.
.
Eίδα ένα πανέμορφο όνειρο.
Ήμουν λέει, σε ένα απέραντο λιβάδι, θαλάσσιο λιβάδι, σε μια γαληνεμένη σκούρα θάλασσα, από αυτές που σέβομαι και φοβάμαι, και τριγύρω μου είχαν μαζευτεί όλα τα προηγούμενα τραγούδια μου και περίμεναν.
Περίμεναν λέει, να τελειώσω και τούτο εδώ, που το έγραφα τόσους μήνες, αλλά όλο κάτι του έλειπε. Kι όμως είχα βάλει όλα τα όμποε, τα φλάουτα και τους πλαγίαυλους, τα κρουστά που τόσο μου αρέσαν, τις βιόλες και τις άρπες, το φαγκότο, το τσέλο και το πιάνο -μαύρο με ουρά παλιό Steinway- όλα ήταν εκεί…
Δεν ήθελα πολλά, μια μικρή ιδέα, μια λεπτομέρεια, μια σπίθα να με ξυπνήσει από την έλλειψη έμπνευσης, και θα τελείωνα. H συμφωνία θα ήταν έτοιμη και η ορχήστρα είχε ήδη κουρδίσει και περίμενε καρτερικά εκείνον τον αλλοπρόσαλο μαέστρο με τα περίεργα μαλλιά, όλα ήταν στη θέση τους, όλα, εκτός…
Kαι τότε λέει, εμφανίστηκες από το πουθενά,
σαν ξωτικό ήρθες αναπάντεχα στη σκηνή, τα μαλλιά σου φλόγες πορφυρές που ξεχύνονταν τριγύρω, έκλεισες τα μάτια, κράτησες σφιχτά το δοξάρι κι άρχισες να παίζεις με ένα παλιό βιολί, ένα κρεσσέντο πάθους και λύτρωσης ταυτόχρονα, που χώρεσε μέσα σε όλα και τα γέμισε, και τα έκανε ένα.
Ένα έργο ενιαίο, αδιάσπαστο, τέλειο.
Kι έπεσε λέει, η αυλαία, κι ούτε ένα χειροκρότημα δεν μας συνόδεψε στο ανκόρ, καθώς όλα τα χέρια του κόσμου είχαν παραλύσει μπροστά σε τόση ομορφιά…
Παράδεισος σας λέω…
.
.
.
.
(υ.γ.: τέλος τα όνειρα, αρκετά κοιμήθηκα...)
.
.
.
.
.
.
Labels: almost dreams, Artist, concepts, images, thoughts
(μου φαίνεται πως υπνοβατούσατε εδώ και καιρό)
όνειρα γλυκά ακόμη κι όταν δε κοιμασαι
τι σέξυ βιντεάκι ήταν αυτό βραδυάτικο! ειδικά το μπιγκίνινγκ!
ο παράδεισος δεν είναι μακρυά
(ξωτικά, μαλλιά πορφυρά...καμιά σχέση με Ιρλανδία;;;;;;)
Θεατη με μορφη χορδης στο τσελο που λατρευω και σημαινει τοσα για μενα
εχει και ωρα που τελειωσε και το βιντεο
και μενω "παραλυμενη"
απο τον συνδιασμο
ΚΑΚΩΣ αγαπητε
απο δω και περα επρεπε να συνεχισετε τα ονειρα
:)
Δεν έχετε άδικο. Ευτυχώς χτύπησε το ξυπνητήρι. Επίσης ευτυχώς, το άκουσα κιόλας.
@ she:
Μπα, αυτή με βρήκε. Κατακούτελα.
@ agiogditissa:
Το πόσο βαρετά είναι στον Παράδεισο εξαρτάται από το πως έζησες στη Γη.
@ ola kala:
Η αλήθεια είναι πως όποιος ψάχνει βρίσκει. Τώρα το τι βρίσκει ακριβώς είναι άλλο κεφάλαιο (ή ποστ)...
Μακάρι να μπορούσα να σας κάνω και για παραπάνω. (αν μπορώ, μη διστάσετε, ξέρετε που θα με βρείτε).
@ tovene592:
Καθόλου μακρυά αγαπητέ μου.
Το ζήτημα είναι να χρησιμοποιείς τον σωστό μεγεθυντικό φακό.
@ houlk:
Μπα, όχι. Μια υποβόσκουσα συμπάθεια μόνο για τη χώρα και την κουλτούρα. Καλημέρα σας.
@ talisker:
Ναι μα κάποια στιγμή πρέπει και να ξυπνήσουμε. Και αν είμαστε ικανοί, τυχεροί, και ταλαντούχοι, να προσπαθήσουμε να χωρέσουμε όλα αυτά τα όργανα στην πραγματικότητά μας. (το τσέλο το λατρεύω κι εγώ, είναι το αγαπημένο μου έγχορδο).
κι οπως ολοι οι ικανοι και ταλαντουχοι πιστευουμε πως εχουμε απεριοριστο χρονο να αποδειξουμε καποτε το ταλεντο μας ..:)
μα δεν εχουμε
μονο εκει κακιωνω με τα ονειρα
(δεν ξερω αν με εννοειται)
οσο για το τσελο
αφηστε πιο λεξη " κλειδι "δεν εχειγια μενα εδω και καιρο..
Για τον βαρυαυλο με το μελαγχολικο ηχοχρωμα τι να πω ..εχω γραψει παλαιοτερα ποστ για "μια γλυκια ντουλτσιανα "
αφηστε θα σας κλεψω κι εγω αυτο το ονειρο να το κανω λινκ
μολις εχω χρονο να ασχοληθω με τη "διαταξη" του μπλοκ
Πάνω που ζήτησα από τον φαρμακοποιό απ' τα καλά υπνωτικά για να ανταγωνιστώ τα όνειρα σου; Φτου...τσάμπα λεφτά έδωσα!
Άντε, καλά ξυπνητούρια!
Και καφέ, μην τον ξεχνάς τον καφέ (όχι τον ποδοσφαιριστή..αυτό το υγρό που βγαίνει και σε γεύσεις... όχι γιατί κοιμόσασταν καιρό και μήπως δεν το πήρατε πρέφα)!
..εντάξει, μη σπρώχνετε...φεύγω!
Τι να σας πω;
Πως είστε καταπληκτικός;
Ναι λοιπόν. Είστε.
Μας γοητεύσατε όλους με τα όνειρά σας :))))
μας έχετε καλομάθει.
καλή συνέχεια στις περιγραφές σας, κύριε.
Μην αυταπατάσαι μικρέ Spy. Το blog σου είναι γεμάτο από όνειρα, γιατί απλά είναι από μόνο του ονειρικό!!
Ειλικρινά σας ζηλεύω.
Σελιτσάνος.
Το τραγούδι υπέροχο. Το κείμενο χάρμα. Όλα τα έγραψες. Και τα μαλλιά φλόγες, τον μαέστρο, το θαλάσσιο λιβάδι. Όλα.
Παράδεισος σου λέω.
[όχι δε θα σας ζητήσω τα ρέστα όταν ξυπνήσω]
Την καλησπέρα μου.
Θα είμαι κοντά σας κι εκεί με τον ίδιο περισπούδαστο τρόπο που είμαι κι εδώ.
Με λίγα λόγια... δε γλιτώνεις από μένα!!!!!
Στα τωρινά τώρα.
Όταν βρίσκεις εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια που λείπει, γίνεται Παράδεισος... Κι είναι τόσο ωραία εκεί...
Κράτα τους Παραδείσους σου όταν τελικά τους βρίσκεις. Και προσοχή στα μήλα!
την ΕΞΟΔΟ ονείρου
…
άντε και με το καλό σύντομα και το (Last Christmas)
dreams
ho ho ho ho
lol
Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ότι πιέζουν το μυαλό τους να βρουν κάτι να σου σχολιάσουν τόσοι πολλοί με σκοπό να φανεί ότι πέρασαν από το blog σου.
Είναι πλέον βέβαιο ότι ακόμα και την απόλυτη ασυναρτησία να γράψεις θα σου κάνουν σχόλια και θα σε εκθειάσουν.
Επειδή αυτό το σχόλιο θα το κριτικάρεις και εσύ και οι άλλοι τελειωμένοι ως κακόβουλο και κομπλεξικό το μόνο που έχω να πω είναι
Τόσο σαλιάρισμα πια δεν έχετε βαρεθεί.
Κ ο ανώνυμος καλά τα λέει, σε έχουμε τρελάνει στο σαλιάρισμα!!! απο αύριο θα σε φτύνουμε με ονοματεπώνυμο!
Βοήθεια μας
Τα αληθινά σας όνειρα, εύχομαι να είναι χαρούμενα και οι ανησυχίες σας, ζαχαρένιες!
για να σχολιάσει τους άλλους
που αφήνουν σχόλια
χαρακτηρίζοντάς τους ως τελειωμένους
άραγε πόσο τελειωμένος είναι ο ίδιος;
(και μάλιστα χωρίς υπογραφή)
Ωραίο, μακάρι να μπορούσαμε να το είχαμε ... σε DVD. Τί ορχήστρα, τί φλογάτα μαλλιά, ξωτικά με βιολί - καλά λέει η Χουλκ, παραπέμπει σαφώς σε Κέλτικο σκηνικό. Πολύ με συγκίνησε και η απάντησή σου στο σχόλιό της, για την "υποβόσκουσα συμπάθεια για τη χώρα και την κουλτούρα" ! (Ευχαριστώ, "σου είμαι υπόχρεος", που λένε).
You had a dream ... (για να είμαι κι εγώ μέσα στο πνεύμα των ημερών).
Φιλικά,
Ιρλανδός
Να μου κλέψετε ότι θέλετε. Από εσάς δεν το θεωρώ κλοπή. Το θεωρώ τιμή.
@ cinderella:
Καλημέρα μικρή μου cindy :)))
@ manetarius:
(δεν σας έσπρωξα εγώ, οι αποκάτω σας έσπρωξαν)
Όσο για το the last, ε, κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθούμε και με την πραγματικότητα, δεν νομίζετε; Αλλά μην ανησυχείτε. Ενίοτε είναι συναρπαστικότερη από τα όνειρα.
@ antinetrino:
Αυτό ήταν ένα παλιό όνειρο.
Και βγήκε αληθινό!
:)))
Άμα την φτιάξετε, κοιτάξτε να δείτε μήπως έχετε λίγο παραπάνω χώρο. Μπορεί να χρειαστεί να περιθάλψετε και κανενός άλλου τα όνειρα, αν είστε φιλόξενος άνθρωπος.
Σας ευχαριστώ.
@ ποδηλάτρης:
Είστε και πάλι ελαφρώς υπερβολική.
Δεν ήταν παρά ένα απλό όνειρο. Που εγώ είχα την ΕΥΤΥΧΙΑ να μου βγει και αληθινό.
@ bright φω:
Αυτό είναι το κακό.
Πως σας έχω καλομάθει και τώρα δεν μπορώ να γράψω και καμιά μπούρδα για να περάσει η ώρα.
(ας πρόσεχα...)
@ vk in athens:
Σας παρακαλώ πολύ να μετριάσετε τις δημόσιες κολακείες σας. Ότι κι αν κάνετε παραπάνω λεφτά δεν έχω και δεν σας δίνω. Πληρώνεστε για συγκεκριμένα σχόλια υποστήριξης, και παρακαλώ να παραμείνετε σε αυτά.
(θα μας πάρουν και χαμπάρι στο τέλος...)
καλό σας βράδυ, κύριε.
Είναι μεγάλη κουβέντα να λέτε πως έχω όλα τα συστατικά για να φτιάξω μαγεία. Θα την κρατήσω όμως, όχι επειδή ισχύει, αλλά επειδή κι εγώ χρειάζομαι που και που λίγο κουράγιο.
(παρόλο που από αυτού του είδους τη μαγεία κανείς δεν έγινε πλούσιος...)
@ Σελιτσάνος:
Μα, δεν πρέπει. Είμαι σίγουρος πως κι εσείς θα έχετε την ικανότητα και την δυνατότητα να επιλέγετε κάτι άλλο στη ζωή σας, που εγώ δεν θα μπορώ. Αυτό μας κάνει διαφορετικούς, και άρα όχι βαρετούς κατά την συνύπαρξή μας (έστω και διαδικτυακή).
@ sadcharlotte:
Σας ευχαριστώ πολύ.
@ island(1):
Γιατί με ζηλεύετε;
Δεν έχετε βρει κι εσείς όλα αυτά;
Εγώ ένα κείμενο σας έδωσα.
Και το youtube ένα βίντεο.
Την ώθηση την δίνετε μόνη σας καλή μου diva και το ξέρετε.
@ χνούδι:
Κάτι θα ξέρετε κι εσείς... :)))
(να πω καλωσήρθατε;)
@ island(2):
Το βασικό είναι να μην νιώθετε ονειροκρίτης. Αυτό είναι ένα βιβλίο (αν δεν το γνωρίζετε) και πιστεύω πως δεν θα σας ταίριαζε καθόλου. Σαν εμφάνιση εννοώ...
@ sdryche:
Ωραία ευχή!
Την κρατώ, και σας οφείλω...
(φτου ρε γαμώτο, κι έλεγα πως θα γλιτώναμε...)
Εγώ να ξέρετε τα μήλα τα αγαπάω. Και δεν θα υπήρχε Παράδεισος χωρίς τα μήλα (τουλάχιστον όχι έτσι όπως τον γνωρίζουμε). Οπότε θα τα προσέχω. Ως κόρην οφθαλμού.
@ απατεώνες:
Σιγά μη δεν την έβρισκα...!
Κι έτσι και ξανα αναφέρετε αυτό το τραγούδι, θα αυτοπυρποληθώ!
Μεγάλη σας τιμή.
Έχω κέφια σήμερα.
Αντί απάντησης θα σας αφιερώσω ένα ολόκληρο ποστ.
Ελπίζω να ξαναπεράσετε να το διαβάσετε.
@ vk in athens(2):
Α, μας εσείς είστε ρομαντικός!
Περιμένατε τέτοιο σχόλιο, με ονοματεπώνυμο;
@ thamnos:
Παρακαλώ πολύ να προσέξετε τι θα έχετε φάει πριν με φτύσετε. Εντάξει με την υγρασία, αλλά δεν το αντέχω να μυρίζω και τζατζίκι...
@ elsa maxwell:
Αν οι ανησυχίες μου ήταν ζαχαρένιες θα ήμουν η Barbie, όχι ο Spy...
Και δεν με κολακεύουν και πολύ τα ρούχα της.
(μα που χαθήκατε εσείς τόσο καιρό;)
Μα κοιμάμαι!
(όρθιος)
Δε φαίνεται;
@ ασκαρδαμυκτί:
Σκορδοστούπι.
@ tovene592:
Ε, επιβεβαίωση χρειάζεται κι αυτός.
Δεν το νιώθετε;
@ irlandos:
Ε, δεν είναι και τόσο υποβόσκουσα.
Και δεν σας το λέω για κολακεία. Αγαπώ πολύ την χώρα σας, αγαπητέ Ιρλανδέ, την κουλτούρα, τους ανθρώπους, τους αγώνες τους, τα τοπία. Και περισσότερο ακόμα, από τότε που γνώρισα και μερικούς Ιρλανδούς δια ζώσης.
@ albus genius:
Μα αυτό είναι ένα υπέροχο ποίημα!
Του αξίζει να γίνει ανάρτηση και όχι να ξεχαστεί σε κάποιο σχόλιο.
(Δικό σας;)
Αν έρθεις να δεις...
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την κατάθεση της διαφορετικής άποψης. Μπορώ και να το συζητήσω ακόμη.
Αλλά όχι με εσένα.
Με αυτόν που θα πει τα ίδια ακριβώς, αλλά θα έχει το θάρρος να αφήσει ένα στίγμα της επωνυμίας του.