Οπότε, μην αντέχοντας άλλο να εκσφενδονίζω τα θρύψαλα που είχαν απομείνει εκεί που κάποτε κατοικούσε ο εγκέφαλός μου, κι αυτά να κάνουν “πονγκ-πονγκ” στους μουντούς γκρι τοίχους και να σκορπίζονται σε χίλιες κατευθύνσεις, πήρα τη θαρραλέα απόφαση να γίνω αστροναύτης.
Το μετάνιωσα γρήγορα. Τα σεμινάρια στην NASA είχαν κόστος ανά ημέρα όσο και τα πέντε σπίτια μου μαζί. “Δεν πειράζει, θα γίνω Spiderman!” ελίχθηκα γρήγορα και έξυπνα. Έτσι κι αλλιώς ο Άκης πάντα μου έλεγε όταν ήμασταν δεκαπέντε χρονών πως: “no matter what (ήταν η προσφιλής του έκφραση από τότε που πήρε το Lower) είναι το καλύτερο επάγγελμα του κόσμου” και τώρα που εκείνος έχει πεθάνει, ποιος άλλος έμεινε για να σώσει τον κόσμο;
Κατάπια αστραπιαία ένα από αυτά τα πράσινα χάπια που είναι ειδικά για τέτοιες περιστάσεις, έκανα “τα-νταχ!” (αν και ήμουν σίγουρος πως αυτό είναι από αλλού), και σκαρφάλωσα με τα τέσσερα στον δεξί τοίχο του δωματίου. Αυτοσυγκεντρώθηκα.
(αυτό ήταν εκνευριστικά δύσκολο για έναν τύπο με το δικό μου μυαλό, αλλά απ’ την άλλη τα πράσινα χαπάκια κάνουν θαύματα…)
Είχα προγραμματίσει τον υπολογιστή να παίξει με καθυστέρηση δύο λεπτών ένα φοβερό mp3 που είχα κατεβάσει από το soundtrack μιας ταινίας του Ντέιβιντ Φίντσερ, και μόλις το πομπώδες κρεσέντο κορυφωνόταν τίναξα το κορμί μου στον απέναντι τοίχο τον οποίο διέλυσα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, κι ετοιμάστηκα να ξεχυθώ για να πολεμήσω το κακό σε κάθε του μορφή και να γίνω ένας σύγχρονος ήρωας.
Βέβαια μόλις καταλάγιασε ο κουρνιαχτός και τα εξωτικά φύλλα που είχαν σκορπιστεί ολούθε μετατράπηκαν σε ένα άγριο πράσινο χαλί, μπόρεσα να πάρω χωρίς περιθώριο αμφιβολίας μια άγρια πρόγευση από τον νέο μου ρόλο, οπότε και έκανα μια μεγαλειώδη στροφή 180 μοιρών, άρπαξα το Popular Medicine από το τραπεζάκι, και πήγα γρήγορα γρήγορα να κάνω κακά μου.
Να τον σώσετε εσείς τον κόσμο!
Κι άμα δεν μπορείτε, να πάει να σωθεί μόνος του.
Εγώ θα βγω από ‘κει μέσα το 2018 να δω τι κάνατε.
(πλοφ!)
.
Labels: almost dreams, brain-fuck, domestic madness, fiction, heavy drugs, journeys
είστε αρτιοδάχτυλο ή αρθρόποδο;
Με τέτοιους υπερήρωες πως να μην γίνουμε σκατα....
Όλα καλά?
α, επίσης θελω να σας πω οτι το χεσιμο μπορέι να είναι υγεία αλλά εσεις το κάνατε ανάρτηση κ αυτό είναι κάπως διεστραμένο. το μπλογκ σας θα καταντήσει γιαπωνέζικο ανιμε!
Έλα τώρα.. Παραδέξου ότι στο βάθος ένας απλός Γκούφυ θα ήθελες να γίνεις και μάλιστα να βρεις και το αντίδοτο που θα σε θεραπεύσει από την ηλίθια ικανότητα να μεταμορφώνεσαι σε Σούπερ.
Δεν παίζει ρόλο. Στην κρυφή μου ζωή είμαι μαλάκιο.
@ Margo:
Εσάς τους κοινούς θνητούς δεν σας σώνει τίποτα, αλλά μπορεί τελικά να σωθείτε επειδή δεν το έχετε καταλάβει.
:P
@ Zero Point:
Ναι. Και με γεύση γκουακαμόλε.
@ antinetrino:
Δε φταίω εγώ για το "πλοφ!"
Ο μαλάκας ο ατζέντης μου επέμενε πως έτσι θα έχουμε μεγαλύτερη τηλεθέαση...
Να το τραβήξω πού;
Δεν σας αρέσει εκεί που είναι;
@ Σεισάχθεια:
Μην ακούτε τι λένε οι αδαείς. Σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο ο κόσμος θα καταστραφεί το 2022.
@ Takis X:
Ε, εντάξει. Δεν είναι ανάγκη να το λέτε δημοσίως. Θα μας παρεξηγήσουν...
:P
@ Riski:
Η αλήθεια είναι ότι το είχα απωθημένο, αλλά όσες φορές προσπάθησα να φυτέψω φυστίκια, μου βγαίνανε ραπανάκια. Δε ξέρω τι σκατά έκανα λάθος...
Σοβαρολογείτε τώρα;
Έχει έρθει η πεθέρα μου και κρατάει τη μικρή και θα πάω για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια:
Σ Ι Ν Ε Μ Α !!!
:)
Δεν θα έχουν καταφέρει και τίποτα (καλό).
Εγώ λέω μια και θα είστε εκεί μέσα κλεισμένος και θα έχετε άπειρο χρόνο, δεν σκάβετε κανένα λαγούμι μπας και βγείτε σε καμιά Νάρνια και σωθείτε;
Αφήστε που έχουν και καλύτερο όνομα. Άκου "Ονούρ"...
@ KitsosMitsos:
Να κάνετε ότι θέλετε αρκεί να σκουπίσετε μετά για να μη μυρίζει.
@ Lilith:
Νάρνια; Το μόνο που με σώζει είναι να βγω στην Κολομβία σε καμιά φυτεία κόκας, να κλέψω όλη τη σοδειά και να πάω να την πουλήσω.
@ Little_Pat:
Αν επιβιώσουμε...
Δεν θα έχετε ανάγκες στη Νάρνια.
Θα κανονίσει για όλα το λιοντάρι.
Αααα... το λιοντάρι...
(εσείς θα γίνετε χειρότερα από μένα στο τέλος...)
@ Μistress Hyde:
Εννοείται! Πάντα το κάνω αυτό.
Μια χαρά ληγμένα ήταν. Από το 1985.
@ ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ' ΑΛΩΝΙ:
Είναι που είμαι ρομαντικός τύπος, γι αυτό...