InnerScapes

18 Comments:

1. So_Far said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 7:42 π.μ.  
   Όπως σε όλα τα future advanced ένας παίζει το ρυθμιστή, δύο θα κάνουν τους στιγμιαία ευτυχισμένους και κάποιος/κάποια μένει στην απέξω.
   Νομίζω ότι εκείνες τις μπύρες και τις ροκιές στην Καλαμάτα πρέπει να τις δείτε πιο σοβαρά
   είναι στα πλαίσια του "άδραξε τη στιγμή"
   Σελιτσάνος said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 10:16 π.μ.  
   Τη βρήκατε,βλέπω,τη βαλίτσα.Έχει δίκιο η συμμαθήτρια:αδειάστε την,τινάχτε την καλά,γεμίστε την με μπύρες και βινύλια και ξεκινήστε.
   b|a|s|n\i/a said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 10:54 π.μ.  
   μα τι λιγούρης ακόμα δεν χώρισε! τς τς τς!
   neni said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 11:28 π.μ.  
   Έτσι είναι,η ζωή προχωράει,δεν μένει πίσω στις κακές στιγμές.Υπέροχο το βλέμμα του νεαρού,κ η θλίψη (αρχικά) μπροστά στο καινούργιο.
   Εξάλλου,πάντα κάποιος θα είναι δίπλα σου να σου δείξει την άλλη πλευρά.
   Kαλημέρα κ.spy.
   thamnos said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 2:02 μ.μ.  
   Νομίζω πως ο τύπος το έκανε επίτηδες για να του φάει τη γκόμενα γνωρίζοντας πως θα έρθει ακριβώς λιγά δεύτερα αφότου φύγει.
   
   υ.γ. η βαλίτσα κυκλοφορεί και με μαντεψές του επόμενου μήνα? γιατί για τα επόμενα 2-3 δευτερόλεπτα δεν προλαβαίνεις και πολλά...
   One Happy Dot said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 2:14 μ.μ.  
   Είναι κι αυτό το πεπρωμένο που δεν χωράει σε καμιά βαλίτσα...
   Αβαδιστη said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 2:30 μ.μ.  
   Αγαπητέ! Μετά από ένα σ-κ που πέρασα αντιμέτωπη με τον προσωπικό μου εφιάλτη, ήτοι τις αποφάσεις, ανοίγω και βλέπω αυτό!
   Αν σας ήξερα θα έλεγα ότι το κάνατε επίτηδες, αλλά δεν σας ξέρω οπότε το μόνο που μπορώ να πω ότι έχετε καλό timing.
   Valisia said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 2:32 μ.μ.  
   Τελικά το bad timing επαληθεύεται για μια ακόμα φορά.
   
   Κι αν υπήρχε βαλίτσα(όχι ότι με ρωτήσατε) δεν θα ήθελα να μάθω ούτε 5'' από το άμεσο μέλλον μου.Διαφορετικά χάνεται η έννοια της έκπληξης.Κι εμένα μου αρέσουν τόσο πολύ οι εκπλήξεις!
   Thalassenia said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 3:13 μ.μ.  
   Στιγμές τύχης ή ατυχίας.
   Ποιός ξέρει?
   Η συνέχεια μέσα στη βαλίτσα και στη ζωή μας.
   Πολύ σοβαρά το πήρα.
   Lilith said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 3:15 μ.μ.  
   Too little, too late...
   Έτσι είναι...
   
   If you don't seize the day, someone else is gonna seize it for you!
   
   Πολύ ωραίο βίντεο :).
   
   (Μήπως ξέρετε πού μπορώ να βρω τον κύριο με τη βαλίτσα;)
   βιολιστης στη στεγη said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 3:18 μ.μ.  
   Δέχεστε ένα μεγάαααλο, άν και πολύ καθυστερημένο φιλί στην κούκλα σας;
   Τί είναι εξ' άλλου, λίγες μέρες καθυστέρηση μπροστά στις ατέλειωτες εμπειρίες που θα σας χαρίζει απο δώ και πέρα;
   Μούουουουτς!
   μιά φορά κι ἕναν τρελλό... said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 4:46 μ.μ.  
   Μόνο μην υποπτευθώ ότι αυτός ο Μέρφις έχει βάλει κι εδώ το χεράκι του...
   Τονε ψάχνω από καιρό για να του ψιθυρίσω δυο φωνήεντα...
   (ελπίζω μόνο να μην τον έχεις πουθενά εσύ κρυμμένο!) :))
   ΦΟΥΛΗ said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 8:06 μ.μ.  
   Πάντως εγώ δεν θα ήθελα να ανοίξω τη βαλίτσα μου ,προτιμάω να μην ξέρω...
   Καλό βράδυ....
   island said...
   22 Ιουνίου 2009 στις 9:56 μ.μ.  
   Μήπως η ανάρτησή σας αγαπητέ είναι μία καλλιτεχνική διαμαρτυρία για το "σφάλμα" της εφημερίδος το Βήμα;
   Spy said...
   23 Ιουνίου 2009 στις 1:20 π.μ.  
   @ So_Far:
   Εννοείται!
   Ψάχνω για ψυγειάκι προς το παρόν για την μεταφορά.
   
   
   @ Σελιτσάνος:
   Ψάχνω για ψυγειάκι προς το παρόν για την μεταφορά.
   
   
   @ b|a|s|n\i/a:
   Άντρες...
   (αφήστε τα, τι τα ψάχνετε; ίδιοι είναι όλοι τους...)
   
   
   @ neni:
   Αρκεί το επίθετό του να μην είναι Βελζεβούλης.
   
   
   @ thamnos:
   Εκτός αν είσαι ατον ιππόδρομο...
   Spy said...
   23 Ιουνίου 2009 στις 1:23 π.μ.  
   @ One Happy Dot:
   Σωστή πρόκληση για την Delsey.
   
   
   @ Αβαδιστη:
   Μα φυσικά!
   Ξέρετε πόσο το αγόρασα το Tag Heuer;
   
   
   @ Valisia:
   Κι οι άσχημες;
   
   
   @ Thalassenia:
   Μάλλον.
   Μπυρίτσα;
   
   
   @ Lilith:
   Ναι. Είναι ένας ηθοποιός, και το όνομά του το γράφει στο τέλος της ταινίας.
   :)
   Spy said...
   23 Ιουνίου 2009 στις 1:27 π.μ.  
   @ βιολιστης στη στεγη:
   Έτσι κι αλλιώς έχουμε σαρανατήμερες εορταστικές εκδηλώσεις.
   Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
   
   
   @ Μια φορα κι εναν τρελο...:
   Μα τι λέτε τώρα; Τον είχα σπίτι μου για καμιά 40αριά χρόνια, μέχρι που ξεσκόνισα τα ντουλάπια και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Ιδέα δεν έχω που πήγε...
   
   
   @ ΦΟΥΛΗ:
   Και πως θα βγάλετε τα ρούχα σας από μέσα; Με τηλεπάθεια;
   
   
   @ island:
   Έχω καιρό να δω ειδήσεις και δεν σας εννόησα. Μπαρδόν, ε;
   Kwlogria said...
   24 Ιουνίου 2009 στις 9:09 π.μ.  
   Ε άμα λέμε ότι δεν κάνει να ξέρουμε το μέλλον, το λέμε! Αλλά αν το δεις από την άλλη, ίσως αυτό έπρεπε να γίνει. Άσε που μπορεί να πακετωθεί με την καινούρια και να ξανασυναντήσει την παλιά κάπου και να είναι ακόμα καλύτερα. Μπορεί βέβαια και να δυστυχήσουν ο καθένας μόνος του ή ο καθένας με άλλους αλλά και πάλι, ακόμα κι αν δεν συναντούσε τον τύπο με τη βαλίτσα, πάλι θα υπήρχαν ένα κάρο πιθανότητες αλλά μάλλον είναι καλύτερα να μην ξέρουμε το μέλλον. Το πιο καλό είναι να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας! Ουφ, τα είπα!

Post a Comment