Κι ύστερα, εκεί που κάθεσαι και περιμένεις πως μια μέρα θα βγουν τα ψάρια από το νερό, θα κάτσουν σε ένα στρογγυλό τραπέζι και θα παίξετε όλοι μαζί καπνίζοντας μια τελευταία παρτίδα πόκερ, ανάβει ξαφνικά το φως κι ανακαλύπτεις πως είσαι μέσα σ' ένα τεράστιο ψυγείο, μαζί με άλλα διακόσια μοσχάρια κρεμασμένα ανάποδα, κι αυτός ο χριστιανός, ούτε τη στοιχειώδη ευγένεια να χτυπήσει την πόρτα πριν μπει δεν είχε, κι ως συνήθως εσύ είσαι με το πουλί* στο χέρι.
*(ότι απέμεινε απ’ αυτό τέλος πάντων, λόγω ψύχους…)
Πουτάνα μνήμη…
.
40 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
they want a piece of the action anyhow..
αυτό.
Μερικά λεπτά πριν θέλατε ή μερικά λεπτά πριν ξεχάσατε;
Παίζει ρόλο.
@ ο αποτέτοιος:
Σας στοιχιώνει κι εσάς ο μέγας Tom, ε;
Και που θα χωράγανε τα βόδια;;;
Κάτι με τα ψάρια που έπαιζαν χαρτιά με τα μοσχάρια καθώς εσείς περιμένατε στο σκοτάδι!
Κοίτα να δεις συμπτώσεις.
Είναι ιδιωτικό το ψυγείο. Δεν είναι δημόσιος χώρος.
@ konstantinos:
Ναι το άτιμο! Είδατε τι κάνει; Κι εγώ επηρεάστηκα κι έγραψα κάτι αυναρτησίες...
@ wert01gf:
Θα φταίει το εμβόλιο της γρίππης. Λέτε να έχει τίποτα πρόσθετα;
@ mamma:
Μην παρακαλάτε. Δεν είναι ανάγκη.
Τα γράφω έτσι κι αλλιώς.
Δηλαδή η περίπτωση να "βολευόμουν" με τον διακόπτη, δεν σας πέρασε από το νου;
@ next_day:
Όχι. Εγώ κανονικά.
@ The Fallen...:
Ε, όχι κι όλοι. Μερικοί είναι με τα ψάρια.
@ anentaxtosaristeros:
Όχι, που να το ξέρω;
Δεν έχω ξαναμπεί σε ψυγείο.
Καλημέρες
Ούτε το Naked Lunch να ήταν αυτή η ανάρτιση...
:)
Φανταστήτε να βρισκόσασταν σε φούρνο με ένα μήλο στο στόμα!
Και οι πόρτες (φούρνου... ψυγείου, δεν έχει σημασία) ανοίγουν πάντα με την ίδια αυθάδεια. :)
- Απο τι πάσχετε?
- Ποιος εγώ? Απο τι πάσχω?
Τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής καλέ μου κύριε?
(ελπίζω να μην φταίει η μικρή μπουμπού σας που έχετε σαλέψει λίγο τελευταία...)
ευγε σας
(Το σοβαρό - λέμε τώρα - σχόλιο )
Και ως ηλεκτρολόγος μόλις ανακάλυψα το "διακόπτη που βολεύει" , Spy σας είμαι ευγνώμων
απ το καλό στο καλύτερο πάτε
Κ.Κ.Μ.
και από την πτώση έγινε σεισμός στην Μαλακάσσα!
που όλα ανάποδα τα βλέπει...
(αρχαίος στίχος)
Κουράγιο k.spy,οι αναμνήσεις θα σας ακολουθούν τα επόμενα 100 χρόνια.