Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που τους έχει βρει κάθε πιθανή κι απίθανη αναποδιά στον πλανήτη, κι εκείνοι ακόμα ατενίζουν τον βροχερό ορίζοντα χαμογελώντας. Αυτοί που φάγανε περισσότερες σφαλιάρες κι από τον Βέγγο σε όλες τις ταινίες του μαζεμένες, κι ακόμα κυκλοφορούν με γυμνό το σβέρκο και στητοί.
Μ’ αρέσουν αυτοί που έχουν ματωμένα γόνατα και γρατσουνισμένους αγκώνες κι ακόμα τρέχουν στους στίβους τους χωρίς επιγονατίδες. Ακόμα και τούτοι που κάνανε μπάνιο με τις ροχάλες του θεού, αλλά πάντα έβρισκαν μια καθαρή πετσέτα δίπλα τους και δεν βρωμούσε ποτέ ο ιδρώτας τους στα τρένα και στα λεωφορεία.
Σπάνιοι άνθρωποι μ’ αρέσουν. Δύσκολο να τους βρεις.
Συνήθως κρύβονται καλά ανάμεσά μας, κάνοντάς μας να νομίζουμε πως είναι ο διπλανός μας ή ο γείτονας, αυτός που μας σκουντάει για να προσπεράσει ή εκείνος που εφευρίσκει αναπηρίες για να καβατζώσει καλύτερη θέση στην ουρά της τράπεζας.
Όμως όχι. Εγώ έμαθα να τους ξεχωρίζω πλέον. Δεν μπορούν να μου κρυφτούν. Ξέρω καλά, πως είναι αυτοί που δίνουν μερικά ευρώ στο φίλο τους που έχει ανάγκη, ακόμα και τρεις μέρες πριν η τράπεζα τους πάρει το σπίτι λόγω παχυσαρκίας των χρεών τους. Αυτοί που δίνουν πρώτοι μια φιάλη αίμα, να υπάρχει για όποτε χρειαστεί και δεν περιμένουν να χρειαστεί για να υπάρξουν. Αυτοί που τους απέλυσαν από μια δουλειά, κι από δεύτερη κι από τρίτη, κι εκείνοι πάνε και ξεκινάνε μια δική τους, για να ‘χουνε την περηφάνια της επιλογής να παραιτηθούν μόνοι τους.
Είναι αυτοί που σκουντάνε πρωθυπουργούς στον ώμο και τους λένε “πάρε και τον δικό μου μισθό, αν είναι να σωθεί η χώρα” και μετά γυρνάνε με μια σακούλα ψώνια λιγότερη στο σπίτι. Είναι αυτοί, που αν βρεθείς στριμωγμένος μαζί τους σε ένα ασανσέρ, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, σου λένε ακόμα “καλημέρα” και σε κάνουν να μένεις μουγκός από αμηχανία και καχυποψία.
Αυτοί που πίστεψαν πως το να χαμογελάς είναι μεταδοτικό.
Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που σηκώθηκαν
περισσότερες φορές απ’ όσες έπεσαν.
…
Νιώθω λίγο μόνος εδώ πέρα τελευταία…
.
Labels: official statements, thoughts
(σας πεθύμησα λιγουλάκι τόσο δα)
:)
Μάλλον ζηλεύω όσους (πλέον) δεν μπορούν να σας κρυφτούν.
Αν τους βλέπουμε σααν αξιοθέατο, τότε τα πράγματα είναι χειρότερα απ όσο νομίζεις.
Αγαπητέ Σπάϊ, θες να σου πω πώς είναι να πιστεύεις και ναα προσπαθείς και να έχεις όλους τους άλλους γύρω σου να μη σε καταλαβαίνουν και να προσπαθούν να σε ρίξουν;
τό χω ξαναπεί:
Κουφάλα νεκροθάφτη, ποτέ δε θα πεθάνω!
(χαθήκαμε λίγο,ε;)
Σχετικά με τέτοιους ανθρώπους... Τους συλλογίζομαι πάντα γιατί είναι οι μόνοι άνθρωποι που είδα στη ζωή μου να μην έχουν το αρπαχτικό ή το κυνηγημένο ύφος που γνώρισα σε όλους τους άλλους. Το ύφος εκείνο που τους κάνει να ανήκουν στο κοπάδι των λύκων ή στο κοπάδι των αρνιών... Ρωτιόμουν αν ήξεραν πως είχαν βγει από τα δίχτυα του κόσμου...
Τι πχοιοτικιά που είμαι μερικές φορές ρεπουστημου!
ΥΓ: Πάντως μια μοναξιά την κάνει τελευταία. Δεν μπορώ να πω...
Κι εγώ αισθάνομαι λιγουλάκι μόνη εδώ πέρα τελευταίως.
Μάλλον επειδή συνεχίζω, ακόμα, μόνο να λέω καλημέρα στο ασανσέρ σε αγνώστους.
Όλα τα άλλα τα έκοψα γιατί εκτός από το γέλιο είναι και η κλάψα μεταδοτική και τις συγκινήσεις, στην ηλικία μου, δεν τις αντέχω πια.
Συγκινητική ανάρτηση, παρεμπιπτόντως. Και αληθινή.
αμα αποφασιζεις να πεις κατι, μια χαρα το λες, να ξες.
να ζουληξεις λιγακι το μωρο και τη ναφ και να μη νιωθεις μονος. ακους;
(γιατί γυρίσατε τόσο νωρίς καλέ?)
:)
Τις μέτρησα ... Όσες φορές κι αν πέσεις, τόσες σηκώνεσαι.
Μέτρησες κι αυτές που δίνεις το χέρι σου στους άλλους;
Λέξεις, εικόνες, μουσικές ...και μοναξιά;
πληθωρισμός σε ανεπάρκεια.
Κρέμασε την στον τοίχο.
Αν και κάπου - κάπου , χρησιμεύει να ερχόμαστε στα ίσα μας.
Με τέτοιους φίλους...
(αλήθεια; να σας στείλω με mail τη διεύθυνσή μου)
:)
@ apos:
Σας βλέπω κι εσάς, κάπου εκεί στο βάθος.
@ happypepper:
Δεν τους βλέπουμε σαν αξιοθέατο. Απλά έχουν ένα περίεργο φως γύρω από το κεφάλι τους που τους κάνει να ξεχωρίζουν...
(ναι, αλλά ξέρουμε που να ξαναβρεθούμε)
Θα σας πω όταν επιστρέψει.
@ Αβαδιστη:
Τόσο που ανατριχιάζω!
Έτσι όπως πάτε θα μου φάτε την πελατεία...
@ annanas:
Κι εσείς χωρίς ομπρέλα είστε;
Μόνη;
Ολόκληρο αλώνι, τίποτα...;;;
@ Dynx:
Να κάνουμε σύλλογο παιδιά!
Μου θυμίζει λιγάκι αυτό το παλιό: "Άμα βαριπέσαι μόνος σου, παντρέψου για να βαριέσαι με παρέα...)
@ άλις:
Κοντεύω να τις μελανιάσω από το πολύ ζούληγμα!
(άλλη μοναξιά είναι αυτή εδώ όμως)
Σε στάση τρόλλεϋ κάνει; ή πάλι θα μου βάλετε τις φωνές;
@ Odyssey:
Είναι δυστυχώς φίλε μου μερικοί, που κάποια από τις φορές που πέφτουν δεν ξανασηκώνονται. Ξέρετε όμως γιατί δεν το διαπιστώνετε;
Διότι δεν ενήκετε σε αυτούς!
(σας είχα λιγάκι στο μυαλό μου όταν το έγραφα να ξέρετε...)
:)
Το χρειάζεται το πετσί μου το ψιλόβροχο φαίνεται :S
"Επιτρεπεται να πεσεις, επιβαλεται να σηκωθεις" Τατου στο χερι του Παμπλο Γκαρσια γιατι κολλαει με την περισταση κι ας ειμαι με τον κιτρινο θεο ;Ρ
Ας είναι, φρόντισαν οι πολιτικοί μας να τα ξαναθυμηθώ και να ξαναγίνω άνθρωπος.
Καλημέρα αγαπητέ (κι ας είναι σκατοκίτρινη η μέρα σήμερα).
υγ. δεν σας πεθυμησα απλα, μου λειψατε πολυ... καλημερα
Πλάκα μάς κάνετε αγαπητέ Spy;;
Αυτός άμα δώσει τον μισθό του για να σωθεί η χώρα, δε θα πάει με μια σακκούλα ψώνια λιγότερη στο σπίτι. Θα πάει με μια... σακκούλα!
ΑΔΕΙΑ!!! :)))
Τα σέβη μου...
ΥΓ: Εκεί πέρα εννοείται νιώθετε μόνος. Γιατί, εδώ πέρα δεν είσασταν. ;)
Ούτε ιδεολόγος, ούτε φιλόπατρις, ούτε γενναιόδωρος ούτε παράξενος, ούτε τίποτα της προκοπής.
Αντί να πλακώσει στις σφαλιάρες τον πρωθυπουργό με τη σακούλα και να του τσακίσει το κεφάλι προτιμά να τη στερηθεί για να του... τσοντάρει το μισθό του.
Και ας πεινάσουν (λιγάκι μωρέ) τα παιδιά ή τα εγγόνια του, και ας περικοπούν τα ιατροφαρμακευτικά του, και ας μην έχει δεύτερο βρακί. Στον πρωθυπουργό πάντως θα έχει δώσει μια πολύτιμη χείρα βοηθείας.
Για τέτοια ζωντόβολα ψάχνουν, κι επειδή τα βρίσκουν μας πηδ...νε κανονικά, μεσιέ Σπάι μου.
Αυτοί οι λεβέντες στηρίζουν την κυβέρνηση με αυταπάρνηση κι αυτοθυσία αμνού.
Αυτοί θέλουν το περισσότερο ξύλο από όλους. Κι όχι ο Γλέζος ή οι διαδηλωτές. Ή το κάθε κακόμοιρο μαυράκι που ζητάει στον ήλιο μοίρα και φωνασκεί.
Αυτοί που είναι έτοιμοι να κόψουν το δεξί τους χέρι για να τα καταφέρει ο Γιωργάκης, ο Κωστάκης κι ο Λαλάκης.
Και μετά να εισπράξουν το παράσημο της ανοιχτής παλάμης, οι ανόητοι. Ή να καμώνονται πως Ετσι Είναι Οι Πατριώτες!
Έλεοςςςςςςςςςςς...
Καμία σχέση δεν έχετε με αυτούς εσείς! Εσείς είστε ευαίσθητος άνθρωπος. Δεν δέχομαι όμως επ ουδενί πως είστε σαν και δαύτους!
Αν σας πείραξε το σχόλιο σβήστε το. Ενιωσα όμως πως μπορούσα να σας πω την άποψή μου με ειλικρίνεια. Κι αυτή τη στιγμή νιώθω αγανακτισμένη.
Τα σέβη μου.
Γι' αυτό πέρασα...
Ομορφα μυρίζει...
Έχετε βαλθεί να με καταστρέψετε; Έχω μια φήμη να προστατεύσω και τρέχει και η μάσκαρα...
φιάλη αίμα έχω δώσει, λεφτά έχω δανείσει, άμα με απολύσουν θα ανοίξω δική μου δουλειά, καλημέρες στ' ασανσέρ λέω, ξέρω το ότι να χαμογελάς είναι μεταδοτικό, κι όταν πέφτω πάντα σηκώνομαι...
Λεφτά άλλα στο κράτος δεν θα έδινα ποτέ οικιοθελώς! Κι ούτε θα πλησίαζα πολιτικό να του το πω, είτε Γιωργάκη τον έλεγαν είτε Αντωνάκη! (κομμένο το "μου").
Ίσως πάλι να έδινα λίγα, μόνο με προεδρικό διάταγμα ή νομοθετική ρύθμιση.
...
Γαμώτο... Πάλι μαλάκας νιώθω...
(Επίσης μ' αρέσουν αυτοί που δίνουν σημασία στις λεπτομέριες, που πολλοί βρίσκουν ανούσιες και όμως κάνουν τη διαφορά. Αυτοί που εκτιμούν κάτι τόσο απλό, όμως για κάποιος πολύ συμαντικό... Και τέλος αυτοί που πιστεύουν στη μαγεία. Τη γλυκιά μαγεία που ομορφαίνει τη κάθε μέρα, όπως ένα παραμύθι τον ύπνο..)
Άντε καλημέρα μας! :)
:)
Καλημέρες
Χ_ma κλπ
:)
Καλημέρες
Χ_ma κλπ
Ίσως είμαι κ εγώ ένας απο αυτούς.Πάντως πάντα στο ανσανσερ μιλάω όποιος κ αν μπει..:-p
Ένα χαμόγελο δεν κοστίζει τίποτα,ούτε μια καλή κουβέντα.
(με συγκινήσατε ... και δεν έχω λόγια!)
το Milch κάνει κλανιά
Κρο κρο κρο
το Milch κάνει σκατό
Κρι κρι κρι
το Milch κάνει πορδή
Κρε κρε κρε
το Milch πίνει καφέ
Κρρρ κρρρ κρρρ
το Milch κάνει ένα πρρρρρρρρρρρρρ!
"Εφτα φορές να πέφτεις και να σηκώνεσαι οκτώ". Παραξενοι κι ωραίοι αυτοί οι άνθρωποι spy,να σου πω μόνο αυτούς ζηλεύω, κανέναν αλλον. Μόνο σ'αυτούς θελω να μοιάζω.
Μου αρεσε πολύ το κείμενό σου. Βαθια συγκινητικό, χωρίς να εκβιαζει τα συναισθήματα ούτε τον οίκτο, απλό και ποιητικό (τώρα αν μου πεις ότι τα ποιητικα μόνο απλα μπορεί να είναι, αλλιώς δεν είναι ποιητικά, συμφωνώ θα σου πω)
Χαρηκα πολύ για τη γνωριμία.
Υ.Γ. Α, ρε μανιταρακι, τους καλύτερους φίλους έχεις!
θέλω στ αλήθεια να είστε καλά.
Κάλό σου-κου
Κατά τα άλλα, αυτό το "να κάνουμε κάτι" μου θύμισε αυτό, χεχε.
Κατά τα ακόμη πιο άλλα,
Δώσε, Θεώρημα! Δώσε!
ΑΛΛΑ όσο πιο πολυ βοηθαω, τοσο πιο μαλακας βγαινω στο τελος...
πρέπει να το σέβονται και να του βάζουνε κουβέρτα!
Monsieur Spy?
Για τη σπανιότητα σας όμως...
δεν είσαι μόνος...
δεν ειμαστε καλα!!
Εμενα λοιπον αγαπημενε
μου αρεσουν οι ανθρωποι
που με κανουν να τους νοιαζομαι..
-κατι ιδιατερο θα εχουν!
-να μου προσεχετε ΠΟΛΥ
μη σας παρει ο διαολος !!!
ΣΑς ΦΙΛΩ!
πρέπει να το σέβονται και να τρώνε ψόφιες μύγες!
Τότε να κανονίσουμε να βρέχει όποτε την έχετε μαζί σας. Έχω βύσμα...
@ ntetzevou:
Στο στήθος το έχει και δεν είναι δικιά του η φράση, αλλά είναι όλα τα λεφτά indeed...
@ mamma:
Εγώ σας έλεγα: "μην τους ψηφίσετε, αυτοί έτσι κι αλλιώς θα βγουν..."
Εσείς όμως... εκεί... το χαβά σας!
@ sadcharlotte:
Εμένα πάλι ξέρετε τι μου έλειψε;
Ένα καλό σπιτικό παγωτό!
(άντε... κι εσείς λιγάκι)
:)))
Και να φανταστείτε ότι τα έγραφα με το αριστερό, γιατί είχα στραμπουλήξει το δεξί.
:P
@ Lilith:
Δεν έχετε άδικο. Αλλά η μαλακία ξέρετε δεν είναι εκεί. Είναι ότι τελικά και θα τον δώσει (θέλει δε θέλει) και δεν θα σωθεί η χώρα (όχι από αυτό τουλάχιστον...)
@ theorema:
Δεν έχω σβήσει ούτε ένα σχόλιο μέχρι τώρα. Θα σβήσω το δικό σας;;;
Πλην όμως, παρεξηγήσατε μάλλον το ύφος της ανάρτησης ή έστω του συγκεκριμένου πεδίου.
Η φράση δεν είχε πολιτική χροιά. Ήταν απλώς επίκαιρη λόγω των ημερών και τη χρησιμοποίησα, διότι ήθελα να τονίσω πως μου αρέσουν οι σπάνιοι άνθρωποι, και όχι απαραίτητα οι έξυπνοι. Κι αν ένας τέτοιος (που δεν είναι απίθανο να υπάρχει) είναι στην ουσία αγνός και άδολος, δεν φταίει αυτός που εμείς κάναμε την ιδιότητά του αυτή συνώνυμη της... μαλακίας, και απαραίτητη συνθήκα χαλιναγώγησης.
(συγχωρέστε με για το καθυστερημένο της απάντησης, αλλά μια... απουσία θα την νιώσατε υποθέτω...)
Ναι, αλλά μην το φάτε όλο.
Να 'χουμε και για τον χειμώνα...
:)
@ Mistress Hyde:
Προσπάθησα να βάλω μια φωτό του Ντόναλντ Ντακ, αλλά τελευταία στιγμή άλλαξε μόνη της! Δεν ξέρω πως έγινε! Μάλλον θαύμα!!!
@ Aggelos Spyrou:
Ίσως αν διαβάσετε συμπέθερε την απάντησή μου λίγο παραπάνω στην theorema, να καταλάβετε λίγο καλύτερα γιατί έγραψα τη συγκεκριμένη φάση.
(πάντως αν νιώθετε μαλάκας αποκλείεται να νιώθετε και μόνος! τυχερέ...)
@ απατεωνες:
Δεν είμαι άνθρωπος.
Πάλι τα ίδια θα λέμε;
(είμαι άλιεν)
Κι εμένα.
θέλετε να γίνουμε φίλοι;
:)
@ Zero Point:
Ναι αλλά σε λάθος πράγματα!
(ο μαλάκας...)
@ Σελιτσάνος:
Εεε... γκχμ... πέρασαν τόσες μέρες, που τελικά δεν θυμάμαι αν ήταν όντως καλή...
:)
@ Adis:
Αν όντως ξέρετε ότι υπάρχουν πάει να πει πως έχετε και αλλού μάτια εκτός από το πάνω μέρος του κεφαλιού σας.
To ξέρω.
Προχθές πέτυχα κατά λάθος έναν στο δρόμο και παραλίγο να τον πάρω σπίτι για να μην τον ξαναχάσω...
@ neni:
Εσείς είστε σίγουρα κάπου εκεί μέσα ανάμεσά τους. Και δεν χρειάζεστε την επιβεβαίωση κανενός γι αυτό.
@ manetarius:
Ναι... είδα κι όταν σας άφηνα ασυγκίνητη!
:P
@ καλημέρα:
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αν και νιώθω πως υπερβάλετε λιγουλάκι...
Καλωσήρθατε στο φρενοκομείο μας.
Όπως ίσως διαπιστώσατε και από άλλα σχόλια εδώ, σήμερα τους ονομάζουμε "μαλάκες" αυτούς. Δυστυχώς...
@ happypepper:
Πιστέψτε με: κι εγώ το ίδιο θέλω.
@ Πηνελόπη:
Σωστά μαντεύετε, αλλά μην ξεχνάτε πως είμαι και πολυσχιδής προσωπικότης!
:P
@ Ανώνυμος:
Ε, μην "βγαίνετε" τότε!
Καθίστε μέσα...
Εσείς έχετε ελπίδες.
Εγώ που έχω φτάσει να ελπίζω στην ύπαρξη ζωής στον Άρη τι να πω;;;
@ So_Far:
Να περνάτε πιο συχνά.
(η μοναξιά που λέγαμε...)
@ theorema:
Παρακαλώ μπορείτε να μην χαριεντίζεστε στο βλογ μου; Δεν σας φτάνουν τα δικά σας;
Εδώ έρχονται και μικρά παιδιά!
@ thamnos:
Αυτά τα κριτήρια τα βρήκατε νωρίς δηλαδή;
Το ξέρω.
Αλλά έτσι νιώθω...
@ [Germanos]:
Δεν έχετε κι άδικο.
Αλλά αυτοί είναι αντικείμενο μελέτης άλλου ποστ.
@ talisker:
Τόσο ευγενικά που μου το ζητάτε δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς...
Θα προσέχω.
@ Giorgia_is_coming_to_town:
Ναι ρε γαμώτο!
Έχουν και την τάση να γίνοντα πολύ γρήγορα αόρατοι, πανάθεμά τους!
Σκεφτήτε οτι μετά θα μπείη πράξη σας αυτή στη λίστα με τα προαπαιτούμενα των σπάνιων ανθρώπων.Καλήμέρα σας