*[H ιστορία αυτή αποτελεί συνέχεια αυτού του post]
*η ιστορία είναι αφιερωμένη από τον Toymaker στον Spy
Ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του «Συγγραφέα»…Το βιβλίο σε μία εβδομάδα από τη στιγμή που κυκλοφόρησε σημείωσε εκδοτικό ρεκόρ… Λίγο αργότερα αποσύρθηκε και όλα τα αντίτυπα κάηκαν ή πετάχτηκαν όταν παρατηρήθηκε μια σειρά αυτοκτονιών και δολοφονιών μετά την ανάγνωσή του… 12 συγγραφείς του είδους δηλώθηκαν ως εξαφανισμένοι… Δεν βρέθηκαν ποτέ… Ο εκδότης αυτοκτόνησε λίγο πριν εκδοθεί «Ο συγγραφέας»… ήταν ο πρώτος που το διάβασε…Δεν ξανάκουσε κανείς για τον Toymaker…Μερικά χρόνια μετά…Ένας εκδοτικός οίκος έλαβε μέσω e-mail ένα χειρόγραφο… είχε τον τίτλο «Η επιστροφή»…
Την ίδια στιγμή…
Ο David Lang θεωρούνταν ο μεγαλύτερος συλλέκτης βιβλίων του κόσμου… Υπήρχε όμως ένα βιβλίο που ήθελε όσο κανένα άλλο στη συλλογή του και αυτό ήταν ο «Συγγραφέας»… Είχε ακούσει τόσα γι’ αυτό το βιβλίο… αλλά δεν είχε την ευκαιρία να το διαβάσει ποτέ. Οι φήμες έλεγαν πως το ένα και μοναδικό αντίτυπο που υπήρχε ακόμα, βρισκόταν στα χέρια του ίδιου του Toymaker του οποίου η τύχη αγνοούνταν…
Το σπίτι του Lang ήταν περισσότερο βιβλιοθήκη παρά τόπος κατοικίας. Οι ως τότε έρευνες του για τον «Συγγραφέα» δεν είχαν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα μέχρι που ένας φίλος του από γνωστό εκδοτικό οίκο τον ειδοποίησε ότι έλαβαν ένα χειρόγραφο με τίτλο «Η Επιστροφή» και ο συγγραφέας υπέγραφε ως Toymaker…
Ο David ρώτησε τον φίλο του αν είχε διαβάσει το χειρόγραφο… η απάντηση που πήρε ήταν αρνητική αφού το είχε μόνο η εκδότρια και η οποία είχε διαγράψει το αρχείο με το κείμενο αφού πρώτα το εκτύπωσε… Είχαν να δουν στο γραφείο την εκδότρια πάνω από δύο μέρες…
Ο David Lang έπρεπε να κινηθεί άμεσα… Κάλεσε στο τηλέφωνο τον ιδιωτικό ερευνητή με τον οποίο συνεργαζόταν ως τότε… Δεν ήξερε ούτε το όνομα του αφού χρησιμοποιούσε ψευδώνυμο αλλά έκανε καλά τη δουλειά του…
-Κύριε Spy έχω μια νέα δουλειά για σας… Μπορείτε να περάσετε σήμερα το απόγευμα;
-Βεβαίως… θα είμαι εκεί…
Το ίδιο απόγευμα…
Ο Lang εξήγησε λεπτομερώς στον Spy τα πάντα για το μυστηριώδη συγγραφέα και το χαμένο μυθιστόρημα του… Του μίλησε για την «Επιστροφή» και το μοναδικό αντίτυπο που διέθετε η εκδότρια…
Ο Lang ζήτησε από τον Spy να εντοπίσει τον Toymaker και ταυτόχρονα το μοναδικό αντίτυπο του «Συγγραφέα»… Αφού συμφώνησαν σε μια τιμή ο Spy αναχώρησε… και θα έκανε αρχικά μια στάση στο διαμέρισμα της εκδότριας…
Στο διαμέρισμα…
Ο Spy χτύπησε την πόρτα… καμία απάντηση… χτύπησε ξανά… πάλι τίποτα…
Έβγαλε ένα μαχαιράκι που κουβαλούσε πάντα μαζί του… η διάρρηξη σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν μια λύση… η πόρτα άνοιξε… μπήκε μέσα…
«Είναι κανείς εδώ;» Σιωπή…
Προχώρησε στο σαλόνι… και την είδε… η εκδότρια βρισκόταν πεσμένη στο πάτωμα… νεκρή… Από όσο μπορούσε να καταλάβει είχε αφαιρέσει τα μάτια της με τα ίδια της τα χέρια… αλλά δεν πέθανε από αυτό… πέθανε στην προσπάθεια της να καταπιεί κάποιες σελίδες… πνίγηκε… κοίταξε τις σελίδες… υποψιάστηκε πως ήταν η «Επιστροφή»…
Άρχισε να ψάχνει… Δεν είχε πολύ χρόνο στη διάθεση του… και τότε το είδε… ένα χαρτί πεσμένο λίγο πιο πέρα από το πτώμα της εκδότριας… με μία διεύθυνση και ένα όνομα…
«Σε βρήκα Toymaker» ψιθύρισε…
Είχε αρχίσει να νυχτώνει… θα συνέχιζε το άλλο πρωί…
Το ίδιο βράδυ…
Ήταν περασμένα Μεσάνυχτα αλλά ο Spy δεν έλεγε να κοιμηθεί… κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια του, του ερχόταν στο νου η εικόνα της εκδότριας και μετά αίμα… μόνο αίμα…
Σηκώθηκε από το κρεβάτι και ντύθηκε… Πήρε το χαρτί με τη διεύθυνση…
Βγήκε στο δρόμο και πήγε στο αμάξι του…
Θα έκανε μια επίσκεψη στον Toymaker…
Περίπου μισή ώρα αργότερα…
Η διεύθυνση οδήγησε τον Spy σε ένα παλιό… αν όχι εγκαταλελειμμένο, πέτρινο αρχοντικό έξω από την πόλη…Κατευθύνθηκε προς την παλιά μεταλλική πόρτα της οικίας…Χτύπησε αλλά δεν πήρε απάντηση…Μπήκε μέσα… Μια έντονη και δυσάρεστη μυρωδιά τον έκανε να συνοφρυωθεί…
Στο χώρο παντού ήταν αναμμένα κεριά… Άκουσε κάποιον να πληκτρολογεί…
Ο ήχος ερχόταν από τον δεύτερο όροφο…
«Toymaker…” φώναξε… αλλά δεν πήρε απάντηση…
Άρχισε να ανεβαίνει τις σκάλες που οδηγούσαν στον δεύτερο όροφο…
Είχε την αίσθηση πως το κτίριο ήταν ζωντανό… πως ανέπνεε… φτάνοντας στον δεύτερο όροφο ο ήχος από το πληκτρολόγιο έγινε πιο έντονος… Τον ακολούθησε και τον οδήγησε στο τέλος του διαδρόμου… μπροστά σε μια πόρτα που οδηγούσε στη σοφίτα… Άνοιξε την πόρτα… και άλλες σκάλες… ο ήχος ερχόταν από την κορυφή…
Ανέβηκε… Φτάνοντας και μπροστά σε αυτό που αντίκρισε έβγαλε μια κραυγή…
Ο Toymaker ήταν καθισμένος στο γραφείο του… περιτριγυρισμένος από δώδεκα σκελετούς… «οι δώδεκα εξαφανισμένοι συγγραφείς» σκέφτηκε ο Spy… Πάνω στο γραφείο του Toymaker, ο Spy παρατήρησε ένα αντίτυπο του «Συγγραφέα»…
Ο Toymaker μίλησε…
-Κάποιος πρέπει να συνεχίσει…»
-Τι εννοείς;
-Φοβάμαι…
-Ποιον φοβάσαι;
-Κάποιος πρέπει να συνεχίσει…
Την στιγμή εκείνη ο Toymaker άνοιξε το στόμα του και ένας πίδακας αίματος πετάχτηκε που κατέληξε στο στόμα του Spy…
Σε λίγη ώρα ο Spy εγκατέλειπε το κτίριο κρατώντας στα χέρια του ένα βιβλίο… Στο εξώφυλλο έγραφε… «Ο Συγγραφέας»… Στο δεύτερο όροφο του κτιρίου μαζί με τους δώδεκα σκελετούς βρισκόταν καθισμένο στην καρέκλα του ακόμα ένα πτώμα, αυτό του Toymaker στραγγισμένο από κάθε σταγόνα αίματος…
Λίγη ώρα αργότερα…
Η ώρα ήταν προχωρημένη… σχεδόν ξημέρωνε… Ο Spy χτυπούσε τώρα την πόρτα της οικίας του David Lang… O συλλέκτης άνοιξε την πόρτα…
-Τι συμβαίνει;
-Βρήκα το βιβλίο…
-Πως; Πέρασε μέσα…
Μόλις ο Spy έκλεισε την πόρτα σήκωσε το βιβλίο και άρχισε να το χτυπάει με δύναμη στο κεφάλι του συλλέκτη… μέχρι που το κεφάλι του Lang κατέληξε να γίνει μια μάζα από αίμα, οστά και μυαλό…
Τα μάτια του Spy είχαν κοκκινίσει… Τα μάτια του Spy ήταν αυτά του Toymaker…
ΤΕΛΟΣ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Labels: 2008, fiction, other blogs
38 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πάντα υπάρχει μια "επιστροφή" πριν από το τέλος...
Να σαι πάντα καλά και πάντα δημιουργικός...
With all my love
Toymaker
Απο τις λίγες φορές που η συνέχεια είναι το ίδιο ικανοποιητική όσο το 1ο μέρος!
θάνατος στον σπάι, τον λογοκλόπο!
(το γεγονός ότι έχει τα μάτια του toy δεν ελαφρύνει την πλαστογραφία) χα!
Χα!
Tίποτα δεν είναι τυχαίο από έναν κατάσκοπο :)
θα πρέπει αγαπητέ toymaker να συμπαθείτε πολύ τον Κύριο Spy για να θυσιαστείτε κατ' αυτόν τον τρόπο..
Εκτός κι αν.. εξαγοραστήκατε..
(Μore blood..more..)
Πολύ καλή η δουλειά του toymaker όπως πάντα!!
Χαιρετώ σας κι από 'δω από Βορρά!
Nice sequel indeed!!!
Μα και αυτοί οι συλλέκτες...
Πάντα με προβλημάτιζαν...
Καλημέρα :))))
Πόσες φορές είχα ονειρευτεί οτι σκοτώνω μ' ένα βιβλίο τους ενοχλητικούς πελάτες του βιβλιοπωλείου που δούλευα!!
Ένα θα σας πω... έχετε πιάσει τον παλμό (της νεκρής καρδιάς) του κοριτσιού της διπλανής πόρτας!!
Εύγε!!!
μέχρι και που θα ξεχάσω πως είστε Ολυμπιακός έτσι που πάτε
Καλέ μου φίλε,
εγώ σας ευχαριστώ που μου εμπιστευτήκατε τις καταπληκτικές σας ιστορίες.
Keep writing...
@ naf:
Ε, βέβαια!
Αφού πρωταγωνιστώ εγώ...
(μεγάλη ψωνάρα!)
@ tovene592:
E... γκχμ... μα...
ποιός είναι αυτός ο spy επιτέλους;
@ λασπολόγος:
Ε, όχι και τυχαία.
Το trailer που έπαιζε εδώ και τρεις ημέρες το έλεγε καθαρά: Μεσάνυχτα Πέμπτης. Είμεθα σοβαρό κανάλι εμείς εδώ κύριε. Για τον ΑΝΤ1 μας περάσατε;
Πείτε τα αγαπητή μου!
Πείτε τα...
(ωραία φράουλα! σλουρπ...)
@ brainwaves:
ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ!!!...
Προσγειωθήκατε;
Στην νέα σας πραγματικότητα εννοώ.
Σας χαιρετούμε από τον νότο.
@ vk in athens:
Ζηλεύουμε;
Ζηλεύουμε;
@ mrs smith:
Που να δείτε κι αυτούς με τα γραμματόσημα...
Σας ευχαριστούμε.
Ωχ! Ελπίζω να μην παίρνετε ιδέες και για τις μελλοντικές δουλειές σας, από τις ιστορίες αυτές...
@ bright φω:
Θα πιει μια Coca Cola γιατί έχει παραφουσκώσει...
@ hollydistance:
Εγώ πάλι αποκλείεται να το ξεχάσω...
Σας ευχαριστώ.
Πάει και ο toymaker πάει και ο συλλέκτης!!!
Τώρα μένει ο spy μέσα απο τα μάτια του toymaker(κυριολεκτικά και μεταφορικά) να δώσει το τέλος!!!
σκεφτεστε χειροτερα αν ειχα καπελο θα το βγαζα!!!!!!
ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΩΣ ΗΡΘΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ?????????????????????
angel kiss
να! ανατριχιασα
εγω θα κανω κουκλες με τις φυγουρες σας και θα τις πουλησω
χα,χα,χα να σε δω και σε καμια κουκλα ρε Σπαι, κι ας αποθαν
σπέρες
Δεν ξεκολλάω από το κείμενο.
Μα τέτοιο νοσηρό μυαλό;
Survivor κατάντησε αλλά χαλάλι...
@ ola kala:
Κρατήστε το καπέλο σας.
Δεν είναι δικό μου το κείμενο.
Του toymaker είναι.
@ one happy dot:
Δεν φταίω εγώ...
Ένα βράδυ μου ήρθε με mail το κείμενο και από κάτω έγραφε: "Αν δεν το δημοσιεύσεις, εγώ και 12 φίλοι μου θα σε επισκεφθούμε αύριο το βράδυ, για δείπνο..."
Τι να 'κανα;
@ vk in athens:
Μπαρδόν.
Σας παρεξήγησα.
Θα αναλάβετε την παραγωγή;
Εμάς μας λείπουν καμιά εκατοστή εκατομμύρια δολλάρια...
Καλωσήρθατε.
@ aurangel:
Δεν ήρθε στα χέρια μου.
Στο κεφάλι μου ήρθε!
(αφήστε τι γράφει ο toymaker, ψέμματα λέει...)
@ naf:
Με κολακεύετε κυρία μου!
Αλλά δεν έχει και τόσο άσχημη μύτη ο Brad.
Βέβαια! Πως δεν γίνεται;
Κι εμένα ο Andy Garcia!
(θα τους πάρω τηλέφωνο, είναι φίλοι μου και οι δύο...)
@ naf:
Σαπουνόπερα θα γίνει στο τέλος αλλά τέλος πάντων...
@ απατεώνες:
Το επιχειρηματικό σας δαιμόνιο είναι ακόμα καλύτερο κι από τις ιστορίες μας.
(θέλω ποσοστά εννοείται...)
@ valisia:
Για να μην ξεκολλάτε θα πει πως κι εσείς δεν πάτε πίσω...
Σελιτσάνος.
θα επανέλθω όμως.
(αυτό το τελευταίο σαν απειλή μοιάζει. παρακαλώ να μην εκληφθεί σαν τέτοια)
Και τη βιβλιοθήκη του Κην τι θα την έκανε; Θα την χάριζε στην οικονόμο που ήξερε πως να την χρησιμοποιήσει;
@ αποτέτοιος:
Αγαπημένε μου αποτέτοιε,
μη στεναχωριέστε. Η εβδομάδα τρόμου τελειώνει και από Δευτέρα επανερχόμαστε στην κανονική ροή της συνηθισμένης μας μπορδολογίας (σε cut version ειδικά για πάρτη σας...)
Ο Συγγραφέας είναι ένα υπέροχο βιβλίο, το ξέρω γιατί το έχω δει ;)
Πολύ θα ήθελα να ήξερα που ακριβώς το έχετε δει...
Καλησπέρα σας.
@ antinetrino:
Φτάσατε κιόλας;
(Κι αν ναι το πρώτο πράγμα που κάνατε είναι να διαβάσετε εμένα; Αν και πάλι ναι, Τιμή μου!)
@ ola kala:
Από Δευτέρα!
Μη βιάζεστε. Έχουμε χρόνο ακόμα...
Είστε τόσο πλούσιος;
(και μετά μου λέτε πως δεν πήγατε για διακοπές...)
Την καλημέρα μου.