Μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου, οι περιβόητοι κατάσκοποι των γνωστών υπερδυνάμεων της εποχής, αλλά και άλλων μικρότερων, αντιμετώπισαν μία κρίση στον κλάδο τους, που μπορεί κάλλιστα να συγκριθεί με την παρούσα παγκόσμια κρίση ως προς τις συνέπειες τουλάχιστον. Οι λόγοι ήταν προφανώς διαφορετικοί. Ναι μεν κατέρρευσε ένα ολόκληρο σύστημα αντιπαράθεσης, αλλά στην ουσία η έλλειψη αντικειμένου ήταν αυτή που έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην συμπαθή αυτή τάξη επιτηδευματιών.Το επάγγελμα έκτοτε έχει πάρει την κατιούσα, και ακόμα και εμείς οι λίγοι που έχουμε μείνει πρέπει να εφευρίσκουμε διαρκώς πηγές κινδύνου, προκειμένου να πείσουμε τους εργοδότες μας να μας αναθέτουν αποστολές χαμηλού ρίσκου μεν (γεράσαμε, πως να το κάνουμε;) υψηλής απόδοσης δε (το ότι γεράσαμε δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ξεκουτιάναμε κιόλας)
Ο κ. Spy έχοντας φέρει εις πέρας ακόμα και τις δυσκολότερες εκ των αποστολών που του ανετέθησαν, υπήρξε θρύλος την εποχή των μεγάλων κινδύνων και παράδειγμα προς μίμηση (έως και διδακτέα ύλη) στις σχολές κατασκοπείας ανά την υφήλιο. Πλέον όμως οι κίνδυνοι εξορθολογίστηκαν, οι απειλές έγιναν ιδιαιτέρως ορατές και όχι κρυφές, και ο εχθρός δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον να προσφέρει ίδιες ή πολλαπλάσιες αμοιβές για πράγματα και δεδομένα (ευαίσθητα ή μη) που ήδη γνωρίζει. Η έννοια του “διπλού κατασκόπου” είναι κατ’ ελάχιστον αστεία στις μέρες μας.Έχοντας διανύσει περιόδους στέρησης και ανέχειας, και έχοντας εξαντλήσει ουσιαστικά όλα τα επιχειρήματά του προς την εργοδοσία, ο κ. Spy αποφάσισε να στραφεί προς τον τελευταίο εχθρό που θα μπορούσε ακόμα να προσδώσει ενδιαφέρον στο επάγγελμά του: τον εαυτό του! Το πως θα αξιοποιούσε τις πληροφορίες που θα αποκόμιζε, και τι σκατά αμοιβή θα ζητούσε για αυτές, ήταν ένα θέμα που θα εξέταζε αργότερα, όταν θα είχε το υλικό στα χέρια του. Τώρα έπρεπε να αναλάβει δράση...
Το σχέδιο έπρεπε να καταστρωθεί με προσοχή σε κάθε λεπτομέρειά του. Ο spy δεν ήταν ένας συνηθισμένος τύπος. Ανά πάσα ώρα και στιγμή η ταυτότητα και η δραστηριότητα του κ. Spy θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν, και ένα άδοξο τέλος θα γινόταν η μοναδική συνταξιοδοτική του συντροφιά (μαζί φυσικά με τις καταθέσεις στα νησιά Κέϋμαν). Έτσι κατέστρωσε ένα ειδεχθές πλάνο, που με την αρωγή της ικανότατης βοηθού* του έβαλε σε εφαρμογή από την επόμενη κιόλας ημέρα της θεϊκής επιφοίτησης. Φρόντισε να λείπει ο spy, στέλνοντάς του μια πρόσκληση για την ημερίδα σοκοφρέτας που διεξαγόταν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στο Καβούρι (πράγμα που ήξερε εκ των προτέρων, έχοντας μελετήσει τις συνήθειές του, πως δεν θα μπορούσε να αρνηθεί) κι έτσι εξασφάλισε 10 τουλάχιστον ώρες απερίσπαστης εξερεύνησης στα άδυτα του περιβάλλοντός του. Η πανέμορφη βοηθός, άλλοτε καθόταν στο παγκάκι απέναντι από το μέγαρο spy, και άλλοτε έκανε κύκλους στα πέριξ οικοδομικά τετράγωνα για το ξεκάρφωμα. Έτσι ακόμα και αν εκείνος εμφανιζόταν αναπάντεχα, θα χρησιμοποιούσε τουλάχιστον έναν από τους 8 Τ.Ε.Π.Α.Α.Σ.Π.Κ.** που είχε διδαχθεί, ώστε να εξοικονομήσει χρόνο και να προλάβει να ειδοποιήσει το αφεντικό της.Ο κ. Spy παρέκαμψε εύκολα το περίπλοκο σύστημα συναγερμού. Εκατοντάδες ώρες μελετών σε τέτοια συστήματα του είχαν χαρίσει μια αξιομνημόνευτη τεχνογνωσία. Έριξε μια κλεφτή ματιά τριγύρω και μπήκε μέσα στο σκοτεινό οίκημα προσέχοντας να μην κάνει θόρυβο. Έκλεισε απαλά την πόρτα.
Το πρώτο ξάφνιασμα μεγέθους εγκεφαλικού ήρθε όταν με το άναμα του φακού μια πελώρια πολική αρκούδα του χαμογέλασε στα πέντε μέτρα. Ο κ. Spy δεν έχασε τη ψυχραιμία του όμως. Της έδειξε την κατάλευκη οδοντοστοιχία του, της πρόσφερε δυο καρότα από τα δεκάδες που βρήκε στην κουζίνα δεξιά κι αριστερά, και το ζωντανό γουργούρισε ευτυχισμένο και στρογγυλοκάθισε στο χαλάκι της εξώπορτας. Αποφάσισε να προχωρήσει πιο μέσα, αλλά ένας θόρυβος σε κάθε του βήμα τον ενοχλούσε και του αποσπούσε την προσοχή. Έριξε τη δέσμη του φακού στο δάπεδο. Διάσπαρτη άμμος σχεδόν σε κάθε μεριά του σπιτιού, ανακατεμένη με χιλιάδες οδοντογλυφίδες, δημιουργούσε ένα παχύ στρώμα σαν χαλί. “Τι σκατά...;” απόρησε χαμηλόφωνα.Έριξε μια ακόμα κλεφτή ματιά στην κουζίνα, μήπως και του είχε ξεφύγει κάτι νωρίτερα. Εκτός από ένα πιάτο αχνιστή πιπερόσουπα, τίποτε άλλο δεν αποτελούσε παραφωνία στην απόλυτη τάξη της κουζίνας του spy. Προχώρησε στο διάδρομο που οδηγούσε στην κύρια κρεβατοκάμαρα. Ένα δυνατό τρίξιμο του απέσπασε την προσοχή και γύρισε απότομα στ’ αριστερά του. Από την τουαλέτα ξεπρόβαλε το κεφάλι ενός κλόουν! Ένας κλόουν στο σπίτι ενός κατασκόπου, δεν είναι και το πιο αναμενόμενο πράγμα στο κόσμο. Έκανε να τον πιάσει από το χέρι για να τον περιεργαστεί καλύτερα, αλλά ένα ξάφνιασμα τον ανάγκασε να οπισθοχωρήσει τρομαγμένος και να βγάλει μια μικρή κραυγή. Ο κλόουν ήταν μισός! Κομμένος στη μέση. Κάθετα. Χαμογελούσε βέβαια (το μισό του στόμα) αλλά όπως και να το κάνουμε, αυτό δεν αποτελούσε και ιδιαίτερα καθησυχαστικό στοιχείο. Έστρεψε τον φακό στην κρεβατοκάμαρα. Πάνω στο κομοδίνο υπήρχε στολισμένο με μια λαμπερή ροζ κορδέλα ένα τεστ predictor(;) και ένα σημείωμα. Ο κ. Spy δεν έκανε τον κόπο. Αντίθετα έκανε μεταβολή και κατευθύνθηκε προς το γραφείο του spy.
Λογικά εδώ θα έβρισκε ότι ζητούσε. Κάθε στοιχείο που πιθανώς να ενοχοποιούσε το ανυποψίαστο θύμα του θα έπρεπε να βρίσκεται σε αυτό το δωμάτιο. Σε έναν τέτοιο χώρο που κυριαρχεί η απόλυτη τάξη, δεν ήταν δυνατόν να μην του τραβήξει την προσοχή ένα τσαλακωμένο σημείωμα στο πάτωμα δίπλα από το μεγάλο μεταλλικό γραφείο. Το διάβασε με προσοχή. Δεν κατάλαβε και πολλά. Κάπως άρχισε να ξεκαθαρίζει στο μυαλό του το ιδιότυπο αυτό κείμενο, μόνο όταν διάβασε και την έγχρωμη σελίδα, που ξεχώριζε πάνω σε έναν σωρό από χαρτιά, στην γυαλιστερή επιφάνεια εργασίας του spy.
Δίπλα όμως ακριβώς, βρισκόταν αυτό που θα τον έκανε να χαμογελάσει ξανά, μετά από πολύ καιρό. Ένας φάκελος με την μπλε σφραγίδα “Ο.Ε.Τ.Θ.42Ε” και την κόκκινη “ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ”, ήταν πρόχειρα ακουμπισμένος εκεί, σαν να του έλεγε: “διάβασέ με...” Ο κ. Spy άρχισε να καταβροχθίζει το περιεχόμενο του φακέλου, λέξη προς λέξη και όταν τελείωσε δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα επιφώνημα θαυμασμού.
“Αχά!” θριαμβολόγησε. “Ώστε εδώ βρίσκ...”
ΚΡΑΤΣ...!
Ο υπόκωφος θόρυβος από το υπόγειο του πάγωσε ξαφνικά το αίμα. Υπήρχε κι άλλος στο σπίτι; Τον παρακολουθούσε κάποιος; Κινδύνευε;
Αυτό που επρόκειτο να ανακαλύψει δεν συγκρινόταν ούτε με τις πιο τρομακτικές του περιπέτειες, στα πέρατα του κόσμου...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
* Η εκθαμβωτική βοηθός του κ. Spy.
** “Τρόποι Έκτακτης Προσωρινής Απασχόλησης Ανδρών Σε Περίπτωση Κινδύνου” (θα αναλυθεί επαρκώς σε επόμενο ποστ).
.
.
.
.
.
.
.
.
28 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Αλήθεια τώρα, μ παρέσυρε η ιστορία σας! ανυπομονώ για τη συνέχεια!!
Φιλί
Καλά τι είδους κατάσκοπος είναι αυτός που με το πρώτο ΚΡΑΤΣ πάγωσε το αίμα του?Δλδ άν ακούσει κανένα πυροβολισμό τι θα πάθει?????Κατάσκοπος σου λέει μετά :Ρ
Τα λέμε, γειά!
Χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος...έχετε νοικιάσει το υπόγειο σε μετανάστες?
Σελιτσάνος.
Ακόμη και 007 εκεί πάει τις καταθέσεις του! Δηλαδή σας χαλάει να είναι ένα Μονακό, μια Ελβετία, μια ΝΥ τέλος πάντων! Επιτέλους, πόσες τράπεζες υπάρχουν εκεί;
Θα καταλάβετε περισσότερα και θα σας λυθούν όλες σας οι απορίες (αρκετές τέλος πάντων για πρώτο επεισόδιο), αν κάνετε κλικ πάνω σε αυτές τις πορτοκαλί λεξούλες (links λέγονται... :)).
Θα σας πάρει λίγο χρόνο, αλλά αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε σήμερα...
(Δευτέρα είναι, που να τρέχετε; καθήστε μέσα και διαβάστε...)
@ manetarius:
Ε, τότε δεν περίμενα ότι είχα τέτοιο φανατικό κοινό...
Τώρα ξέρω.
@ antinetrino:
Κατάσκοπος περιοπής!
Αφού υποτίθεται ότι ήταν άδειο το σπίτι! Επίσης είναι κατάσκοπος, όχι ο Χίτσκοκ.
(ιδέα δεν έχω, δεν είναι δικό μου, του spy είναι...)
@ Σελιτσάνος:
...kinky;
(καταλαβαίνω, καταλαβαίνω...)
@ Mara Lisha:
Δεν έχετε ακούσει ποτέ για φορολογικούς παραδείσους; Πιστεύετε ότι η Νέα Υόρκη είναι ένας από αυτούς;
Για να δούμε...
(καλά, εντάξει, κάποια τα θυμόμουνα, αλλά και πάλι..)
Γυναίκα είστε;
Κι εγώ που νόμιζα πως είστε απλώς ένα άβαταρ...
@ christine:
Εντάξει. Όταν όμως πάει το μυαλό σας τελικά, ελπίζω να θυμηθεί να γυρίσει πίσω, διότι δεν συναντούμε και κάθε μέρα τέτοια λαμπρά μυαλά...
@ tovene974:
Sorry, δεν μου άρεσε το παλιό σας νούμερο και είπα να το αλλάξω...
@ Masterpcm:
Πρέπει να πάρετε διαρκείας.
θα σας έρθει φθηνότερα, αν είναι να παρακολουθήσετε όλη τη σεζόν.
Μου φαίνεται θα βάλω φωτό του λογιστή του κ. Spy, διότι όπως είπε και ο αξιότιμος κ. Σελιτσάνος παραπάνω, το κόστος της παραγωγής έχει εκτοξευθεί, κι αν δεν κόψουμε τα κατάλληλα εισητήρια μας βλέπω να ψάχνουμε το σαπούνι στις ντουσιέρες του Κορυδαλλού.
@ Λασπολόγος:
Οσονούπω.
(άμα δεν ξέρετε τι σημαίνει να πάτε στη Βικιπίντια, δεν είμαστε φροντιστήριο εδώ...)
Μήπως όμως μπερδευτήκατε και ενδιαφέρει περισσότερο τη συμβία σας;
@ αποτέτοιος:
Μην ανησυχείτε παλιέ μου φίλε.
Το σήκουελ δεν θα έχει λινκ.
Θα έχει πινκ (πάνθερ)!
κάτι που αρχίζει από παρανο... όχι...διχα... όχι, όχι, σχιζο...
βρε! δε μου έρχεται η κατάλληλη λέξη...
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΤΕ!!
αναμένω όμως τη συνέχεια...
εξυπνο
καλέ πείτε του κύριου σπάι να ψάξει για τον υπολογιστή. και αν είναι φορητός, δεν μπορεί κάπου θα υπάρχουν αντίγραφα ασφαλείας.
θέλω να δω τι με περιμένει...
Να σας βοηθήσω.
Σχιζοειδής φρενίτιδα με τάσεις ψυχωσικού διχασμού προσωπικότητας.
(τι είπα πάλι;)
@ chichipiru:
Οι ολόσωμες είναι μόνο για συνδρομητές. Εσείς οι τζαμπατζήδες να βολευτείτε με το κρατικό βλογ.
@ spy:
Δεν επέστρεψα. Εδώ ήμουν πάντα (!)
@ apos:
Καλά. Στην επόμενη αποστολή θα πάρω τον Μάκη τον Σουγιά.
Κι εμένα μου άρεσαν.
@ b|a|s|n\i/a:
Γιατί αγαπητέ μου (τρομάρα σας, θέλετε και crm...) είναι links που τα έχετε ξαναεπισκεφθεί! Πορτοκαλί είναι για τους νέοι συνδρομητές.
@ απατεώνες:
Εμένα μου θύμισε τον κακό μου εαυτό.
@ Λασπολόγος:
Ο λογαριασμός της παραγωγής...