ασφυκτυά στην ιδέα της απουσίας θάλασσας...
Κι όπως περιμένω βαρύς και ράθυμος, να τελειώσει μια μεταφορά τεράστιων αρχείων από τον υπολογιστή μου στον server, το μάτι μου περιπλανιέται στο χώρο σαν μεθυσμένος καμηλιέρης στην έρημο, ώσπου σκοντάφτει στην οθόνη του υπολογιστή του αδερφού μου, που έχει φύγει εδώ και ώρα.
Και βλέπει ΑΥΤΟ!
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
(η κόρη του αδερφού μου σχεδόν ενός έτους)
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
(η κόρη του αδερφού μου σχεδόν ενός έτους)...
Μα τι κάνω;
;
;
;
;
;
...
Φεύγω.
Πάω σπίτι...
Μα τι κάνω;
;
;
;
;
;
...
Φεύγω.
Πάω σπίτι...
42 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Εύγεεεεεε Εύγεεεεεεεε Εύγεεεεεεεεε
(και ας μας λείψετε....το έχετε ανάγκη!!!!)
(αυτός ο καφές κάτι είχε μέσα)
Έχετε δίκιο.
@ akanonisti:
Μετά από αυτό που κάνατε για μένα δεν έχω λόγια. Ευχαριστώ.
@ απατεώνες:
Ο δικός σας;
Και στα δικά σας.
@ *p@n0s*:
Μπαρδόν;
@ brainwaves:
Εσάς δεν σας παίζουμε.
Είσαστε διακοπές.
Μόνο τα παιδάκια που μείναν εδώ έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο τηλεπαιχνίδι μας.
Νά για να μάθεις να μας προβληματίζεις πρωί-πρωί!
Γρήγορα στο σπίτι, βούτα τη γυναίκα σου και μετά βουτήχτε στη θάλασσα!!!
Άμα δα..με τις δουλειές πια..βαρέθηκα (ένας λόγος που παράτησα τη γραφιστική ήταν αυτός).
Όσο για την ανιψούλα σου τι κουκλί!!!
Καλημέρααααα
Στην πραγματικότητα δεν ξέρω κανέναν άλλον, με κάτι Τζεημς Μποντ, με κάτι Φίλιπ Μάρλοου, με κάτι Σαμ Σπέιντ, ε,....δεν λέω κάναμε μια γνωριμία, αλλά μείναμε στο χειροφίλημα.
Αλλά καλέ μου spy, όλοι αυτοί θα χρησιμοποιούσαν το σκηνικό του Αθηναϊκού Αυγούστου για να δράσουν ....ατμοσφαιρικά, ενώ εσείς το χρησιμοποιείτε για να ΑΠΟΔΡΑΣΕΤΕ ατμοσφαιρικά.
Διαβάζοντας τον apos αποφάσισα να .....αγοράσω την παροπλισμένη Ρομίλντα και να ταξιδέψω σε θάλασσες που ....πρόδωσα, διαβάζοντας το δικό σας χθεσινοβραδινό post ....ντράπηκα (...βαριά λέξη, ας την κάνουμε ένοιωσα άβολα) γιατί ανέβηκα για άλλη μια φορά στις 10 το βράδυ την Κηφισίας (με την ελπίδα να προλάβω ξύπνια την κόρη μου....και όχι, δεν την πρόλαβα), αυτήν την Κηφισίας που κατέβηκα στις 10 το πρωί εγκλωβισμένη σε σενάρια success stories...
Τι μαγική λοιπόν η γραφή....
Σαν κάποιοι τόσο άγνωστοι και ταυτόχρονα τόσο ...δικοί, να είναι κομμάτια της ζωής σου...ασύνδετα...άναρχα...ζόρικα...
Keep blogging my dear... and ...my name is Bond...James Bond.
Μια γουλιά πρόλαβα και ήπια
Tο άλογο τον ήπιε όλο και όχι απλά πετούσε μετά, άσε, άσε, μην σου πω τι έγινε εδώ !!!
Αρα....και πετάει...και πηδάει...ο Πηγασος...όταν πίνει τον καφε...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Μάθαμε και κάτι χρησιμο από την Μυθολογία σήμερα....
Ας είναι καλά οι παραγγελιές του αγαπητού μας κύριου spy.....
(αλλά μάλλον πήγατε οπότε δεν έχει και τόση σημασία το σχόλιό μου)
θα είχε ρέψει στην εργασία του.. ο καημένος μας κατάσκοπος....
Αλλη φόρα... ή να έρχεστε εγκαίρως...
ή να γράφετε το σχόλιο ως εξής...
χαχαχαχαχχαχαχαχαχα
να ΞΑΝΑπάτε. να ΞΑΝΑπάτε. και να ΞΑΝΑκάτσετε εκεί. στη γυναίκα σας. να τη ΞΑΝΑχαρείτε λίγο.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Τι κάνετε;
Το μωρό είναι σκέτη τρέλα!!!! Κουκλί!!!
Έχω κι εγώ ανίψια αλλά είμαι μικρός ακόμα και δε ζηλεύω :P
Αλλά ξέρω πολύ καλά, πως τα μωρά ομορφαίνουν τη ζωή. Ειδικά τα ανίψια είναι καλύτερα, γιατί απλά περνάς καλά μαζί τους, χωρίς να έχεις άλλες υποχρεώσεις :)
Όπως αυτές εδώ...
Που είναι εξαφανισμένος????
Αυτό είναι σκάνδαλο!!!!!
Μας κολάζετε , εργάσιμη μέρα...
Αίσχος...
Αναστήθηκα!
Μισό λεπτό να σας απαντήσω κιόλας.
Σας ευχαριστώ πολύ αγαπητέ.
@ βιολιστής στη στέγη:
Μα αυτό που γράψατε δεν είναι προβληματισμός.
Είναι ποίημα!
@ naf:
Καθένας με τον καημό του εδώ μέσα...
ΣΤΑΧΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΜΠΕΡΗ!
ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ!
(το λειτουργικό)
(καλά κάνατε και την παρατήσατε)
@ mahler76:
Καλημέραααααα.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ.
@ Κατερίνα:
Καλημέρα σας κυρία Bond.
Βρήκατε χώρο για τα "σεντονάκια" σας;
Διότι εχθές μου κάνατε παράπονα...
α) Αν μείνατε στο χειροφίλημα με αυτούς τους κυρίους μ' εμένα θα προχωρήσετε και στο Βότκα-Μαρτίνι... (σέϊκεν νοτ στίερντ...)
β) Ναι αλλά στην ...ατμόσφαιρα θα μείνουμε τελικά έτσι που πάμε!
γ) Όταν αγοράσετε τη Ρομίλντα (θυμηθείτε ότι έχω εκδηλώσει κι εγώ ενδιαφέρον να μπω στο μετοχικό σχήμα) να την προσαράξετε σε καμιά παραλία και να την κάνετε το μεγαλύτερο beach bar του πλανήτη. Έτσι κι αλλιώς δε χρησιμεύει και σε τίποτε άλλο το εν λόγω σκαρί...
δ) Τα σενάρια μας έχουν φάει όλους. Διαβάστε και το τελευταίο post της wilma για μια άλλη θεώρηση του ζητήματος...
ε) Τώρα αυτό το προτελευταίο που είπατε ήταν καλό; Ή να φορέσω κράνος; (όπως λέει και μια γνωστή μου)
Τι να μου πείτε;
Τα είδα μόνος μου...
Χάλια...
@ akanonisti:
Καλημέρααααααααα!!!!!!!!!!
Κράτησα λίγο καφέ από εχθές για να τον πιω σήμερα...
@ αποτέτοιος:
(Δίκιο έχετε)
Θα το ΞΑΝΑκάνω αγαπητή μου,
με την πρώτη ευκαιρία.
Σας ευχαριστώ που με υπερασπίζεστε όσο λείπω...
@ dr.seeng:
Γιατρέ μου,
τα καταφέρατε!
Είμαι συναδελφικά υπερήφανος!
@ sdryche:
Μα δεν ντρέπεστε;
Κατευθείαν την αδερφή σας;
Στην εύκολη λύση;
Γιατί δεν δοκιμάζετε να κάνετε εσείς την αδερφή σας θεία;;;
@ akanonisti:
Η πονηρή σας φαντασία σας κολάζει αγριεμένη μου akanonisti, όχι εγώ.
Άμα έκανα σεξ μέχρι τώρα, δε θα μπορούσα να πάω στο γραφείο σήμερα ούτε με το ΕΚΑΒ...
Έχουμε και μια κάποια ηλικία...
Δεν φταις εσύ... η φαντασία μου τα φταίει.... Που σ'επλασε.. όπως ήθελε αυτή....
Χαχαχαχαχαχαχα
(Αραγε.. έχετε την κατάλληλη ηλικία για να ξέρετε το άσμα.. ή μας το παίζετε πουρός.. για να σας μεταχειριζόμαστε καλύτερα?)
"H φαντασία μου, που χρόνια με γελούσε
πως θα μ’ ανοίξεις την καρδιά μου την κλειστή
Μα ποιο είν’ εκείνο τ’ όνειρο, που βγαίνει πάντα αλήθεια
και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές
και μια πληγή στα στήθια
Δεν φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει
γι αυτό μην κλαις που φεύγω βιαστικά
Σε μένα τώρα πια ταιριάζει πια να κλάψω
για της καρδιάς μου τα χαμένα ιδανικά
Μα ποιο είν’ εκείνο τ’ όνειρο..."
Mέγα λάθος σας να με αμφισβητ'ησετε καλή μου. Πλάκες κάνουμε, μυθιστορήματα γράφουμε, φανταστικές ιστορίες επιννοούμε, online σουβλάκια τρώμε, αλλά ψέμματα δε λέμε...
Θύμωσα τώρα...
Συγχωρεμένος τέκνο μου...
Τωρα σας τραγουδάω το μαγικόν άσμα..
Down on my knees, I'm begging you, Down on my knees, I'm begging you, Down on my knees, I'm begging you, Please, please xethimoste!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=NZOJsIlAgpE
(είναι λίγο αλλαγμένο εδω.. και δεν το λεει σωστα... αλλά ως μουσικός..θα κάνετε την αναγωγη...)
Προχθές, μας λέγατε άλλα. Καλά να πάθετε!!!
Από το βλέμμα της γυναίκας δεν ξεφεύγει κανείς…
Wilma, που είσαι!
Άλλωστε νομίζω πως έχει αρχίσει να σας αρέσει η ιδέα… :)
Θα σας συγχωρέσω και θα ξεθυμώσω επιδή η αοιδός μου είναι συμπαθέστατη και έχει ωραία φωνή. Για τη δικιά σας δε ξέρω. Όταν μου τραγουδήσετε θα σας πω...
@ mara lisha:
Η ιδέα πάντα μου άρεσε αγαπητή μου, πολλά χρόνια τώρα, αλλά ξέρετε δε φτάνει μόνο αυτό...
Μόλις έκανα σέιβ στις φετινές φωτογραφίες και μόλις τις είδα είπα: Μα τί μαλακίες καθόμουν και τραβούσα τόσες ώρες;Πέρσι είχα βγάλει καλύτερες. Και είμαι ένα κλικ πίσω πριν σβήσω τις περισσότερες.
Άσχετο με το θέμα σου το δικό μου αλλά είχαν κοινό παρονομαστή το σέιβ. Μπορώ άμα θέλεις να στο δανίσω αφού προς το παρόν μου είναι άχρηστο αν θες.
ΥΓ Τρέξε στην γυναίκα σου πριν τρέξει αυτή σε σένα. Αυτό είναι συμβουλή από έναν μικρότερο σε έναν μεγαλύτερο(λέμε τώρα).
ΥΓ2 Καλώς σε ξαναβρήκα. Από εδώ και πέρα δεν σε χάνω.
Εκτός αυτού, ποιος από μας δεν θα ήθελε να έρθει στον κόσμο ένας/μια φτυστή γκρινιάρα για να σας βάλει λίγο στην θέση σας...
Δε φαντάζεστε πόσο χαίρομαι που επιστρέψατε (φυσικά για μένα χαίρομαι, όχι για σας...)
Ένα σέιβ παραπάνω ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Eυχαρίστως το δέχομαι.
Y.Γ.1: Aν τρέξει σε μένα καλά θα είναι. Mην τρέξει σε κανέναν άλλον είναι το πρόβλημα... (ευτυχώς ο κουμπάρος έφυγε διακοπές).
Y.Γ.2: Aπό τα μάτια σας ή από το μπρελόκ σας;
KAΛΩΣHPΘATE!
Yπαινίσεστε κάτι για την γονιμότητά μου;
;)
Eγώ πάντως ξέρω τουλάχιστον 200 τέτοιους...
Kαλύτερα να μοιάσει στη μάνα του.
(ειδικά άμα είναι κορίτσι...)
Να φανταστώ πως η μαμά (σύζυγος) είναι θεά; Για να εύχεσαι να της μοιάσουν τα παιδιά σου…
Εγώ ηλικιακά τουλάχιστον κοντεύω να χαρακτηριστώ μεγαλοκοπέλα :)
Mε έχετε για άνθρωπο με γούστο που θα μπορούσε να αρκεστεί σε κάτι λιγότερο;
(αφήστε που μας διαβάζει κιόλας και αν πούμε τίποτα διαφορετικό μπορεί να φάμε και καμιά παντόφλα στο κεφάλι...)
Παίρνω το μαστίγιο και απαιτώ να ακούσετε. Αφήστε τις τσαχπινιές μιλώ σοβαρά.
1. Save κάθε 5 λεπτά
2. back up, συχνότερα της μιας εβδομάδας
3. ελεγχος (απο ειδικούς ντε) των μηχανημάτων σας, συχνότερα του μηνός !
Αφού δεν ακούτε, καλά να παθαίνετε. Δεν ξέρετε πόσο ευχαριστιέμαι, όταν ακουω τέτοια.... και τα ακούω συχνά.....
χι χι χι η κακιά!
4. και καλά, εσείς εργάζεστε. Τι χρωστά η έρμη σύντροφος να μένει εδώ?
και μετά μου λέτε πως οι ιστορίες μου, δεν είναι πραγματικές.... αυτά βλέπω η γυναίκα και δεν θέλω πολύ.
οσο για το μωρό...χμ! ωραία το στρίψατε αλα γαλλικά το σενάριο....
1, 2, και 3: Άμα έκανα όλα αυτά δεν θα ήμουν καλλιτέχνης, λογιστής θα ήμουν...
4: H έρμη σύντροφος χρωστά κάτι πιστωτικές και κάτι δάνεια, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Όσο για το τελευταίο σας μιλάω μπέσα: δεν ξέρω γρι γαλλικά...
Το ότι είστε καλλιτέχνης το σέβομαι απόλυτα. Και σας εκτιμώ και σας θαυμάζω και ....
Το ότι πρέπει να παίρνετε back up ότι φτιάχνετε, πρέπει να γίνει το δεύτερο εγω σας. Αδικο είναι να φτιάχνετε και να χάνετε. Εγινα αυστηρή για να καταλάβετε πως πρέπει να σώζετε !!! για σας το κάνω.
Λογιστής? Χα, νομίζετε ότι αυτοί ξέρουν περισσότερα? @ τουβλα είναι που δεν σφυρίζουν απο τις τρύπες, μόνο ασκήσεις λύνουν επι χάρτου. Delete τους έχουν πει να μην κάνουν και αυτό είναι όλο....
Η μικρή σύζυγος, ας ανοίγει την μάνικα στην βεράντα... συνταγή δοκιμασμένη. Ενα πλατσούρισμα, την κάνει καλύτερα
Δεν "πιάσατε" τα γαλλικά? Πολύ απλά. Αφού χάσατε ότι χάσατε, στο pc, αναφερθήκατε στο μπεμπέ για να αλαφρύνει η ατμόσφραιρα και "στρίψατε αλα γαλλικά".
καλημέραααααααααααα