Τίναξα τους υπόλοιπους κόκκους άμμου από πάνω μου και κοίταξα τριγύρω. Έξω από το κρύσταλλο είχε λιακάδα και πρέπει και να φυσούσε λιγάκι, εδώ μέσα όμως ήταν σαν να μην υπήρχε καιρός, ή μάλλον, επειδή αυτό δεν είναι εφικτό, σαν να μην έπαιζε κανέναν ρόλο ο καιρός. Ναι, σίγουρα δεν έπαιζε κανέναν ρόλο. Κυλούσα κι εγώ μαζί με όλους τους άλλους προς το στενό μικρό άνοιγμα, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, αργά και ακανόνιστα, ποτέ πιο γρήγορα και σίγουρα ποτέ πιο αργά.
Είναι φανερό πλέον πως όσο πλησιάζω προς το άνοιγμα τόσο περισσότερο φορτίο πρέπει να ξεφορτωθώ -το μόνο σίγουρο είναι πως δε χωράμε όλοι μαζί- και μιας και είμαι ολόγυμνος αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να απαλλαγώ πάραυτα από τις περιττές παρουσίες γύρω μου, έτσι αρχίζω και τους κλωτσάω έναν έναν, μέχρι που ο υμένας που μας ένωνε μέχρι πρότινος γίνεται σαν διαλυμένο ελαστικό σε αγώνα παγκοσμίου πρωταθλήματος, που μόλις έληξε άδοξα τουλάχιστον για έναν.
Πιο ελαφρύς λοιπόν τώρα, φτάνω επικίνδυνα κοντά στο σημείο που -θέλω δε θέλω- θα ανακαλύψω αν είμαι μέσα σε χωνί ή μέσα σε κλεψύδρα. Κι εντάξει αν είμαι σε κλεψύδρα. Κάποιος απελπισμένος θα τη γυρίσει κάποτε ανάποδα και όλες οι διαδρομές θα ξαναρχίσουν σαν σε ξεχαρβαλωμένο τρενάκι του τρόμου, που όταν έκλεισε το τσίρκο κανείς δε σκέφτηκε να πατήσει το “OFF”.
Εντάξει αν είμαι σε κλεψύδρα...
.
33 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Αν είσαι σε χωνί, θα αποδειχθεί ότι είχαν δίκιο οι χριστιανοί.
Αν είσαι σε κλεψύδρα, θα αποδειχθεί ότι είχαν δίκιο οι βουδιστές.
Όπως και να 'χει, το βρόντο από την πτώση, δεν τον γλυτώνεις!
Η ιδέα για την συγκεκριμένη ανάρτηση σας ήρθε κάπου ενδιάμεσα στο παιχνίδι παντομίμας με χρονομετρητή και το λάδι που βάζατε από την νταμιτζάνα στο γυάλινο μπουκάλι;
Μ'αρέσει ο μικρόκοσμός σας!
(Υποθέτω ότι απαντήσατε καταφατικά για αυτό και συνεχίζω...)
Μπορείτε- δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό- να βάλετε το ίδιο κείμενο και ανάποδα έχοντας προηγουμένως στη στοίχηση του κειμένου δώσει τη μορφή της μισής κλεψύδρας.
Τώρα βέβαια ξέρω ότι σκάσατε από τη ζήλεια σας που δεν το είχατε σκεφτεί...και θα μου απαντήσετε ότι δεν συνάδει με την αισθητική του μπλογκ σας και διάφορα άλλα παρόμοια, ή θα μου πείτε ότι μια που προβλέπω τις απαντήσεις σας δε θα μπείτε στον κόπο να μου απαντήσετε και εσείς.
Α! Παρ` ολίγο να ξεχάσω να γράψω ότι το κείμενό σας μου άρεσε πολύ.
Τα σέβη μου
Αντιθέτως εγώ πιστεύω πως είναι θέμα χωροχρονικής συγκυρίας. Αν είμαι σε κλεψύδρα τελικά μπορεί και να τον γλυτώσουμε τον βρόντο, αφού πάλι σε άμμο θα πέσουμε.
:)
@ Valisia:
Καράμπα!
Που το ξέρετε πως έχω νταμιτζάνα;
(τα προσωπικά μου δεδομένα μέσα...)
@ Τσαλαπετεινός:
Κοιτάξτε: Εξαιρετική η ιδέα σας αλλά δεν συνάδει με την αισθητική του βλογ μας. Επίσης, αν ήταν να κάνω όλα αυτά τα ακροβατικά, δε θα έγραφα σε βλογ, θα έγραφα στο "Σταυρόλεξο"...
:)
(ΥΓ. Κι εμένα μου άρεσε!)
Καλό ξημέρωμα .. μάλλον βράδυ
ενταξει αν ειστε σε κλεψυδρα..
-βεβαια κανεις δεν μα ς εγγυαται οτι το τρενακι δεν θα πηγαινει αναποδα
ενεκα ξεχαρβαλωμενο με λαθος παγια εντολη
-αν δεν?
πιο ελαφρύς νιώθεις.
Μεγάλο πράγμα η βαρύτητα!
Ναι, και είπα να μη χάνουμε χρόνο...
(έτσι και σας άκουγε η κυρία Spy, το "Μπαφ!" το είχατε σίγουρο...)
@ tovene592:
Και λίγο κρας έχει άμα πέσει.
@ Υάδα:
Μόνο που είναι ανισόπεδος (ο κόμβος) και δεν ξέρω αν πρέπει να πάω από πάνω ή από κάτω...
@ Talisker:
Θα έχω κάτσει στη μέση ακριβώς οπότε απλώς κάνω 180 μοίρες στροφή και είναι το ίδιο. Ή περίπου...
@ Aura:
Πόσο μεγάλο δηλαδή;
Σαν την πλατεία Συντάγματος ας πούμε;
Μα τι λέω; εσείς ως καλλιτέχνης, δεν έχετε ιδέα από ναυπηγεία...
Καλύτερα σε χωνί όμως, κάποια στιγμή θα σε φτύσει έξω, ενώ στην κλεψύδρα θα ήσουν πάλι κλεισμένος και θα περίμενες και το πούστη που θα την γυρίσει ανάποδα...
Μόλις σαραντίσει η μικρή δεν την βουτάτε μαζί με τη μαμά να πάτε να κάνετε κανά μπανάκι... Να βουτήξετε όλο το κεφάλι σας μέσα στο νερό, να κάνετε καμιά μπουρμπουλήθρα, να ξελαμπικάρετε λίγο;
Καλή σας μέρα!
τι είναι η κλεψύδρα;
Πώς είναι που τρως, κοιμάσαι, κάνεις κακά, πλένεσαι, κλαις και μετά ξαναρχίζεις απ' την αρχή;
Ε, αυτό είναι η κλεψύδρα!
Φιλιά και αγκαλίτσα! :)
ΥΓ: Δε φαντάζομαι να σας πειράζει αγαπητέ Spy που απάντησα εγώ στη μικρή...
to be, or not to be???
(Υ.Σ αν και πιστεύω σε χωνί είμαστε...ασχέτως που θα προτιμούσα κλεψύδρα...anyways!)
Εξαιρετική η ιδέα σας!
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Η φωτογραφία σας σοκαριστική.
Γεμίσατε το στόμα μου με άμμο.
Άμμος. Τι άλλο;
@ mamma:
Ναι, αλλά που ξέρετε τι έχει απο κάτω;
@ ΦΟΥΛΗ:
Η αλήθεια είναι ότι γέλασα με το σχόλιό σας στην αρχή. Μετά φυσικά παρεξηγήθηκα.
:P
Κι επειδή είμαι καλλιτέχνης; Απαγορεύεται να έχω διαβάσει; Ή να έχω θείο καπετάνιο;
(κάντε ένα search μέσα στο βλογ, να δείτε πόσες φορές έχω αναφέρει τα γκαζάδικα...)
@ Aura:
Σιγά το μεγάλο πράγμα...
Κι άμα με φτύσει σε καμιά λακούβα με σκατά;
@ MpinelikoMistress:
Εμείς είμαστε κρυουλιάρηδες στην οικογένεια. Κάνουμε μπάνιο μόνο στις 15 Αυγούστου, στις 12 το μεσημέρι, σε πισίνα θερμενόμενη...
@ Lilith:
Στο μυαλό μου είστε;
@ Spy'ce Daughter:
Φύγε από δω ρε!
Να πας στο δικό σου βλογ να παίξεις!
Αλλίμονο.
Σα στο σπίτι σας.
@ Pink Strawberry:
Ορθόν. Θυμάστε καθόλου πως τελείωσε το έργο; Διότι μια αγωνία την έχω όσο να 'ναι...
@ Σελιτσάνος:
Ε, ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ!
Επιτέλους κάποιος κατάφερε να βάλει εκθέτη στα σχόλια!
@ wert01gf:
Καλά, δεν παίρνω και όρκο.
Μπορεί να είμαι και δύο.
Σας άρεσε κι εσάς το "The Wall";
@ gvaranx:
E, φυσικά. Και μετά έρχονται οι μέλισσες.
@ theorema:
Ειλικρινά σας μιλώ.
Την επόμενη φορά που θα θέλω να αυτοκτονήσω θα σας πάρω τηλέφωνο.
:)))
@ Pink Strawberry:
Αρκεί να μην πιάσει κανας Βαρδάρης διότι την βάψαμε πανηγυρικά.
(κι έχει και πίσσες...)
...Σαίξπηρ ...Μα δηλητήριο???
Ο Μπιμπιρλάνος είχε πιο θεαματικό τέλος!Χαχαχα!