Θα χρειαστείτε:
- 1 spy ολόκληρο ξεφλουδισμένο
- 1 φούρνο
- 1 κουζίνα που εμπεριέχει τον ως άνω φούρνο
- 1 νταμιτζάνα λάδι
- Αλατοπίπερο
- 5 λεμόνια
- 12 πατάτες
- Υπομονή
- Μπόλικη αρρωστημένη φαντασία
Tip: Είναι μείζονος σημασίας να έχετε αγοράσει τον Spy ξεφλουδισμένο και για να μην ταλαιπωρείστε (με την πέτσα δεν τρώγεται με τίποτα), και για να ψηθεί ομοιόμορφα στο εσωτερικό του το έδεσμα.
Ετοιμάζουμε τον Spy προσεκτικά τεμαχίζοντας το κυρίως σώμα σε μικρούς κύβους μεγέθους περίπου 5cm. Αφαιρούμε φυσικά τα κόκκαλα, τα οποία και φυλάσσουμε για να τα κάνουμε σούπα σε άλλη συνταγή. Τον εγκέφαλο τον τοποθετούμε προσεκτικά σε μια γαβάθα, ώστε να φτιάξουμε αργότερα ένα συνοδευτικό πατέ. Πασπαλίζουμε τα άρτι τεμαχισθέντα κομμάτια Spy με αλάτι, πιπέρι και για όσους επιθυμούν πιο gourmet πειραματισμούς προσθέτουμε και τζούρες ρίγανης, κόλιαντρου, φασκόμηλου και ΦΥΣΙΚΑ γκουακαμόλε!
Αδειάζουμε τη μισή νταμιτζάνα λάδι σε ένα βαθύ ταψί, και την υπόλοιπη στον νεροχύτη. Κατόπιν τη γεμίζουμε με νερό, τοποθετούμε μέσα ένα ωραίο μπουκέτο λουλούδια την τυλίγουμε με τούλι, οργάντζα, τεντόπανο ή ότι άλλο βρούμε πρόχειρο και φτιάχνουμε ένα ωραιότατο βάζο που κάνουμε δώρο στον γείτονα προκειμένου να έχουμε το θάρρος να του ζητάμε ζάχαρη, ξύλα για το τζάκι ή δανεικά.
Έχουμε ήδη προθερμάνει τον φούρνο στους 400 βαθμούς. Απλώνουμε ομοιόμορφα το τεμαχισμένο κρέας στο ταψί και το τοποθετούμε στο φούρνο. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 150. Όσο ο Spy τσιρτσιρίζει, ασχόλουμαστε με τα υπόλοιπα. Κόβουμε τα μισά λεμόνια σε λεπτές φέτες και τα έχουμε έτοιμα για τα μαρτίνι που θα καταναλώσουμε με τους συνδετημόνες. Τα υπόλοιπα τα πολτοποιούμε και περιλούζουμε με αυτά το κρέας μέχρι να επιτευχθεί η απαραίτητη ξυνίλα. Κάθε μισή ώρα, ανοίγουμε τον φούρνο για να βεβαιωθούμε ότι δουλεύει, αλλάζουμε πλευρό στον Spy, καπνίζουμε ένα τσιγαράκι, και στο ενδιάμεσο σχολιάζουμε στα μπλογκς της αρεσκείας μας.
Μία ώρα πριν σβήσουμε τον φούρνο πετάμε μέσα τις πατάτες ολόκληρες με τη φλούδα τους (κατά προτίμηση και άπλυτες), ώστε να έχει μια ντεμέκ εσάνς βαρβατίλας το όλο ψητό. Τυλίγουμε με αλουμινόχαρτο το ταψί, και ρίχνουμε έναν υπνάκο στα γρήγορα. Στις τρεις και τέταρτο ακριβώς, σβήνουμε τον φούρνο, αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και κάνουμε ατμοθεραπεία με το κεφάλι μέσα στο φούρνο. Ο Spy πλέον θα πρέπει να έχει μια μπορδοροδοκόκκινη απόχρωση, δείγμα του ότι ψήθηκε σωστά και του ότι έβλεπε πολύ Μοιραράκη όταν ζούσε.
Σερβίρουμε σε στρατιωτικές καραβάνες για ακόμα περισσότερη βαρβατίλα και συνοδεύουμε με τα μυαλά πατέ σε ξεχωριστά μπωλάκια με άνιθο και φουντούνια ως γαρνιτούρα.Προετοιμασία: Ψυχολογική
Ψήσιμο: Κανα πεντάωρο...
Βαθμός δυσκολίας: 3-5 (ανάλογα με το μαχαίρι)
Συνοδεύεται με: Μαλαματίνα (είπαμε, βαρβατίλα...)
.
.
.
.
.
.
77 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
delicious!
Παρακαλούνται οι λεχρίτες αναγνώστες του παρόντος βλογ, όπως μην προβούν σε σχολιασμό.
Η στήλη που εγκαινιάζουμε σήμερα με γενικότερο τίτλο "Αποδομώντας τον Spy" απευθύνεται ΜΟΝΟ σε gourmet τύπους!
* Ξεκινήσαμε με απλές και ευκολόπεπτες συνταγές. Στα σκληρά θα περάσουμε οσωνούπω.
Να αφήσω σχόλιο ή να μην αφήσω?
Ωραίοτατη συνταγή για τα χριστούγεννα που ΗΡΘΑΝΕ!!! αν και μερικοί κολλημένοι νομίζουν ότι έχουν ένα μήνα ακόμη.
α! εμαι και τα δυο και του μπουζουκιου και του σαλονιου!
Υ.Γ. Ξεφλουδισμένο Spy από που προμηθευόμαστε; Κυκλοφορεί και σε τεμαχισμένη version; Δεν τα μπορώ τα αίματα, γι' αυτό ρωτάω...
Χαίρομαι. Αλλά μη διαβάσετε το επόμενο ποστ, γιατί θα σας την κλείσω.
(την όρεξη...)
@ wilma:
Τα Χριστούγεννα;
Ποιά Χριστούγεννα;
Αυτά που έρχονται σε ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ;
@ ola kala:
Και του λιμανιού;
(εγκυκλοπαιδική ερώτηση...)
Γιατί; Το μαγειρέψατε κιόλας και δοκιμάσατε;
@ mikroanalogo:
Σας καταλαβαίνω.
Θα το βρείτε δυστυχώς μόνο σε ακριβά delicatessen. Είναι σπάνιο είδος, καταλαβαίνετε... Για παράδειγμα στον Πλατή στην Κηφισιά.
Θα δώσετε κάτι παραπάνω αλλά αξίζει. Κι αν δεν σας αρέσει τελικά τον τυλίγετε και τον κάνετε δώρο σε κάποιον φίλο σας.
@ mahler76:
Κι εσείς δηλαδή που το μυαλό σας είναι συνέχεια στην όπερα, τι είσαστε; Σύζυγος τενόρου;
Είμαι ένας λεχριτογκουρμές οπότε και θα αφήσω τον όβολο μου.
Νόστιμος μου ακούγεσαι, σε έχεις δοκιμάσει με μαρινάδα απο ξυνισμένο κρασί με μια απαλή αίσθηση μουχλιασμένου κουνουπιδιού?
Για μεζεδάκι θα προτιμήσω την ελίτσα που έχεις κάτω από την αμασχάλλλλη.
Την μαλαματίνα την συστήνεις για να δελεάσεις τους Βόρειους?
Καλά, εγώ πάντως έχω άλλη συνταγή να αντιπροτείνω. Spy στη σούβλα με την πέτσα!! Περασμένο με μέλι και μουστάρδα. Τέλειο δεν θα είναι;;;;;
Τι λέμε πρωινιάτικα...!!!!;;;;
:ΡΡΡ
(Και συγνώμη και για την εσφαλμένη κατανόηση στο αλλο ζητημα, λαθος μου, απαντησα κι εκει.)
θα προτιμούσα κάτι πιο γρήγορο. είναι και μεσημέρι
Αυτό το "λεχριτογκουρμές" σαν λουτροκαμπινές μου ακούστηκε.
@ mahler(2):
Πείτε τα κάλαντα ας πούμε...
Μιας και όλοι σας έχετε ήδη μπει στο πνεύμα των Χριστουγέννων ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ!!!! ααααρρργγγκκκ!!!
@ VK in Athens:
Όντως. Είχα φάει μια φορά και έγλυφα και τη σούβλα (μην πάει ο νους σας στο πονηρό).
Αλλά στο σπίτι δεν χωράει η σούβλα και γιαυτό προτείνω πρακτικές συνταγές...
@ mahler(3):
Συνταγές έχουμε. Δεν φέρνετε κανένα ουισκάκι να γίνουμε ντίρλα;
Ε, δεν είναι για έξω αυτή συνταγή. Μπορείτε να με φάτε και στο σπίτι σας. Spy delivery.
@ diVa:
Κοντά είστε.
Αν μου το ξαναγράψετε σε μερικά ποστ αυτό, θα είστε μέσα.
@ wert01gf:
Την πέτσα μην ξεχάσετε...
@ tovene592:
Ε, μα γιαυτό το έγραψα τώρα. Το βράδυ θα σας πέσω λίγο βαρύς.
μου θυμισες μια κυρια που ηρθε στο χασαπικο (που δουλευα) και
πηρε ενα ρολο ο χασαπης της ειπε οτι το ρολο δε χρειαζεται τιποτα το βαζετε κατευθειαν στο φουρνο
(βεβαια ο ανθρωπος εννοουσε αλατι πιπερι)
εκεινη το εβαλε μαζι με το ζελοφαν που ηταν τυλιγμενο
Κι επειδή έρχονται και Χριστούγεννα, ένα γουρουνάκι με μέλι και πορτοκάλι και γαρνιτούρα από κάστανα ψητά είναι ό,τι πρέπει
ΥΓ. ξυπνήσατε τα κανιβαλιστικά μου ένστικτα και ήδη έναν τον βλέπω με μήλο στο στόμα να με κοιτάει παρακαλετά :) :) :)
Έχω ακούσει και χειρότερα...
Το θέμα είναι: το έφαγε;;;
@ one happy dot:
Προς το παρόν θα αναρτήσω τη μπουγάδα στη στεγνώστρα διότι λείπει η γυναίκα μου...
@ rosie:
Με μήλο στο στόμα, είναι μια καλή αρχή. Άμα δείτε κανέναν με καρότο στον κώλο να ανησυχήσετε...
@ naf:
Γιατί το λέτε αυτό;
Με έχετε δοκιμάσει;
Οπότε, i rest my case.
Καλή όρεξη στους υπόλοιπους.
Με την μαλαματίνα γίνομαι στουπί στα δυο ποτηράκια!
Να πάρω κόκκινο κρασί;
Εγώ ένα ποτηράκι νερό θα πιώ ….έχω φάει ήδη!
Καλή σας όρεξη.
Γεια χαρά.
Μια ερώτηση ακόμα όμως: τον μαγειρεύω όπως είναι ή να τον αφήσω να σιτέψει; Βοηθείστε λίγο...
Λεχρίτης είστε. Στη wilma φέρατε τρία φυλλαράκια κι ένα βιβλίο (αυτό που το βάζετε;) και σε μένα τίποτα...
@ mara lisha:
Αν δεν σας είναι απαραίτητη η βαρβατίλα, κάνει και το κόκκινο.
@ antinetrino:
Βρε, βρε, καλώς τα παιδιά από τα ξένα...
Πως πάνε οι διακοπ... ε, η δουλειά ήθελα να πω;
@ mikroanalogo:
Αν πάτε σε καλό delicatessen, θα τον μαγειρέψετε όπως είναι. Αν πάτε σε κανένα παρακμιακό συνοικιακό, πάλι όπως είναι, διότι θα έχει ήδη σιτέψει τόσα χρόνια που θα τον έχουν απούλητο εκεί μέσα...
(κερνάτε) τους πάντες ή όλους εκτός από τους λεχρίτες;
Θέλω να πω, θα φάω ή όχι; θα βλέπω για να φάω ή θα λερωθώ;
Πωπω, τόσα ερωτήματα κι ακόμα δεν πρόλαβα να διαβάσω τη συνταγή. Φοβάμαι ότι μετά την ανάγνωση θα με πιάσουν ΚΑΙ τα υπαρξιακά μου (φαντάζομαι εσάς σας έχουν ήδη αλυσσοδέσει).
υγ. παίζω αυτοκινητάκια και δεν προλαβαίνω να εντρυφήσω στην συνταγή... θα επανέλθω αργότερα :))))
ούτε παπάρα δεν τρώγεσαι…μπρρρ!!
Λέω εγώ τώρα...
Την καλησπέρα μου.
ΥΓ.O tempora O mores...
Σελιτσάνος.
Μόλις τελειώσετε με τα αυτοκινητάκια ξαναρωτήστε με γιατί δεν κατάλαβα μία...
@ απατεώνες:
Λάθος ψωμί θα πήρατε.
Δεν εξηγείται αλλιώς.
Εγώ που με δοκίμασα μια χαρά μου φάνηκα.
@ titania:
Με τόσο γκοακαμόλε που μου έχω βάλει θα χανόταν όλη η επίγευση από το σκεύασμα...
@ Σελιτσάνος:
Τα φυλάω.
Κι όταν έρχονται φίλοι στο σπίτι για μπάλα και τέτοια, τα φτιάχνω φλαμπέ και τα κερνάω.
Ειδικά άμα κερδίζει η ομάδα μου.
με τη Μαλαματίνα θα νίπταμε τας χείρας μας που σας κατάπιαμε αμάσητο
(Βλεπετε, προτιμω να τον ξεφλουδισω εγω...χεχεχε)
Το βιβλίο εξακολουθεί να είναι δικό μου (μα το γκλίτερ)
μουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα :))
YG: αμα ειστε κοτοπουλο ισως και να δοκιμασω. αν ειστε κοκκινο κρεας jamais (δεν αντεξα. να μην σχολιασω)
δεν ειμαστε καθολου καλα!
Παω στο κατω ποστ που δεν προλαβα να σχολιασω
διοτι εδω μια λιγοθυμιαση την παθαινω χχχχχχχχ
ακου μαλαματινα...
-χαθηκε ενα καλο κρασι ..(μπλα μπλα μπλα)
:)
Παρά τις επανειλημένες μου προσπάθειες να υλοποιήσω την άνω συνταγή και τη σειρά τεχνικών δυσκολιών που ενέκηψαν, δηλώνω ότι στην παρούσα προσπάθεια κατέστρεψα επιτυχώς, τα παρακάτω:
Εσάς
Το φούρνο με ξύλα της γιαγιάς
Το διπλανό δάσος για κάρβουνα
Λαμαρίνα ανοξείδωτη σε σχήμα Spy
Το λάδι της χρονιάς
Τις λεμονιές της γειτόνισσας
Το τελευταίο γκουακαμόλε που είχα
Με λύπη μου σας δηλώνω ότι παρέμεινα νηστικός.
Με αφορμή τα παραπάνω και επειδή...
με έκοψε η πείνα θα φάω τα τόστ παλαιότερου πόστ σας.
Και ας έχουν κρυώσει.
(Τουλάχιστον έχετε τίποτα στο ψυγείο να πιώ γιατί στέγνωσε ο λαιμός μου αό τις κάπνες;)
καλή σας όρεξη λοιπόν.
και καλοχώνευτος!
καλό ξημέρωμα παρασκευής.
μια αλλαγούλα:
1. βαστάτε το φούρνο ως έχει
2. βαστάτε την κουζίνα με το φούρνο ως έχει
3. βαστάτε το αλάτι (όχι στο χέρι, ούτε στο πόδι)
4. βαστάτε το σπάι ολόκληρο, ει δυνατόν σε μια καρέκλα στην κουζίνα
5. τον βάζετε να καθαρίζει τις πατάτες
6. παίρνετε ένα κομμάτι χοιρινό
7. το πασπαλίζετε με το αλάτι, με πιπέρι από τον χάππυπέππερ, με διάφορα ντεμέκ από τη ρουλιώ καραμήτρου,
8. παίρνετε λεμόνια (τα λεμόνια σας τα δίνω εγώ)
9. ψήνετε αργα, με τιμωρία το σπάι να κάθεται να περιμένει
10. στο τέλος παίρνετε τηλέφωνο το μελισσά, σας φέρνει λίγο μέλι,
11. βάζετε σ'ένα μπολ από το ζουμί του κρέατος, ανακατεύεται με το μέλι, περιχύνετε πάνω στο κρέας με τις πατάτες
το βάζετε για δέκα λεπτά στο πολύ δυνατό του φούρνου σας,
καραμελώνει το κερατωμένο
γίνεται υπέροχο
ενώ ο σπάι δεν τρώγεται με τίποτα!
καταλάβατε;
καλημέρα παλιοκανίβαλοι!
Σας κατηγορώ ευθέως για ΚΛΟΠΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, και αντιγραφή προσωπικού υλικού και ιδεών.Σας υπενθυμίζω οτι πρώτος εισήγαγα (πολύ) πετυχημένες συνταγές και χρησιμοποίησα εκείνο το πως το λένε το αναθεματισμένο γκουακαμόλε...
Θα μιλήσετε με τον δικηγόρο μου. Σας ενημερώνω οτι δεν θα δεχτώ κανέναν απολύτως συμβιβασμό (εκτός βέβαια και αν αρχίσετε να σκέφτεστε σοβαρά πλέον το θέμα μας, με εκείνη την κατακόκκινη Ferrari).
Θα πρέπει να έρθετε αντιμέτωπος με τις συνέπειες των πράξεων σας. Θα σας δω στο δικαστήριο (ή στην Genesis στην Κηφησίας, την αντιπροσωπεία της Ferrari).
Καλή σας ημέρα.
almostreadytosuicidecharlotte.
(καταλάβατε βεβαίως πως απο εδω και περα με αυτο το ονομα θα ερχομαι στο σπίτι σας!!!) :):)
Νιαμμμμμμμμ
Πεντανόστιμο!!!! Το δοκίμασα και είναι σούπερ!!!!! Απλά επειδή έχω μανία με το πιπέρι έβαλα λίιιιιιιγο ακόμα!!!!!
Την καλημέρα μου
:)
Κρέας χωρίς πετσούλα και κόκκαλα είναι συνήθως σκληρό ή άνοστο.
Το θέλεις και τεμαχισμένος.
δ
φιλια αλατισμένα και γεμισμένα με κουκουναροσπορους
καλύτερα να μην γράψετε βιβλίο μαγειρικής
μου άρεσε όμως που αλλάξατε ρούχα, σας πάνε τα πορτοκαλιά και το νέο logo σας
καλησπέρα, κύριε spy.
Αργεί η συνταγή για το σκατό πως το
κάνουμε παξιμάδι ;
?
ξέρετε, ετοιμάζω γαλοπούλα συνήθως...
την μερίδα μου στους υπόλοιπους,
αλλά...λέω, που θα πάει θα ξεράσωωωωωωω!!!!!!
Ως ψυχολόγος , να σας ενημερώσω οτι μπορώ να σας κάνω μία τεραστίων διαστάσεων ανάλυση βγάζοντας κάποια περαιτέρω στοιχεία από το κείμενό σας.
Αλλά από την άλλη , η ψυχανάληση είναι κουτσομπολιό επί πληρωμής οπότε συνιστώ να μη τη προτιμήσετε..
Κατά τα άλλα , να ρωτήσω αν είστε βιολογικός αγαπητέ Spy ,και έπειτα,να μου πείτε αν ταιριάζετε με Μαυροδάφνη στους 17 βαθμούς..
Υ.Γ.
Συγχαρητήρια για την ανάρτησή σας αυτή , γιατί πολλές φορές όσα καταφέρνουμε να πούμε αστειευόμενοι , δεν τα λέμε ούτε μέσω μιας μακροσκελούς φιλοσοφικής ανάλυσης..
Και στη τελική , εξαιρετικό το χιούμορ σας :)
Μια βέλγικη, παγωμένη, ε;
Δίκιο έχετε. Το παράκανα στη βαρβατίλα.
@ ocean soul:
Δεν είμαι άσχετος με τη μαγειρική. Με τη συγγραφή είμαι.
@ nelly:
Φυσικά και γίνεται.
Προσέξτε μόνο μην κοπείτε.
@ απατεώνες:
Λίγο μακάβριο δεν φαίνεται...;
Τώρα που είπατε "θα τα έτρωγα", ξέρω μια καλή συνταγή για "spy με πλατανόφυλλα γιαλαντζί". Θέλετε;
@ mamma:
Νομίζω πως δεν καταλάβατε μία, διότι εγώ είπα "πατέ", όχι πανέ.
"ΠΑΤΕ"!
@ alicia:
Είμαι μεταλλαγμένος. Η μαμά μου ήταν στρουθοκάμηλος κι ο μπαμπάς ραπανάκι.
@ Talisker:
Καλά. εσείς φάτε με με "Βιβλία Χώρα"...
Δεν είμαστε ψάρι κυρία μου.
Κρέας είμαστε. Το κεφάλι δεν αξίζει μία.
@ masterpcm:
Αγαπητέ επίδοξε σεφ,
μετά από εντρυφή μελέτη διέγνωσα το λόγο της οικτράς αποτυχίας σας.
Η λαμαρίνα έφταιγε.
Αντί να τη λαδώσετε, τη δαγκώσατε.
Καταλάβατε ή να το κάνω πιο λιανά;
@ halias:
Καλή χώνεψη σας εύχομαι.
@ abttha:
Υποκλίνομαι!
(έχετε δουλέψει μαμαλάκης;)
Το θέμα με τη Ferrari το σκέφτηκα, αλλά τη χρησιμοποίησα αλλιώς όπως ίσως είδατε στο επόμενο ποστ.
Σε σχέση με το γκουακαμόλε, να σας υπενθυμίσω πως ήδη σας περιμένει μια μυνητήριος αναφορά, καθώς στο ποστ σας που αναφέρεστε σας είχα κατηγορήσει για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, μιας κι εγώ το είχα ανακαλύψει πρώτος εδώ. Δείτε και τις ημερομηνίες!
Λυπάμαι πραγματικά.
(Ferrari δεν θα δείτε από μένα ούτε στον ύπνο σας)
@ Charlotte:
Σας παρακαλώ, μην μου το κάνετε αυτό.
(για το όνομα λέω...)
@ moyratos:
Να προσέχετε να μην φτερνιστείτε μπουκωμένος!
@ Χνούδι:
Δεν μου πάει λέτε;
Γιαυτό δεν είναι καλή η συνταγή και με βρίζουν όλοι;
Αυτή που δάγκωσα δεν είχε το δικό σας σχήμα.
Αλήθεια.
Καλά. Φάτε έξω εσείς.
@ demetrat:
Ε, μα αλλιώς δεν τρώγωμαι...
Θα μείνω ωμός μέσα.
@ deadend mind:
Τέτοιον δεν έχουμε. Συνήθως παραγγέλνουμε απ' έξω. Αλλά άμα θέτε να σας γράψω για "spy με φασκόμηλο και σως από κάστανα".
@ Ιμμαήλ:
Είμαι τόσο σοκαρισμένος από την επανεμφάνισή σας που δεν ξέρω τι να σας γράψω...
Έχετε δίκιο.
Θα γράψω βιβλίο κηπουρικής καλυτερα.
@ απατεώνες:
Αργεί, αργεί. Άμα βιάζεστε, ψάξτε στο google.
@ anepidoti:
Συγγνώμη, αλλά ήπιατε κάτι πριν έρθετε; Δεν κατάλαβα τίποτα.
@ Niemandsrose:
Δεν έχετε ανάγκη πλέον εσείς. Οι τωρινές εγκυμονούσες να προσέχουν...
Είναι ένα τρομερό ζώο και πολλές φορές μπαίνω στα χωράφια του και βόσκω κι εγώ….. όταν τελειώνω από την δουλειά μου. Και επαναλαμβάνω : όταν τελειώνω από την δουλειά μου.
Να σας ενημερώσω ότι το έκανα για πέντε χρόνια αυτό που μου συστήνετε να μην κάνω και πέρασα μια χαρά...
;)
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
@ Toymaker:
Μην πάτε. Έχουν φασολάδα εκείνοι.
Θα κλάνετε όλο το βράδυ...
@ βιολιστής στη στέγη:
Στα κάγκελα... Ωραίο θα είναι. Θα το δοκιμάσω κι εγώ την Κυριακή. Στο γήπεδο.
@ neni:
Πως δεν εξηγείται...
Άμα έχετε λαλήσει, εξηγείται.
@ masterpcm:
Δεν είναι ΕΚΕΙ το θέμα μας!
ΔΕΝ έπρεπε να τη δαγκώσετε!
Τελεία.
Πάτε για Πούλιτζερ;
γκρρρρρ!!!!
(μ'αρέσει)