Τριγύριζε ώρες ατελείωτες στο άδειο δωμάτιο. Μήτε ψίθυρος μήτε μουσική. Το εκνευριστικό και μονότονο τακ-τακ των παπουτσιών του ήταν το μόνο που του αποσπούσε την προσοχή από τις συννεφιασμένες σκέψεις.
Που και που έριχνε μια ματιά έξω από τα μεταλλικά στόρια, μα λες και είχε συμφωνήσει κι ο κόσμος σε μια σιωπηλή διαμαρτυρία εναντίον του, και τίποτα δεν φαινόταν στην πηχτή ομίχλη που είχε περικυκλώσει το σπίτι του. Μέσα στο κατακαλόκαιρο.
“Τι περίεργο…” σκέφτηκε.
Δεν έδωσε καθόλου σημασία φυσικά στις κάργιες που είχαν φωλιάσει στα απέναντι μπαλκόνια και περίμεναν υπομονετικά, μα ούτε και στο απόκοσμο μωβ χρώμα που είχαν πάρει τα σύννεφα πάνω από το σπίτι του. Το μυαλό του είχε τροχιοδρομήσει λανθασμένα σ’ έναν έρημο διάδρομο εγκαταλειμμένου αεροδρομίου που οδηγούσε πλέον στη θάλασσα, μίλια μακριά από τον πύργο ελέγχου και αιώνες μακριά από οποιαδήποτε λύση. Εκείνος στεκόταν ακόμα όρθιος. Η άτρακτος κόντευε να διαλυθεί από τους κραδασμούς, αλλά στεκόταν. Όρθιος. Ή μάλλον… έτσι νόμιζε.
Γιατί αν κοίταζες από ψηλά το μικρό δωμάτιο, στο οποίο άθελά του αυτοσχεδίαζε στο πικρό αυτό αδιέξοδο μονόπρακτο της ζωής του, θα καταλάβαινες εύκολα πως δεν υπήρχαν πλέον καμαρίνια για ν’ αλλάξει, ούτε και υποβολέας να τον βοηθήσει. Το ταβάνι είχε χαμηλώσει ασφυκτικά και ήταν φυσικά αδύνατο να σταθεί οποιοσδήποτε όρθιος εκεί μέσα. Τα λιγοστά κεριά στη γωνία με τα βιβλία, χάριζαν πλέον το τελευταίο τους φως πριν περάσουν για πάντα στην ανυπαρξία.
Κι εκείνος…
Προσηλωμένος σ’ αυτό που νόμιζε για αλεξίπτωτο, κοίταζε μόνο ευθεία μπροστά, με σφιγμένες τις γροθιές και δαγκωμένα τα χείλη, λες και το αίμα τους θα τον έκανε πιο δυνατό. Και όλο νόμιζε πως αν τρέξει λίγο πιο γρήγορα στην αρχή θα καταφέρει να διαπεράσει -έστω και δύσκολα- όλους τους φόβους του κόσμου που ούρλιαζαν ανατριχιαστικά απ’ έξω.
Δεν υπήρχε πιο σκοτεινό σημείο στο σύμπαν από την πόρτα του…
.
34 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Να αντέξετε μεχρι τότε.
Ναι;
δεν με πλήρωσε και το λογιστήριο ακόμη
:))
Απορία, πως έβλεπε απέναντι τις κάργιες; αφού είχε ομίχλη! ήμαρτον..
Ευχαριστώ για την παρουσία στο Γατόσπιτο,μα φύγατε νωρίς(έχετε αλλεργία);; και δεν πρόλαβα να σας κεράσω λουκουμάκι,θα σας το φυλάω..
Καλημέρα! (Υπέροχη μουσική..σκοτεινή! κάτι σε πιο φωτεινό δεν έχετε??)
(πάρε αυτό το πράμα με το κράνος απο έκεί το βλέπει το παιδί!)
Όλοι έχουν.
@ aura:
Εγώ;
Αυτός να αντέξει.
@ tovene592:
Με τέτοια σχόλια περιμένετε προκοπή;
Άνθρωποι είναι κι εκείνοι...
@ aa:
Kάθε μέρα έχει συνέχεια. Απλά δεν ξέρω αν θα τις δημοσιεύσω.
Ναι. Αλλά δυστυχώς είναι αλλουνού...
@ ΦΟΥΛΗ:
Οι κάργιες φαίνονται πάντα...
@ Gi Gaga Kouni Beli:
Είστε με τα καλά σας;
Ξέρετε πόσο μου κόστισε αυτή;
Χρυσή την έχω πληρώσει.
@ spacepuke:
Μι του.
Γουέλκαμ.
@ next_day:
Έχουμε.
Αλλά τώρα είμαστε στις σκοτεινιές μας.
Όχι ο παλιομαλ#$@!%#^@#ας!
Κάθεται εκεί και κοιτάει την πόρτα.
@ theorema:
Φυσικά θα ήταν ικανός. Εδώ έβλεπε ομίχλες καλοκαιριάτικα και αλεξίπτωτα...
@ Naf:
Το παιδί καταλαβαίνει.
Έχεις μπει ποτέ στο βλογ του;
@ Masterpcm:
Που τέτοια τύχη;
Αντιθέτως, έφαγε κάργιες η πόρτα μου!
:)
πρέπει να το σέβονται και να του κάνουν γούτσου γούτσου στις πατούσες λέμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!
Καλησπέρα.
Το ίδιο είναι, ε;
(και μην επιχειρήσετε να το εξηγήσετε ψυχολογικά. Ευχαριστώ εκ των προτέρων)
Αυτή η μουσική, αυτό το κείμενο...
Ανησυχώ.
Μήπως τελικά η ψηφοφορία σας στο προηγούμενο ποστ δεν πήγε όσο καλά θα θέλατε?
Νομίζω πάντως, ότι αφού το ταβάνι χαμηλώνει ασφυκτικά, δεν έχετε και πολλές επιλογές...
Τρέξτε γρήγορα και ποιος ξέρει...
Ίσως εκείνη τη στιγμή να είναι απασχολημένοι οι φόβοι βασανίζοντας κάποιον άλλον και βρείτε κενό να περάσετε. ;)
Μπορείτε να κάνετε κάτι; Ευχαριστώ θερμά.
το Milch τα πήρε και του έχωσε μέσα στον ποπό φλογέρα!
Ο καθενας με τoν πονο του, θα πειτε και θα εχετε και δικιο... :)
επαναλαμβάνεστε, κύριε spy (στο μπουρδούκλωμα). την περίμενα την τελευταία πρόταση (σχεδόν).
καλώς σας βρίσκω:)
Ε, μα τόσα χρόνια την κοιτάω!
@ vanessa:
Με το μπαρδόν δηλαδή, αλλά τόσο καιρό με άλλη γραμματοσειρά μας διαβάζατε;
@ Aggelos Spyrou:
Όχι ρε πούστη μου!
Έχει κι άλλες;
:PPP
@ elf:
Εμ...
Τρελλός είμαι;
(με σας δε ξεμπλέκω...)
@ Kelevra:
Όχι, είναι κάτι φασολάκια που έφαγα και με πείραξαν.
@ Lilith:
Το δοκίμασα μια φορά (πρόπερσι) και μου 'ριξε ένας μια σφαλιάρα, που ήταν όλη δικιά μου...
@ MpinelikoMistress:
Εγώ όχι. Εσείς όμως μπορείτε. Να κάνετε κλικ πάνω στη λεξούλα που λέει "divshare" και θα σας πάει κατευθείαν εκεί που βρίσκεται (κι άμα θέτε το κατεβάζετε κιόλα...)
Προς ενημέρωσιν πάντως είναι το "Through Glass - Marconi Nation".
(μας λείψατε...)
Προσέξτε μόνο μην μπείτε σε λάθος πόρτα και βγείτε στη... Βραζιλία.
theorema:
Έβαλα ένα.
(στο ψυγείο)
:P
bright Φω:
Ήρθατε και φώτισε ξανά λιγάκι εδώ μέσα!
Σελιτσάνος:
Μάλλον η συναναστροφή μου με την "theorema" παραπάνω και με την "krotkar" φταίει για το εν λόγω...