- Το μυαλό μου πάει να εκραγεί…
- Και τι θες να κάνω εγώ;
- Μπορείς να με βοηθήσεις λίγο;
- Λέγε.
- Έλα από πίσω μου.
- Μπαρδόν;
- Δεν είναι αυτό που νομίζεις! Έλα σου λέω.
- Ορίστε. Ήρθα.
- Ωραία. Μπορείς να πατήσεις αυτό το κουμπί στο κεφάλι μου γιατί εγώ δεν βλέπω.
- Ποιο κουμπί;;;
- Αυτό που λέει “EJECT”…
.
Labels: brain-fuck, desperation, domestic madness, innovation, short truths
35 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σας θαυμάζω!
Σας ζηλεύω!
Σας συμπονώ!
Είστε καλά τελευταίως? Μήπως σας βασανίζει κάτι να το πυροβολήσω εξ επαφής? Με κάνετε κι ανησυχώ. Τι τρέχει? Come back please!
Φωνάξτε επιτέλους την κυρία Λουκά για ένα ευχέλαιον!
(Προς αποφυγή παραξηγήσεων διευκρινίζω- στην πλάτη δεξια της σπονδυλική στήλης μεταξύ 4ης και 7 ης πλευράς)
Ελπιζω τουλάχιστον να ειναι επαναφορτιζόμενες.
http://users.ntua.gr/ge01033/error.htm
πάλι τα είπατε όλα!
και αν εσεις eject εγω που θα πιανω κουβεντα με τον δημιουργικο σουρεαλισμο!
θελετε να με παρετε μαζι σας στον ταφο?
-νο!
απλα
-ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ πασα εκτιναξη!
reset /reset/reset!
Πολύ ωραίος δίσκος των Bauhaus να τον πάρετε να τον ακούσετε, ταιριάζει με τη διάθεσή σας.
ΚΑΝΩ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ;
[συνήθως πάντως, συμβαίνει την άνοιξη]
περάστε να διαβάσετε το δράμα του έρωτα του Αλεγκξάντρ με τον Νικόλα!
(πέρασα απλά πολύ ώρα διαβάζοντας παλιότερα σχόλια και κείμενα σε κάτι σκοτεινές σπηλιές και μου βγήκε αυτό το συναίσθημα.)
Ζητώ την κατανόηση σας.
:)
το τελευταίο μπορείτε και μόνος σας.
γίνεται?
και πήγε και τον έψαχνε σε κάθε άδειο δρόμο!