Είμαι ογδονταέξι άνθρωποι.
Ολόκληροι, γεμάτοι σάρκα, σκέψεις, επιθυμίες κι αδυναμίες.
Είναι φορές που όλοι τους διασπώνται συντονισμένα μέσα μου και τότε καταλαβαίνεις εύκολα γιατί τα φτηνά, εφήμερα κινέζικα πυροτεχνήματα του Πάσχα μοιάζουν τόσο φτωχά μπροστά στο διαρκές σούπερ νόβα μου. Είναι κι άλλες φορές που όλοι τους λουφάζουν τρομαγμένοι σε μια γωνιά του κορμιού μου, κι έτσι εκτός από το αστείο θέαμα ενός παράλογα διογκωμένου μπράτσου ή αστραγάλου, νιώθεις πως δεν είναι και τόσο εύκολο να σταματήσω να σέρνομαι.
Έχουν υπάρξει στιγμές που με κουράζουν όλοι αυτοί. Δε θυμάμαι σε ποιά στάση ανέβηκαν πάνω μου, με ποιό δόλιο τρόπο εισχώρησαν στο σώμα μου, από πού σκατά τρέφονται και πως στο διάολο μεγαλώνουν χωρίς αέρα, αλλά να... αποφάσισα να τους τα πω έξω από τα δόντια. Και μακάρι οι συνέπειες να είναι λιγότερο μαρτυρικές από τις εκχωρήσεις που έκανα -μέσα στην απέραντη ευγένειά μου- για να χωρέσουμε όλοι εκεί μέσα:
“Σας παρακαλώ μικροί ακανθώδεις εφιάλτες μου, κι εσείς λατρεμένες ανείπωτες χαρές μου, μπορείτε για λίγο να μ’ αφήσετε στην ηρεμία της σιωπής ενός παράνομου παυσίπονου; στον καθαγιαστικό ίλλιγγο μιας παρατεταμένης πτώσης; στο λυτρωτικό τρέμουλο μιας παγωμένης μοναχικής αυγής; στο μειούμενο μέσα μου;
Μπορείτε ή να σας καθαρίσω όλους, έναν έναν, για να σταματήσουμε να ζυγίζουμε επιτέλους τόσο όσο καμία αποσκευή δεν αντέχει και κανένας έλεγχος πτήσης δεν επιτρέπει;”
[photo]
.
Labels: brain-fuck, domestic madness, fatal questions
9 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
(αν και είμαι σίγουρος οτι θα κωφεύσουν και οι ογδονταοκτώ...αποκλείεται να μη πρόλαβε να μπει κάποιος στο ενδιάμεσο)
ΚΚΜ
Γιατί εγώ είμαι της άποψης του "μην αφήσεις κανέναν όρθιο". :)
They are breathing your air.
Show no mercy!
Χριστός Ανέστη.
You do the maths.
I do the (wrong) paths.
@ mamma:
Ελπίζω τώρα που θυμήθηκα να σας απαντήσω, να έχετε 86 (τουλάχιστον) λόγους να είστε πιο ανακουφισμένη!
@ ΚΚΜ:
Φακ! Δίκιο έχετε. Από την ώρα που το έγραψα κοντεύουμε το 98% πληρότητας για το καλοκαίρι!
Τι να συμμορφώσει καλέ; Πέντε είναι όλες κι όλες. Αν δεν αυτοκτονήσουν μόνες τους εκεί μέσα θα σας καλέσω για συμβουλές. Κάτι δείχνετε να ξέρετε...
@ Lilith:
Η αλήθεια είναι πως δύσπνοια την έχω. Λέτε;
@ Σελιτσάνος:
Εμείς οι τρεις (κι οι άλλοι 83);
Ο κούκος μας λείπει, αλλά έτσι που πάμε...
@ Zero Point:
Τη γραμματική μου μέσα!
Εδώ ξεγυμνώνουμε τη ψυχή μας κύριε! Κι εσείς μας μιλάτε για γερούνδια και απαρέμφατα; Αιδώς!