ΟΚ.
Εισητήρια. Σακ βουαγιάζ. Μαγιό. Αντηλιακό.
(να μη ξεχάσω να πληρώσω και το ρεύμα, μη γυρίσω και δεν έχουμε air-condition, δεν υποφέρεται το καλοκαίρι σ’ αυτήν την κωλόπολη, και να πάρω και εισητηρία για τους Depeche Mode)
Βιβλία. iPod. Λεξικό. Panama Hat.
(να δώσω και σε κάποιον τα κλειδιά του βλογ, να έρχεται που και που να μου το ποτίζει να μην ξεραθεί, κι άντε μετά να ψάχνω για περικοκλάδες να ξαναφουντώσει)
Κινητό. Σώβρακα. Βερμούδες. Ρακέτες.
(να πω και στη δόλια τη μάνα μου ότι θα φύγω, ότι θα πάω στα καράβια, να μην ανησυχεί, θα καταλάβει, τι διάολο; τόσες μέρες έχω να της πάρω κρέας, δε μπορεί, θα το ‘χει καταλάβει πως είμαι άφραγκος)
Άφτερ σέιβ. Ξυριστική.Προφυλακτικά. Laptop.
(να πω και στη γυναίκα μου να με πάρει ένα τηλέφωνο καμιά βδομάδα πριν γεννήσει, μην έρθω στο σπίτι και δω τον κουμπάρο να ταϊζει το παιδί, ένα εγκεφαλικό θα το πάθω...)
Τα σύνεργα της δουλειάς.
Τα ‘χω όλα; Τα ‘χω.
Εντάξει.
Πάω.
Τα λέμε, ε;
*Sorry φίλε apos. Εσείς δεν έχετε τέτοια στην Αργεντινή...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Εισητήρια. Σακ βουαγιάζ. Μαγιό. Αντηλιακό.
(να μη ξεχάσω να πληρώσω και το ρεύμα, μη γυρίσω και δεν έχουμε air-condition, δεν υποφέρεται το καλοκαίρι σ’ αυτήν την κωλόπολη, και να πάρω και εισητηρία για τους Depeche Mode)
Βιβλία. iPod. Λεξικό. Panama Hat.
(να δώσω και σε κάποιον τα κλειδιά του βλογ, να έρχεται που και που να μου το ποτίζει να μην ξεραθεί, κι άντε μετά να ψάχνω για περικοκλάδες να ξαναφουντώσει)
Κινητό. Σώβρακα. Βερμούδες. Ρακέτες.
(να πω και στη δόλια τη μάνα μου ότι θα φύγω, ότι θα πάω στα καράβια, να μην ανησυχεί, θα καταλάβει, τι διάολο; τόσες μέρες έχω να της πάρω κρέας, δε μπορεί, θα το ‘χει καταλάβει πως είμαι άφραγκος)
Άφτερ σέιβ. Ξυριστική.
(να πω και στη γυναίκα μου να με πάρει ένα τηλέφωνο καμιά βδομάδα πριν γεννήσει, μην έρθω στο σπίτι και δω τον κουμπάρο να ταϊζει το παιδί, ένα εγκεφαλικό θα το πάθω...)
Τα σύνεργα της δουλειάς.
Τα ‘χω όλα; Τα ‘χω.
Εντάξει.
Πάω.
Τα λέμε, ε;
*Sorry φίλε apos. Εσείς δεν έχετε τέτοια στην Αργεντινή...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Labels: almost dreams, concepts, desperation, gourmet, images, journeys, unsatisfied
45 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
(για το τι έχουμε εμείς στην Αργεντινή, δεν θα επεκταθώ. ίσως σου τα στείλω με φωτό τον Οκτώβριο)
(Έχετε ένα δίκιο:στις φαβέλες είναι πιο φθηνά τα νοίκια...).
Όπως και να'χει εάν περάσετε από το El.Venizeloz μην ξεχάσετε να κάνετε κι έναν σταθμό στην Chanel να σας αρωματίσουμε.
αφήστε ότι της την είπατε κιόλας ότι δεν μπορεί να μιλάει για Brazil τη στιγμή που ξέρει τον επίτιμο Αργεντίνο (apos) στην Αθήνα...
σε διπλό κατάσκοπο μου κάνετε.
εγώ πάντως στο Μπουένος Αϊρες έχω δει το πιο αισθησιακό τανγκο σε ένα καταγώγιο! Super ατμόσφαιρα και οι χορευτές είχαν τα χαρίσματα που προτιμάτε στο Brazil.
υ.γ. με το μπαρδόν που ανακατεύω σε αντρικές "κουβέντες"
Μα θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε μαζί σας. Εδώ μιλάμε για το κύριο εξαγώγιμο προϊόν της γείτονος (σας).
@ b|a|s|n\i/a:
Ίσα ίσα. Γι αυτό την κάνω με ελαφρά. Αυτόν τον χειμώνα δεν τον παλεύω πλέον με τίποτα...
@ Σελιτσάνος:
Μα για ποιόν με περάσατε;
Είμαι επενδυτής εγώ. Δεν νοικιάζω. Αγοράζω!
(έχω δεκαεπτά ευρώ, φτάνουν;)
Ψιλολάθος. Έχει άμεση σχέση με την ανθυπροπερασμένη. Βαρέθηκα τον χειμώνα και τις κωλοβροχές!
@ bright Φω:
Κοιτάξτε, η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντεύτηκα λίγο. Αλλά ξέρετε στη μισή Αργεντινή έχει χειμώνα (μονίμως) και στην άλλη μισή δεν έχω ιδέα. Οπότε είπα να πάω στα σίγουρα.
@ Χνούδι:
Εσείς για εκεί που πήρατε εισητήρια, έχει μονίμως χειμώνα και γκρι. Την αυτοκτονία την έχω στο τσεπάκι.
(και ποιός θα μάθει πιάνο στην κόρη μου άμα φύγετε; μου λέτε; ε; ε;)
τώρα που θα φύγεις πάρε μαζί σου και το παιδί,
το θέτε τον στίχο ή δεν τον θέτε;
ζηλεύω κύριε σπάι μου!
κι επειδή ζηλεύω, πέρα από τις φωτό του μπραζιλ, απαιτώ φυσικά και τη φωτό του κουνενέ, με σχόλιο, σε ποιον μοιάζει!
ξερετε για τα ψιψινια!!!
Return I will , to old Βrazil
(νομίζω το είπε ο Καβάφης...)
:-D
(Τώρα εγώ πειράζει που σκέφτομαι δύο εξάχρονα χεράκια να πατάνε διστακτικά πλήκτρα και συγκινούμαι;)
Μα στην Βραζιλία είναι καλοκαίρι!
(τα υπόλοιπα κάνω ότι δεν τα διάβασα)
:)
@ -:
Κι ο πόθος γεννάει ουτοπίες.
Μην το ξεχνάτε.
(τον στίχο θα τον έπαιρνα, το παιδί πάλι... θα πρέπει να γεννηθεί πρώτα για το πάρω...)
@ Τσαλαπετεινός:
Μην ανησυχείτε. Δεν με ενδιαφέρει η πλειονότητα. Είμαι εκλεκτικός τύπος εγώ.
Αστειεύεστε; Πρώτο πρώτο το βάλαμε στη λίστα.
@ Κ.Κ.Mοίρης:
Ναι, και το τραγούδησε ο Βασίλης Τερλέγκας...
:)
@ pendulum:
Και τι πάει να πει;
Εμείς οι πατεράδς δεν έχουμε το ιερό δικαίωμα του ξεσκάειν;
@ Βάσκες:
Ποιός είναι τούτος πάλι;
Να με συγχωρείτε.
Στους Depeche, αν τα καταφέρω, θα έρθω μόνος. Αν φέρω τα τιμαλφή μαζί θα πρέπει να οδηγάω ασθενοφόρο.
(Μη συγκινείστε. Δεν θα τα πατάνε καθόλου διστακτικά. Θα τα κοπανάνε τόσο έντονα που θα σας σπάσουν τα νεύρα...)
@ konstantinos:
Ναι, βαθύτατος!
ΒΑΡΕΘΗΚΑ τις βροχές και το χειμώνα, και είπα να κάνω ταβανοθεραπεία. Ε, είχα μια αφίσα της Βραζιλίας στο ταβάνι, και...
(μα που πάω και ψωνίζω σχολιαστές;)
@ chichipiru:
Capoeira στην ηλικία μου;
Να με ξεκάνετε θέλετε κι εσείς;
Λοιπόν, ο κύριος στην προτελευταία φωτογραφία, έχει την καριέρα που πάντα ονειρευόμουνα!
Πάω να ετοιμάσω βαλίτσα...
Θα τα πούμε εκεί!
Βλέπω πως μας έχει στρίψει για τα καλά:)))))
υγ. θέλουμε κι εμείς μαθήματα πιάνου...
@Σελιτσάνος
Καλέ 'σεις! Καινούργιος γίνατε :))
(Γνωστή φυσιογνωμία...).
Τίποτα χειροτερο απ'την απομυθοποίηση της επιθυμίας μας.Γιαυτό ό,τι και να δείτε, μα ό,τι ,να μην είστε μουρτζούφλης.Θα το μετανοιώσετε αργότερα.
(μωρέ να δείτε τον κουμπάρο να το ταίζει απλως δεν είναι κακό.Να του δίνει ψάρι και αυγό θα είναι κάπως).
δ
κι που 'σαι, να προσέχεις εκεί σε σκοτώνουν για μια οδοντόπαστα!
κι εσείς τέκνο βρούτε;
τι να πω
τι
τζάμπα η κράτηση πρώτο τραπέζι πίστα
δύο χρόνια έχω έτοιμη τη βαλίτσα...της γάτας...
θα ξέρω τον Ιούλιο για Brazil
ή Χιλή
ή κάπου εκειπέρα τελοσπάντων...
δεν θα μου πετύχει η τρίτη απόπειρα;
Εμένα ξεχάσατε να πάρετεεεεε βρεεεεέι!!
(Ape.. φέρε και καναν αργεντινό φωτό..όχι μόνο παγάκια!) :)))
Δεν την έκανα για πουθενά.
Και το Header και το ποστ ήταν μια online βουντού προσπάθεια μπας και φτιάξει λίγο ο καιρός, γιατί βαρέθηκα τις βροχές. Προς το παρόν πιάνει...
@ mamma:
Εντελώς όμως!
(να επικοινωνήσετε με το Χνούδι)
@ elf:
Γιατί; Εγώ που είμαι δηλαδή;
@ Masterpcm:
Αλίμονο!
(μπορώ να δώσω και σε άλλες άμα θέτε)
Μετά που το ξανασκέφτηκα ούτε το ψάρι και το αυγό θα με ενοχλούσαν.
Το να ταϊζει τη γυναίκα μου θα με χάλαγε τελικά...
@ charlotte:
:)
:)
:)
(με κάνατε εξαιρετικά ευτυχή!)
:)
:)
:)
(μην την ξαναφορέσετε τη ζακέτα, ήρθε η άνοιξη πια!)
@ Βάσκες:
Αν εξαιρέσετε τα 15 μύρια, θα μπορούσα να ήμουν εγώ.
@ thamnos:
Στη μαμά του Silva να μη δώσω τίποτα;
Πάντα το ήξερα ότι μπορώ να σας εμπιστευτώ. (με το μέτρο η Nutella, χαλάει τα δόντια)
@ diVa:
Γιατί;
Ποιός άλλος;
(ε όχι και τζάμπα, αφού ήρθα!)
@ Coco:
Είστε στην τρίτη κι ακόμα τίποτα;
(πάω να ξεπακετάρω)
@ manetarius:
Δεν παλουκώνεστε να δουλέψετε και λίγο; Που θέλετε και Βραζιλίες ακόμα δεν γυρίσατε καλά καλά από το προηγούμενο ταξίδι;
Δεν σε αναγνωρίζω, αγαπητέ Spy (καλά, αυτό δεν σημαίνει και τίποτα σημαντικό - ούτε τον εαυτό μου αναγνωρίζω τελευταία).
Τέλος πάντων, στο θέμα μας:
Με όση αξία έχουν οι γενικεύσεις, για παραλίες και γυναίκες,
"η Βραζιλία έχει τ' όνομα κι η Βενεζουέλα τα λουλούδια". Κάτι ξέρω, έχω πάει και στις δύο και γενικά σ' ολη την Νότιο Αμερική (εξαιρούνται η Χιλή, η Κολομβία και ο Ισημερινός).
Οι Βραζιλιάνες και το Ρίο ντε Τζανέιρο, είναι σαφώς υπερεκτιμημένα "αγαθά". Η Ιπανέμα και η Κοπακαμπάνα, είναι σαν το Μαϊάμι ένα πράμα. Σαφώς καλύτερες παραλίες έχει η περιοχή της Μπαΐα, στα βορειότερα της Βραζιλίας.
Έτσι να λες κι εσύ όταν γυρίσεις (χε, χε).
Φιλικά,
Ιρλανδός
Τα σέβη μου.
Βοηθός σε τι ακριβώς;
Θα δίνετε τα φιλοδωρήματα;
@ -:
Μπα, όχι.
Προσευχές έπονται.
@ pastaflora:
Ορίστε.
@ irlandos:
Πτώματα θέλετε;
Θα σας βάλω μια φωτογραφία μου στο μεθεπόμενο ποστ.
(...τη γρίπη μου μέσα!)
@ pastaflora:
Κοιτάξτε να δείτε(!):
Εμείς εδώ έχουμε multi-culti κουζίνα. Σερβίρουμε απ' όλα. Άμα θέλετε κάθε μέρα τα ίδια να αρχίσετε να πηγαίνετε σε ποιητικές βραδιές.
κώλοχαρακτήρα....