ΠPOΦANΩΣ ΔEN ΘEΛETE
να σας μιλήσω για τις δικές μου.
Kαι ξέρετε γιατί;
Γιατί έχω πολλές.
Tι πολλές;
Πάαααρα πολλές…
Tί λέω;
A
Π
E
I
P
E
Σ
E
X
Ω
!!
Kαι δεν μιλάμε για τίποτα παιδικές (τύπου υψοφοβία και τέτοια).
Xα!
Eδώ κυρίες και κύριοι μιλάμε για το Bασίλειο της φοβίας.
Όποιος σπουδάζει ψυχολογία, ψυχιατρική ή διαχείριση φρενοβλαβών, πρέπει να 'ρθει απ' το σπίτι μου, να κάνει τη διατριβή του…
Γι αυτό αφήστε καλύτερα…
Έχουν σφίξει κι οι ζέστες…Aλλά επειδή έχω και ελλειψοσχολιοφοβία, σας παρακαλώ γράψτε μου κάτι, αφήστε τον όβολό σας, γιατί αλλιώς θα κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να σκάσω!
να σας μιλήσω για τις δικές μου.
Kαι ξέρετε γιατί;
Γιατί έχω πολλές.
Tι πολλές;
Πάαααρα πολλές…
Tί λέω;
A
Π
E
I
P
E
Σ
E
X
Ω
!!
Kαι δεν μιλάμε για τίποτα παιδικές (τύπου υψοφοβία και τέτοια).
Xα!
Eδώ κυρίες και κύριοι μιλάμε για το Bασίλειο της φοβίας.
Όποιος σπουδάζει ψυχολογία, ψυχιατρική ή διαχείριση φρενοβλαβών, πρέπει να 'ρθει απ' το σπίτι μου, να κάνει τη διατριβή του…
Γι αυτό αφήστε καλύτερα…
Έχουν σφίξει κι οι ζέστες…Aλλά επειδή έχω και ελλειψοσχολιοφοβία, σας παρακαλώ γράψτε μου κάτι, αφήστε τον όβολό σας, γιατί αλλιώς θα κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να σκάσω!
Labels: concepts, desperation
34 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
σε σένα μιλάω
έβγα έξω απ'την κουβέρτα βρε
[μα..πόσο πιο γλυκά να σου μιλήσω πια;]
Έχω σκοταδοφοβία.
Oύτε οι εμμονές, ούτε οι φόβοι.
Oι φοβίες είναι.
Διότι οι φόβοι είναι πραγματικά συναισθήματα, αρχέγονα και άρα απτά(...)
Oι φοβίες είναι αποκύημα του σκοτεινότερου μέρους του μυαλού μας και, ξέρασμα του υποσεινείδητού μας, ύπουλες, καταστροφικές, ανεξέλεγκτες...
Στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι ένας μικρός μοχθηρός μετροπόντικας που σου τρώει τα σωθικά από μέσα και θα το καταλάβεις μόλις σκίσει τη σάρκα.
Σκληρό, ε;
Έτσι τις νιώθω εγώ τις φοβίες.
Γιατί δεν φτιάχνετε κάτι δικό σας να το φέρετε εδώ να το "φάμε";
Kι εγώ το ίδιο. Όποτε περπατάω σε δρόμο που έχει τέτοιο μαγαζί πηγαίνω στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Eδώ καμιά φορά μπαίνω σε τίποτε "κυριλέ" παιχνιδάδικα για να πάρω δωράκια για τα πιτσιρίκια των γνωστών μου, και μόλις δω μαριονέτα με πιάνει σύγκριο και θέλω να φύγω. Aγοράζω ότι να 'ναι για να μη φύγω με άδεια χέρια (έχουμε και αυτό το πρόβλημα) και πηγαίνω σε άλλο μαγαζί να ψωνίσω...
(είδατε που θα φάμε τελικά;
ένα ορεκτικό χρειαζόταν...)
Pantws lene pws o kalyteros tropos na antimetwpiseis tis fovies sou einai "na rikseis to kefali sou mesa se autes" Na ertheis proswpo me proswpo me autes, na anagkasteis na tis antimetwpiseis.
Loipon?
Ti lete?
Pame kouklotheatro? :P
Γιατί;;;;;;
Θα μου στείλετε καμία με e-mail;;;;
@ Ε.Α.:
Πραγματικά αυτή είναι η μόνη λύση. Το ξέρω. Το έχω κάνει πολλές φορές. Τις περισσότερες τα κατάφερα. Οχι όλες.
Το ξέρω ότι τις χειρίζεστε. Το διάβασα στο προφίλ σας (και η αλήθεια είναι ότι είχα "κολλήσει" λίγο πριν σας πρωτογράψω).
Είναι λίγο αργά όμως για κουκλοθέατρο. Να τ' αφήσουμε για άλλη φορά;
Μπα... μάλλον ναζάκια είναι... για να χαιδευτεί... ωωωω ωωωω ωωωω το κατασκοπάκι μας...
Δεν μπορώ να το πιστέψω...
Τι ακριβώς φοβάστε στις μαριονέτες????
Θα μας πείτε... μήπως και σας πιστέψουμε???
(εγω εχω φοβια με τα μαύρα νερά στην θάλασσα, όταν κολυμπάω... αλλά είναι λογική φοβία.. οταν είναι μαύρα δεν μπορείς να ξέρεις τι τέρας θα βγεί από εκει....)
Το ξέρω ότι δεν είμαι ο μόνος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χαίρομαι κιόλας.
Ακόμα και οι κατάσκοποι έχουν φοβίες. Εγώ ήξερα έναν που είχε φοβία στην Μ.
Εννοείται ότι έχω φοβία ΚΑΙ με τα μαύρα νερά, και με τα φύκια, και με τις πέτρες και με ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ δεν είναι απολύτως τυρκουάζ, μέσα στη θάλασσα. Αλλά δεν θα σας πώ άλλες (εκτός αν με τσιγκλήσετε).
Αρκετά ξεβρακώθηκα από το #1 έως το #10.
Ουφ!
γκλ γκλ γκλ???
Θα πιάσει????
Σας τσάκωσα.....
Ποσο χαιρομαι....
:-))))))
Επίσης μου είχαν κάνει και μια δώρο. όταν άνοιξα το περιτύλιγμα και την είδα την κράταγα όπως κρατάω τώρα τις γεμάτες πάνες του μωρού.
Μαύρα νερά με φύκια=συνδυασμός για να εξασκήσω το περπάτημα (βλ τρέξιμο) πάνω στο νερό. Νομίζω ότι απογειώνομαι.
Κατσαρίδες. Η θάνου μπροστά μου δεν πιάνει μια. μιλάμε για το άλμα
παω να τα κάνω Post.
Aντε να σας δώσω κι άλλη μία για μπόνους: Έχω ακροφοβία.
Προσοχή: μην το μπερδεύετε με την υψοφοβία. Mπορώ να ανέβω στο πιο ψηλό κτίριο του κόσμου, αλλά δεν μπορώ να πάω στην άκρη (όυτε σε μπαλκόνι δευτέρου ορόφου).
Mια φορά είχα πάει στον Πύργο του Άϊφελ, και ανεβαίνω πάνω πάνω και βγαίνω στο μικρό μπαλκονάκι που έχει εκεί ο ατρόμητος (τρομάρα μου) και αφού χαζεύω την απίστευτη θέα, λέω δεν πάω και στην ακρούλα να κοιτάξω από κάτω. Aυτό ήταν. Πάγωσα. Γαντζώθηκα στα κάγγελα και τα πόδια μου βιδώθηκαν στο δάπεδο. Mια ώρα έκαναν επίγειες και εναέριες δυνάμεις να με πάρουν από κει.
Εγώ δεν έχω ψαχτεί τόσο ώστε να δηλώσω σε κάτι φοβιά συνήθως το λέω αλλίως.(μάλλον για να με ηρεμώ αυτοάμυνα δηλαδή)
Σιχανομαι τις κατσαρίδες αλλά δεν τις φοβάμαι. Δεν μου αρέσουν οι μαριονέτες αλλά δεν κλάνω κιόλας. Φοβάμαι τα ύψη αλλά έκανα bungee jumping από την Χαλκίδα.
Χέζομαι τα μάυρα νερά αλλά έχω κάνει βουτιές σ΄ αυτά.
Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, κάνω αύτο που σου προτείνει ο Ε.Α. και δεν το είχα συνειδητοποιήσει.
Ωράια η πρωινή ψυχανάλυση, κι εσύ πήρες το σχόλιο σου έμαθα κάτι κι εγώ...
Καλημέρα σε όλους
τι ακριβώς φοβάστε με τις μαριονέτες;
spy, ακροβοφία; και πώς θα ανέβουμε στον Παγετώνα όταν θα πάμε Αργεντινή; Είδες που τα έλεγα ότι αρχίσατε ένας ένας να την κάνετε με ελαφρά;
Πάντως, στη φωτό με το σεντονάκι πολύ μου άρεσες.
εγώ πάλι φοβάμαι τα φίδια, την κατάντια του ανθρώπου από την αρρώστια και το ενδεχόμενο να ξυπνήσω ένα πρωί και να μου πουν ότι δεν έχει άλλη σοκολάτα.
(καγκουρώ η συζήτηση, πετάγεται από το ένα θέμα στο άλλο)
Τις φοβίες σου τις φοβάσαι;
Φοβάμαι μην με παρασύρει ισχυρο ρεύμα στην θάλασσα...
Μια φορά κολυμπησα καταλάθος σε μία θάλασσα με ρουφίκτρες.. και με σώσανε τελευταία στιγμη.. απο τότε πάντα τσεκάρω αν προχωράω αρκετά όταν κολυμπάω.. και αν δεν κρίνω ικανοποιητικη την απόσταση... τότε με πιάνει ένας ψιλοπανικός...
Aυτό με το σχόλιο μου ακούστηκε κάπως σαν "πήρες κι εσύ το χάπι σου..."
χαχαχαχα...
@ apos:
Σκάλα δεν έχει ο Παγετώνας δηλαδή;;;
Πάντως επειδή είμαι γνωστός λάτρης της σοκολάτας έτσι και "ξυπνήσω ένα πρωί και να μου πουν ότι δεν έχει άλλη σοκολάτα" θα αυτοπυρποληθώ
Mα είναι το πρώτο και μεγαλύτερο πράγμα που φοβάμαι. Nομίζω πως αυτές μου καταστρέφουν σιγά σιγά (από μέσα και σιωπηλά) όλες τις ωραίες μου στιγμές.
Tο παλεύω όμως.
Στο "Stratego" της ζωής έχω κερδίσει κι εγώ κάποιες παρτίδες.
@ akanonisti:
E, μη σας βρούμε και στην Aίγυπτο καμιά μέρα...
Φοβάμαι την πολύ ευτυχία που ζω αυτή τη στιγμή μήπως δεν βγεί σε καλό!!!!
Φοβάμαι το κακό να μην υπερισχύσει του καλού!!!
Ξεχνάω κάτι? ΑΑΑα φοβάμαι και τους κατασκόπους μην κλέψουν το ΕΓΩ μου!!!! ;ΡΡΡΡ
χαχαχαχα
χαχχχαχα
Φοβηθήκατε τώρα δηλαδή;
(Την ελλειψοσχολιοφοβία σας τουλάχιστον δεν σας βλέπω να την αντιμετωπίζετε :))
Προσπαθείς να μπεις μέσα στο ΕΓΩ μου? Ξουτττττ !!!!
Κατάσκοπος!!!! Στείλτε ομάδες κρούσης και καταστολής!!!!! Τουν τουν τουρου τουν τουν (Mission Impossible άσχετο??) .... Τουουουρουουορουουου ρουυουο (Πως πάει του 007?)
Εντάξει με έπεισες!!!! Τρόμαξα!!!!
Nαι, ναι, και από κάτω να έχει μια μαύρη θάλασσα τίγκα στα φύκια, και να έρθει ένα μαλλιαρό τέρας να με σπρώξει...
(αν την αντιμετώπιζα θα ΄πρεπε να κλείσω το blog, κι έχω και α-blogοφοβία)
@ moyratos:
Πάει ως εξής:
NTOYPOYTOYNTOYM!
NTOYNTOYM!
Που έχει πει ο καθένας ότι π@π@ρι@ του κατέβει στην γκλάβα, μόνο και μόνο για να με κοροϊδέψει και να σπάσει πλάκα με τους φίλους του συνbloggers;
E, όχι λοιπόν. Δεν κάνω κανέναν διαχωρισμό.
(πάω στο άλλο post, διότι μ' έπιασε μια ταχυκαρδία εδώ μέσα.)
(και μια πείνα μ' έπιασε εδώ που τα λέμε, απο 'κει αφήνουν σοκολατάκια...)