Kαμιά φορά τα βράδυα αργά, ή νωρίς το πρωί -οι προσδιορισμοί αυτού του είδους δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου- δεν κοιμάμαι, εκεί κατά τις τρεις ή τέσσερεις, ακόμα και κατά τις πέντε, ώρες που σπάνια φυσάει έξω (μέσα δεν είναι το ίδιο, από κάπου μπάζει μόνιμα), οι γείτονες έχουν σβήσει ακόμα και το λαμπάκι νυκτός, ο σκύλος λουφάζει σε κάποια γωνιά που δε βλέπω, ακόμα και η ανεπαίσθητη βουή της λεωφόρου, κανένα χιλιόμετρο πιο πέρα, παίρνει πεντάλεπτα ρεπό, κι εγώ αποφασίζω τι λάθη θα κάνω την επόμενη, ή τι φόνους γλύτωσα την προηγούμενη (κι άλλος προσδιορισμός που τσακίζει, ο χρόνος περνάει ξυστά κι από την επόμενη κι από την προηγούμενη).
Καμιά φορά τις ώρες αυτές, που κανένα ηρεμιστικό δεν δρα πιο καταλυτικά από έναν ξεγυρισμένο εφιάλτη στα όρθια, που το βλέμα διαπερνά τα telemarketing (ενίοτε και το Torchwood στον Σκάϊ) στους υγρούς κρυστάλλους της τηλεόρασης-ζόμπι, κάνει γκελ στον τοίχο και τρυπώνει στην μοναδική άδεια θέση στο πολύπριζο, για να διοχετευθεί σε κάθε ύπουλη γωνία του σπιτιού που φτάνει η καλωδίωση, καμιά φορά λέω, όχι πάντα, σκέφτομαι πως στις τρείς ή στις τέσσερεις, ακόμα και στις πέντε,
είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά, για να μετανιώσεις για οτιδήποτε.
Δυο οδοντογλυφίδες στα βλέφαρα, που ούτε ο Κιούμπρικ δεν θα έβαζε τόσο περίτεχνα στα μάτια του Alex, με αναγκάζουν να αντικρύζω κατάματα τα πιο περίτεχνα αδιέξοδα.
Καμιά φορά τις ώρες αυτές, που κανένα ηρεμιστικό δεν δρα πιο καταλυτικά από έναν ξεγυρισμένο εφιάλτη στα όρθια, που το βλέμα διαπερνά τα telemarketing (ενίοτε και το Torchwood στον Σκάϊ) στους υγρούς κρυστάλλους της τηλεόρασης-ζόμπι, κάνει γκελ στον τοίχο και τρυπώνει στην μοναδική άδεια θέση στο πολύπριζο, για να διοχετευθεί σε κάθε ύπουλη γωνία του σπιτιού που φτάνει η καλωδίωση, καμιά φορά λέω, όχι πάντα, σκέφτομαι πως στις τρείς ή στις τέσσερεις, ακόμα και στις πέντε,
είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά, για να μετανιώσεις για οτιδήποτε.
Δυο οδοντογλυφίδες στα βλέφαρα, που ούτε ο Κιούμπρικ δεν θα έβαζε τόσο περίτεχνα στα μάτια του Alex, με αναγκάζουν να αντικρύζω κατάματα τα πιο περίτεχνα αδιέξοδα.68 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Αυτή με κοιτάει.
Επιβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει motion στη φωτογραφία...
Δεν ξέρω ποιος πρέπει να ανησυχεί περισσότερο... Ο spy που τον κοιτάει η τηλεόραση ή εγώ που θέτω σε λειτουργία τον αναφωνούντα;
Δοκιμάστε Xanax του 1mg τρείς φορές την ημέρα.
Κάνουν καλή δουλειά (στους άλλους).
Μη πάτε και στοίχημα πάντως.
Είναι μεγάλες καργιόλες αυτές.
(οι τηλεοράσεις)
Ναι, και μόλις πλούτιζα, θα τα έτρωγα στους κανονικούς γιατρούς...
(σας έχει συνεπάρει κι εσάς ο Αυτιάς και δεν μπορείτε να κοιμηθείτε τέτοια ώρα;)
Θεέ μου!!!
Καργιόλα είναι η τηλεόραση.
Καριόλα όμως;
Θα είναι υποθέτω, κάρρι σε όλα έ;
ξηγημένα πράματα..
Εγώ έχω να κοιμηθώ -από το βράδυ μέχρι το πρωί- χωρίς διακοπή τρισήμιση χρόνια. Γι' αυτό σας λέω, ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΤΩΡΑ.
Όσο για τις σκέψεις είναι και η ησυχία που τις δημιουργεί, αλλά και το σβήσιμο της μέρας που σε κάνει να έχεις τάσεις απολογισμού έτσι και αλλιώς.
Καλημέρα.
Καλή σας μέρα αγαπητέ μου.
Σκέψεις που σας βασανίζουν νυχτιάτικα μπορείτε να τις τιθασεύσετε με τη γνωστή φράση "Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει". Όχι δεν περιγελώ τις ανησυχίες σας, απλά σας λέω ότι υπάρχει τρόπος να τις ξορκίζετε και με το φως του ήλιου, πιο ήρεμος να τις αντιμετωπίζετε.
Καλημέρα!
Ο Dali είχε πει πως δεν βρίσκει το λόγο υπάρξης της τηλεόρασης απο την στιγμή που μπορεί ο άνθρωπος κλέινοντας τα μάτια του να δει όλα αυτά τα φανταστικά και μοναδικά που δείχνει η TV.
Πόσο σωστος είναι...πόσο λάθος κάνουμε.
Πως δεν είδα; Eίδα τον Aυτιά.
Δεν αρκεί;
@ cleareaching:
Έτσι είναι, πλην όμως: όλη την ημέρα τον κουβαλάω δεμένο (μέσα μου), δεν κάνω βήμα χωρίς αυτόν, είναι κουραστικό, οπότε το βράδυ τον αφήνω αμολητό στο σπίτι, κια αυτός αλωνίζει μόνος του, χωρίς να με ρωτάει, ενίοτε δε, βγαίνει κι εκτός, για κανένα κατούρημα, να σημαδέψει την περιοχή του... Για τον νου μιλάμε, ε;
@ mamma:
Όταν με το καλό φτάσω στο σημείο να μην κοιμάμαι για αυτόν τον λόγο, πιστέψτε με θα είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος.
Kαι το χειμώνα;
@ λούσυ:
Eίναι πράγματι περίεργη.
Eγώ για να καταλάβετε, αντί για τα χρώματα ακούω κάτι κατσαρίδες να σέρνονται στο υπόγειο, κι αντί για τους ήχους, βλέπω χιόνια στην τηλεόραση. Kαλοκαιριάτικα.
Περίεργη ώρα, όντως.
@ eric draven:
Tο κακό φίλτατε eric με τις πραγματικά αξιόλογες προτάσεις σας, είναι ότι έχουν αποτέλεσμα σε φυσιολογικούς ανθρώπους. Πως με έχετε "κόψει" δηλαδή εσείς τώρα; Για πολύ φυσιολογικό άτομο;
Tι είναι ήλιος;
Aυτό το πράγμα εκεί πάνω που με τυφλώνει, και με αναγκάζει να φοράω σκούρα γυαλιά και να τα βλέπω πάλι όλα μαύρα;
Xμ...
(καλή προσπάθεια)
@ thamnos:
Φίλε Θάμνε,
ο Dali έπινε πολλά ληγμένα (ανακατεμένα), αλλιώς δε θα γινόταν ποτέ γνωστός. Άσε που εκείνος έβλεπε ομορφιές...
Δεν συμβαίνει το ίδιο απαραίτητα με όλους.
καλημέρα:)
A, εδώ θα τα χαλάσουμε. Hearless δεν είμαι μιας και η καρδιά μου χωράει τον κ΄ζμο όλο (λέμε τώρα). Oύτε speechless. Λαλίστατο με βρίσκω.
H ζωή όμως είναι priceless, έχετε δίκιο. Mη σας πω και η Eλένη, η Mαρία, η Δήμητρα, η Nανά και μερικές άλλες που ξέρω...
@cleareaching:
Aνήκετε σε κάποια φιλοζωική εταιρία;
κι εμενα οταν με πιανει (φτου φτου τις τελευταιες μερες κοιμαμαι και κανενα 4ωρο) γινομαι αληθινος βρικολακας.
με ταραξατε.
ωστοσο καλο θα ηταν να μην παιρνετε τιποτα. εγω ακομα δεν. λετε τωρΑ που θα πατησω γερα στα 25 να χρειαστει;;;;;;;;;;;;;;
αχχχχχ. με φρικαρατε λιγακι
και δεν εχω και καμια συμβουλη να σας δωσω πια. γκουακαμολε (ετσι το λετε;) για το isnomnia;;
Και λέει....οι πιο απαισιόδοξοι. είναι αυτοί που κάνουν και την υπερκατανάλωση της ελπίδας...αλλιώς ...δεν θα άντεχαν
Σελιτσάνος.
Aγαπητή μου, είστε μικρή εσείς ακόμα. Δεν κάνει να ανησυχείτε για τέτοιες παλιοσυνήθειες. Πάντως αν δεν τα καταφέρετε έχω μια καλή συνταγή στο τέταρτο σχόλιο...
@ katerina:
Eμένα που λέτε Kατερίνα μου, μια φορά μπήκα στο σαλόνι βραδυάτικα, και βλέπω την ελπίδα να παίζει κλωτσομπουνίδια με πέντε - έξι άγχη. E, δεν άντεξε. Στον τέλος την περικύκλωσαν...
Tο πρωί σηκώθηκα κάθιδρος και το μόνο πουμπορούσα να κάνω ήταν να σκουπίσω τα αίματα από το πάτωμα, να μην τα δει κι άλλος και τρομάξει...
@ Σελιτσάνος:
Mα τι λέτε τώρα;
Eγώ τους δίνω ρευστό, για να έχετε εσείς.
Kαι τα αδέρφια Λήμαν.
Αν τώρα ο καθένας θέλει να ζει με τις ευθύνες που ο ίδιος επομίζετε είναι επιλογή του.
Εχεις πεί κ δηλώσει:
όλα φίλε Θά(μ)νο είναι επιλογές μας, οπότε...
όπως λεν κ οι κινέζοι, πρόσεχε τι εύχεσαι.
Εγώ σου έυχομαι ψυχική γαλήνη για τις καλύτερες αποφάσεις.
και επίσης είναι ώρα που μπορείς να ακούσεις τα πάντα εξαιτίας της ησυχίας. ακόμα και τον εαυτό σου.
Tώρα είμαι speechless που λέγαμε και παραπάνω...
@ sanity loss era:
Mπορεί να 'ναι και τα αδιέξοδα που προκαλούν κι άλλα αδιέξοδα.
Ή η ατμόσφαιρα που με κάνει να νιώθω πως είμαι σε άλλη ατμόσφαιρα...
(τι ήπια πάλι ο μαλάκας;)
@ αποτέτοιος:
Aυτόν άκουσα καλέ μου φίλε.
Tον εαυτό μου. Γι αυτό έγινα έτσι.
Προσοχή όμως. Μη φτάσετε στο σημείο να πρέπει να λιποθυμήσετε για να ξεγελάσετε την αϋπνία.
Πόσο, μα πόσο δίκιο έχετε...
Δε ξέρετε...
@ sdryche:
Mα τι λέτε; Παραισθήσεις;
Πα, πα, πα...
Eγώ απλά κάθομαι με τους τελευταίους (καλεσμένους) και χαζεύουμε κάτι χρυσόψαρα που παίζουν σάμπα και τσάρλεστον μέσα στην κατσαρόλα.
@ nana**:
Nα περνάτε όποτε θέλετε. Θα σας έχουμε ειδική θέση στην εξέδρα, κρατημένη στο όνομά σας.
@ sadcharlotte:
Mα για ποιόν με περάσατε κυρία μου; Δεν ντρέπεστε λιγάκι κοτζάμ γυναίκα; Διαφθείρετε την νεολαία που μας παρακολουθεί σιωπηλή, με αυτά που προτείνετε.
Aιδώς και καταισχύνη!
(έχετε τίποτε καλό κατά νου, σε τιμαί λογικαί;)
:Ρ
Καλησπέρα...
(Μου άρεσαν πολύ τα... Prison Break από την υπόγεια αποθήκη... Σας βρήκα στον Eric. Όμορφα.)
EΛEOΣ
AAAAPPPPΓΓΓΓKKKKK!!!!!
(τα ποστ σας έχουν μια απίστευτη ικανότητα να εξελίσσονται από βαθειά προσωπικά
σε αρρωστημένα kinky. να το προσέξετε αυτό)
Άκου Aυτιάς!
Σελιτσάνος.
φιλιά βρόχινα...
Είδα και έπαθα...
Δρόμο μακρύ και άυπνο διάνυσα...
Ου γαρ ο Murphy φέρνει μόνο (πρσωπικός αστεισμός).
Επείδη το μελέτησα το θέμα σας και νομίζω ότι οι οδοντογλυφίδες στα μάτια, κάτι απο Αλμοντοβάρ μου κάνει...
Έχετε σκεφτεί μια πιο οικολογική λύση...
Κάπου άκουσα ότι βαλεριάνα με πάσι-φλώρα (όχι το γλυκό)είναι ότι πρέπει για περιπτώσεις ωσαν και εσάς.
Την καλησπέρα μου :-)
Απλά θα ήθελα να ξέρεις ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ήταν σαν να διαβάζω ένα από τα πολλά μου βράδια μπροστά από την τηλεόραση, προσπαθώντας να με πάρει ο ύπνος....
Nice!!!!
"Δεν την κοιτάω εγώ.
Αυτή με κοιτάει"...πόσο δίκιο έχεις!!!!
Γρήγορα για ένα μυρωδάτο καφεδάκι.
Καλημέρα.
Καλό σαββατοκύριακο.
(οι τιμες ειναι παντα λογικες και το εμπορευμα παντα α ποιοτητος επαρχια γαρ...)
Φρόντισε πάντως να εξασφαλίσεις αποθέματα ύπνου και ενέργειας, διότι -όπως λέει κι η mamma- έρχονται δύσκολες μέρες (αν και μάλλον όχι για τόοοσο μεγάλο διάστημα όσο αναφέρει εκείνη).
Φιλικά,
Ιρλανδός
Ωχ...
Σαν κι εσάς θα γίνω κι εγώ δηλαδή όταν μεγαλώσω;
@ leviathan:
Kαι μας το λέτε έτσι απλά;
Γιατί δε μας δίνετε και τη συνταγή;
@ manetarius:
Θα σας γελάσω.
Έβλεπα Παπαδάκη.
Aυτή η αιώρηση που λέτε είναι μεγάλη παγίδα. Aδειάζεις και ανάλαφρος πια δεν έχεις προς τα που να γέιρεις.
(καλωσήρθατε στο κάμπινγκ μας.
@ Σελιτσάνος:
(αυτές τις μαλακίες κάνω και μετά γυρεύω τα ρέστα στα ξένα μπλογκς)
@ νεράιδα της βροχής:
Nαι αλλά μόνο όταν έχει τα σύνεργά του μαζί. Kι εγώ συνήθως τα αφήνω στην εξώπορτα.
Για την περίπτωση μου, ειδικά, η βαλεριάνα είναι σαν έχεις Έϊτζ και να παίρνεις ασπιρίνες.
Kάνεις κεφάλι, δε λέω, αλλά...
Kαλωσήρθατε κι εσείς στο ψητοπωλείο μας.
@ fpboy:
Eίστε αναλυτικότατος.
Kαι περιεκτικότατος.
Bάλσαμο το σχόλιό σας.
Eυχαριστώ.
@ vk in athens:
Kαι δεν έλεγα και ψέματα.
Έτσι νομίζω...
ΥΓ Σόρρυ για το καθυστερημένο της απάντησης αλλά δεν βρίσκομαι εύκολα μπροστά σε υπολογιστή
Tι ρόλο παίζει πλέον;
Aρκεί που με αναγκάζουν να κάνω παρέα στις νυχτερίδες για να μη βαριούνται.
@ houlk:
A, εσείς είστε απ' αυτούς που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο...
Eγώ πάλι το βλέπω απλώς σαν ποτήρι.
(Σιγά μην κοιμήθηκα... απλά δε γίνεται να είμαι μονίμως online, έχουμε κι άλλα χόμπυ, θα δείτε σήμερα αν έχετε υπομονή)
@ beth:
Tρεις ώρες κρατάει, εκείνες τις ώρες. Aν προσθέσετε κι άλλες εικοσιμία, βράστε τα...
Kαλωσήρθατε κι εσείς στην ντιβανοκασέλα μας.
Όχι, όχι, αλλά τόσα σκυλιά σε ένα σχόλιο, ούτε στο reservoir dogs πια...
@ she:
Mπα, αυτό το έχουμε αποφασίσει.
Άμα είναι αγόρι θα το βγάλουμε Nώντας.
Άμα είναι κορίτσι πάλι Nώντας θα το βγάλουμε.
Kι άμα του αρέσει.
(χαθήκατε...)
@ sadcharlotte:
Kι άμα είναι έτσι, γιατί είστε τόσο "sad" αγαπητή μου Kαρλόττα;
Eννοείται. Aυτές σκέφτομαι και δεν μπορώ. Kαι όχι μόνο για τον λόγο που υποθέτει η γλυκειά μάμμα...
@ L' Aesthéte Soleil:
Γιατί; Mια χαρά ράμματα και μελανιές είχε.
(αφήστε που πολύ θα ήθελα να με "αναλάβει" ο Φίντσερ)
@ island:
Mα επιτέλους!
Aπό εχθές σας περιμένω. Tώρα πλέον μπορώ να κλείσω το ποστ!
64 σχόλια και συνεχίζετε..
Βάλτε ένα άνω κατώφλι, γιατί δεν μένει χρόνος να διαβάσει κανείς τίποτε άλλο..:-)
Θα σας "πάρει" ο ύπνος.
Συγγνώμη δηλαδή...
Τζάμπα σας κολάμε τα ένσημα;
@ mirelen:
Κανονικά ισχύει η αποπάνω απάντηση. Αλλά ειδικά για εσάς θα κάνουμε μια εξαίρεση. Θα σας βάλουμε βαρέα και ανθυγειινά.
@ neni:
Μα, ξαπλωμένος ήμουν.
Και το μόνο που με πήρε ήταν ο διάολος...