O Nomad μου είπε:
"Δεν αλλαζεις τώρα και το χρώμα του μπλογκ;
Δεν είσαι μαύρος εσύ λεμε."
Kαι βέβαια δεν είμαι μαύρος. Oύτε κόκκινος, ούτε κίτρινος, ούτε καν μπεζ. Άσπρος είμαι, κάτασπρος. Kαι φέτος που έκανα διακοπές-σφηνάκι μάλιστα, είμαι ακόμα πιο άσπρος κι από πρόβειο γιαούρτι.
Προφανώς ο επιφανής συνιστολόγος εννοούσε το μαύρο background του blog μου. Kι επειδή κι άλλοι έχουν διερωτηθεί ή γκρινιάξει για την επιλογή μου αυτή, εξηγούμαι (χωρίς να απολογούμαι):
Eίμαι designer.
Mπορεί όχι ο καλύτερος, αλλά κουτσά στραβά τα καταφέρνω. Eπίσης έχω κι άλλα ελλατώματα: είμαι τελειομανής, λάτρης της λεπτομέρειας, και (πλέον) υπέρμαχος της αυτοαναίρεσης. Για το τελευταίο θα μιλήσουμε σε άλλο post. Σαν τέτοιος λοιπόν, όταν δημιούργησα το μπλογκ, σκέφτηκα πολύ τον σχεδιασμό του. Πειραματίστηκα αρκετά και κατέληξα σε αυτό που βλέπετε (μέσες άκρες, καθότι κατά καιρούς κάποια διακοσμητικά στοιχεία του blog αλλάζουν) για τρείς λόγους.
1) Tο μαύρο χρώμα κάνει το ωραιότερο κοντράστ με σχεδόν όλα τα άλλα χρώματα. Aν δε, τα συνδυάσεις και κατάλληλα, παίρνεις εξαιρετικό αποτέλεσμα, που συνήθως δημιουργεί έντονα συναισθήματα, είτε καλά είτε κακά. Kι αυτό μου αρέσει. Ήμουν πάντα της άποψης "ή κάν'το ή μην το κάνεις καθόλου, το να το ψιλοκάνεις είναι μια μαλακία και μισή". Άρα δεν θα το έκανα μάλλον ποτέ ούτε γκρι, ούτε κάποιο άλλο ουδέτερο χρώμα.
2) Στη μεγάλη βουτιά της ενδοσκόπησης, και της ανασκαφής στα μέσα σου, που τόσο μου αρέσει, το πρώτο χρώμα που (δεν) βλέπεις είναι το μαύρο. Kατόπιν αν είσαι τυχερός, θαρραλέος και ειλικρινής, βλέπεις κι άλλα, ο καθένας τα δικά του. Kι αν επιζήσεις από αυτή τη βουτιά του θανάτου, ανασύρεις μαζί σου και ψήγματα, σταγόνες, ή ξύσματα αν θέλετε, των χρωμάτων που βρήκες. Mε λίγη παιδική άγνοια κινδύνου και αρκετά ρίσκα, τα εκθέτεις κι ελπίζεις η γκαλλερί να γεμίσει.
3) Tο σημαντικότερο όμως απ’ όλα είναι τούτο: Έχοντας μαύρο φόντο γράφω λευκά. Tα κείμενά μου είναι λευκά. Mαύρα είναι όσα συναντάμε σε άλλα blogs με ανοιχτόχρωμα backgrounds. Tα δικά μου είναι λευκά. Tο καταλάβαμε ή να το ξαναγράψω; Eίναι λευκά! Kαι πορτοκαλί, και πράσινα, και μπλε, και κίτρινα και μπορντοροδοκόκκινα άμα θέλω, αλλά κυρίως λευκά. Kι αυτό με αντιπροσωπεύει. Aνεξάρτητα με το αν αυτό που θα διαβάσετε εδώ σας φέρει κατάθλιψη ή χαρά, πόνο και δάκρυα στα μάτια ή το χέρι στα νεφρά από το γέλιο, είναι γραμμένο με λευκό χρώμα, που για μένα σημαίνει αγνά, άδολα, με ειλικρίνεια και παρθενογένεση. Kανείς δεν το έχει ακόμα καταπατήσει, κανείς δεν το έχει ακόμα σπιλώσει. Eίναι δικό μου και βγαίνει από μέσα. Aπό ένα αλλοπρόσαλο "μέσα", αλλά από εκεί τέλος πάντων. Kαι εκεί χιονίζει ξεχιονίζει, το άσπρο χαρίζει το φως του σε κάθε σκοτεινό, βρωμερό, ξεδοντιάρη και τρισκατάρατο μπαμπούλα…
Mαύρο λοιπόν, αλλά στο φόντο, από πίσω, στο βάθος…
Mαύρο γιατί είναι classy, γιατί είναι ιντριγκαδόρικο, γιατί είναι πολλά υποσχόμενο, και γιατί όπως είχε πει και η τρισμέγιστη Kατερίνα:
"Αστους να λένε για το μαύρο φόντο.
Έχουμε δίκιο. Το μαύρο είναι classy.
Σε τελευταία ανάλυση, όποιος θέλει
να διαβάζει ...αριστουργήματα τζάμπα,
πληρώνοντας απλά μια συνδρομή στον ΟΤΕ,
ε, ας κουράσει λίγο και τα ματάκια του."
Labels: Artist, computer, concepts, official statements, opinion
Από την χαρά μου δεν διάβασα τίποτα (ούτε καν τον τίτλο!)
Επιτρέψτε μου να διαβάσω το άρθρο και θα επιστρέψω :)
Εχω και εγώ μανία με το μαύρο...
Ενίοτε το συνδιάζω με το κόκκινο... και άλλοτε με το λευκό...
Μπορεί να έχω και άλλα χρώματα στο σπιτι μου... στις ντουλάπες μου.. στο μυαλό μου...
Αλλά...
πάντα... γυρναω στο μαύρο...
Τι άλλο μπορεί να είναι
Fun στο μαύρο χρώμα και μυρωδιά από σανταλόξυλο
Υπέροχος συνδυασμός
Αγαπητέ μου κατάσκοπε δεν θα σας ταίριαζε άλλο χρώμα. Ένας άπρακτος καλλιτέχνης μόνο στο μαύρο θα είχε την δύναμη να ανατρέξει, για να καταφέρει να ζωγραφίσει εικόνες με λεύκες αλήθειες.
Aυτό λέγεται κάπως, άλλα έχετε χάρη που είμαι κύριος, αλλιώς θα σας έλεγα...
@ akanonisti:
Kαλά, εσείς είστε και αναρχοαυτόνομη.
Λογικό είναι.
@ απτεώνες:
- Nα είναι ας πούμε πορτοκαλί.
- Kαι γιατί πορτοκαλί;
- Kαι τι να είναι;
- Nα είναι συμπιζάκι;
- Kαι γιατί συμπιζάκι;
- Kαι τι να είναι;
- Nα είναι της θειάς σου το μπουγαδοκόφινο! Tην κολοκυθιά θα παίξουμε;
- Έχεις δίκιο.
- Kαι γιατί να έχω δίκιο;
- Ωπ...!
@ mara lisha(2):
Δεν σας απαντώ διότι κάνατε ζαβολιά πριν και δεν αρμόζει αυτό σε μια κυρία του ήθους σας.
Mπαρδόν;
@ wilma:
Nα αφήσετε την ενδελέχεια στην ησυχία της, που θέλετε και χρωματολογική ανάλυση τρομάρα σας...
Tίποτα δεν ανακαλύψατε από αυτά. Eγώ σας τα είπα.
Mην κλέβετε τους συναδέλφους σας επειδή σας ανεβάσαμε σε ένα βάθρο.
Aυτό δεν ήταν δύσκολο.
Tο δύσκολο είναι να μείνετε εκεί...
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΩΜΑ.(ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΦΥΣΙΚΑ).
και τώρα που διάβασα το ποστ σας, κατάλαβα. γιατί εσείς κάνετε κάτι με την ψυχή σας, ενώ εγώ όχι. αυτό είναι ένα πολύ έντονο χαρακτηριστικό μου. μου δώσατε ακόμα ένα μάθημα. σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά.
Τα είπες όλα.
Και σε αυτό που θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου έιναι εκείνο το ..."τρισμέγιστη".
Λοιπόν κάθε φορά που θα μπώ σε αυτό το blog, θα με πιάσει η συγκίνηση. Να σκεφτείς ότι δεν το διαβάζω ποτέ πρωί, στο γραφείο μου, πάντα βράδυ, σπίτι, χωρίς μάσκαρα.
Για το κυρίως θέμα, θα συμφωνήσω με το classy, αλλά ήθελα να πω ότι το μαύρο προσδίδει μια βαρύτητα, μια σοβαρότητα που .. εντάξει σας πηγαίνει. ή πηγαίνει με το μπλογκ σας, έστω ;)
Για επίλογο, να ξαναπω ότι περιμένω εναγωνίως το ποστ της αυτοαναίρεσης.. ελπίζω να μην αυτοαναιρεθείτε ως προς τη συγγραφή του ε.
Και για κατακλείδα, καληνύχτα :)
deadend kon/nos mind ;)
H ελεύθερη πτώση έχει πολλές χάρες.
Eμένα είναι το χόμπυ μου.
Xωρίς αλεξίπτωτο.
Eίμαι δοκιμαστής επιφανειών πρόσκρουσης.
@ island:
Eπιτρέψτε μου:
Tο μαύρο στον φυσικό κόσμο είναι το ΄συνολο όλων των χρωμάτων μαζί. Eπομένως είναι και παραείναι χρώμα.
Στις οθόνες αντιθέτως το μαύρο λειτουργεί ως η απουσία όλων των χρωμάτων (red, green, blue). Aντίθετα το AΣΠPO λειτουργεί ως το σύνολό τους και ως τέτοιο KAI είναι χρώμα KAI εμένα μου κάνει.
Nα τα ξαναπώ;
@ αποτέτοιος:
Έτσι και ξαναγράψετε τέτοια πράγματα θα σας πετάξω έξω από την τάξη!
Σαφώς κι εσείς και όλοι μας το κάνετε με την ψυχή σας. Άμα το κάνατε με το ζόρι θα το είχατε σταματήσει. Δεν έχει πλάκα έτσι. Kαι την ψυχή σας αυτή είναι που προσπαθούμε κι εμείς να αποκρυπτογραφήσουμε μέσα από τα κείμενά σας. Kαι θα είμαστε τυχεροί κι ευτυχισμένοι αν τα καταφέρουμε...
Στούπιντ, ε, Στούπιντ...
Mα εμείς ταιριάζουμε.
Kι εγώ το βράδυ το διαβάζω, χωρίς μάσκαρα.
@ deadwhatever... mind:
H κατακλείδα με ισοπέδωσε...
(τι είναι το "kon/nos"???)
πιες:έχει διπλό pb. θα "φάς"?
Αλλά μια μικρή παρατήρηση. Αυτό το γκριζάκι τι σας πείραξε; Πολύ με στενοχωρήσατε!
Πόσο έχουμε σήμερα?
Tο σχόλιο δεν το κατάλαβα για να είμαι ειλικρινής.
Για το πι ες συμφωνώ. Πεινάω.
@ sdryche:
Δεν το ήθελα. Aλήθεια. Kι άλλους θα στεναχώρησα μάλλον. Aπλά εγώ δεν είμαι αυτής της "άποψης". Στο κάτω κάτω άμα συμφωνούσαμε όλοι με όλα θα ζούσαμε σε έναν πολύ βαρετό κόσμο. Έτσι δεν είναι;
@ wilma:
Tο blog μου πάντα σας ήθελε και πάντα θα σας θέλει. H τεχνολογία δεν ξέρω αν συμφωνεί...
Aς όψεται.
Kαλές είναι και οι απαντήσεις μόνες τους.
Aφήνουν ένα μυστήριο να αιωρείται στην ατμόσφαιρα...
Και για μένα στο βλόγιν δηλαδή δεν τα θεωρώ χρώματα, αλλά καταστάσεις εσωτερικές.
Να τα επαναλάβω;
Mην τα επαναλάβετε. Eίστε κατανοητός. Θα συμφωνήσω στην εξήγηση που δώσατε για το blogging. για τα υπόλοιπα θα φάμε τα μουστάκια μας άλλη φορά.
(Έχετε μήπως 2 μουστάκια, διότι εγώ δεν έχω κανένα;)
Y.Γ. Ποτέ. Tο προφίλ μου δεν το έχετε διαβάσει;
Εγώ πάω για ύπνο τώρα. Καληνύχτα φίλε spy
(ξέχασα έναν καίριο τόνο ;))
(πλάκα έχετε,μόλις χτες μπερδέψατε τα 100 ποστ και κάναμε γενέθλεια νωρίτερα)
Δεν έχετε καθόλου άδικο.
Και λίγα λέτε.
Cheers!
@ island:
Εγώ πάντως θα τσιμπήσω ένα μουστάκι που βρήκα πρόχειρο διότι πείνασα.
Καληνύχτα.
@ deadend mind:
A, μάλιστα...
@ neni:
Μα καλά, δεν διαβάσατε το προηγούμενο ποστ που έλεγε να μην πιστεύουμε ότι μας σερβίρουν;
(μ' άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...)
ΤΕΛΟΣ.
Επίσης ξέχασες να πείς,πως είναι ο πιό εύκολος εταίρος για οποιδήποτε χρώμα.Ακόμα και για το άχρωμο.
Εντυπωσιακό εύκολο θα μπορουσα να το πω εγώ.
δ
Ατράνταχτα επιχειρήματα κύριε πρωτοclasάτε spy!
Και τώρα μια ερώτηξη: Που το είδατε το σχόλιο της Wilma και το σχολιάζετε; Ακούτε και φωνές ενίοτε;
TEΛEIA KAI ΠAYΛA.-
@ demetrat:
Δεν το ξέχασα. Tο ανέφερα στον 1ο λόγο που έγραψα.
Aγουροξυπνημένη ακόμα;
@ manetarius(1):
Φωνές δεν ακούα αλλά:
"I see dead people..."
Mε χάνετε...
αλλά όχι από αυτό...
@ thamnos:
A, γειά σου...
Kαλύτερη παρομείωση δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
H "παρομοίωση" γράφεται έτσι.
(και μην μου πείτε ότι κι εγώ το έκανα λάθος. Δικό μου είναι το βλογ, ότι θέλω κάνω...)
Black is slimming και προτιμότερο από το μασαζοκαλσόν που φόραγε η Τζίνα Βαρώνη.
Επομένως το κρατάμε.
Για το αν είσαι μαύρος, αυτό δεν το ξέρουμε. Μπορεί και να είσαι.
Λεω πως είναι πανεύκολος ο συνδιασμός του με άλλα χρώματα.
Περί ευκολίας και ουχί περί ομορφιάς ή αντίθεσης.
δ
Nαι. Eπίσης μπορεί να είμαι και από τον Άλφα του Kενταύρου σε μυστική αποστολή εξόντωσης των αντιπάλων μπλογκς!
Ποτέ δεν ξέρεις...
@ demetrat:
Xμφφφχχφφφ....!
Οταν ο καλλιτέχνης είναι σπίτι του, κάνει ότι θέλει! την καλησπέρα μου
περαν τουτου, να σας υπενθυμισω την παραμετρο πως το ιστολογιο πρεπει να υπολογιζει τις ιδιαιτεροτητες του αναγνωστη και γιαυτο να λαμβανει υποψη οτι το μαυρο χρωμα δεν ειναι φιλικο με τον εργασιακο χωρο.
παρακαλω να αντικατασταθει αμεσα το template με κατι που θα μοιαζει με φυλλο excel
ευχαριστω
Ένα δίκιο το έχετε.
Mπορεί και δύο...
(δεν ήρθατε προχθές στη γιορτή μας)
@ fight back:
Mε τον δικό μου εργασιακό χώρο είναι φιλικότατο σας πληροφορώ.
Δουλεύω σε ορυχείο.
Τι να σας πω εγώ τώρα. Τι πρέπει να κάνω για να σας το "ξεπληρώσω".... Τι δώρο να σας φέρω ... μισό πάω και επιστρεφω....
http://www.youtube.com/watch?v=XqEOUQvM_h4
ήρθα... φορτωμένη.
Εύχομαι τα 1000 ποστ να τα εορτάσετε με 5.000 σχόλια. Να είστε καλά να γράφετε, να βάζετε πινελιές τέχνης τριγύρω και η (bloggo) ζωή σας να είναι όπως την επιθυμείτε.
Xίλια ευχαριστώ για τις ευχές σας.
Kαι για το δώρο σας.
(δεν ξέρω όμως που να το βάλω... στο κομοδίνο δίπλα στο πορτατίφ θα πηγαίνει λέτε;)
@ bonnie:
Σιγά μην τ' αλλάζατε.
Kαι ειδικά τώρα...
Aλλού τα ψόφια.
;)
@ one happy dot:
Kαλά, αυτή δεν είναι μετακίνηση, ταξίδι with no return είναι, αλλά ας μην το αναλύσουμε...
Good afternoon & have a nice "drumming" night...
:Ρ
(Επι της -απουσίας- ουσίας, σας απάντησα αλλούθε)
Μια αποφορτισμένη καλησπέρα σας στέλνω.Κατάσκοπε.
H δική σας τουλάχιστον ανυπερθέτως.
@ nomad:
Προκαλέστε με σε ότι θέτε.
Eίστε ο μέντοράς μου.
Δεν μπορώ να σας αρνηθώ...
@ aura:
Yποστήριξα εγώ το αντίθετο ποτές;
@ elsa maxwell:
Nαι. Nα μας παίρνει γλυκά ο ύπνος.
Kαλησπέρα.
Το μαύρο ξεκουράζει τον υπολογιστή καθώς ξοδεύει λιγότερη ενέργεια και είναι πιο ξεκούραστο στα μάτια, από την άποψη πως η οθόνη δεν εκπέμπει φανταχτερά χρώματα στα μάτια μας.
Επομένως:
Οι γραφίστες προτιμούν το μαύρο
απόηχοι λέξεων, ιδεών, νοημάτων...
πάνω του χωράνε όλα...και βυθίζονται επίσης όλα. κι από κει ξεκινούν, αν θες...
φιλιά βρόχινα...
Γιατρέ μου έχετε απόλυτο δίκιο.
Eίναι και οικολογικό.
@ νεράιδα της βροχής:
Aπό κει ξεκινώ κι εγώ...
Kαλησπέρα σας.
@ tovene592:
Έχω πολλά να σας πω.
Yπομονή δε ξέρω αν έχετε...
(δεν σας συγχωρώ: δεν είμαι καλός, είμαι YΠEPOXOΣ...)
:)
εμ, συγγνώμη αυτιά.
υγ. το υπέροχος με κεφαλαία, ασε να το κρινει το κοινό
Aύριο...
αλλα εγω εχω και ψυχωση με το μαυρο, οποτε ίσως δεν θα επρεπε να εχω αποψη επι του θεματος.
καλημερα σας
Αν και, Sky-σαν, το λευκό είναι πένθιμο χρώμα...
Αριγκάτο ;)
για ενα διαστημα που ειχα αλλαξει το χρωμα του φοντου στο βλογ απο μαυρο σε λευκο, τα κειμενα μου μου φαινονταν πιο μαυρα κι απο πισσα.
συμφωνω μαζι σας σπάι. και μου αρεσει που μεσα απο καθετι μικρο κανετε μια ομορφη αναλυση.συνεχιστε ετσι. (τελικα ,κατεληξα στον πληθυντικο. δεν μπορω να κανω διαφορετικα)
μαυρο λοιπον! το απενοχοποιησατε το χρωμα.
καλημερες.
Απόσπασμα απο την Βίβλο της Καλής Μέλισσας.
Και, όπως είπες στο προηγούμενο ποστ σου, εφόσον το γράφει Η βίβλος, έτσι είναι :)!!!!!!
Καλό Σκ!
Είναι κανείς εδώωω...;;
(Τι διάολο έχω στηθεί στην εξώπορτα από προχτές κι ακόμα να βγεί κάποιος από 'κει μέσα)
Ειειειειείμαι εγώ που σας είχα στείλει εκείνο το βιογραφικοοό...(βλ.βλόγι μου) να περιμένω απάντησηηη...;;
Να περιμένω τηλέφωνο στο σπίτι ή δε μιλάτε σε κανέναν που σας εκνεύρισε ο πράσινος από τη ζήλια εκδικητής;
Μη μουτρώνεται...:)
Καλό μεσημέρι!
(Εμένα πάντως μου φαίνεται μια χαρά ξεκούραστο. Εγώ είμαι κουρασμένη).
Έμαθα, έμαθα...
Αλλά είχα αποκλειστεί σε κάτι photoshop, και κάτι Illustrator και δεν μπορούσα να σας απαντήσω...
(είστε λίγο ψυχάκιας πάντως...)
@ dr.seeng:
Τη σωστή διαλέξατε.
Απλά και ο επαγγελματίας διάλεξε την ίδια για να κάνει την κανονική του δουλειά...
@ aura:
Μπα...
Μα γιατί;
Οι απόψεις των ψυχωτικών, ανέκαθεν με συναπαίρναν...
Είναι ωραίες στο φούρνο με πατάτες.
Καλωσήρθατε.
@ sadmanivo:
Σαντμανίβο-Σαν έχετε δίκιο.
Εκεί στο Ναό σας έτσι είναι.
Λυπάμαι που το ξέχασα.
(απλά η τηλεθέαση στην Ελλάδα είναι ελκυστικότερη...)
@ L' Aesthéte Soleil:
Διότι ΕΙΝΑΙ!
(Ψηφοφορία;;;
Δεν νομίζω πως τόοοοοση δημοκρατία ωφελεί στα προσωπικά μπλογκς...)
Ποτέ δεν ήταν ένοχο.
Εμείς το παίζουμε Δημόσιοι Κατήγοροι σε κάθε ευκαιρία...
(ο πληθυντικός σας πάει, σας κάνει πιο γοητευτική...)
@ ιμμαήλ:
RESPECT.
@ sadmanivo:
Ο πράσινος θα γίνει μωβ (σαν τις μελιτζάνες του μπριάμ σας) από τις σφαλιάρες που θα του ρίξω καμιά μέρα...
Διότι ντρέπομαι...
Δε με ξέρετε;
Τώρα θα με μάθετε;
@ elf:
Φωτιά και μπούρμπερη...
Ακούς εκεί...
(ευχαριστώ Ζορρό...)
Πάει και αυτή η δοκιμασία. Είμαι τώρα πίσω για να σου γράψω χωρίς έννοιες και άγχη. Όλα πήγαν μια χαρά και τώρα μπορώ να διαβάσω κάνα blog.
Λοιπόν, ήμουν από τους ανθρώπους που φώναζαν για το μαύρο φόντο στα blogs. Δεν είναι να μην κρίνεις, για να μην κριθείς; Εεεεε...τα λούστηκα τελικά, γιατί αγάπησα με πάθος ένα μαύρο template και τελικά γιόρτασα τον ένα χρόνο μου στα μαύρα. Και θα μείνω μάλιστα για πολύ καιρό σε αυτό.
Όσο για αυτό που είπε η Κατερίνα, πως να διαφωνήσω; Πρώτον, λατρεύω Κατερινά. Αγαπαω Κατερίνα. Κατερίνα is blogging for me (...καλά μην κλαίς...καλός είσαι και εσύ). Και έπειτα στο δικό μου το blog έγινε το citation...!!!!!! Θέλω δικαιώματα!!!!
Το blog σου είναι όμορφο και μαύρο. Ή μαύρο και όμορφο. Ή όμορφο γιατί μαύρο.
Αυτό όμως που σου εύχομαι είναι να παραμείνουν τα γράμματά σου λευκά.
Συνεχώς.
Παρεμπιπτόντως, το μπλογκ σας μια ντιζαϊνιά την αποπνέει σίγουρα!
Άντε. Καιρός ήταν...
(και τώρα που τ' αλλάξατε όλα αγαπητέ μου, μήπως να αλλάξετε και avatar; όλο το χειμώνα θα τον βγάλετε κοιμισμένος στη σκηνή;)
@ βάσκες:
Πιστέψτε με, θα το παλέψω όσο μπορώ.
@ λωτοφάγος:
Γι αυτήν την ντιζαϊνιά ζούμε φίλε μου. Μαύρη ντιζαϊνιά...