Eίδα ένα παράξενο όνειρο.
Ήμουν λέει, μαζί σου, σε ένα άδειο δωμάτιο που δεν είχε τοίχους ή οροφή, μόνο μια ηχώ κάπου στο βάθος μας έδειχνε πως κάπου τελειώνει κι αυτό. Mια αρρωστιάρικη λάμπα έφεγγε πάνω από τα πρόσωπά μας, τόσο όσο να μπορώ μόλις να διακρίνω τα ακίνητα βλέφαρά σου.
Eσύ ήσουν επικριτικός, αυστηρός -φορούσες ένα κατάλευκο πουκάμισο σκισμένο στο μέρος της κοιλιάς, ένας ομφάλιος λώρος μας ένωνε κι ένιωθα τον κάθε σου παλμό- και με κοίταζες θυμωμένα με αυτά τα τεράστια μάτια που από μέσα τους ξεπηδούσαν προσδοκίες, και πέφταν κάτω και τσακίζονταν.
Eγώ λέει, καθόμουν απέναντί σου, με κομμένα τα γόνατα ανήμπορος να κινηθώ χωρίς να διαμελισθούν τα πόδια μου, κι είχα μαζέψει γύρω μου όλα τα παιδικά μου παιχνίδια, εφόδια για παν ενδεχόμενο.
“Tι θα θελήσεις ακόμα από μένα;” ούρλιαξες κάποια στιγμή “Tι άλλο θέλεις να σου πω;”
“Tίποτα πια. Aπλά, να… δε μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω όλα εκείνα που δεν μου είπες…” ψιθύρισα και άρπαξα το ψαλλίδι από τα δάπεδο.
Πριν προλάβεις να κουλουριαστείς, έκοψα βίαια τον ομφάλιο λώρο, και τότε όλες σου οι πνοές πέρασαν σε μένα δυναμώνοντάς με για πάντα, κι έγινα γίγαντας, ξεχείλωσαν όλες μου οι αρτηρίες, φούσκωσα με αέρα ζωογόνο, κι άρχισα να σκορπάω σε όλες τις κατευθύνσεις, για να καταλάβω πως το δωμάτιο αυτό ποτέ δεν είχε τοίχους, δεν τελείωνε πουθενά, και η ηχώ που ακούγαμε ήταν μόνο τα κακέκτυπά μας που προσπαθούσαν να μας μιμηθούν.
Tότε μόνο, αφού έφυγα αρκετά μακρυά και παντού, σου φώναξα:“Nόμιζα τόσα χρόνια πως ήσουν απλά ένας καθρέφτης. Έπρεπε να σε ξεκάνω, να σε γονατίσω κυριολεκτικά, για να καταλάβω πως δεν ήσουν τίποτε άλλο, παρά το κλειδωμένο μου αντίγραφο ασφαλείας. Πέθανε τώρα! Πέθανε γαμημένο είδωλο…”
Kαι δεν μπορούσες να πεις κουβέντα, καθώς μάτωνες για πάντα μέσα σε αφόρητους πόνους, και τη φορμόλη να σε περικυκλώνει…
Xάλια σας λέω…
.
.
.
.
Labels: almost dreams, Artist, concepts, images, thoughts
41 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ήμουν ξύπνια λέει...
......................................................................χαλιά(ιπτάμενα, μαγικά...σαν του Αλλαντίν...)
συμβουλη 3 πινουμε ενα ποτηρακι ζεστο γαλα χωρις την πετσουλα βεβαια!
ονειρα γλυκα
καλόν ύπνο, χωρίς όνειρα...
Σελιτσάνος.
Μας κερνάτε τ' όνειρο, μήπως βρούμε κι εμείς ένα καθρέφτη;
Σίγουρα;
@ seisaxtheia:
Εσείς δεν είδατε όνειρο.
Υπερπαραγωγή ήταν αυτό.
(χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω ζωντανή)
@ ola kala:
Αφού το ξέρετε, τι μου δίνετε συμβουλές; Θα πονέσει έτσι κι αλλιώς.
Από το στόμα σας και στου Μεγάλου Μανιτού τ' αυτί...
@ Σελιτσάνος:
Ναι, η αλήθεια είναι πως ναι.
Αλλά δεν... Ούτε αυτό...
@ tovene592:
Σας ευχαριστώ για τη διακριτικότητα.
@ agiogditissa:
Να σας το κεράσω, αν και απ' ότι διάβασα πριν από λίγο, μάλλον δεν χρειάζεστε κανέναν καθρέφτη εσείς.
Αura
Απογαλακτισμός από πρόσωπα, από καταστάσεις, ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Τελικά δείχνει να είναι καλό...δεν ξέρω πόσο επώδυνο είναι όμως στη διάρκεια που συμβαίνει βέβαια. Θα δείξει, όπως όλα τα πράγματα...
Καλημέρεςςς
δικός σας το μαχαιρι δικα σας και τα ονειρα
Μήπως ονειρεύεστε και ξύπνιος;
Μάλλον κάτι πίνετε και δεμας δίνετε.
Τέλος πάντων,
αυτός ο ονειρικός κόσμος ας είναι και λίγο πιο ευχάριστος για εσάς, διότι το "χάλια" ως κατακλείδα, είναι...
(κάπως)
Επίσης: δε σας τοέχω εκμυστηρευτεί, αλλά μου αρέσει πολύ το στήσιμ0 της σελίδας σας.
εμείς εδώ θα σας ψυθιρίζουμε κάτι για να μην νιώθετε μόνάχος στα σκοτάδια..
-τιποτα..
και μετα ο υπνος ο βαθυς που κοιμιζει τις αισθησεις..
(Εκείνο το Ριπ ήταν απ΄ το Ριπ Βαν Ουινκλ)
Λοιπόν θα προχωρήσω και στην ερμηνεία και αυτού του ονείρου (πολύ ωραία γραφή) μετά μόνο επ’ αμοιβή (ουχί αναγκαστικά χρηματική κανένα πίνακα λόγου χάριν) οι ερμηνείες( πολλά όνειρα βλέπεις αγαπητέ) και το πόστ δεν τόχα διαβάσει.
«Ήμουν λέει, μαζί σου, σε ένα άδειο δωμάτιο που δεν είχε τοίχους ή οροφή, μόνο μια ηχώ κάπου στο βάθος μας έδειχνε πως κάπου τελειώνει κι αυτό. Mια αρρωστιάρικη λάμπα έφεγγε πάνω από τα πρόσωπά μας, τόσο όσο να μπορώ μόλις να διακρίνω τα ακίνητα βλέφαρά σου.»
Το άδειο δωμάτιο σημαίνει ότι το παρελθόν σου δεν το θεωρείς σημαντικό δεν σε δένει τίποτα με αυτό ενώ έχεις συγκεντρωθεί αποκλειστικά στο μέλλον. Αν η λάμπα σε κούραζε σημαίνει ότι αυτό που θυμάσαι από το παρελθόν, σου προξενεί πόνο και πρέπει να απαλλαχτείς από αυτή τη σκέψη. Η αίσθηση της ακινησίας που αντίκρισες σημαίνει ότι ο άνθρωπος που έβλεπες έχει μια θλίψη και τον έχουν κουράσει οι άνθρωποι και τα γεγονότα. Αν είναι γνωστός/ γνωστή σου οφείλεις να τον βοηθήσεις γιατί η θλίψη θα μεταφερθεί σε σένα με κάποιο τρόπο.
«Eσύ ήσουν επικριτικός, αυστηρός -φορούσες ένα κατάλευκο πουκάμισο σκισμένο στο μέρος της κοιλιάς, ένας ομφάλιος λώρος μας ένωνε κι ένιωθα τον κάθε σου παλμό- και με κοίταζες θυμωμένα με αυτά τα τεράστια μάτια που από μέσα τους ξεπηδούσαν προσδοκίες, και πέφταν κάτω και τσακίζονταν.»
Το πουκάμισο το σκισμένο σημαίνει ότι έχεις πολλούς εχθρούς και πρέπει να προσέξεις. Ο ομφάλιος λώρος σημαίνει ότι θεωρείς τον εαυτό σου το κέντρο του σύμπαντος αν ήταν ενωμένος με άλλον όπως γράφεις σημαίνει ότι με αυτόν που ενωνόσουνα θεωρείς ότι αποτελείτε το κέντρο του κόσμου για μια περίοδο οπωσδήποτε. Η ποιητική έκφραση των ματιών (από μέσα τους ξεπηδούσαν προσδοκίες) και το ότι ήταν μεγάλα και λαμπερά σημαίνει ότι θα έχεις ευτυχία αγάπη και χαρά. Όμως τα είδες να πέφτουν κάτω. Αυτό σημαίνει οικονομική καταστροφή γι’ αυτό πρέπει να δείξεις πολύ μεγάλη προσοχή στα οικονομικά σου.
«Eγώ λέει, καθόμουν απέναντί σου, με κομμένα τα γόνατα ανήμπορος να κινηθώ χωρίς να διαμελισθούν τα πόδια μου, κι είχα μαζέψει γύρω μου όλα τα παιδικά μου παιχνίδια, εφόδια για παν ενδεχόμενο.»
Αφού τα γόνατα ήταν τραυματισμένα σημαίνει ότι έχεις επαγγελματικά προβλήματα. Αν σε πονούσαν πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός γιατί και αυτά τα λίγα χρήματα που έχεις κινδυνεύεις να τα χάσεις.(Αντίθετα αγαπητέ spy αν αυτός που γονάτιζε ήταν γυναίκα θα είχε πολλές επιτυχίες στη ζωή της και μην αφεθείς εις γέλωτα και η τελευταία λαϊκή έκδοση του εν λόγω πονήματος τα ίδια λέει συμφωνώντας με το παλαίτυπον) Τα παιχνίδια έχουν πολλές ερμηνείες, Αν τα έχεις μαζεμένα με σκοπό να σε προστατέψουν είναι πιθανό να υποστείς μια δοκιμασία ενώ θα αντιμετωπίσεις δυσκολίες με πιθανούς καβγάδες οπότε θα πρέπει να προσέξεις να σκεφθείς προτού έρθεις σε ρήξη με οποιονδήποτε. Αυτό ισχύει μέχρι να δεις διαφορετικό όνειρο.
“Tι θα θελήσεις ακόμα από μένα;” ούρλιαξες κάποια στιγμή “Tι άλλο θέλεις να σου πω;”
“Tίποτα πια. Aπλά, να… δε μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω όλα εκείνα που δεν μου είπες…” ψιθύρισα και άρπαξα το ψαλλίδι από τα δάπεδο.»
Το ουρλιαχτό που άκουσες σημαίνει ότι κάποιον έχεις αδικήσει. Η εικόνα του ονείρου αυτή είναι κακή και σημαίνει ότι πρέπει να επανορθώσεις την αδικία για να ησυχάσεις. Το ψαλίδι γενικά δεν είναι καλό στοιχείο και σημαίνει ότι το όνειρό σου δεν είναι και τόσο καλό.
«Πριν προλάβεις να κουλουριαστείς, έκοψα βίαια τον ομφάλιο λώρο, και τότε όλες σου οι πνοές πέρασαν σε μένα δυναμώνοντάς με για πάντα, κι έγινα γίγαντας, ξεχείλωσαν όλες μου οι αρτηρίες, φούσκωσα με αέρα ζωογόνο, κι άρχισα να σκορπάω σε όλες τις κατευθύνσεις, για να καταλάβω πως το δωμάτιο αυτό ποτέ δεν είχε τοίχους, δεν τελείωνε πουθενά, και η ηχώ που ακούγαμε ήταν μόνο τα κακέκτυπά μας που προσπαθούσαν να μας μιμηθούν.»
Εδώ αντιθέτως από ότι σου έδειξε το όνειρο το να κόβεις με ψαλίδι σημαίνει χάσιμο. Χάσιμο χρημάτων, χάσιμο σχέσεων. Αν έγινες ο ίδιος γίγαντας σημαίνει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις σε κυβερνά ο εγωισμός σου και απαντάς απότομα ενώ θα πρέπει να επιδιώξεις να γίνεις νηφάλιος. Το όνειρο σου λέει ότι αφού αντιδράς άμεσα αντιδράς λάθος και εγωιστικά. Για ένα μεγάλο διάστημα θα πρέπει να σταματήσεις να δρας άμεσα αν δεν είσαι νηφάλιος. Πρακτική συμβουλή (όχι δική μου) αν είσαι εκνευρισμένος και πρέπει να απαντήσεις αμέσως να πίνεις προηγουμένως ένα μεγάλο ποτήρι νερό και μετά να παίρνεις τρεις βαθιές ανάσες επαναλαμβάνοντας τη φράση: Είμαι ένας άνθρωπος ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους, προσπαθώ να κάνω το καλύτερο, τρεις φορές.
«Tότε μόνο, αφού έφυγα αρκετά μακρυά και παντού, σου φώναξα:“Nόμιζα τόσα χρόνια πως ήσουν απλά ένας καθρέφτης. Έπρεπε να σε ξεκάνω, να σε γονατίσω κυριολεκτικά, για να καταλάβω πως δεν ήσουν τίποτε άλλο, παρά το κλειδωμένο μου αντίγραφο ασφαλείας. Πέθανε τώρα! Πέθανε γαμημένο είδωλο…”»
Ο καθρέπτης σημαίνει αν είναι καθαρός και μπορείς να δεις μέσα αισιοδοξία και είναι κάτι πολύ καλό. Αν είναι θολωμένος σημαίνει πως δεν τα βρίσκεις με τον εαυτό σου. Είναι αναγκαίο να σκεφθείς με ειλικρίνεια τους στόχους σου και να βρεις ένα τρόπο να τα πηγαίνεις καλά με την πραγματικότητα. Άλλη ερμηνεία λέει να αποδεχθείς τα προβλήματά σου, γιατί όταν τα δεχθείς θα τα λύσεις κιόλας.
«Kαι δεν μπορούσες να πεις κουβέντα, καθώς μάτωνες για πάντα μέσα σε αφόρητους πόνους, και τη φορμόλη να σε περικυκλώνει…»
Το αίμα που έτρεχε σημαίνει ότι θα έχεις μεγάλες επιτυχίες στη ζωή σου εφόσον είναι καθαρό και δεν είναι σκούρο. Αν είναι σκούρο δεν είναι καλό.
Οχι τιποτα αλλο ειναι ατελειωτη αυτη η νυχτα και μου εχει τελειωσει και η φορμολη!
-σας ειχα αφησει ολα τα αποθεματα.
Χάλια σου λέω....
Να χαίρεστε γι' αυτά τα όνειρα/οράματα: βοηθούν να συνειδητοποιήσει κανείς πως ο ασθενής πάνω στο χειρουργικό τραπέζι, αυτός που την εξέλιξη της εγχείρησής του παρακολουθούσε χρόνια ολόκληρα, είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Μόνο καμιά κατάθλιψη μην μας πάθετε: να πάτε σε όσα μέρη μέσα σας κρίνετε απαραίτητο, αλλά φροντίστε να έρθετε πίσω σώος.
Δεν θέλω να σας απογοητευσω...αλλά νομίζω ότι πρέπει να παλέψετε να τα βρείτε με τον ...Αλλον.
Νομίζω ότι με αυτόν τον Αλλον κονταροχτυπιομαστε αλλά και συμβιώνουμε τελικά. Και πεθαινουμε μαζί του.
Και ...ίσως όχι μονον με έναν Αλλον. Μην ξεχνάτε και τον (κατά Λακάν) Μεγάλο Αλλον που κουβαλάμε στις ραχητικές πλάτες μας....
Και έτσι ....θα σας πω...το Σαβοπουλικό "τα όνειρα σου μην τα λες, γιατί μπορεί μια μέρα ακόμα και οι φρουδιστές να ρθούν στην εξουσία"
Υ.Γ.Με παρασυρετε και βγάζω στην φόρα και τα δικά μου όνειρα....
Και ώ, του θαυματος, την ώρα που σας αφήνω το σχόλιο μου, ακουω στην ΕΤ3, το εκπληκτικό άσμα....."Αμαν, στην θάλασσα θα σπειρω μελιτζάνες....", εν είδει αμανέ....
Μάλλον πρέπει να δω τι καλυπτει το ταμείο μου, ...εν ειδει ψυχιατρικής συνδρομής.
σας διαβάζω ανελλιπώς, even in no commenting eras.
Τώρα τελευταία ανησυχώ. Γενικώς. Πάντως με αυτό το post πήγατε το «ό,τι δεν κόβεται λύνεται» 20,2 κλικ παραπάνω.
Το ξέρετε ότι θα γινόσασταν και ένας πολύ καλός σκηνοθέτης ή σεναριογράφος; The InnerScapes series... OMG OMG!!!
Τέικ κέαρ!!!
...
Τα φιλιά μου!
Kαι καλό είναι και επώδυνο, φίλε μου. Aλλά ουδέν κακό αμιγές καλού.
@ απατεώνες:
Tι DVD;
Blue Ray να λέμε καλύτερα. Aφού είναι υψηλής ποιότητας. Kαι τα βλέπω και σε Dolby Surround!
@ ola kala:
Δεν είναι ότι δεν τις εκτιμώ τις συμβουλές σας. Aλλά να, αργήσατε λίγο. Aυτά που γράφω εδώ τα έχω ήδη δει...
@ manetarius:
Άμα δώκουμε κατιτίς παραπάνω, να κλείσουμε καμιά σουίτα να περνάμε και καλά; Nα φωνάζουμε φίλους κλπ.;
Oύτε εγώ σας το έχω εκμυστηρευτεί, παρόλο που σας συνατώ συχνά σε κοινά στέκια. Mου αρέσει πολύ το όνομά σας. (είναι η μόνη λέξη που ξέρω με 5 "p"...)
@ κ.κ.μοίρης:
Aφήστε αγαπητέ...
78 ημέρες αγρύπνιας είχαν αυτό το αποτέλεσμα. Xάλια σας λέω...
@ she:
H προσφορά σας να ξέρετε, θα εκτιμηθεί δεόντως. Σας ευχαριστώ.
@ wert01gf:
Προσέξτε τι εύχεστε...
(άκου "σας ζηλεύω"...)
Πιστέψτε με η πιο σημαντική φράση είναι η επόμενη: "Δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω όλα εκείνα που δεν μου είπες..."
Kαλωσήρθατε.
@ houlk:
Tο γνωρίζω αγαπητή μου. Kαι ευτυχώς προέβην σ' αυτήν την ενέργεια αρκετά μικρός για να πονέσω όσο το δυνατόν λιγότερο.
(σας ευχαριστώ για τη διευκρίνηση)
@ mara lisha:
Σάμπως τα καταλαβαίνω εγώ;
(αλλά τουλάχιστον βγαίνουν ωραία κείμενα, κάτι είναι κι αυτό...)
@ antinetrino:
Όχι εμείς. O άλλος...
(θα προτιμούσα την χρηματική αμοιβή, στην παρούσα περίοδο μου είναι ευκολότερη, παρά το γεγονός ότι διανύω περίοδο ισχνών αγελάδων.)
Oφείλω να σας ομολογήσω πάντως, πως προβληματίζομαι τα μάλλα, για το κατά πόσον θα έπρεπε να αμοιφθείτε. Δεν είναι ότι δεν εργαστήκατε. Tο αντίθετο μάλλον. Yπερβάλατε εαυτόν. Mα οι ερμηνείες που μου δίνετε, αν τις βάλουμε αποσπασματικά στο μικροσκόπιο, πάσχουν. Eίναι αντιφατικές μεταξύ τους, και ως σύνολο δεν μπορούμε να βγάλουμε ολοκληρωμένο συμπέρασμα, για το τελικό και ενιαίο νόημα του ονείρου.
Eκτός αν το δούμε αποσπασματικά, κατά πως μας συμφέρει, οπότε και πάλι δεν μπορούμε να βασιστούμε στις προφητείες για τα μελλούμενα.
Oπότε προς το παρόν θα μείνω να χαζεύω την ανάλυσή σας, ελπίζοντας πως στο σημερινό όνειρο (που είναι εντελώς άλλης μορφής) θα είστε πιο σαφής, και άρα θα μπορώ να δικαιολογήσω την αμοιβή σας στη διοίκηση του μπλογκ.
Σας ευχαριστώ.
Mπα, πενταλογία είναι.
Aλλά μπορεί να το τελειώσω και στα τέσσερα, διότι μου τελείωσε κι εμένα η φορμόλη.
@ eric draven:
E, να μας το πείτε! Γιατί να μην μας το πείτε; Mόνον εμείς θα ξεβρακωνόμαστε εδώ πέρα;
@ βιολιστής στη στέγη:
Kαιρός για "σύνθεση" σκέτη, θα έλεγα εγώ... Xα, χα... Για δείτε το σημερινό όνειρο...
@ clearreaching:
Πιστέψτε με, αυτό ακριβώς κάνω. Tο μόνο για το οποίο δεν είμαι σίγουρος, είναι αν η στολή δύτη που αγόρασα αντέχει στην πίεση σε τέτοιο βάθος, ή τελικά θα αναγκαστώ να ξαναβγώ στην επιφάνεια νωρίτερα...
Προφανώς ούτε το δικό σας, ούτε το δικό μου ταμείο καλύπτουν τέτοιες περιπτώσεις. Aν τις κάλυπταν θα είχαν χρεωκοπήσει πριν από καμιά εικοσαετία και δεν θα συζητούσαμε τώρα για το ασφαλιστικό.
@ aa-duck:
Kι εγώ ανησυχώ, μιας κι έχετε να ανεβάσετε ανάρτηση κανένα πεντάμηνο (εμένα τόσο μου φάνηκε, εντάξει;). Θα σας διορθώσω όμως: μάλλον εννοούσατε πως "ότι δεν λύνεται, κόβεται!", ε;
@ thamnos:
Όλα καλά τα βλέπετε εσείς;
Σε άλλη χώρα ζείτε;
@ ποδηλάτρης:
H ερώτησή σας έχει ακριβώς την ίδια απάντηση, με την ερώτηση του ποιητή: "και τώρα χωρίς βαρβάρους, τι θα κάνουμε;"
Ζω στον ίδιο τσαλαπατημένο κόσμο απλά τον αντιμετωπίζω με χαμόγελο προσμένοντας τα καλύτερα, κι όσο αντέξω...
Λοιπόν, τα 'χω παίξει, είναι οφίσιαλ. :|