Aυτός: Ένας συνηθισμένος πολίτης του Kαζακστάν.
Εκείνος: Ένας προϊστάμενος της υπηρεσίας του Kόμη Δράκουλα.
Ο Άλλος: Ένας φουσκωτός κούκλος, εεε... συγγνώμη «κλητήρας»
Η ιστορία εκτυλίσσεται περίπου δύο μήνες αργότερα από το post με τίτλο «Παράκρουση» (βλέπε πιο κάτω). Ο «Αυτός» εμφανώς απηυδησμένος με τη συμπεριφορά της Τράπεζας, έχει αρνηθεί να πληρώσει το υπόλοιπο της πιστωτικής του κάρτας, εκτός εάν η Τράπεζα (Eurobank) του ζητήσει εγγράφως συγγνώμη για την ενοχλητική και προσβλητική συμπεριφορά της και των υπαλλήλων της, προς το πρόσωπό του. Πράγμα που φυσικά δεν συνέβη.
Αντ’ αυτού:
Nτρρρρινννν!
Aυτός: Παρακαλώ.
Εκείνος: O κύριος Mπαρμπούτσογλου Eπαμεινώνδας του Aγησίλαου;
Aυτός: Μάστα (το επίπεδο της ευγένειάς του προς τον συγκεκριμένο αριθμό κλήσης έχει χτυπήσει limit down).
Εκείνος: Κύριε Μπαρμπούτσογλου ονομάζομαι Φοβερίδης Κώστας και είμαι ο Υπεύθυνος του Τμήματος καθυστερήσεων της Eurobank.
Aυτός: Και τι έχετε καθυστερήσει σήμερα;
Εκείνος: Συγγνώμη;
Aυτός: Εννοώ, με καλέσατε για να με καθυστερήσετε από την εργασία μου, κι εσείς;
Εκείνος: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε, αλλά τέλος πάντων. Ο λόγος που σας καλώ είναι ότι έχετε ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής της Τράπεζας, και δυστυχώς θα πρέπει να ληφθούν ΑΜΕΣΑ μέτρα εναντίον σας.
Aυτός: Ναι;
Εκείνος: Σκοπεύετε να πληρώσετε ΑΜΕΣΑ την οφειλή σας;
Aυτός: Και βέβαια όχι. Έχω θέσει κάποιους όρους στην Τράπεζα, εάν δεν σας ενημέρωσαν!
Εκείνος: (ειρωνικά) Όρους; Εσείς; Στην ΤΡΑΠΕΖΑ;
Aυτός: Δεν ακούσατε κάποια από τις λέξεις και τις επαναλαμβάνετε;
Εκείνος: Ακούστε κύριε Μπαρμπούτσογλου. Τους όρους δεν τους θέτετε εσείς. Τους θέτει η ΤΡΑΠΕΖΑ και μόνον!
Aυτός: Έτσι λέτε εσείς. Εγώ από την άλλη έχω διαφορετική άποψη.
Εκείνος: Τέλος πάντων δεν θα το φιλοσοφίσουμε. Αν δεν ικανοποιηθεί ΑΜΕΣΑ η Τράπεζα θα λάβουμε μέτρα...
Aυτός: Γιατί; Ανικανοποίητη είναι η Τράπεζα; Τι να σας πω αγαπητέ μου; Να βοηθήσουμε άμα είναι να ικανοποιηθεί. Ένας δονητής αρκεί;
Εκείνος: Κύριε ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΣΟΓΛΟΥ! ΑΡΚΕΤΑ με αυτήν την παρωδία! Αύριο το πρωί στις 10 θα βρίσκομαι σπίτι σας μαζί με έναν κλητήρα ώστε να προχωρήσουμε σε κατάσχεση!
Aυτός: Συγχαρητήρια! Εγώ πάντως δεν θα βρίσκομαι.
Εκείνος: Τι εννοείτε; Και που θα βρίσκεστε;
Aυτός: Όπου γουστάρω. Αναφορά θα σας δώσω; Αναλάβατε την κηδεμονία μου και δεν το ξέρω;
Εκείνος: Δυσχεραίνετε τη θέση σας, κύριε!
Aυτός: Η θέση μου δεν είναι καθόλου δυσχερής! Δουλεύω στον πέμπτο όροφο, κάθομαι δίπλα στο παράθυρο και έχω καταπληκτική θέα. Αυτή η θέση δεν είναι δυσχερής.
Εκείνος: Εμείς αύριο θα είμαστε εκεί στις 10.
Aυτός: Πού; Στον πέμπτο;
Εκείνος: Στο σπίτι σας! Στο ΣΠΙΤΙ σας! Φροντίστε να είστε κι εσείς αλλιώς θα υποστείτε τις συνέπειες. Καλημέρα σας!
ΓΚΝΤΟΥΠ.
Aυτός: (σε νεκρό ακουστικό) Κακή ψυχρή κι ανάποδη, να είναι η δικιά σου, που να σου γαμηθεί η κόρη με τον νταβραντωμένο νταλικιέρη που περνάει απ’ έξω μωρέ μαλάκα! Ε, μαλάκα! Γαμώ το εφάπαξ σου!
Παρόλα αυτά, περισσότερο από πρόκληση των ορίων του και βαθιά αίσθηση χιούμορ, παρά από φόβο, «Αυτός» είναι εκεί στις 10 και περιμένει, οπότε:
Nτρρρρινννν! (πόρτας αυτή τη φορά)
Aυτός: Ποιός είναι;
Εκείνος: Ο Φοβερίδης είμαι από την Eurobank. Μαζί μου είναι ο κύριος Τσαμπουκόπουλος, της υπηρεσίας μας.
Aυτός: Ποιάς υπηρεσίας; Της μυστικής;
Εκείνος: Ανοίξτε παρακαλώ.
Ανοίγει.
Εκείνος: Κύριε Μπαρμπούτσογλου, έχετε μια τελευταία ευκαιρία να διορθώσετε την δεινή σας κατάσταση, αλλιώς θα προβούμε στις ενέργειες που σας είπα.
Aυτός: Η κατάστασή μου είναι μια χαρά και δεν χρειάζεται διόρθωση. Η δική σας είναι χάλια, που φοράτε κουστούμι και γραββάτα με αυτήν την ζέστη.
Εκείνος: Σας παρακαλώ κύριε...
Aυτός: Ω, μα μην πέφτετε τόσο χαμηλά. Δεν θα κερδίσετε τίποτε παραπάνω.
Εκείνος: Εντάξει λοιπόν. Εντάξει. Κύριε Τσαμπουκόπουλε σημειώνετε παρακαλώ;
Ο Άλλος: Βεβαίως! (αυτός χάρηκε κιόλας)
Εκείνος: Το αυτοκίνητο ευτό εδώ που βλέπουμε στο πάρκινγκ σας, δικό σας δεν είναι; Θα το κατασχέσουμε.
Aυτός: Όχι.
Εκείνος: Τί όχι;
Aυτός: Δεν είναι δικό μου.
Εκείνος: Και ποιανού είναι παρακαλώ;
Aυτός: Είναι της Τράπεζας Πειραιώς.
Εκείνος: Τι εννοείτε;
Aυτός: Δεν τα παίρνετε και τόσο γρήγορα, ε; Εννοώ ότι το έχω πάρει με δάνειο από την Τράπεζα Πειραιώς και μέχρι να το εξοφλήσω, ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ σε εκείνην (την πουτάνα).
Εκείνος: Εμ, (γκουχ, γκουχ) ναι. Εεε...
Aυτός: Ναι;
Εκείνος: Και η μοτοσυκλέτα; ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ είναι δικιά σας;
Aυτός: Φυσικά και όχι! Είναι της CITIBANK.
Εκείνος: ΝΑ υποθέσω ότι την πήρατε με δάνειο και αυτήν, ε; κλπ. κλπ.
Aυτός: Ακριβώς.
Εκείνος: Ναι, εεε... εντάξει. Αφού το θέλετε θα το χοντρύνουμε το παιχνίδι.
Aυτός: Μόνο παρακαλώ να παίξετε λίγο πιο γρήγορα, διότι εγώ δουλεύω κιόλας κι έχω αργήσει.
Εκείνος: Όταν κάνατε την αίτηση για την κάρτα σας είχατε δηλώσει ότι κατοικείτε σε ιδιόκτητο διαμέρισμα.
Aυτός: Μάλιστα.
Εκείνος: Χα! Άρα αυτό ΕΙΝΑΙ το σπίτι σας.
Aυτός: Τρελλός είστε; Και βέβαια ΟΧΙ!
Εκείνος: Μα αφού το έχουμε γραπτώς: ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ.
Aυτός: Ναι, πράγματι, αλλά αλλουνού ιδιοκτησία ήταν, όχι δικιά μου.
Εκείνος: Συγγνώμη;
Aυτός: Αυτό που σας είπα. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που έμενα τότε, το είχε ιδιόκτητο. Εγώ πάλι όχι, Με ενοίκιο ήμουν.
Εκείνος: ΤΟΤΕ, είπατε. Άρα δεν μιλάμε για αυτό εδώ!
Aυτός: Όχι.
Εκείνος: Άρα να υποθέσω ότι αυτό είναι ΔΙΚΟ σας;
Aυτός: Να υποθέσετε ότι τραβάει η φαντασία σας, αλλά αυτό ΔΕΝ είναι δικό μου. Είναι της ALPHA Bank.
Εκείνος: Κι ΑΥΤΟ με δάνειο;
Aυτός: Εννοείται.
Εκείνος: Δηλαδή... εμείς... τέλος πάντων τί μπορούμε να πάρουμε για να ικανοποιηθούμε κύριε Μπαρμπούτσογλου;
Aυτός: Τα αρχίδια μου σας κάνουν; Αυτά είναι σίγουρα ΔΙΚΑ ΜΟΥ!
Εκείνος: Μα πώς μιλάτε έτσι κύριε;
Aυτός: Στο σπίτι μου, μιλάω όπως θέλω.
Εκείνος: Τέλος πάντων, θα αναγκαστούμε να κατασχέσουμε κάποια αντικείμενα της οικοσκευής σας τότε.
Aυτός: Δεν νομίζω. Τα περισσότερα τα αγόρασα με Καταναλωτικό Δάνειο από την MARFIN Bank και άρα ανήκουν σε εκείνην, τις δε ηλεκτρικές συσκευές τις πήρα με Δάνειο που μου έβγαλε με το ζόρι ο Κωτσόβωλος και άρα όλο και σε κάποια άλλη τράπεζα θα ανήκουν. Αν ενδιαφέρεστε για τις πετσέτες του μπάνιου, τι να σας πω; Πάρτε τις. Έτσι κι αλλιώς δεν μου πολυάρεσαν από την αρχή.
Εκείνος: Μα δεν είναι δυνατόν!
Aυτός: Ποιό;
Εκείνος: Όλα με ΔΑΝΕΙΑ τα έχετε πάρει;
Aυτός: Όχι. Μερικά τα πήρα με πιστωτικές, αλλά δεν σας λέω ποια.
Εκείνος: Μα καλά, και ΠΩΣ πήρατε ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ;
Aυτός: ΕΣΕΙΣ μου τα προσφέρατε απλόχερα. Τι να ‘κανα; Να μην τα έπαιρνα;
Εκείνος: Εμείς;
Aυτός: Εσείς, οι άλλοι, οι δίπλα, οι απέναντι, το ίδιο είναι. Ξεχάσατε πως μέχρι πρόσφατα, προκειμένου να πάρουμε ένα δάνειο, μας κάνατε ΔΩΡΟ κι άλλο ένα;
Εκείνος: ............
Aυτός: Ναι;
Εκείνος: ............
Aυτός: Δεν σας άκουσα.
Εκείνος: Εε, χμ, γκγκγκλλλ...
Aυτός: Μήπως θέλετε λίγο νεράκι;
Εκείνος: Να φύγω θέλω. Δεν αντέχω άλλο.
Aυτός: Το ίδιο κι εγώ αγαπητέ μου. Να φύγω θέλω.
ΝΑ ΦΥΓΩ!
Έφυγαν όλοι τελικά. «Αυτός» πήγε στον πέμπτο με την ωραία θέα, «Εκείνος» πήγε να παραιτηθεί και να γίνει λοστρόμος σε γκαζάδικο, και «Ο Άλλος» σε ένα μπαράκι πιο κάτω με κάτι πουτάνες.
Κανείς δεν ξέρει, τι απέγινε η υπόθεση της απλήρωτης κάρτας. Ούτε τελικά, πώς ικανοποιούνται οι Τράπεζες, άμα τα βρουν σκούρα. Άμα πέφτουν στην παγίδα που οι ίδιες έστησαν.
Αυλαία.
Εκείνος: Ένας προϊστάμενος της υπηρεσίας του Kόμη Δράκουλα.
Ο Άλλος: Ένας φουσκωτός κούκλος, εεε... συγγνώμη «κλητήρας»
Η ιστορία εκτυλίσσεται περίπου δύο μήνες αργότερα από το post με τίτλο «Παράκρουση» (βλέπε πιο κάτω). Ο «Αυτός» εμφανώς απηυδησμένος με τη συμπεριφορά της Τράπεζας, έχει αρνηθεί να πληρώσει το υπόλοιπο της πιστωτικής του κάρτας, εκτός εάν η Τράπεζα (Eurobank) του ζητήσει εγγράφως συγγνώμη για την ενοχλητική και προσβλητική συμπεριφορά της και των υπαλλήλων της, προς το πρόσωπό του. Πράγμα που φυσικά δεν συνέβη.
Αντ’ αυτού:
Nτρρρρινννν!
Aυτός: Παρακαλώ.
Εκείνος: O κύριος Mπαρμπούτσογλου Eπαμεινώνδας του Aγησίλαου;
Aυτός: Μάστα (το επίπεδο της ευγένειάς του προς τον συγκεκριμένο αριθμό κλήσης έχει χτυπήσει limit down).
Εκείνος: Κύριε Μπαρμπούτσογλου ονομάζομαι Φοβερίδης Κώστας και είμαι ο Υπεύθυνος του Τμήματος καθυστερήσεων της Eurobank.
Aυτός: Και τι έχετε καθυστερήσει σήμερα;
Εκείνος: Συγγνώμη;
Aυτός: Εννοώ, με καλέσατε για να με καθυστερήσετε από την εργασία μου, κι εσείς;
Εκείνος: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε, αλλά τέλος πάντων. Ο λόγος που σας καλώ είναι ότι έχετε ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής της Τράπεζας, και δυστυχώς θα πρέπει να ληφθούν ΑΜΕΣΑ μέτρα εναντίον σας.
Aυτός: Ναι;
Εκείνος: Σκοπεύετε να πληρώσετε ΑΜΕΣΑ την οφειλή σας;
Aυτός: Και βέβαια όχι. Έχω θέσει κάποιους όρους στην Τράπεζα, εάν δεν σας ενημέρωσαν!
Εκείνος: (ειρωνικά) Όρους; Εσείς; Στην ΤΡΑΠΕΖΑ;
Aυτός: Δεν ακούσατε κάποια από τις λέξεις και τις επαναλαμβάνετε;
Εκείνος: Ακούστε κύριε Μπαρμπούτσογλου. Τους όρους δεν τους θέτετε εσείς. Τους θέτει η ΤΡΑΠΕΖΑ και μόνον!
Aυτός: Έτσι λέτε εσείς. Εγώ από την άλλη έχω διαφορετική άποψη.
Εκείνος: Τέλος πάντων δεν θα το φιλοσοφίσουμε. Αν δεν ικανοποιηθεί ΑΜΕΣΑ η Τράπεζα θα λάβουμε μέτρα...
Aυτός: Γιατί; Ανικανοποίητη είναι η Τράπεζα; Τι να σας πω αγαπητέ μου; Να βοηθήσουμε άμα είναι να ικανοποιηθεί. Ένας δονητής αρκεί;
Εκείνος: Κύριε ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΣΟΓΛΟΥ! ΑΡΚΕΤΑ με αυτήν την παρωδία! Αύριο το πρωί στις 10 θα βρίσκομαι σπίτι σας μαζί με έναν κλητήρα ώστε να προχωρήσουμε σε κατάσχεση!
Aυτός: Συγχαρητήρια! Εγώ πάντως δεν θα βρίσκομαι.
Εκείνος: Τι εννοείτε; Και που θα βρίσκεστε;
Aυτός: Όπου γουστάρω. Αναφορά θα σας δώσω; Αναλάβατε την κηδεμονία μου και δεν το ξέρω;
Εκείνος: Δυσχεραίνετε τη θέση σας, κύριε!
Aυτός: Η θέση μου δεν είναι καθόλου δυσχερής! Δουλεύω στον πέμπτο όροφο, κάθομαι δίπλα στο παράθυρο και έχω καταπληκτική θέα. Αυτή η θέση δεν είναι δυσχερής.
Εκείνος: Εμείς αύριο θα είμαστε εκεί στις 10.
Aυτός: Πού; Στον πέμπτο;
Εκείνος: Στο σπίτι σας! Στο ΣΠΙΤΙ σας! Φροντίστε να είστε κι εσείς αλλιώς θα υποστείτε τις συνέπειες. Καλημέρα σας!
ΓΚΝΤΟΥΠ.
Aυτός: (σε νεκρό ακουστικό) Κακή ψυχρή κι ανάποδη, να είναι η δικιά σου, που να σου γαμηθεί η κόρη με τον νταβραντωμένο νταλικιέρη που περνάει απ’ έξω μωρέ μαλάκα! Ε, μαλάκα! Γαμώ το εφάπαξ σου!
Παρόλα αυτά, περισσότερο από πρόκληση των ορίων του και βαθιά αίσθηση χιούμορ, παρά από φόβο, «Αυτός» είναι εκεί στις 10 και περιμένει, οπότε:
Nτρρρρινννν! (πόρτας αυτή τη φορά)
Aυτός: Ποιός είναι;
Εκείνος: Ο Φοβερίδης είμαι από την Eurobank. Μαζί μου είναι ο κύριος Τσαμπουκόπουλος, της υπηρεσίας μας.
Aυτός: Ποιάς υπηρεσίας; Της μυστικής;
Εκείνος: Ανοίξτε παρακαλώ.
Ανοίγει.
Εκείνος: Κύριε Μπαρμπούτσογλου, έχετε μια τελευταία ευκαιρία να διορθώσετε την δεινή σας κατάσταση, αλλιώς θα προβούμε στις ενέργειες που σας είπα.
Aυτός: Η κατάστασή μου είναι μια χαρά και δεν χρειάζεται διόρθωση. Η δική σας είναι χάλια, που φοράτε κουστούμι και γραββάτα με αυτήν την ζέστη.
Εκείνος: Σας παρακαλώ κύριε...
Aυτός: Ω, μα μην πέφτετε τόσο χαμηλά. Δεν θα κερδίσετε τίποτε παραπάνω.
Εκείνος: Εντάξει λοιπόν. Εντάξει. Κύριε Τσαμπουκόπουλε σημειώνετε παρακαλώ;
Ο Άλλος: Βεβαίως! (αυτός χάρηκε κιόλας)
Εκείνος: Το αυτοκίνητο ευτό εδώ που βλέπουμε στο πάρκινγκ σας, δικό σας δεν είναι; Θα το κατασχέσουμε.
Aυτός: Όχι.
Εκείνος: Τί όχι;
Aυτός: Δεν είναι δικό μου.
Εκείνος: Και ποιανού είναι παρακαλώ;
Aυτός: Είναι της Τράπεζας Πειραιώς.
Εκείνος: Τι εννοείτε;
Aυτός: Δεν τα παίρνετε και τόσο γρήγορα, ε; Εννοώ ότι το έχω πάρει με δάνειο από την Τράπεζα Πειραιώς και μέχρι να το εξοφλήσω, ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ σε εκείνην (την πουτάνα).
Εκείνος: Εμ, (γκουχ, γκουχ) ναι. Εεε...
Aυτός: Ναι;
Εκείνος: Και η μοτοσυκλέτα; ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ είναι δικιά σας;
Aυτός: Φυσικά και όχι! Είναι της CITIBANK.
Εκείνος: ΝΑ υποθέσω ότι την πήρατε με δάνειο και αυτήν, ε; κλπ. κλπ.
Aυτός: Ακριβώς.
Εκείνος: Ναι, εεε... εντάξει. Αφού το θέλετε θα το χοντρύνουμε το παιχνίδι.
Aυτός: Μόνο παρακαλώ να παίξετε λίγο πιο γρήγορα, διότι εγώ δουλεύω κιόλας κι έχω αργήσει.
Εκείνος: Όταν κάνατε την αίτηση για την κάρτα σας είχατε δηλώσει ότι κατοικείτε σε ιδιόκτητο διαμέρισμα.
Aυτός: Μάλιστα.
Εκείνος: Χα! Άρα αυτό ΕΙΝΑΙ το σπίτι σας.
Aυτός: Τρελλός είστε; Και βέβαια ΟΧΙ!
Εκείνος: Μα αφού το έχουμε γραπτώς: ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ.
Aυτός: Ναι, πράγματι, αλλά αλλουνού ιδιοκτησία ήταν, όχι δικιά μου.
Εκείνος: Συγγνώμη;
Aυτός: Αυτό που σας είπα. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που έμενα τότε, το είχε ιδιόκτητο. Εγώ πάλι όχι, Με ενοίκιο ήμουν.
Εκείνος: ΤΟΤΕ, είπατε. Άρα δεν μιλάμε για αυτό εδώ!
Aυτός: Όχι.
Εκείνος: Άρα να υποθέσω ότι αυτό είναι ΔΙΚΟ σας;
Aυτός: Να υποθέσετε ότι τραβάει η φαντασία σας, αλλά αυτό ΔΕΝ είναι δικό μου. Είναι της ALPHA Bank.
Εκείνος: Κι ΑΥΤΟ με δάνειο;
Aυτός: Εννοείται.
Εκείνος: Δηλαδή... εμείς... τέλος πάντων τί μπορούμε να πάρουμε για να ικανοποιηθούμε κύριε Μπαρμπούτσογλου;
Aυτός: Τα αρχίδια μου σας κάνουν; Αυτά είναι σίγουρα ΔΙΚΑ ΜΟΥ!
Εκείνος: Μα πώς μιλάτε έτσι κύριε;
Aυτός: Στο σπίτι μου, μιλάω όπως θέλω.
Εκείνος: Τέλος πάντων, θα αναγκαστούμε να κατασχέσουμε κάποια αντικείμενα της οικοσκευής σας τότε.
Aυτός: Δεν νομίζω. Τα περισσότερα τα αγόρασα με Καταναλωτικό Δάνειο από την MARFIN Bank και άρα ανήκουν σε εκείνην, τις δε ηλεκτρικές συσκευές τις πήρα με Δάνειο που μου έβγαλε με το ζόρι ο Κωτσόβωλος και άρα όλο και σε κάποια άλλη τράπεζα θα ανήκουν. Αν ενδιαφέρεστε για τις πετσέτες του μπάνιου, τι να σας πω; Πάρτε τις. Έτσι κι αλλιώς δεν μου πολυάρεσαν από την αρχή.
Εκείνος: Μα δεν είναι δυνατόν!
Aυτός: Ποιό;
Εκείνος: Όλα με ΔΑΝΕΙΑ τα έχετε πάρει;
Aυτός: Όχι. Μερικά τα πήρα με πιστωτικές, αλλά δεν σας λέω ποια.
Εκείνος: Μα καλά, και ΠΩΣ πήρατε ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ;
Aυτός: ΕΣΕΙΣ μου τα προσφέρατε απλόχερα. Τι να ‘κανα; Να μην τα έπαιρνα;
Εκείνος: Εμείς;
Aυτός: Εσείς, οι άλλοι, οι δίπλα, οι απέναντι, το ίδιο είναι. Ξεχάσατε πως μέχρι πρόσφατα, προκειμένου να πάρουμε ένα δάνειο, μας κάνατε ΔΩΡΟ κι άλλο ένα;
Εκείνος: ............
Aυτός: Ναι;
Εκείνος: ............
Aυτός: Δεν σας άκουσα.
Εκείνος: Εε, χμ, γκγκγκλλλ...
Aυτός: Μήπως θέλετε λίγο νεράκι;
Εκείνος: Να φύγω θέλω. Δεν αντέχω άλλο.
Aυτός: Το ίδιο κι εγώ αγαπητέ μου. Να φύγω θέλω.
ΝΑ ΦΥΓΩ!
Έφυγαν όλοι τελικά. «Αυτός» πήγε στον πέμπτο με την ωραία θέα, «Εκείνος» πήγε να παραιτηθεί και να γίνει λοστρόμος σε γκαζάδικο, και «Ο Άλλος» σε ένα μπαράκι πιο κάτω με κάτι πουτάνες.
Κανείς δεν ξέρει, τι απέγινε η υπόθεση της απλήρωτης κάρτας. Ούτε τελικά, πώς ικανοποιούνται οι Τράπεζες, άμα τα βρουν σκούρα. Άμα πέφτουν στην παγίδα που οι ίδιες έστησαν.
Αυλαία.
Labels: brain-fuck, desperation, fatal questions, heavy drugs, humour, unsatisfied
35 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
(πόσο διαρκούν οι κρίσεις των παρακρούσεων ; )
Συνήθως.
Καλά μιλάμε κόπηκα. Το διάβασα δυνατά κιόλας κάνοντας και τις δύο φωνές και γέλασα με την ψυχή μου!!!!
Αν πάντως ο διάλογος έχει στοιχεία από πραγματικά γεγονότα, βγάζω το καπέλο στον τύπο που τα είπε (αν δεν είσαι δηλαδή εσύ!!!).
Όταν ο υπερδανεισμός θα χτυπήσει καμπανάκι, θα σου πω εγώ...
Εδώ μιλάμε ότι έχει χτυπήσει την αυτοκρατορική καμπάνα της Notre Damme.
Ειμαι τελικά φυσιογνωμίστρια...
Εισαι ο απόλυτος ζαβολιάρης αν ολα τα παραπανω ειναι αληθεια...
Αλλα...και να μην είναι...είσαι σαν τις τσόντες...που δίνουν τροφή... στον ¨καθημερινο ανθρωπο της διπλανής πόρτας" να φαντασιώνεται...
Αυριο...που θα είμαι ξεκούραστη και ξεμεθυσμενη...θα σου πω..τι έπαθα εγω απο τους καριόλιδες τους τραπεζιτες...
Ως τότε...φιλιαααααααα
τραπεζιτικον σκανδαλον....
Μα, υπάρχει πιο αισιόδοξη ιστορία απ' αυτήν; Το Ευαγγέλιο των απανταχού κατατρεγμένων από τις τράπεζες πρέπει να γίνει.
@ akanonisti:
Λέω να σας αφήσω ακόμα με την απορία για το αν είναι αληθινή η ιστορία. Αλλά αυτό με την "τσόντα" με αποτελείωσε για σήμερα.
Καληνύχτα.
πάω και εγω για υπνο....μην γίνω ματζεντα... σαν εσενα...
Εις αύριον τα σπουδαία....
Think about it.
Xάρηκα που πέρασες απο το κυψελάκι μου, αν και αυτές τις μέρες το μέλι θα είναι πικρό.
Είχα κάνει για κάποιους μήνες στο γραφείο είσπραξη οφειλών για κινητή τηλεφωνία, '' για να αποκτήσω λέγειν και θάρρος απαραίτητα για ένα μελλοντικό δικηγόρο''(κατα τα λεγόμενα του εργοδότη μου) και γέλασα πολύ με τα κείμενά σου γιατί μου θύμησαν αυτές τις τρελές καταστάσεις. Ασε που μπορούν να γίνουν και πιο ευτράπελες!
Καλά να περνάς! Φιλάκια μελωμένα!
(το καλό που σου θέλω, να σου αρέσει το μέλι!)
Ξανάγινα μπλε, αν δεν το πήρατε χαμπάρι.
@ αποτέτοιος
Σας ευχαριστώ τα μάλλα για τα καλά σας λόγια. Και στα δικά σας.
@ island
Μα δεν την χρειάζεστε αγαπητέ.
Έχετε περίσσευμα ευφράδειας εσείς.
Η παρένθεση σας έσωσε φίλτατε. Αλλιώς θα παίρνατε ένα ωραιότατο σεντόνι για την ομαδοποίηση και την τσουβαλοποίηση των αφοριστικών φράσεων...
@ ιμμαήλ:
Καλωσήρθατε δεσποινίς στο φτωχικό μας. Εδώ δεν έχουμε μέλι να σας κεράσουμε, αλλά που και που βγάζουμε κανένα φοντανάκι, κανένα σουβλάκι, κανένα σκορδοστούμπι...
Να περνάτε να ξεχνάτε τις πίκρες σας, και ειδικά τις τελευταίες.
γιατί ο "άλλος" που έχω μαζί μου δεν κάνει μόνο κατασχέσεις...
κάνει και "face lifting"..!!
Εκείνος
Αντίσκηνο και πατίνι έχεις??? μπορεί να χρειαστεί, που δεν το ευχομαι...
Αντε θα σου κάνω και δωράκι μια κάρτα απεριορίστων για τα ΜΜΜ!
Προσοχη ο 5ος είναι ψηλά...
τσιου
Δεν το πήρα χαμπάρι??? Εγω???
Που όλη μέρα προσευχόμουν στον άγιο photoshop να σας επαναφέρει???
Μέχρι και λαμπαδα έταξα στον οσιομάρτυρα CorelDRAW.. να κάνει το Θαύμα του....
Aυτό με τα δύο στρογγυλά τριχωτά όργανά μου , που είμαι πρόθυμος να σας χαρίσω, μάλλον δεν το πιάσατε, ε;
@ thamnos:
Mα του Kούγια; Γιατί;
Για να μου τα πάρει εκείνος;
Aντίσκηνο και πατίνι είχα πάρει πέρσι, με το περίσσευμα από το στεγαστικό.
@ nomad:
Σάμπως και τα υπόλοιπα πού ανήκουν;
Πάντως για αυτό λέτε όλες οι υπηρεσίες του Δημοσίου να έχουν πλημμυρίσει από αυτά;...
Aπορώ ΠΩΣ υποθέσατε ότι αναφέρομαι σε μένα...
@ wilma:
Aξιολάτρευτη κυρία μου, το προηγούμενο post ήταν πέρα για πέρα αληθινή ιστορία. Aυτό εδώ, μάλλον θα γίνει σε λίγο...
@ akanonisti:
Πρέπει να είστε βαθειά θρησκευόμενο άτομο, διότι οι προσευχές σας εισακούσθηκαν. Ξανάγινα MΠΛE!
Σας ευχαριστώ, που μου αφιερώσατε τη σκέψη σας εν μέσω τόσων εκδηλώσεων και κρασοκατανύξεων.
Βοηθούμε με κάθε μέσον....
Αλλοι με την προσευχη...
άλλοι με την φαρμακευτικη...
άλλοι με την γραφιστικη....
Ως γνήσιοι συνάνθρωποι....
Υ.Γ: Μπλέ λεβεντοκατάσκοπε, με τα χρήματα....που σου είχα δανείσει θα γίνει κάτι;;;
Αναλόγως τα γούστα...
Εδώ βαρέσαμε όλοι παλαμάκια.
Αυτές οι λέξεις θα κουδουνίζουν για μέρες στο μυαλό μου σαν γλυκός στίχος...
Tα χρήματα που μου είχατε δανείσει, τα έχω αφήσει κατά λάθος στο γκισέ της AΣΠIΣ BANK. Nα πάτε να τα πάρετε απο 'κει.
@ akanonisti:
Που το τάζουμε;;;
Στον μανάβη;;;
Mα εσείς έχετε πολύ άρρωστο μυαλό...
Έχετε δει τον μανάβη μου;
Nα σας πω εγώ μετά τι θα τάζατε...
@ χ.ζ.:
Πάλι βρήκατε εύσχημο τρόπο να μπινελικώσετε, χωρίς να ρίξετε το επίπεδο του βλογ.
Eύγε νέε μου!
axa
xa
xaxaxaxa
xa
xaxaxaxa
Κύριος Μπαρμπούτσογλου, Φεβερίδης και Τσαμπούκαλος .... χαχαχαχαχα
χαχαχαχαχα
Φοβερό!!!! Κιόμως έτσι είναι η ζωή με τις κ*λοτράπεζες για ορισμένους!!!! Να το στείλεις στα σκετσάκια!!!!!
Φάγαμε. Φάγαμε.
@ moyratos:
Kαλωσήρθατε αγαπητέ moyrate.
Tους το έστειλα και μου ζητήσαν χρήματα οι άθλιοι για να το παίξουν και να γίνω διάσημος!
Φυσικά αρνήθηκα! Θα γίνω από μόνος μου...
ωραίο blog :)
Σας ευχαριστώ :-)
Εκείνος;
Ο αλλος;