Ένα ρέκβιεμ γρατσουνάει τους τοίχους μου, απ’ το πρωί. Πήρα ένα σταυροκατσάβιδο, ξήλωσα τα βλέφαρά μου και κατέβηκα στους δρόμους, ξερνώντας προφητείες. Έκοψα ύστερα τη γλώσσα μου στα τέσσερα, κι έκρυψα τους κάδους απορριμάτων να ‘χουμε καβάντζες για τις μέρες που θα αιμοραγούν ακόμα και τα αυτιά μας, από τις άσχημες μουσικές.
Το σαλιγκάρι μου γλίστρησε αθόρυβα στη σκάλα, έσπασε το σπίτι του, μπήκε σ’ ένα υποβρύχιο για αυτόχειρες και βυθίστηκε για πάντα στη λήθη. Νύχια γδέρναν τους τοίχους και γέμιζε ο τόπος απ’ αυτήν την εμετική ανατριχίλα που βγαίνει τα βράδυα βόλτα στις βεράντες μας και πετάει σκουπίδια στους γείτονες.
Η ανακωχή δεν θα κρατούσε άλλο. Ντύθηκα κίτρινες αποστειρωμένες στολές κι έφαγα όλους τους βολβούς που είχα φυτέψει στο μυαλό μου. Κράτησα στο χέρι μου μια σφαίρα, μου έκαψε όλα τα δακτυλικά αποτυπώματα, και χωρίς ταυτότητα πια, ανώνυμος, θα πάω να καώ σ’ αυτήν την αδυσώπητη σιωπή της φορμόλης.
Κυριακή, θλιβερή και άρρωστη, αργοπεθαίνει σ' έναν προτζέκτορα για slides.
Δευτέρα αύριο, λες να είναι αλλιώς;
.
.
.
.
Labels: desperation, fiction, images
52 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σας καληνυχτίζω
;)
Δευτέρα, λιγότερο θλιβερή και υπο ανάρρωση, ετοιμάζεται να αργοζήσει -δεν ξέρω πού αλλά ξέρω πότε.
φιλι spy μας..
Είναι το τέλος...
Μιας εβδομάδας...
Να πω ότι ξεκινάει ο κύκλος...
Κλισέ...
Απλά έχε κατά νου ότι "κύκλους" κάνει...
Και τέλος καλό, όλα καλά...
Την καληνύχτα μου
Τα μάτια μας θα βλέπουν άλλα, μόνο εάν υπάρχουν. Οι αυταπάτες δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου...
@ deadend mind:
Αυτό το "αργοζήσει" που λέτε με τρομάζει λιγάκι. Σαν μηχανική υποστήριξη μου φαίνεται και δε ξέρω αν μ' αρέσει...
@ ΤιΤάΝια:
"τέλος καλό, όλα καλά..."
Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει;
Κάπου το άκουσα πρόσφατα. Και μετά μου κόλλησε μια χαλκομανία με χαμόγελο για λίγο στα μούτρα...
Το αφήνω εδώ, σαν ένδειξη αποτύπωσης, καταλάβατε εσείς... είχα καταλάβει κι εγώ.
Είδατε που όταν ξημέρωσε μια άλλη μέρα, άλλαξαν τόσα;...
Και δεν κάνω λάθη αγαπητέ σ' αυτά...
κάθε κατάσκοπος που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να βυθίζεται στη φορμόλη ως ανώνυμος 000
ρέκβιεμ για έναν κατάσκοπο
Ξεκινάει η δίαιτα.
Οι λέξεις σας κατάσκοπε, σκοτώνουν όχι γλυκά(που λέει και ο κύριος Τοvene592 στο φινάλε της τελευταίας ανάρτησης του)αλλά σαδομαζοχιστικά..
Από εικαστικής άποψης, όμορφο πολύ.Καταπληκτικά χρώμματα. Aυτό το κόκκινο της φλόγας σε συνδιασμό με τα κιτρινιάρικα.Δύναμη.
Και η Φωτό...δε θα μπορούσατε να βάλετε καλύτερη.
Δυναμική Δευτέρα σας εύχομαι κατάσκοπε. Καλημέρα!
να δεις που οι τοίχοι του σπιτιού σου θα ορθωθούν κι ένας εργάτης, εσύ δλδ, θα του σοβατίσει ορίζοντες.
η στέγη θα έρθει στη θέση της, κι ένας άλλος εργάτης, εσύ, θα την κάνεις κεραμοσκεπή να μπαίνει η άχνα τ'ουρανού να σου τραγουδάει 'αστέρι μου... αστέρι μου...'
και ν'ανάψεις φωτίτσα! το καημένο το σαλιγκαράκι μετά, θα κρυώνει...
μόνο πολύς θόρυβος ρε με τέσσερις γλώσσες...
να το βουλώσω;
καλημέρα σας
η ζωή, ωραία είναι. σπάι μου:)
υγ. εμένα κατασκόπευες και τα'βλεπες αυτά;
Η νέα συνέχεια που έρχετε θα σε αποζημιώσει έστω κι αν δεν είναι έτσι όπως την ονειρευόσουν μικρός ή κ μεγάλος.
Μην ξεχνάς τους δικούς στίχους....keep going on.
σε πληροφορω
οτι η Δευτερα θα ειναι πολυ χειροτερη
ετσι ειναι οι ανακωχες
-απλη παραταση χρονου...
Το μονο θετικο ειναι οτι εφαγες τους βολβους
αυτο σε κανει να ξυπνας το πρωι με αλλο κεφαλι
-εαν δεν εχεις πεθανει απο δυσπεψια!
το χειριστο ειναι πως ολα αυτα τα εκανες Κυριακη
Δεν σου εχουν πει πως απο μονη της?
Spy?
- η Κυριακη ?
ειναι μια πολύ θλιβερη μερα
για τετοιους εξωραισμους?
Ξερω φταιει το ρεκβιεμ...
παρασερνει στην ενταση
οπως και να χει ..
-καλη σου ημερα!
Καθόλου αγαπητέ μου. Την καταναλώσαμε εμείς για σας, βαρυστομαχιάσαμε, κι αρχίσαμε να παραληρούμε πάνω στο πληκτρολόγιο.
Αφήστε...
@ wert01gf:
Δε μου φαίνεστε για άνθρωπος που χρειάζεται δίαιτα. Αλληγορικό θα ήταν, ε;
@ aura:
Καλημέρα. Μόλις γύρισα από την τράπεζα, αλλά όλες οι φιγούρες μου φάνηκαν τραγικές. Δε γέλασα με τίποτα και κανείς δε γέλασε με μένα...
Μήπως να πηγαίνω βράδυ; Έχει λιγότερο κόσμο και σκέφτεσαι πιο αμερόληπτα...
Μη μου ξανακάνετε την τελευταία ερώτηση ποτέ.
Εσείς είστε ποιήτρια!
Αν το βουλώσουν κι οι ποιητές, δεν θα 'χουμε που να στηριχτούμε στο μέλλον κι ο γκρεμός είναι αδηφάγος.
υ.γ. Σας κατασκοπεύω πάντα. Άλλες φορές σιωπηλά και άλλες κάνω κρότο...
@ thamnos:
Δεν τους ξεχνώ, ποτέ.
Αλλά ίσως να 'μαι "κάπως" επειδή όντως δεν την ονειρευόμουν έτσι, κι όπως και να το κάνεις, αυτό είναι μια χρεωκοπία από μόνο του...
@ talisker:
Δεν... έχω λόγια...
Μαζί το γράφαμε το κείμενο;
Ή κατοικείτε στο δίπλα δωμάτιο και με ακούτε που γρατσουνάω τους τοίχους;
Γιατί; Αυτοκτόνησε κι αυτός;
@ apos:
Σας αγαπάω πολύ και θα σας το έδινα, το ξέρετε. Αλλά κάποιος πρέπει να μείνει ζωντανός. Άμα γεμίσουμε αόμματους, θα πρωταγωνιστήσουμε στο "Περί τυφλότητος" και δεν θα έχουμε και θεατές...
ξεχωριζω αυτες τις νυχιες απο τον αυθεντικο ηχο στον διπλα τοιχο
απο τις αλλες του εντυπωσιασμου ..
αν δειτε τα δαχτυλα μου
-θα καταλαβετε !
-επισης σιχαινομαι τα απογευματα της Κυριακης .
Σελιτσάνος.
Εσύ δεν πήρες μόνο τη μια καραμέλα...όλο το κουτί πήρες!!! Τώρα για μας δεν έμεινε τίποτα;;;;;
ή κάηκε ή κάηκα
Ο επόμενος παρακαλώ...
Πάμε για άλλα λοιπόν.
Και πιστεύεις ότι οι επόμενες μέρες είναι καλύτερες; Να σου πω εγώ!
Monday sucks! Μέρα χωρίς νόημα. Κατάθλιψη. Πίκρα.
Τρίτη ή μέρα μου :)
Εσένα;
Εγώ, ο στρουμπουλός;
Έφερα μία τζούρα C4, που να τo αφήσω?
(λίγo λίγo, έχουμε τουλάχιστον ένα χειμώνα μπροστά)
Υ. Σ. Σας ευχαριστώ. Θα προσέχω, αλλά τι θα βγει;
ΥΓ Σήμερα σκιάχτηκα από το κείμενο. Τόσο μαύρο ούτε εγώ δεν το αντέχω. Άρα προσμένω σε μαι καλύτερη Δευτέρα (γιατί η σημερινή είναι ψιλοάθλια και για μένα).
Καλησπέρα
Από πλαστογραφίες πως τα πας ;
_
island
Το κείμενο δεν το βρίσκω μαύρο
Ισα ισα…
Υπερβολικά έξυπνο θα το έλεγα εγώ
Δε χρειάζεται να τα δω. Nομίζω πως κατάλαβα. Όσο για το τελευταίο που λέτε: Kαλωσήρθατε, είμαι ο Πρόεδρος του κλάμπ, πως μπορώ να εξυπηρετήσω;
@ Σελιτσάνος:
Aφήστε...
Bούτηξα και βρήκα σε ξέρα.
(άουτς...)
@ manetarius:
Eίδατε; Έκανα και καλό στην ανθρωπότητα!
Πιστέψτε με, δε θα θέλατε από αυτές τις καραμέλες...
-απλα σηκωθειτε! Μολις χασατε το θρονο!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Oι Δευτέρες είναι μαγνήτης. Δεν τραβάνε μόνο τη θλίψη του Σαββατοκύριακου. Tραβάνε και τα υπολλείματα από τα μερεμέτια της προηγούμενης εβδομάδας.
@ κ.κ.μοίρης:
Για καμένος δε μου φαίνεστε.
Mάλλον θα πνίγηκε στα νερά της πυροσβεστικής...
Άδοξα.
@ thamnos:
Tόσο απλά...
Σπάμε και ξαναρίχνουμε, ε;
Πέμπτη, αλλά παίζει κανέναν ρόλο;
@ wert01gf:
Δηλαδή όντως την ξεκινήσατε;
E; E;
@ chryssa:
Aφήστε το σας παρακαλώ στο χαλάκι, έξω. Eδώ μέσα είναι ήδη μπουρλότο. Θα το πάρω μετά να το βάλω σε στεγανό μέρος.
Eλπίζω να μην σας λείψει.
Παράκληση: αν δε βρίσκετε κάτι να ξεχαστείτε, (ξε)χάστε κάπως, κάπου τον εαυτό σας. Εμένα δε με λυπάστε, να 'χω 17 κούτες, χώρια τα έπιπλα, να 'χω και τις Κυριακές σας...
Oμοιοπαθής, ε;
Y.Γ. Θα βγει. Aφήνετε παρακαταθήκες.
@ island:
Kαλησπέρα φίλε μου.
Nα ευχηθείτε να πάνε όλα καλά. Xαλάλι και τα κείμενα. Aς πάνε και θα σας γράψω άλλα τόσα να έχετε να τα εκδώσετε...
@ απατεώνες:
Eυχαριστώ για το κουράγιο...
Aπό πλαστογραφίες μια χαρά!
Tις έχω κάνει σχεδόν όλες.
(εξ επαγγέλματος)
Έχετε κανένα σχέδιο;
Σιγά μη σηκωθώ!
Ξέρετε πόσο καιρό κολλάω ένσημα για να κάτσω εδώ;
@ agiogditissa:
Πω, πω...
Δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Πραγματικά σας λυπήθηκα τώρα που το διάβασα.
(προσποιηθείτε πως δεν περάσατε, αύριο θα βρείτε κάτι άλλο στη θέση αυτού του γραπτού)
Kαλά το πάτε...
(σε σημείο να μπερδευτώ κι εγώ ακόμα και να τσεκάρω αν όντως περάσατε ή έγραφα άλλα 'ντ' άλλων απαντήσεις)
@ island:
MAXH EΣAEI φίλε μου!
MAXH EΣAEI!
Θα ναι νατουραλιστικά και ρεαλιστικά τοποθετημένο.
Και σαν "αερικό" που είμαι ...
Έχω μια περίεργη έκτη αίσθηση...
Την καλησπέρα μου
καληνύχτες (αχ, ξέχασα, γλυκές).
Ίσως αύριο να είναι καλύτερα και για σένα.
Αλλά όλα είναι στο μυαλό.
Όχι,δεν έχεις άδικο...
εσένα και τις κυριακές σου, και τους κυρίους κ... κλπ, και τους θυμούς σου και τις λύπες σου και τα τσαλίμια σου...
σας αγαπάω, όπως και πολύ από δω μέσα, έτσι όπως την κόβω την κίνηση...
καλημέρα σας
(τρίτη είναι σήμερα, εντάξει;)
όπως βλέπετε, επαληθεύτηκα ως ηλίθια. θα μπορούσα να πετάξω στο σκουπιδοντενεκέ το παραπάνω ποςτ όπου τα ρίχνω σε λάθος άτομο σε λάθος μπλογκ, αλλά δεν το κάνω, διότι τόση είμαι. χαζή κι απόχαζη και καλά να πάθω και να φαίνεται κιόλας!
μπέρδεψα τον σπαί με τον αποτέτοιο!
ΣΥΓ ΓΝΩ ΜΗ
σας ζητώ και στους δυο να με σχωρέσετε και να συχωρεθούν τ'αποθαμένα και τα ζωντανά σας!
ΠΛΗΝ όμως,
αυτοί οι δυο, κι ο σπάις κι ο αποτέτοιος, έχουν ένα τόνο στη μελγαγχολία τους τόσο γλυκό, που μου προκαλούν το συναίσθημα της ... πολυγαμίας, ή, απλώς, της μητρικότητας!
όπως και να ναι, χαζή είμαι, και σιτεμένη, άρα άνευ κινδύνου και για τους δυο.
σνιφ!
Για να δίνετε κουράγιο σε αρρώστους είσαστε εσείς! Τι να σας πω...;
@ titania:
Για να δούμε, για να δούμε...
@ anepidoti:
Είσαστε σίγουρη πως θα θέλετε να με βρείτε; Δεν υπάρχει αμοιβή, ξέρετε...
Τα "ημί" είναι όντως χάλια. Δε βλέπονται. Και δεν αντέχονται. Ούτε από τέτοιο μυαλό...
@ valisia:
Το ξέρω αγαπητή μου. Το ξέρω.
@ αποτέτοιος:
Τα είπατε όλα!
Μία λέξη.
(κι εγώ ξόδεψα ένα ολόκληρο ποστ να φανταστείτε)
Πολυαγαπημένη μου abttha,
μην αυτομαστιγώνεστε δημοσίως. Λάθη είμαστε ανθρώπους κάνουμε.Σας σχωρνάμε κι εμείς και τ' αποθαμένα μας. Μιλώ και εξ ονόματος του γλυκύτατου αποτέτοιου, άρα εφησυχάστε.
Όσο για το "χαζή και σιτεμένη" αυτό αφήστε καλύτερα να το κρίνουμε εμείς, αν θέλετε. Όπως και την απόφαση για την ανάληψη ρίσκων και προσέγγισης κινδύνων.
(σίγουρα είναι Τρίτη; να αλλάξω ποστ;)
@ hdd345f:
Ναι είδαμε πως περνάτε κι εσείς τις Δευτέρες σας.
@ βιολιστής στη στέγη:
Εύκολο να το λέτε.
Ξέρετε πόσο μακρυά είναι το φυτώριο από το σπίτι μου;
@ wert01gf:
Ήμουν σίγουρος.