(Σιγά μην κατάλαβα κι εγώ τι σημαίνει ο τίτλος, αλλά τι θέλετε;
Να ξοδέψω κανα μισάωρο να βρω πιο πιασιάρικο;)
Αυτό που θέλω να πως είναι πως η φράση “ιστορικές στιγμές”, που τόσοι και τόσοι από εμάς έχουμε χρησιμοποιήσει, έχει στην εξέλιξη του χρόνου και των εποχών, ένα ειδικό βάρος διαρκώς μειούμενο και όπως και να το κάνεις αυτό είναι κομμάτι ανησυχητικό.
Οι παππούδες μας φερ’ειπείν, έζησαν τις ιστορικές στιγμές (καλές ή κακές, δεν το εξετάζουμε τώρα) του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, των Βαλκανικών, της Μικρασιατικής Καταστροφής, του τεράστιου κύματος προσφύγων της εποχής, την απαρχή της βιομηχανικής επανάστασης, και τόσων άλλων γεγονότων που έμελλε να σημαδέψουν γενιές ολόκληρες μετά, είτε αυτές το (ανα)γνωρίζουν είτε όχι.
Οι γονείς μας (λίγο έως πολύ) έζησαν τις ιστορικές στιγμές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του Εμφυλίου, της Εθνικής Αντίστασης, της Δικτατορίας, του Πολυτεχνείου, της Μεταπολίτευσης, του Βιετνάμ και των παιδιών των λουλουδιών, των Beatles και των Rolling Stones, των μπουάτ και του Κάρολου Κουν, του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου...
Εμείς;
Οι (σχεδόν) “της μεταπολίτευσης καημένη γενιά”;
Εμείς δεν έχουμε να θυμηθούμε τη συμμετοχή μας σε γεγονότα που συντάραξαν τον πλανήτη και που άλλαξαν τη ροή της Ιστορίας, παρά μόνο σημαντικά, και άλλοτε συγκλονιστικά προσωπικά βιώματα, τα οποία εξ ανάγκης ύπαρξης οροσήμων, τα ονομάσαμε “ιστορικές στιγμές”. Αυτές υψώσαμε ως μπαρουτοκαπνισμένη σημαία, για να ‘χουμε να κοκκορευόμαστε στους νεώτερους ή στα παιδιά μας, πως ζήσαμε ή δημιουργήσαμε πρωτοφανούς ιστορικότητας γεγονότα.
Εμείς ζήσαμε τις ιστορικές στιγμές της “Αλλαγής” του ’81, αλλά και της ξεφτίλας του “βρώμικου ‘89” και ό,τι επακολούθησε, της πτώσης του τείχους του Βερολίνου και της λήξης του ψυχρού πολέμου (λες και τον νιώσαμε ποτέ...), των απανωτών διαστημικών αποστολών, της έξαρσης του AIDS και του Έμπολα (ποιός ήρθε;) της εισόδου μας στην ΕΟΚ και τις ηλίθιες διαμάχες για τις (έξω οι) “βάσεις του θανάτου”...
Ζήσαμε τις ιστορικές στιγμές του Νίκι Λάουντα και του Άυρτον Σένα, του Πελέ, του Κρόιφ, του Μπεκενπάουερ, του Μαραντόνα και του Ντασάεφ, τις ανεπανάληπτες στιγμές του Ευρωπαϊκού στο μπάσκετ του ’87, αλλά και του 2005, την πρώτη μας ανεκδιήγητη συμμετοχή σε Μουντιάλ το ’94 αλλά και την κωλοφαρδία του 2004, είδαμε από κοντά τον Γκάλη και τον Γιαννάκη, δακρύσαμε με τον Μυγιάκη και τον Δήμα, ξεφτιλιστήκαμε με τον Αλέφαντο και τον Δανιήλ...
Ζήσαμε τις ιστορικές στιγμές του Rock in Athens το ’85 (λιώνοντας εκστασιασμένοι στο χώμα του Καλλιμάρμαρου, μπροστά στα πόδια των Clash, των Stranglers, των Depeche Mode, των Cure, στριμωγμένοι σε 80.000 κόσμου μέσα, και άλλες 20.000 έξω), ανατριχιάσαμε στους Pink Floyd στο κατάμεστο Ολυμπιακό στάδιο to ‘89, χτυπηθήκαμε στο Σπόρτινγκ με Nick Cave και Bauhaus, στο γήπεδο της ΑΕΚ με Rory Gallagher και Iron Maiden, στο ΡΟΔΟΝ με Steve Harley & Cockney Rebell, με Peter Hamill, με Ramones και Iggy Pop, και καταλήξαμε να σέρνουμε το σαρκίο μας ή το “πι” μας στις Μαλακάσες και στα Τάε Κβο Ντο...
Ζήσαμε τον Πουλικάκο και τους Σπυριδούλα, δακρύσαμε με τον Σιδηρόπουλο και τον Άσιμο, βρίσαμε και γελάσαμε με τον Τζιμάκο, μαζέψαμε κασσέτες του Χάρυ Κλυνν και δίσκους των Eagles και των Kansas, χορέψαμε τα πρώτα μας μπλουζ με “Holiday” και “Hotel California”, μας αγόρασε ο μπαμπάς μας ή θείος Νώντας Boney M και Abba, είδαμε τα “Τσακάλια” και τη “Λούφα και Παραλλαγή” και πήγαμε σκυφτοί με την τελευταία μας «γκόμενα» στο Safe Sex…
Ζήσαμε τις ηρωικές στιγμές που ανεμίζαμε ό,τι μαλλιά είχαμε ή δεν είχαμε στους καθρέφτες της Ombre και της Crazy (thanks Pastaflora), περάσαμε ξεφτιλισμένα Χριστούγεννα στην Μπαρμπαρέλλα ή στην Boom Boom και την ABC στην Πατησίων, ήπιαμε καθαρό ουίσκυ ντροπαλοί στον Λώρα πριν η Μαβίλλη αποκτήσει συντριβάνι και γίνει κέντρο διερχομένων, ψάξαμε τα μπαράκια που παίζαν οι Last Drive και οι Φάντης Μπαστούνι, αράξαμε σε μια γωνιά του Memphis στο Χίλτον και φάγαμε το πρώτο βρώμικο της Αθήνας στην πλατεία από κάτω, σε καρότσι με ουρά μισής ώρας...
Περπατήσαμε στο Δισκάδικο της Αθηνάς στα ντουζένια του, και στο Μοναστηράκι στην παρακμή του, ψωνίσαμε απ’ το Remember κι απ’ τις αμερικάνικες αγορές, χαμουρευτήκαμε στο Πάρκο Ελευθερίας και στο γιαπί του Μεγάρου, είδαμε ταινίες στην ταράτσα του Βωξ με χάλια ήχο και τα Εξάρχεια να βράζουν, περπατήσαμε σε ένα άλλο Πασαλιμάνι και στην ίδια ανηφόρα του Λυκαβητού, φάγαμε τα γόνατά μας κάτω από ποδήλατα με χαρτονάκια από πακέτα τσιγάρων στις ακτίνες, και τα μούτρα μας κάτω από παπάκια και βέσπες, παίξαμε πρώτοι Space Invaders και Pac Man…
Βασανιστήκαμε μερόνυχτα με DOS για να τυπώσουμε ένα ραβασάκι, και δεν φανταστήκαμε ποτέ πως θα κάνουμε μια μέρα ψυχανάλυση με Vista και Firefox, ποστ και κόμμεντς, τσατ και τουίττερ, με το κινητό στο mute και το iPod στο τέρμα...
Παιδί μου, σε τι κόσμο σε φέρνω...;
(γαμώ το MTV, τη Θώδη, τον Αυτιά και τον Ψιννάκη...)
Υ.Γ. Ας με συγχωρέσουν οι αξιότιμοι εκτός Αθηνών αναγνώστες.
Είμαι σίγουρος πως κι εκείνοι για κάτι θα έχουνε να κλαίνε.
.
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Now on the... Wall
ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ
1) Ο συγγραφέας του παρόντος blog έχει όλη την καλή διάθεση να απαντήσει σε κάθε σχόλιο, αναγνώστη, περαστικού, ακόμα και άσχετου. Εσείς επιβάλλεται να έχετε την καλή θέληση να περιμένετε. Δεν είμαι μονίμως online.
2) Ο διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και ενός αναγνώστη, καλό είναι να περιορίζεται στα 2 έως 3, το περισσότερο, σχόλια (εκατέρωθεν). Περαιτέρω διάλογος ονομάζεται "chat" και δεν αρμόζει στις πεποιθήσεις αυτού του blog.
3) Ο διάλογος μεταξύ αναγνωστών επιτρέπεται ασύστολα, αρκεί να μην έχει ως απώτερο σκοπό, συνοικέσια, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και κακοήθεις προθέσεις αύξησης της αναγνωσιμότητας άλλων blogs.
4) Τα σχόλια επιβάλλεται να έχουν κόσμιο και μη προσβλητικό χαρακτήρα (εξαιρούνται σχόλια που αναφέρονται σε θέματα παγκόσμιας κατακραυγής, όπως πυρκαγιές, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, τσουνάμι, παιδική πορνογραφία, και οποιαδήποτε ήττα του Ολυμπιακού σε οποιοδήποτε άθλημα). Σε αντίθετη περίπτωση θα αγνοούνται επιδεικτικά.
5) Ο σχολιασμός σας σε οποιοδήποτε post (εάν δεν είναι ο πρώτος) επιβάλλεται να έχει λάβει υπόψιν του τα προηγούμενα σχόλια και απαντήσεις. Η επανάληψη δεν είναι μήτηρ μαθήσεως στα blogs.
6) Η επίσκεψή σας σε αυτό το blog συνεπάγεται ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων των όρων χρήσης και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αυτόματη ανταπόδοση της επίσκεψης και στο δικό σας. Οι αλλαξοκ%λιές δεν είναι το φόρτε μας.
7) Παρακαλείστε μπαίνοντας να αφήνετε τα υποδήματά σας στη ρεσεψιόν (μπουρμπουάρ προαιρετικό) για να μην λερώσετε άθελά σας το καθιστικό. Οι online λάσπες δεν καθαρίζονται εύκολα στα δημοκρατικά blogs.
8) Οι παραβάτες οποιασδήποτε από τις ανωτέρω, οδηγίας, θα λιθοβολούνται παραδειγματικά, στην πίσω αυλή.
9) Οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, παρακαλούνται να μην ξεπερνούν το ψυχολογικό φράγμα των 150 λέξεων. Δεν είμαστε η wikipedia εδώ.
10) Δεν έχει δέκα. Εντάξει;
2) Ο διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και ενός αναγνώστη, καλό είναι να περιορίζεται στα 2 έως 3, το περισσότερο, σχόλια (εκατέρωθεν). Περαιτέρω διάλογος ονομάζεται "chat" και δεν αρμόζει στις πεποιθήσεις αυτού του blog.
3) Ο διάλογος μεταξύ αναγνωστών επιτρέπεται ασύστολα, αρκεί να μην έχει ως απώτερο σκοπό, συνοικέσια, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και κακοήθεις προθέσεις αύξησης της αναγνωσιμότητας άλλων blogs.
4) Τα σχόλια επιβάλλεται να έχουν κόσμιο και μη προσβλητικό χαρακτήρα (εξαιρούνται σχόλια που αναφέρονται σε θέματα παγκόσμιας κατακραυγής, όπως πυρκαγιές, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, τσουνάμι, παιδική πορνογραφία, και οποιαδήποτε ήττα του Ολυμπιακού σε οποιοδήποτε άθλημα). Σε αντίθετη περίπτωση θα αγνοούνται επιδεικτικά.
5) Ο σχολιασμός σας σε οποιοδήποτε post (εάν δεν είναι ο πρώτος) επιβάλλεται να έχει λάβει υπόψιν του τα προηγούμενα σχόλια και απαντήσεις. Η επανάληψη δεν είναι μήτηρ μαθήσεως στα blogs.
6) Η επίσκεψή σας σε αυτό το blog συνεπάγεται ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων των όρων χρήσης και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αυτόματη ανταπόδοση της επίσκεψης και στο δικό σας. Οι αλλαξοκ%λιές δεν είναι το φόρτε μας.
7) Παρακαλείστε μπαίνοντας να αφήνετε τα υποδήματά σας στη ρεσεψιόν (μπουρμπουάρ προαιρετικό) για να μην λερώσετε άθελά σας το καθιστικό. Οι online λάσπες δεν καθαρίζονται εύκολα στα δημοκρατικά blogs.
8) Οι παραβάτες οποιασδήποτε από τις ανωτέρω, οδηγίας, θα λιθοβολούνται παραδειγματικά, στην πίσω αυλή.
9) Οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, παρακαλούνται να μην ξεπερνούν το ψυχολογικό φράγμα των 150 λέξεων. Δεν είμαστε η wikipedia εδώ.
10) Δεν έχει δέκα. Εντάξει;
Μη μου πεις ότι δεν τα έχεις διαβάσει...
Inner "Manifesto"
Αυτό το blog ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ:
* Ημερολόγιο: ούτε καταστρώματος, ούτε ναυτιλομένων, ούτε στεριανών, ούτε καταπιεσμένων ανηλίκων...
* Κουτσομπολίστικο: Αν σας ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος τομέας διαβάστε την Espesso. Εχει επενδύσει πιο πολλά από εμένα...
* Συνεπές: Γράφω μόνον όταν έχω κάτι να πω (και αν προλαβαίνω βέβαια...)
Αυτό το blog είναι μια προσπάθεια εξωτερίκευσης κάποιων σκέψεων, απόψεων και θέσεων, μια μικρή κι "ανώδυνη" αποκύρηξη της εσωστρέφειάς μου...
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι για κάθε σχόλιο, κριτική (καλοπροαίρετη ή κακεντρεχή), ανακοίνωση, μοίρασμα γνώσεων και απόψεων.
* Ημερολόγιο: ούτε καταστρώματος, ούτε ναυτιλομένων, ούτε στεριανών, ούτε καταπιεσμένων ανηλίκων...
* Κουτσομπολίστικο: Αν σας ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος τομέας διαβάστε την Espesso. Εχει επενδύσει πιο πολλά από εμένα...
* Συνεπές: Γράφω μόνον όταν έχω κάτι να πω (και αν προλαβαίνω βέβαια...)
Αυτό το blog είναι μια προσπάθεια εξωτερίκευσης κάποιων σκέψεων, απόψεων και θέσεων, μια μικρή κι "ανώδυνη" αποκύρηξη της εσωστρέφειάς μου...
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι για κάθε σχόλιο, κριτική (καλοπροαίρετη ή κακεντρεχή), ανακοίνωση, μοίρασμα γνώσεων και απόψεων.
A definition...
Η άποψη δεν απαιτεί αναγνώστες. Δεν τους προϋποθέτει για να υπάρξει.
Η άποψη θέλει να ελευθερωθεί.
Η άποψη οφείλει να είναι αιχμηρή. Να μην υπνωτίζει αλλά να ξυπνά. Η άποψη δεν είναι λαδιά στο χαρτί κάποιας εφημερίδας. Είναι μελάνι που πετάγεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προκαλεί το στιγμιότυπο αντίδρασης.
Η άποψη είναι το σκαμπίλι στην υπερ-έκθεση γνώσης. Ενάντια σε κάθε ρυπαρή
αυθεντ-ίαση που κατακλύζει τις κατεστημένες νοοτροπίες.
Η άποψη είναι καθήκον. Είναι η υπέρβαση της αποτυπωμένης γνώμης. Η πρόκληση κρίσης και δίκης με λόγο καθαρό. Όχι κεκαλυμμένο.
Με θάρρος.
Copyright by DiVA
Αυτό έργο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα.
Disclaimer:
Όλες οι φωτογραφίες -εκτός αν αναφέρεται αλλιώς- είναι από την διαδικτυακή κοινότητα DeviantArt.
Όλες οι φωτογραφίες -εκτός αν αναφέρεται αλλιώς- είναι από την διαδικτυακή κοινότητα DeviantArt.
Inner Links
All Labels
- brain-fuck (136)
- desperation (112)
- images (93)
- heavy drugs (91)
- concepts (90)
- humour (90)
- thoughts (90)
- official statements (76)
- journeys (74)
- fiction (65)
- unsatisfied (49)
- scripta manent (47)
- presentation (45)
- almost dreams (44)
- opinion (43)
- fatal questions (38)
- gourmet (32)
- music (32)
- computer (30)
- innovation (30)
- other blogs (27)
- video (27)
- Artist (25)
- short truths (25)
- domestic madness (24)
- First (23)
- 2009 (21)
- Review (20)
- internet (20)
- 2008 (19)
- photography (14)
- do-it-yourself splatter (12)
- baby (11)
- Welcome (10)
- advertising (9)
- Old (8)
- movies (4)
- poetry (3)
- grfear (1)
NetworkedBlogs
Inner Me...
- Spy
- --------------------------------------------------- αδαής λεξιλάγνος... άπρακτος καλλιτέχνης... διάσημος ανώνυμος... ευκατάστατος επαίτης... μουγγός διαδηλωτής... ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου...
A "MUST" CLICK:
Inner Archive
-
►
2011
(15)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2010
(38)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
▼
2009
(146)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
- ► Φεβρουαρίου (17)
- ► Ιανουαρίου (16)
What's this?
My daughter's blog
Από κάπου θα "πήρε" το παιδί... δε μπορεί...
Fanatics...
Αναρτήσεις
Fresh Food
Choose a Label
Blogumulus by Roy Tanck and Amanda Fazani
Take a look...
Search this blog only
Find my songs here:
Spying around...
τα σέβη μου
Σε οτι αφορα τις ηρωικες στιγμές νομιζω οτι τα καλυτερα ερχονται
(Λιακοπουλος : το Πασχαλιο του 2024)
Και μετά, τι;
Ααα, να κάτι που θα ονομαστεί στ' αλήθεια "ιστορική στιγμή".
Ωραίο το πόστιον, εύγε :)
Ξεχάσατε ΤΡΥΠΕΣ, Rebound, 7+7, Happening, ΗΧΩ FM, ΡΟΔΟΝ FM, Πειρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς "ΚΟΥΛΑ ΠΟΛΥ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ", VIDEO Disco (δίπλα από την Barabarella η οποία ξεχάσατε, ήταν πιο πριν Athens Athens), Αυτοκίνηση, ΜΑΝΙΝΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΒΑΒΟΥΡΑ, ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ, Μάγο του ΟΖ (Δίπλα από τη Rebound, Πλατεία Αμερικής), ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, και άλλα πολλά, να μην επεκταθώ περισσότερο και ξεπεράσω το ψυχολογικό φράγμα των 1500 λέξεων...
Θεωρείτε, ότι σήμερα, που έχω γεννέθλια και έχω πάθει και μια κρίση ταυτότητας, πρέπει να μου απαξιώσετε με τέτοια σκληρότητα ολόκληρη τη ζωή μου;
Τι θέλατε δηλαδή να κάνουμε από τη στιγμή που γίναμε μπουρζουάδες; Την ΑΣΟΕ; (όπως λέμε ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ;).
Μπααα είμαι πολύ μικρή τελικά.
ψυχραιμία!
και άλλοι γίνανε πατεράδες.
δεν κάνανε έτσι...
Αυτό φυσικά δε μου ανέτρεψε τη δυνατότητα να φεύγω κουρούμπελο από το Placebo, ενώ εσείς προτιμούσατε το διπλανό του Memphis, να χαρώ σχεδόν τα περισσότερα "δικά σας" και να πρέπει μετά από φαγητό στην πλατεία πιό κάτω να γράψω και 300+ χιλιόμετρα μέχρι να πατήσω οικείο έδαφος. Ευτυχώς τα αλκοτέστ δεν έκαναν δουλειά ακόμη και η θεά τύχη ήταν παρούσα στα ταξίδια με τα "ξίδια"...
Παλιότερα σε άλλο βλογ, του οποίου την παρουσία γνωρίζατε, είχα αναφερθεί εκτενώς στα χρόνια εκείνα...
Σταματώ εδώ, θα καταντήσει ανάρτηση σε λίγο...
Γνωρίζετε πως σέβομαι εσάς προσωπικά. Το ίδιο ισχύει και για το χώρο σας...
Συγχωρήστε με...
:(
:)
ΥΓ. Τη νινα χαγκεν ξεχασες στο ροκ ιν αθενς, τις συμπλοκές με πολλους τραυματίες στον γκαλαχερ, ααα φτανει, γαμω την ταρατσα του βωξ διακοσια χρόνια εχω να παω με επιασε νοσταλγία αστα γερασα, αυρα κανε και για μενα ενα τσαγακι παρακαλώ, παω σπίτι γεια.
;Ρ
Καλό ιστορικό Πάσχα!
Κάποτε ένιωθα κι εγώ νοσταλγία με όλ΄αυτά.Τώρα με τραβούν τα παιδιά μου απ΄το μανίκι,κατά πως λέει κι ο ποιητής,κι όλ΄αυτά είναι απλώς ουλές,που φαγουρίζουν πότε πότε.
Θ΄απαντηθεί η ερώτησή σας κε Spy, στον χρόνο της,και τότε θα εκτιμήσετε ότι οι "ιστορικές στιγμές" δεν έχουν και πολλή σημασία...
Έστω.
Η απορία στο τέλος εύλογη, αλλά η απάντηση εξίσου προφανής: γιατί να κάνεις ένα παιδί; Γιατί έτσι.
Την Μεταπολίτευση την ανέφερα, αλλά στην προηγούμενη γενιά. Εγώ ήμουν στο μεταίχμιο.
@ German:
Ναι αλλά ο Iggy κούκλος!
Δεν μπορείτε να πείτε...
@ Sadmanivvo:
Υπάρχετε ακόμα;
Παραλίγο να σας συμπεριλάβω στους Μύθους της εποχής...
@ MpinelikoMistress:
Δεν τα ξέχασα My Lady, είπα να σεβαστώ λιγάκι το χρόνο των αναγνωστών, και από αυτήν την οπτική γωνία και πάλι το παράχεσα...
Τις καλύτερες ευχές μου έχετε για τα γεννέθλιά σας. Ελπίζω να προλάβω να περάσω για ένα φοντανάκι.
@ wilma:
Να κάτι που ξέχασα στη λίστα:
Το Κωσταλέξι!
Σας ευχαριστώ για τις ευχές, να περάσετε για το φοντανάκι όποτε θέλετε.
Κι άλλα πολλά καλή μου φίλη, μα θα 'πρεπε να το κάνω season ολόκληρο με 24 επεισόδια, και θα χάναμε τους νεαρότεροι...
:)
@ kokalina:
Σοβαρά μιλάτε τώρα;
Δεν είμαι ο πρώτος;
(φακ!)
@ Psychomechanic:
Είστε σίγουρος πως δεν ήταν internet cafe;
@ Masterpcm:
Συγχωρεμένος τέκνο μου.
Καταλαβαίνω...
Η συναισθηματική φόρτιση...
@ Aura:
Και τήλιο άμα θέτε...
Αλλά γιατί είστε στενοχωρημένη;
Και λίγα λέτε...
@ Nomad:
Καλά, και τον Μπόϋ Τζώρτζ ξέχασα και τους Talk Talk, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα τώρα...
(να σας πάρω μαζί μου στον Santana να ξανανιώσετε;)
@ aa:
Αν με είχατε στην τάξη σας θα είχα δραπετεύσει...
@ Σελιτσάνος:
Πάντα έχουν. Απλώς αλλάζουν μορφή κι ονόματα. Όχι;
@ apos:
Ο θάνατος του Ayrton νομίζω πως μας πόνεσε και ίσως μας σημάδεψε όλους. Το παρακολουθούσα την ώρα που έτρωγα. Έκανα να ξαναφάω τρεις ημέρες...
@ MpinelikoMistress:
Δεν εννοούσα εσάς που είστε αργόσχολη. :)
Για τους υπόλοιπους μίλαγα...
;)
Ξεχάσατε!!!!
Παντελόνι καμπάνα,Μοντγκόμερι!!!!
Μπαλάκια τακα τακα!!!!!!
Βερμούτ στα πάρτι
ZAGOULA,ΤΕRROR
Φλωρινιώτης,στα φόρτε του!!!!!!
Και εμείς στο νησί,διαγωνισμό χορού στη disco!!!!
Ρούλα κορομηλά στο δημαρχείο της
Ερμούπολης,μετά το τελευταίο, το νησί κάθε πασχα και καλοκαίρι βουλιάζει.Καλό βράδυ κε spy.
Στο "Amsterdam" για μπύρες...
Στο "Λώρας" (όπως και είπατε) και μετά στριμωξίδι στην πόρτα για το Fazz...
Παπασπυρου (ξέρετε εσείς) με τον αείμνηστο φραπέ που δεν κυκλοφορεί πλέον...
Συναυλίες "αγνές" που παλλόντουσαν τα μέσα και τα έξω σου γιατί δεν υπήρχε η προσφορά του σήμερα...
Tα μαγαζιά "Works" με τα απίστευτα ρούχα...
Ο "Παρθένης" με τα ρούχα σχεδόν χωρίς ραφές....
Δεν προχωράω άλλο...
Ειλλημένες εποχές πλέον αυτές για όλους μας...
Σας ευχαριστώ για το totally recall που μου προκαλέσατε
Ωραία μας στείλατε και σήμερα..
(πάω να ξαπλώσω.. πέρασε κι η ώρα και πρέπει να ξυπνήσω πρωί να πιάσω ουρά για τη σύνταξη στο ΙΚΑ)
:) σε ρέιβ πάρτι δεν πήγατε;
μην ανησυχείτε. το παιδί σας θα χρησιμοποιεί windows 20 και τα vista θα μοιάζουν dos.
θα πω όμως έναν λόγο που αξίζει να φέρετε στον κόσμο ένα παιδί. για να γράψει μετά από λίγα χρόνια τις δικές του ιστορικές στιγμές που η αλήθεια είναι πως δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα μέρη αλλά με το ότι αισθανόταν κάθε φορά συμμετέχοντας στο κάθε τι...
η ζωή που έρχεται σ' έναν κόσμο αμφίβολο, αξίζει να αποκτήσει ένα βλέμμα που να ξέρει να ξεχωρίζει τις γεύσεις, τους ήχους και τα αρώματα. και πιστεύω πως υπάρχουν αυθεντικές αισθήσεις ακόμα. οι εξερευνητές μας λείπουν...
με το καλό λοιπόν...
:)
φιλιά βρόχινα...
Ιστορικές στιγμές.
Θα μπορούσατε να με είχατε κι ανηψιά που λέει ο λόγος.
-τα ξενυχτια στη "14"?
-το θεμα που εγινε αναθεμα?(την εφημεριδα)?
καιξερετε που καταληγω?
αν οντως ισχυει το οτι καθε εποχη χαρακτηριζεται απο την ιστορικοτητα της
-η εποχη μας ειναι αχαρακτηριστη
κι αν ισχυει -που ισχυει- οτι συχνα ολοκληρος αιωνας Ιστοριας
αποτελει μιας σεολιδας καταγραφη στην Παγκοσμια
-η εποχη μας δεν θα πιανει ουτε μια αραδα...
(το παραπάνω το έγραψα από αμήχανο θυμό γιατί σας διάβασα και είπα όχι, δεν θα με πάρει από κάτω τώρα που έχω αρχίσει να ανεβαίνω πάλι, όχι, θα αντισταθώ, εγώ που είμαι της μεταγενέστερης γενιάς από τη δικής σας και ήμουν νέος χλιαρός ως ανύπαρκτος, όχι, θα το παλέψω, α ρε σπάι τι μας έκανες σήμερα, όχι, δεν θα με ρίξει, όχι, ήμουν νέος χλιαρός και κάποιος έχει πει ότι υπάρχει λόγος σοβαρός..
αυτόν ψάχνω ακόμα..)
Καλήν Ανάσταση
Καλή Ανάσταση να έχετε και είμαι σίγουρος πως το παιδί σας θα ζήσει στιγμές μεγαλύτερες από τις δικές μας.
@ ΦΟΥΛΗ:Άντε παιδιά να μαζευτούμε να ιδρύσουμε την Ένωση Των Απανταχού Νοσταλγούντων!
@ Ground Controlo to Major Tom:(βλέπε αποπάνω απάντηση...)
Αυτό με τον Παρθένη πάντως κορυφαίο! Ακόμα θυμάμαι το μαγαζί στο Κολωνάκι.
@ agiogditissa:Έχετε απόλυτο δίκιο. Δεν έχω τίποτα να προσθέσω.
... και τώρα που το σκέφτομαι, ξεχάσατε και το σακάκι του Τρίτση.
Δεν έχετε...
@ manetarius:Στο ΙΚΑ πάτε;
(νόμιζα στο ΠΙΚΠΑ...)
@ Masterpcm:Ε, τόσα χρόνια ιερωμένος...
@ b|a|s|n\i/a:Rave party;
Μα για ποιόν με περάσατε;
Αυτά είναι του διαβόλου!
σας ευχαριστώ.
@ Valisia:Μη σας πω και κόρη. Μου μοιάζετε.
Και το δικό σας άβαταρ είναι λίγο μπλε...
@ Talisker:Θα συμφωνήσω και θα διαφωνήσω.
Η εποχή μας είναι όντως αχαρακτήριστη!
Όμως ο λόγος που δεν θα πιάνει ούτε μια σελίδα, είναι ότι γράφεται με ταχύτητα sms και στα γκρίκλις...
@ thamnos:Θα είστε στις επόμενες.
Δεν σκοπεύω να πεθάνω μεθαύριο...
"...κι αυτά μου 'τύχαν δυστυχώς,
μα τ' αγαπάω ευτυχώς,
γιατί... είμαι ωραίος!..."
Κάπως έτσι δεν το 'λεγε;
Κάπως έτσι δεν είστε κι εσείς;
@ mariw:Ε, μην σας παίρνει κι απο κάτω!
Έχετε και τη συναυλία της Madonna...
@ Κ.Κ.Μοίρης:Καλά που δεν σας χτύπησα λοιπόν, διότι χόρευα και άτσαλα παναθεμά με.
Καλή Ανάσταση και σε σας φίλε μου.
@ blogrehab:Αν δεν πατήσω "κατά λάθος" το delete.
(Ήταν πολύ ωραίο όμως αυτό που μου γράψατε. Σας ευχαριστώ)
@ FastAndFuriousMistress:Ναι, και το μουστάκι του Κατσιφάρα...
Ελάτε από τα μέρη μας, διαβάστε τα σχόλια και δείτε πως θα γίνουμε ζάμπλουτοι με τον μοναδικό σχεδιασμό των βλογς σας!!!
Εύγε νέε μου... μέχρι Κίνα (νομίζω) έφτασε η χάρη σας!
Καό Πάκα!
Μπινελικομιστρες :)
(Ρε παλιανθρωπε κύριε κατασκοπε γιατι με κανεις να αισθάνομαι απολίθωμα; οι τελευταίες ποδιές στα κορίτσια, Νικος Νικολαίδης, Κύταρρο, Τιφανις στην Πλακα, Ροκ Ον στο Παγκράτι, ερασιτεχνική ραδιοφωνία, Πάολα, η πεζοδρόμηση της Φωκίωνος Νεγρη, ελεύθερο κάμπινγκ παντού, το παπακι της Χόντα, τζουλάι μόρνινγκ, ο αντερσον να παίζει φλαουτο στο ενα πόδι κι ο καπ καλογουέι με ασπρο κοστούμι να λέει υποβασταζόμενος στο μινι δε μουτσερ, νο μορ ηρωες ενι μορ, οι βάσεις στη Γλυφάδα και στη Νεα Μάκρη, κοκομπιλ, Μπουσουλας και BBG,κουμης κανελλοπούλου, καπα μαρούσης, ελευθερο θεατρο στο αλσος παγκρατίου...
-ετσι ως ενα πρόχειρο ανάκατο συμπλήρωμα
και τι καταλαβατε τωρα; η αμνησία είναι ιδιότητα της καλοπέρασης και η ωραιοποίηση της μνήμης.
:Ρ
:ΡΡΡΡΡ
(είναι και πιο φθηνό...)
@ Nomad:Άθλιε Νόμαδ, παλιοερείπιο, συνομίληκε της Ακρόπολης!
:P
Πάρε τώρα ένα παραλήρημα για μάθεις:
Γιάννης Πετρίδης και Άκης Έβενης στο Δεύτερο Πρόγραμμα, Μουσικόραμα στην ΕΡΤ, η Κλουβίτσα κι ο μπαρμπα-Μυτούσης, το Διάστημα 1999, η Λάσσυ, το Μπονάτσα, το Χαβάη 5-0 κι ο Κότζακ, η Μάχη κι ο Μεθοριακός Σταθμός, οι ΠΑΝΘΕΟΙ, η ΥΕΝΕΔ κι οι Ουρανοί είναι δικοί μας, το Αλάτι και Πιπέρι με τον Φρέντυ Γερμανό, ο Γαρδέλλης και η Φίνου, ο Χαριτοδιπλωμένος, η Μπατίντα ντε Κόκο, το Enola Gey στα πάρτυ και οι Sharp Ties (του ανεκδιήγητου Ρακιντζή, το 'ξερες αυτό;) το Αχ Μαρία στα Εξάρχεια με πρωτομάστορα τον Ζουγανέλλη, οι Βάτραχοι στη Σόλωνος, ο ανισόπεδος Κηφισίας και Κατεχάκη, το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ και το Φαντάζιο, τα Πράσινα Λεωφορεία, τα πρώτα γιο-γιο και το φρίσμπι, τα άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα της Pannini, τα λευκώματα στο σχολείο, η ιαχή "τρέχα τρέχα οδηγέ, για να τους περάσουμε" στις σχολικές εκδρομές, η Πατριδογνωσία, ο (ναι έχεις δίκιο) θεός Κόκομπιλ, αλλά και οι Συμφωνίξ και Αντιρίξ, το κτίριο-φάντασμα του Ερυθρού πριν γίνει Ντυνάν, το Μινιόν και ο Κατράντζος, οι φωτιές τους, ο Σαράφης στα Τρίκαλα, οι Police στο Σπόρτινγκ το '80, ο Σαρλ Αζναβούρ, η Νταλιντά κι ο Τζο Ντασέν στο Καλλιμάρμαρο (Τζίσους! τι θυμήθηκα...) η Αμάντα Ληρ κι η Ραφαέλα Καρρά, ο Ντέμης Ρούσσος και οι Socrates, τα LEGO και ο "Φωτεινός Παντογνώστης", η πεντόβολα και τα μήλα, το Αερόστατο στην Κυψέλη κι ο Κόμης στα Πατήσια, ο Τόμπρας κι ο Κρυστάλλης, τα "πρότυπα" σχολεία Βαρβάκειο, Ιόνιος και Αναβρύτων, ο Κοσκωτάς κι ο Μένιος, ο Ζίγδης κι η ΕΔΗΚ, ο Αναστόπουλος και το Rexona, η στάση Λυσσιατρείο, η κολώνια Μυρτώ και η Μενούνος, η Tabac και η Old Spice, τα Sante και τα Άσσος 22 Αντινικότ, η μαμά μου η καλή καθαρίζει με Ρολλί, το μπυράλ κι η τζιτζιμπύρα, το παγωτό Coca-Cola, τα κόκκινα τηλέφωνα με τάληρο, τα φλίππερ και τα τιλτ, τα ραντεβού στον Μπακάκο, ο Χατζιδάκις στο Τρίτο Πρόγραμμα...
Να συνεχίσω ή έχεις βάλει ήδη τα κλάματα;
:P
:P
:P
Εμα θα σο0υ πω μονο: Αχ, Μαρία, τα-μπου-τια-σου!
:ΡΡΡ
(Οκ ξαλαφρωσα, επιστρεφω τωρα στο ευρυζωνικο ΠΡΟΚΑΠΗ να φαω το φιδέ μου)
Ξεχάσατε την Τενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου.
:-)
Τώρα θέλω να σας δω να κλαίτε, αλήθεια.
.
.
.
.
Και τι βλέπαμε ρε παιδιά όταν έκανε το μεγάλο σεισμό;
Μια τηλεοπτική σειρά με τον Εσκενάζι δεν ήτανε που τον λέγανε Λουκή στο έργο;
(Άχου! Νάτο το Αλτσχάιμερ! Εδώ κοντά είναι!)
εαν ηταν να εκλαιγα στη μνημη των παλιών, θα εκλαιγα ενθυμουμενος το Βαθύ Λαρύγγι κι όχι αυτό που τόσο τρυφερά επικαλείστε.
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Επίσης δεν ξερω τι κανατε εσείς στο σεισμό του 81 (81 ηταν; οιμέ...) εγω παντως επαιζα γαλλικο μπιλιάρδο με έναν συμμαθητή μου στο Ρουα Ματ της Πλ.Αμερικής και το διακόψαμε απρόθυμα γιατι κουνιόνταν οι μπίλιες.
:Ρ
Ναι μην με βλέπετε έτσι... Κατά βάθος είμαι τρυφερός άνθρωπος.
Προφανώς είστε πολύ μεγαλύτερος από μένα για να είστε έξω και να παίζετε μπιλιάρδο.
Εγώ ήμουν μέσα και έβλεπα τηλεόραση γιατί ήμουν μικρή.
Spy >
Με συγχωρείτε για το διάλογο.
Σέβομαι τον χώρο σας πιστέψτε με!
Το θέμα που διαλλέξατε ήταν φλέγον...
κατ αρχήν νομίζω οτι ο κατασκοπος μαλλον χαίρεται που τσαταρουμε εδώ διότι α) του αυξανουμε τα σχόλια β) εχουμε πνεύμα οχι σαν κι αυτόν πουχει μονο υλη, τι να πω, πεζό παιδί τστστστσ και γ) είναι το θεμα τετοιο.
Κατα δεύτερον χαίρομαι που είστε τοσο τρυφερή :ΡΡ και τελος, μια που περασα μολις απο το βλογ σας και ειδα οτι πανηγυρίσατε καταλλήλως τα γενεθλιά σας, ε ναι, είμαι 8 χρονακια πιο μεστωμένος -αλλα έχω σφιχτό δέρμα και καλλίγραμμους αστραγαλους.
:)
(Κατασκοπε, οταν θα κανεις το τρίμπιουτ στο στρατό μη μου ζητήσεις να σχολιάσω :Ρ)
Γνωρίζετε τον Sir Spy προσωπικώς και τα λέτε αυτά; Γιατί το έχει γράψει στις οδηγίες χρήσης του blog του, πως δεν θέλει να συνομιλούν οι αναγνώστες αμφότεροι μεταξύ τους.
Και όχι τίποτα άλλο, σε λίγο θα γράψει ένα ωραιότατο κείμενο, το οποίο θα έχει μια ελαφρώς σαρκαστική χροιά και θα μας βάζει στη θέση μας με τον πιο κόμψο τρόπο. Τόσο κομψό που μπορεί να μην το καταλάβουμε κιόλας...
Χαίρομαι που έχετε καλλίγραμους αστραγάλους. Ελπίζω να είναι και ανθεκτικοί για να μπορείτε να τρέχετε πίσω από τα πιτσιρίκια.
Πολύ εύκολο σας βρίσκω στα λόγια...
@ Nomad(1):Θα περάσω μετά να σας φέρω και τα φάρμακά σας...
:P
@ MpinelikoMistress(1):Μήπως το έλεγαν "Μεθοριακό Σταθμό";
(ε, τώρα που κοντέυετε και τα 40, πρέπει να αρχίσετε να ανησυχείτε...)
@ Nomad(2):Εγώ πάλι ήμανε ξαπλωμένος και δεν μπορώ να σας πω εδώ τί έπαιζα, αλλά όταν προσπάθησε να με τραβήξει η φουκαριάρα η μάνα μου για να βγούμε από το σπίτι έκανα πέντε λεπτά για να ξεσκεπαστώ...
@ MpinelikoMistress(2):Ελεύθερα. Παρακαλώ.
(αλλά να, είναι που προσπαθώ εδώ και δέκα λεπτά να σας αφήσω τα καθυστερημένα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στο βλογ σας, και τη μία τρώω κόλλημα με το άσμα, την άλλη έρχονται τα σχόλια βροχή εδώ, καταλαβαίνετε...)
@ Nomad(3):Άμα θέτε μπορείτε να φωνάξετε και τους φίλους σας και να κάνουμε high score στα σχόλια.
@ MpinelikoMistress(3):Επιτρέψτε μου να σας διορθώσω:
ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ:
2) Ο διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και ενός αναγνώστη, καλό είναι να περιορίζεται στα 2 έως 3, το περισσότερο, σχόλια (εκατέρωθεν). Περαιτέρω διάλογος ονομάζεται "chat" και δεν αρμόζει στις πεποιθήσεις αυτού του blog.
3) Ο διάλογος μεταξύ αναγνωστών επιτρέπεται ασύστολα, αρκεί να μην έχει ως απώτερο σκοπό, συνοικέσια, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και κακοήθεις προθέσεις αύξησης της αναγνωσιμότητας άλλων blogs.Συνεχίστε ακάθεκτοι παρακαλώ.
όπως κάποια στιγμή σκέφτηκε κι ο τρις-τετρακις-πεντάκισέγγονος του Καρτεσίου "μπλογκάρω άρα υπάρχω", έτσι κι εγώ..
[πόσο εύκολα γίνεται κανείς μύθος στη σημερινή εποχή της μόδας του εφήμερου...]
τα σέβη μου στο δολοπλόκο μυαλό σας
Κι επειδή θα στα μεταφράσει κάπως έτσι το google:
"Γιατί δεν λειτούργησε, οπότε είδα όλους μας, θα επανέλθω και πάλι στο ανώτατο όριο που καθορίζεται junk mail σας!" (τι επιστήμη αυτό το μεταφραστήρι..φτου να μην το βασκάνω)
Σας γράφω και το πρωτότυπο:
"επειδή δεν έχω καθόλου δουλειά, σε σημείο που βλέπω να μας απολύουν όλους, ήρθα πάλι στο βλογ σας να ρίξω spam!"
Λίγο προσοχή μόνο στα κινέζικα... ακριβώς επειδή είναι φτηνά μην τα βάλετε στην πρίζα.. μπορεί να βραχυκυκλώσουν το βλογ σας και να σας το κάψουν...
(μπορείτε να με διώξετε γιατί έχω αρχίσει τις μαλακίες; Καλό θα μου κάνετε..σας παρακαλώ δηλαδή..)
:ΡΡΡΡ
(Μπινελικομιστρες, γιαυτό που λετε δε φτανουν οι αστραγαλοι, θελει και γερή μέση -που δεν εχω τελευταία... Αυτα να τ ακουει ο κατασκοπος να δει τι τον περιμένει)
:Ρ
Γεράματα βλέπετε...
Nomad >
Να με συγχωρείτε αλλά την παρενόχλησή μου δεν την επιτρέπω εγώ από μόνη, όχι ο Spy.
Ελάτε τώρα... μην προσπαθείτε να τον τρομοκρατήσετε με τα παιδιά... Είναι μάλλον ήδη αγχωμένος...
“…κουράστηκα ν’ αναζητώ τη ζωή στις αναμνήσεις, κουράστηκα να γυρίζω την πλάτη στο μέλλον νοσταλγώντας το παρελθόν.”
*http://katisanimerologio.blogspot.com/2009/03/blog-post.html
προσπερνώ την πρώτη σας απάντηση διότι μου ακούγεται σαν σοβαρή απαντηση σε ασόβαρο σχόλιο και την αποδίδω σε κεκτημένη ταχύτητα και αγνοια της παιχνιδιάρας φύσης του "παρενοχλητή" και απαντώ στη δεύτερη, οτι καλα κάνει και είναι αγχωμένος διότι θα δει την παναγιά χορεύτρια του καν καν με το μωρό που εμπελεξε, οπως την είδαμε ολοι όσοι καναμε στα οψιμα προγεράματα τα παιδια μας.
:Ρ
την καλησπέρα μου, την εκτίμησή μου και τέλος παρενόχλησης και σχολιασμού
:)
Για όσους έχουν ζήσει στην Πάτρα(γιατί μ΄αυτή σας την ανάρτηση νιώθω πολύ μόνη)Το ΄Συνεργείο, το 'Tiffanys', το φοβερό 'Αρένα', το 'Μonopoly', το 'Οggi' με live rock μουσική, η βασιλεία του Κοτοπούλη(μεγάλη μούρη στη Πάτρα),στο Ριο έβρισκες πάντα να παρκάρεις, πάρτυ χωρίς drugs και sex μόνο με κάρφωμα, στα 18 η πλειοψηφεία είμασταν παρθένες, το 3ο Λύκειο το θρυλικό που αργότερα ονομάστηκε 'Τεμπονέρα', τα φοβερά πέρα-δώθε στα ψηλαλώνια και στο ηλιακό ρολόι, οι βέσπες, τα βεσπάκια, το breakdance, το φανταστικό 'πυρετός της δόξας'(ούτε ένα επεισόδιο δεν έχασα), η Γαλάζια Λίμνη, ο Μικυ Ρουρκ, η Κιμ Μπάσιντζερ, οι Εννιάμιση Εβδομάδες, το "Αfrica" τον ΤΟΤΟ, το "Blue Hotel" του C.Isaac, η ακμή της ΤΙΝΑ TURNER και του PHIL COLLINS, τα πατινάζ-αναψυκτήρια, που σε όποιο μαγαζί έμπαινες ΑΚΟΥΓΕΣ ΜΟΝΟ ΞΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΉ....
(άφησα λίγες μνήμες κι εγώ αν δεν σας πειράζει..)
Φίλτατε σεις μιλήσατε για παρενόχληση όχι εγώ. Διαβάστε παρακαλώ τα post σας.
Δεν μου λείπει η αίσθηση του χιούμορ και ελπίζω να μην λείπει και από εσάς. :-)
Θα επιμείνω πως τρομοκρατείτε άδικα τον αγαπητό Spy. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να μεγαλώνεις παιδιά. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχεις πολύ αγάπη. :-)
Έχετε την καλησπέρα και την εκτίμηση τη δικιά μου αγαπητέ, μαζί με ευχές για ένα όμορφο απόγευμα.
Φαίνεται όμως ότι άργησα και αφού δεν αφήσατε και τίποτα να πω, θα πω μόνο μια λέξη:
SIMON LE BON κολλημένος στην πίσω πλευρά της πόρτας!
:Ρ
το φως του αυγερινού
4711
ρομάντζο
οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι
λούνα παρκ
(απλά να συμπηρωθεί η λίστα)
βιονική γυναίκα και αόρατο άνθρωπο δεν βλέπατε; :)
(είστε και ευαίσθητος στο θέμα της ορθογραφίας)
με συνειρμό λυσάρι πατάκης
"πάρτυ χωρίς drugs και sex, μόνο με κάρφωμα" (των ματιών παιχνίδι δηλαδή)
να μην παρανοήσετε πως υπήρξαμε εύκολες !! :))
ααααχχχχχχχχχχχχχ............
2) Ο διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και ενός αναγνώστη, καλό είναι να περιορίζεται στα 2 έως 3, το περισσότερο, σχόλια (εκατέρωθεν). Περαιτέρω διάλογος ονομάζεται "chat" και δεν αρμόζει στις πεποιθήσεις αυτού του blog.
Βλεπεις? Οχι σαν μερικους μερικους (ονοματα δε λεμε οικογενειες δε θιγουμε) που το ξεχεσαν! Sorry Spy my friend αλλα αν δε τα πω εδω που θα τα πω?
Και ερχομαι στο θεμα σας. Καλα τα 80ς, καλα τα 70ς αλλα βαρεθηκα να ζω με το παρελθον. Πλεον κοιταζω το μελλον (ασχετα αν το μελλον νομιζει οτι κανω μπανιστηρι!)
καλό Pasqua
Που θα παιζει τωρα το παιδί σου;
Και μετά ήρθε το No name, το Faz, το Άτομο, το Αλσος, το Αεροδρομιο, το Factory, οι Τρίτες στο Wild Rose... Και ο Χοσέ Κουέρβο, βεβαίως, βεβαίως. (βαθύς αναστεναγμός... τι θα λέω στο παιδί μου; Οτι η μητέρα του ήταν party animal;;;)
Θα υπερασπιστώ, στο podcast, την Θώδη.
Κάποιος πρέπει να στηρίξει αυτή τη ράτσα επιτέλους
[γιατί; τι έχει το mtv; ολόκληρη διαφήμιση για τις ευρωεκλογές τσέπωσε]
Τώρα το δουλεύω συνδυαστικα το πράγμα, π.χ. αν στην Έφη Θώδη βάλεις το μύστακα του Αδόλφου, βγάζεις την δικτατορία της υποκουλτούρας
αν στο Λιακόπουλο φορέσεις καπελάκι SS έχεις το Γκαιμπελίσκο έτοιμο ( εντάξει ας βολευτούμε κι έτσι )
αν στη Δήμητρα Λιάνη αφαιρέσεις 40+ κιλά μπορεί να πάρεις μια αμυδρή εικόνα Εβίτας Περόν
(την είχε αντιγράψει στυλιστικά και αυτήν )
Το παιδί σας, έρχεται σε έναν κόσμο που δεν είναι όμορφος, μπορεί όμως το ίδιο, να τον ομορφύνει. Τον δικό του τουλάχιστον. Να του έχετε πάντα εμπιστοσύνη.
Ευχές και στους τρεις σας, καλή Ανάσταση.
Αμπεσέ πατησίων;(εγώ νόμιζα πως μετά απ' το δικό μας πέρασμα δεν είχε λόγο ύπαρξης πιά).Μέμφις ε;
μήπως σας κέρασα ποτέ κανά ποτάκι;
γιατί σα γνωστός από καιρό μου φαίνεστε.
(πότε με το καλό θα σας κάνει πατέρα το παιδί σας;
και για να μην αγχώνεστε, γιαγιάδες υπάρχουν;)
δ
Στο blog του Spy μου τη λες για το τι κάνω στο ΔΙΚΟ μας blog;
Έχουμε σαλτάρει εντελώς;
Τι θα'χω να λεω αντίστοιχα σε 20 χρόνια άραγε;
καλά να περάσετε :)
(το ξέχασα αυτό)
//boustasia.blogspot.com/2009/04/in-qua-urbe-vivimus.html
http://boustasia.blogspot.com/2009/04/in-qua-urbe-vivimus.html
Καλή σας μέρα κ.spy.
Είστε σίγουρος;
Νόμιζα πως ήταν ο ανηψιός του Κομφούκιου.
@ manetarius:
Μα τι λέτε αγαπητή μου;
Το μαλακίζειν εστί φιλοσοφείν!
Δεν το έχετε ήδη καταλάβει εκεί στην εταιρία που δουλεύετε;
@ Nomad & MpinelikoMistress:
Παρακαλώ συνεχίστε απτόητοι.
Εσπρεσσάκι θέτε;
@ kanenas:
Είχα την εντύπωση πως το να δικρίνεις τις αξίες της εποχής μας, εκτός από ουσιαστικό κι ελπιδοφόρο, είναι και ακτόρθωτο...
Τι να με πειράζει;
Και μόνο που διάβασα για τα roller που τα είχα ξεχάσει ανατρίχιασα!
@ Σελιτσάνος:
Ποιό να τέλειωσε;
@ Lilith:
A, εγώ είχα μια φωτογραφία του Helmut Newton πίσω από την πόρτα. Από τότε ήμανε καλλιτέχνης.
@ ntetzevou:
Amigo, να με σχωρνάτε.
Θα δούμε μετά το Πάσχα, διότι τώρα είμαι σε φάση εαρινής ραστώνης.
Εδώ βλέπαμε τον Άνθρωπο από την Ατλαντίδα, τη βιονική γυναίκα δεν θα βλέπαμε;
Μη σας θυμίσω και τον "Άγιο" Simon Templar με τον ανεκδιήγητο Roger Moore...
@ Aura:
Μια σύγχιση την πάθαμε είναι η αλήθεια, διότι καταλάβαμε "σεξ μόνο με κάρφωμα" και όσο να'ναι, αγοράκια είμαστε... που να πάει το μυαλό μας;
@ ο αποτέτοιος:
Μα τι λέτε τώρα;
Εδώ πάμε για χάι σκορ στα σχόλια με τους πουρόγερους που έχουν μαζευτεί εδώ χάμω!
@ Gi Gaga Kouni Belli:
Σας εύχομαι ολόψυχα το μέλλον να σας κοιτάζει κι εκείνο και να είναι αμφίδρομη η σχέση σας.
Γιατί;
Που πήγε; Εδώ ήταν πριν από λιγο.
@ ocean soul:
Αφήστε...
Για τα internet cafe μας βλέπω...
@ Σελιτσάνος:
Είναι επειδή δεν συνεργάζομαι με τον Ευαγγελάτο.
@ pastaflora:
Και να μην του το πείτε εσείς, θα του το πουν οι φίλες σας. :)
Να το δω και να μην το πιστέψω!
(podcast με τη Θώδη! θα βάλετε και μουσικό χαλί αντίστοιχο;)
@ So_Far:
Δεν σας κρύβω πως οι σημειολογικές σας προεκτάσεις με τρομοκρατούν ελαφρώς.
@ Χνούδι:
Αυτό εξαρτάται εν πολλοίς απο τις δασκάλες του. (καρφί ήταν αυτό)
@ demetrat:
Η Χαρά στα Πατήσια!
Τι παράλλειψη...
(κερνούσατε όλον τον κόσμο εσείς ή μόνο τους κούκλους σαν κι εμένα;)
Άμα θέτε να χωρίσετε, διαθέτομεν και καλούς δικηγόροι. Τιμαί Λογικαί.
@ Kleine wolke:
Για τον Χατζηγιάννη και τη Μάρω Λύτρα ίσως;
Καλό Πάσχα και σε σας αγαπητή μου.
@ Σελιτσάνος(Νο542):
Δεν ήξερα ότι ο Sraosha ήταν τόσο ηλικιωμένος. Τι θυμήθηκε ο μπαγάσας!
@ neni:
Ήλπιζα στην καλοσύνη σας. Σας ευχαριστώ.
@ agiogditissa:
Άντε με άλλα τρία σχόλια, μπαίνετε και στο Hall of Fame μαζί με τον κ. Σελιτσάνο.
Η προσφορά σας είναι πράγματι συγκινητική!
(μήπως σας βρίσκονται και 2.000 ευρώ που χρειάζομαι άμεσα;)
Spy λέτε να τον χωρίσω; Και μετά ποιός θα μου φτιάχνει το καζανάκι;
χεχεχε
:)))
Συγχαρητήρια!
Κερδίσατε ένα φουσκωτό λαγουδάκι με ζαρτιέρες για το Πάσχα!
(για το καζανάκι θαρρώ πως σας απαντά η κ. Aura ακριβώς αποπάνω)
@ Σελιτσάνος:
Είστε σοβαρός σχολιαστής τώρα εσείς;
Του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ;;;
Μετά βίας θα δεχόμουν (και αυτό μόνον από εσάς) του Ελβετικού!
@ Aura:
Χαίρομαι που συνδράμετε στην ανάπτυξη αυτού του τόσο ευφυούς διαλόγου που διεξάγεται εδώ μέσα.
Όταν ο γιος σου θα περιμένει παιδί, θα έχει παρόμοιες σκέψεις, θ' αναρωτιέται ομοίως.
Κι επειδή πολύ σοβαρά έχω αρχίσει να σχολιάζω, ας το τελειώσω εδώ, να μη βαρύνουμε!!!
Καλή Ανάσταση φίλε!!! :)
Μόνο τους κούκλους σαν και σάς βέβαια.Απορώ που το ρωτάτε.
δ
Μωρέ μπράβο!
Να τα 1000σετε!
... μήπως σας βρήσκεται καμιά δουλειά να σας κάνω γιατί έχω πήξει στην απραγία;
Μόνο πατζούρια μη με βάλετε να κάνω ... αν θέλετε όμως σας βάφω το παιδικό δωμάτιο.. !
(εμ... εσείς φτάιτε που με ενθαρύνατε να μαλακίζειν και να φιλοσοφείν...ουφ.. πάω να παίξω πάκμαν..)
Ε, μα ναι!
Θα βαρύνουμε που θα βαρύνουμε απ' τ' αρνί.
@ demetrat:
Φαίνεστε ότι είστε εκλεκτική. Μπαρδόν.
@ manetarius:
Σας έφτιαξα ένα ωραιότατο ποστίδιον, να έχετε να σχολιάζετε μέχρι τα Χριστούγεννα.
@ MpinelikoMistress:
Μήπως προτιμάτε τον κύριο του επόμενου ποστ;
ΚΛΙΚ
Θεωρώ πως το κλικ σας έκανε τη διαφορά!
@ Gi Gaga Kouni Belli:
Καταλαβαίνω. Το σοκ πρέπει να ήταν τόσο μεγάλο που σχολιάσατε σε λάθος ποστ.
(και μόνο κάτι ψιχουλάκια πρόλαβα να τσιμπήσω. ούτε καν λίγο κασερι. για να μην πω για το ζαμπόν που ούτε πρόλαβα να το μυρίσω..)
Αν και ήμουν παιδί της επαρχίας που μετοίκησε εις Αθήνας για σπουδές έχω βιώσει τουλάχιστον τα μισά από αυτά που γράφεις!Νόμιζα τότε πως είμασταν λίγοι, πολύ λίγοι που ακούγαμε Clash , Pink Floyd, Άσιμο...τελικά είμασταν ολόκληρο ρεύμα της εποχής!