Δεν μιλάει. Ξέρει πως δεν χρειάζεται.
Δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν και πουθενά να δώσει εξηγήσεις. Εξάλλου μόνη ήρθε σ’ αυτήν την κηδεία και μόνη θα φύγει. Εσύ είσαι πλέον ανίκανος να κάνεις έστω και βήμα.

Έχει φύγει από το μαγαζί -ή μάλλον εσύ έφυγες και πλέον η ύπαρξή του δεν είχε νόημα. Εδώ είναι το τελευταίο σημείο που θα μπορούσες να την δεις αν ήσουν ακόμα ζωντανός.

Είναι εξωφρενικά απίθανο να μάθεις τι αισθάνεται πλέον. Πόνο, οίκτο, ευχαρίστηση; Μπορεί και τίποτα. Μην έχεις την παραίσθηση βέβαια πως αισθάνεται ελεύθερη. Ελεύθερη ήταν πάντα και δεν σημαίνει τίποτα καινούργιο για αυτήν το γεγονός της αποδέσμευσης. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για σένα, αλλά για σένα μάλλον δεν θα ξαναπούμε τίποτε άλλο.

Τα ρούχα της δεν θα προκαλέσουν κανέναν σήμερα, το άρωμά της διάφανο, σχεδόν ανύπαρκτο, λίγο σαπούνι θα μύριζε κάποιος μόνο (αν μπορούσε να την πλησιάσει), αλλά και μόνο η διασταύρωση του βλέμματός του με το δικό της είναι ιδιαίτερα αποτρεπτικό στοιχείο. Ποιος αντέχει πόκερ με το διάβολο χωρίς μάρκες;

Θα αφήσει σε λίγο τα λουλούδια που κρατάει απαλά και ψυχρά, πάνω σε ότι θα μπορούσε να θυμίζει πως την είχες κάποτε δική σου, θα σταθεί για λίγο ακίνητη δίπλα σου χωρίς να ψιθυρίσει την παραμικρή συλλαβή, θα ατενίσει τον ορίζοντα, καράβια θα χάνονται στο βάθος και αερόστατα θα βυθίζονται στα σύννεφα, χωρίς εσένα μέσα, θα βγάλει την κουκούλα της -το κρύο που σε συνοδεύει σ’ αυτό το ταξίδι είναι δικό σου, όχι δικό της- και θα περπατήσει αγέρωχη όπως πάντα για να χαθεί σε ένα κινηματογραφικό
fade out τίτλων τέλους. Για σένα φυσικά.

Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου,
η ζωή το λέει πεταλούδα…”


Στο είχανε πει μικρέ μαλάκα, μα δεν τους πίστεψες! Γαντζώθηκες σφιχτά γύρω της σαν φρεσκοπλυμένο πουκάμισο σε λείο σώμα, στριμώχτηκες σε όσα δρομολόγια θεώρησες πως περνάνε από το μυαλό της, βυθίστηκες στους ωκεανούς των ματιών της χωρίς σωσίβιο, χωρίς φωτοβολίδα ή σφυρίχτρα -λίγο χρόνο ν’ αφιέρωνες μόνο στις οδηγίες χρήσεως τώρα θα ήταν άλλος στη θέση σου, κι εσύ θα έγραφες νηφάλιος επικήδειους για να διαβάζουν όσοι δεν δώσανε ραντεβού με τις παραλίες.

Ηλίθιε! Νόμιζες στ’ αλήθεια πως βρισκόσουν σε μπαρ;





.

9 Comments:

  1. Masterpcm said...
    Μια ερώτηση μόνο..

    Εσείς γιατί περιγράφετε την γυναίκα μου;
    Spy said...
    Γιατί είμαι φίλος σας και κάποιος έπρεπε να το κάνει...
    Masterpcm said...
    Μη δείτε άνθρωπο να ευτυχίσει εσείς, επάνω του να του βγάλετε τα μάτια...
    Mistress Hyde said...
    Μα που είναι αυτό το μπαρ να πάω κι εγώ; Έχει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους εκεί μέσα και θέλω να τους γνωρίσω. Άσε που θέλω να τους παίξω και μουσική...
    Συνεχίστε, σας παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον όπως πάντα.
    Θεία Θ said...
    Μα τι σερβίρουν σε αυτό το μπαρ;
    (Είναι στάνταρ το "ταξίδι" ή μπορείς να παραγγείλεις και κάτι άλλο;)
    Spy said...
    @ Masterpcm:
    Άμα το λέτε εσείς αυτό ευτυχία, τότε...


    @ Mistress Hyde:
    Νομίζω πως σας απάντησα στο προηγούμενο ποστ. Όσο για τη διεύθυνση ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Μπορεί να εκπλαγείτε...


    @ Θεία Θ:
    Ότι αντέχετε να πληρώσετε.
    (άπαξ και μπεις μέσα είναι... αναπόφευκτο)
    Mistress Hyde said...
    Μα κοιτάζω κύριε Spy! Συνέχεια κοιτάζω!
    Anael said...
    "λίγο χρόνο ν’ αφιέρωνες μόνο στις οδηγίες χρήσεως τώρα θα ήταν άλλος στη θέση σου, κι εσύ θα έγραφες νηφάλιος επικήδειους για να διαβάζουν όσοι δεν δώσανε ραντεβού με τις παραλίες"

    ταυτίστηκα με την ανάρτηση σου!
    μπερδεύτηκα όμως στη διαδρομή..δεν ξέρω αν θέλω να είμαι κάμπια ή πεταλούδα..

    καλό απόγευμα
    Lilith said...
    Δε θα μιλήσω.
    Ξέρω πως δεν χρειάζεται. :)

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy