Στο πάνω συρτάρι του γραφείου του ο κύριος Λέμενσικ ανακάλυψε ένα ίχνος φρεναρίσματος στρατιωτικού φορτηγού. Με δυσκολία ξεπέρασε την έκπληξή του.
Στη συνέχεια μάζεψε βιαστικά το ίχνος φρένων μέσα σε μια πλαστική σακούλα και την παράτησε διακριτικά στην είσοδο ενός κοντινού ξενοδοχείου. Απαλλαγμένος, χωρίς ιδιαίτερες περιπλοκές, από το “καυτό” εύρημά του, κατέβασε μερικά ποτήρια μπύρα.
Η χαρά του παρά ταύτα μετατράπηκε σε οργή, όταν άκουσε στο βραδινό δελτίο ειδήσεων πως κάποιος τυχάρπαστος, κλητήρας ξενοδοχείου, εντόπισε ένα από καιρό απωλεσθέν και αναζητούμενο ίχνος φρεναρίσματος, εισπράτοντας μια πλουσιοπάροχη αμοιβή.
Μέχρι αργά εκείνη τη νύχτα ο κύριος Λέμενσικ έκανε το σπίτι του άνω-κάτω, χωρίς εντούτοις να ξετρυπώσει κανένα άλλο ίχνος φρένων.
Μίχαελ Άουγκουστιν
-----------------------------------------------------------
Στο πάνω συρτάρι του γραφείου του ο κύριος Spy ανακάλυψε ένα κουβάρι παραμελημένων ενοχών. Με δυσκολία ξεπέρασε την έκπληξή του.
Στη συνέχεια μάζεψε βιαστικά το κουβάρι ενοχών μέσα σε μια πλαστική σακούλα και την παράτησε διακριτικά στην είσοδο ενός κοντινού ξενοδοχείου. Απαλλαγμένος, χωρίς ιδιαίτερες περιπλοκές, από το “καυτό” εύρημά του, κατέβασε μερικές τζούρες γκουακαμόλε.
Η χαρά του παρά ταύτα μετατράπηκε σε οργή, όταν άκουσε στο βραδινό δελτίο ειδήσεων πως κάποιος τυχάρπαστος, κλητήρας ξενοδοχείου, εντόπισε ένα από καιρό απωλεσθέν και αναζητούμενο κουβάρι ενοχών, εισπράτοντας μια πλουσιοπάροχη αμοιβή.
Μέχρι αργά εκείνη τη νύχτα ο κύριος Spy έκανε το σπίτι του άνω-κάτω, χωρίς εντούτοις να ξετρυπώσει κανένα άλλο κουβάρι ενοχών, οπότε και κομήθηκε μακάριος, πρώτη φορά μετά από 78 ημέρες.
Στο πάνω συρτάρι του γραφείου του ο κύριος Spy ανακάλυψε ένα κουβάρι παραμελημένων ενοχών. Με δυσκολία ξεπέρασε την έκπληξή του.
Στη συνέχεια μάζεψε βιαστικά το κουβάρι ενοχών μέσα σε μια πλαστική σακούλα και την παράτησε διακριτικά στην είσοδο ενός κοντινού ξενοδοχείου. Απαλλαγμένος, χωρίς ιδιαίτερες περιπλοκές, από το “καυτό” εύρημά του, κατέβασε μερικές τζούρες γκουακαμόλε.
Η χαρά του παρά ταύτα μετατράπηκε σε οργή, όταν άκουσε στο βραδινό δελτίο ειδήσεων πως κάποιος τυχάρπαστος, κλητήρας ξενοδοχείου, εντόπισε ένα από καιρό απωλεσθέν και αναζητούμενο κουβάρι ενοχών, εισπράτοντας μια πλουσιοπάροχη αμοιβή.
Μέχρι αργά εκείνη τη νύχτα ο κύριος Spy έκανε το σπίτι του άνω-κάτω, χωρίς εντούτοις να ξετρυπώσει κανένα άλλο κουβάρι ενοχών, οπότε και κομήθηκε μακάριος, πρώτη φορά μετά από 78 ημέρες.
Spy
.
.
.
.
.
.
.
.
Labels: concepts, desperation, fiction, heavy drugs, humour, presentation
47 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το γουάκα, ή το μόλε.
Βέβαια μόλε θα καταλήξεις, αλλά λέμε τώρα.
Δεύτερον, έτσι και το "μολών" σου, το σκάσει , αλλοίμονο σ'αυτόν που θα βρεί τις ενοχές του "λαβέ" σου.
Έχετε μια τάση διαχωρισμών σήμερα, κι εμείς είμαστε της Εθνικής Ενότητας, ξέρετε.
Το προφητικόν του σχολίου σας θα το αγνοήσω για λόγους αυτοπροστασίας.
@ mara lisha:
Τόσες είχα να κοιμηθώ σαν άνθρωπος.
Με 1-2 ώρες ύπνο την ημέρα δε θεωρούμαι και πολύ φυσιολογικός, ε;
Δεν είδες τι εφιάλτη με έκανε να δώ;
γιά το άλλο, μ αρεσει που το ένστικτό σας είναι ακοίμητον τουλάχιστον. :)
δ
να είστε ξύπνιος
Εύγε!
Πράττεις σαν καλός κατάσκοπος
και μελλοντικός απατεώνας
Αν οπωσδήποτε όμως θέλετε κουβάρια, έχω και σε ποικιλία. Τα δανείζω κιόλας.
πιο πέρα από τις λέξεις του κυρίου σπάι,
βλέπω τον κύριο σπάι
να σπάει
όλες τις συγχορδίες των γραφών
και να κυνηγάει
κάτι
που μερικοί το
λένε θλίψη
κι άλλοι το
λένε αλήθεια.
κι ας είναι επετειακό.
εγώ πήγα στην εκκλησία σήμερα με το γιο μου.
το κάνω ταχτικά.
με χάλασε όμως ένα παράφωνο πράμα
ένα
ζήτω η πατρίδα
ζήτω το έθνος
σοκαρίστηκα, λες και δεν το είχα ξανακούσει τόσο μακριά είχα πάει...
σκέφτηκα τι σχέση έχουν αυτά με τα λεγόμενα της εκκλησίας
σαλτάρισα
και μετά όχι μόνο άκουσα, αλλά και τραγούδησα τον εθνικό ύμνο κι ήταν σαν να ήμουνα σ'ε΄ναν εθνικό ύπνο
πραγματικά στο πουθενα΄
πω πω....
επετειακό κι αυτό!
επετειακό να σου πετύχει!
άντε πάλι!
ζήτω το έθνος! ζήτω η πατρίδα!
ζήτω το μέγκα, ο άλτερ, το άλφα το βήτα το ωμέγα
ζήτω η διαπλοκή
ζήτω οι διαπλεκόμενοι
ζήτω οι μ2805982094$#^%#^%#& εμείς
ζήτω οι άλλοι
δε φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι...
Την καλησπέρα μου.
Πείτε μου. Έκανα σωστή μαντεψιά;
:-S
Κοιμάται κι αυτό, αλλά με το ένα μάτι ανοιχτό, ξέρετε, όπως ο Ράμπο στις ταινίες (μπλιαχ)...
@ απατεώνες:
Το παλεύω.
Μια μέρα θα γίνω τόσο καλός όσο εσείς...
@ masterpcm:
Έχετε και σε πορτοκαλί μήπως;
Είναι το αγαπημένο μου χρώμα, κάνει ωραίο συνδυασμό με το μαύρο.
(για πουλόβερ)
Κι όμως καλή μου abttha,
εμείς φταίμε.
Οι άλλοι κάνουν τη δουλειά τους.
@ sdryche:
Καλοφάγωτα σας εύχομαι.
Τέτοιος που 'στε...
(μη σας πω να τα φάτε στους γιατροί και παρεξηγηθούμε...)
@ vk in athens:
Αν μου βγει οικονομολόγος δε θα έχω ιδιαίτερο πρόβλημα. Blogger σαν κι εμένα να μην βγει...
Είχα ξεχάσει πως θα με διάβαζε κι ένας μαιτρ του είδους. Να με συμπαθάτε για την αυθάδεια.
@ ανώνυμος:
Ποιά είναι η μπουμπού;
Κι επίσης ποιός/ά είστε κι εσείς;
@ ocean soul:
Είναι που είστε νέα ακόμα εδώ μέσα.
Με τα χρόνια θα καταλάβετε κι εσείς.
Καλωσήρθατε στο μίξερ μας.
(έχουμε χυμό μπανάνα στο ψυγείο, να σας κεράσουμε ένα ποτήρι;)
@ konstantinos:
Πολύ προφητικό σας βλέπω σήμερα. Ας γίνει έτσι και αρκούμαι και στα Βριλλήσια Πεδία.
Blogger δεν θα γίνει. Στην εποχή του δεν νομίζω να υπάρχουν καν πληκτρολόγια. Και τα blogs θα τα αντιμετωπίζουν όπως εμείς σήμερα το Atari.
Μην είστε απαισιόδοξος.
Εγώ τα Αtari τα αντιμετωπίζω με μεγάλη νοσταλγία πάντως. Είμαι και μαθουσάλας βλέπετε...
@ ola kala:
Ναι θα το έχω κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας. Όποτε θέλετε περάστε. Διανυκτερεύουμε.
@ νεφέλη:
Δεν κάνετε κάτι λάθος. Όντως δεν είναι ενεργό αλλά δεν μπορώ να το διορθώσω. Μπορείτε όμως να κάνετε κάτι απλό: Κάντε δεξί κλικ πάνω στο banner, "αποθήκευση εικόνας ως..." σώστε το στο δίσκο σας και μετά το ανεβάζετε στο δικό σας.
Συγγνώμη και καλωσήρθατε.
Χαίρομαι...
Είδατε τι παθαίνω εγώ με τις μνήμες μου....
Εύχομαι μακάριο ύπνο, έτσι κι αλλιώς!
:)
Τώρα που το γράφω όμως, δεν ξέρω αν είναι πιο τυχερός αυτός που έχασε τις τύψεις ή αυτός που τελικά ανακάλυψε πως έστω και κάποιος νιώθεις τύψεις.
Κρίμα, κρίμα και σε λίγο θα έχεις ανάγκη απο ζιπουνάκια.
Εναλλακτικά θα τό έραβε και κασκόλ για το χειμώνα χωρίς πετρέλαιο...
Πρέπει να έχω ενοχές που δεν τον ξέρω; Κι αν έχω ενοχές και δεν τις παραμελλήσω αλλά τις μαζέψω σ' ένα σακούλι...σε ποιόν να τις πάω;;;
Σας παρακαλώ..κάντε κάτι για την κατάσταση που μ' έχετε φέρει!!
Ευχαριστώ (λέγε με Ιάσωνα)
Και τώρα τι θα κάνετε χωρίς ενοχές;
Σελιτσάνος.
Γλάστρες δεν έχουμε. Τις έχουμε νοικιάσει όλες σε κάτι "πρωϊνάδικα"...
@ leviathan:
Εύκολο να το λέτε...
Πιστεύετε πως τις προηγούμενες 77 δεν προσπαθούσα;
@ titania:
Πράγματι.
Κόντεψε να με πάρει ο ύπνος όταν το έγραφα...
:)
Ας τα πούνε μεταξύ τους. Υποθέτω ότι εύκολα θα καταλάβουν οι μεν τα δε...και αντιστρόφως.
Spy ψάχνω στο δίκτυο για τον Άουγκουστιν , που με έχει εντυπωσιάσει, και δεν βρίσκω τίποτε... Μπορείς να με βοηθήσεις?
Εκτός, κι΄αν πρέπει να υποκλιθώ μόνο στον ένα από τους δυό σας :)))
Καλό μεσημέρι :)
Είδα, πως δεν είδα...;
Προφανώς δεν θα το ξανακάνω.
Διορθώνομαι σιγά σιγά...
@ κ.κ.μοίρης:
Ναι αλλά όχι ενοχικά επετειακός.
@ houlk:
Ναι τους... καημένους.
Απλά δεν το άξιζαν.
Καταλαβαίνετε, ε;
Α, η μακαριότης είναι ένα από τα ατού μας. Την κατέχομεν.
@ wert01gf:
Λέτε;
Και μου φάνηκε γνώριμο το μέρος...
@ vicky:
Μα φυσικά ο πρώτος!
Αν είναι στοιχιωδώς έξυπνος χρησιμοποιεί την ανυπαρξία τους προς τέρψιν του.
Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
@ thamnos:
Είδατε η απροσεξία τι κάνει;
(έχετε τίποτα δικές σας να μου δανείσετε;)
@ bright φω:
Μα τότε θα τις είχαμε παντρευτεί κιόλας, και μετά θα κάναμε και παιδιά μαζί τους, και μετά...
αφήστε καλύτερα...
Καλωσήρθατε στη σπηλιά μας.
Αγαπητέ Jason,
Ο Χερ Άουγκουστιν είναι ένας γερμανός συγγραφέας, με αρκετή δόση χιούμορ στα γραπτά του και αυτοσαρκασμού προφανώς. Πράγμα που με κάνει να τον συμπαθώ ιδιαιτέρως, και να τον νιώθω "δικό μου" άνθρωπο.
@ Σελιτσάνος:
Είναι απλό.
Θα αλλάξω ποστ.
@ k@terin@:
Σαφώς. Αλλά έμεινα χωρίς πουλόβερ για τον χειμώνα...
@ mrs smith:
;)
Όχι αγαπητή μου. Υποκλιθείτε στον original:
Μίχαελ Άουγκουστιν (Michael Augustin)
"Η σύμπτωση & άλλες ιστορίες"
Εκδόσεις Μελάνι.
Ιούλιος 2008
Βοήθησα;
:)
Σε ευχαριστώ :))))
(στο επόμενο ποστ πιστεύετε ότι θα βρείτε άλλες;)
Αλλίμονο, ευχαρίστησίς μου!
@ one happy dot:
To γκουακαμόλε σας πληροφορώ με έχει ξελασπώσει από πληθώρα δύσκολων καταστάσεων.
"Την μπετονιέρα μην την κατηγοράς,
αυτή σου δίνει για να φας..."
που έλεγε και το παλαιόν εκείνο άζμα.
(άσχετο)
@ αποτέτοιος:
(Όχι βέβαια! Θα μάθω να ζω και χωρίς αυτές...)
περιεχει ερωτονομικον
που σοκαρε με το σεξουαλικο του
περιεχομενο