Και κάθεσαι ένα μεσημέρι και λες:
Κι αν αύριο είναι αλλιώς;
Και ποτέ δεν είναι.
Γιατί αλλιώς θα είναι μόνο αν τα κάνεις εσύ αλλιώς.
Αλλά εσύ δεν τα κάνεις αλλιώς γιατί βαριέσαι.
Ή φοβάσαι.
Ή κουράστηκες.
Ή όλα τα παραπάνω.
Κι έτσι ξαπλωμένος όπως είσαι στη σαιζ λονγκ και πίνεις ατάραχος το μαρτίνι σου, προσπαθώντας να κρυφτείς από τις επιβλαβείς ακτίνες του ήλιου, και παρακαλώντας να μην πέσει σήμερα ο ουρανός στο κεφάλι σου μιας και δεν είναι ωραία μέρα για κατάγματα, σε προσπερνάει ένα “κάτι” με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αναποδογυρίζοντας όλο σου το ανιαρό περιτύλιγμα, και διαπιστώνεις έντρομος πως στις πινακίδες γράφει “ζωή” και πως τελικά δεν είχε και τόσο ήλιο όσο νόμιζες, αλλά μάλλον ρίχνει σαλοτραπεζαρίες κι η ομπρελίτσα από το μαρτίνι δε σου φτάνει για να κρατήσεις στεγνό ούτε το γαμημένο πληκτρολόγιο του laptop.
Ούτε αυτό που έχεις κάτω από τα βλέφαρα.
Κουράγιο μπαμπά.
Θα περάσει κι αυτό...
.
Αναρτήσεις
στα σχόλια; υπομονή μπαμπά!!!!
Τελικά το καλοκαιρι που πέρασε χωρίς διακοπές σας έχει αφήσει τραύματα.
(Υπέθεσα ότι το πρώτο πρόσωπο είναι αφηγηματικό.)
Εύχομαι το κάτι σας να πάει καλά, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό!
και θα περάσει.
νομίζω κολλάει κάπου εδώ.
ελπίζω όλα καλά..
Έχω και την κόρη σας που δε μου λέει τίποτα τελευταία κι αυτή!
Να είστε καλά. Μόνο αυτό!
υπάρχουν και μερικά αλλιώς που μόνο εμείς δεν τα κάνουμε. απλά δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς.
(δε λέω άλλα... βρέχει κι εδώ μέσα τώρα.. κι έχει θολώσει το βλέμμα μου..)
Ο ανάδρομος μας χτύπησε όλους!!
Ας φτησουμε ο ένας τον άλλο παιδιά...πολύ μάτι έχει πέσει τελευταία!!
Σε καταλαβαίνω...απόλυτα.
Αφού προς στιγμή μπερδεύτηκα.
Μήπως είσαι κάπου γύρω και με παρακολουθείς???
God speed daddy.
Κουράγιο, μπαμπά...
:)
θα περάσει => κουράγιο
που την πατάς την ζουλάς την τραβάς την πλάθεις, φτιάχνεις
σχέδια, ανθρωπάκια, αστεράκια, μπαλάκια, κι όμως ότι και να
κάνεις παραμένει πλαστελίνη.
Στον ρόλο της πλαστελίνης η ζωή
Μην κοιτάς τι φτιάχνεις με την πλαστελίνη σου, δεν βγάζει κάπου ..
Κράτα ότι ακούς και νιώθεις
( μαλακίες ε; λέω να πάρουμε μερικά κουτάκια ακόμα. )
γιατί στο έντερο του σφήνωσε μια τραγανή κουράδα!
Με κάποια mother, με κάποια father, πάντως με κάποια board, κάτι δεν πάει καλά, νοιώθω.
Πιστεύω όλα να διορθώνονται κι αυτή τη φορά.
αδαη λεξιλαγνε... άπρακτε καλλιτέχνη... διάσημε ανώνυμε... ευκατάστατε επαίτη... μουγγέ διαδηλωτή... ένοχε μέχρι αποδείξεως του εναντίου...
σοβαρευτειτε επιτελους.......οχι κι εσεις θυμα του Νοεμβρη, εγω δεν μπορω να το επιτρεψω, σας επιθυμω παιχνιδιαρη και αξιολατρευτα σπιρτοζο!!!
Περασα για μια καλησπερα, περασα απλα γιατι δεν ξεχνω!!!!
καληνύχτα
Θα περάσει κι' αυτό...
Κατα βάθος, ο μπαμπάς μπορεί και να το ξέρει...
Πάντα ξέρουν καλύτερα οι μπαμπάδες...