Τις δάφνες των πιο αποφασιστικών ανθρώπων στον κόσμο τις πρόλαβαν
άλλοι πριν από μένα. Τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από δαύτους.
Από την άλλη, ποτέ μου δε σκόπευα να γεράσω χαζεύοντας τις ζυγαριές
των επιπτώσεων, σαν πένητας μπροστά από βιτρίνα αρτοποιείου.
Το να βαλτώνεις όμως στον ερεβώδη διάδρομο ανάμεσα σε ένα ηλιόλουστο “θέλω” κι ένα θλιβερό “μη!” -χωρίς οδηγίες για ασφαλή έξοδο-,
είναι μεγάλη μαλακία.
(ή όχι;)
.
Labels: brain-fuck, fatal questions, journeys
31 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
και είναι δοκιμασμένο. με επιτυχία. εκεί που νοιώθετε εγκλωβισμένος (όσο όμορφο και να νοιώθετε έναν τοίχο) κολλήστε έναν καθρέφτη. και δύο. και τρεις. έτσι για την προοπτική.
(θα βρείτε ωραιότατους στο τζάμπο 2.99 τα τρία τεμάχια.)
:)
Τα θέλω, υπερέχουν πια των μη.
Η μοναδική οδηγία που μπορώ να κατανοήσω είναι αυτή που μου λέει.
Πορεύσου στην εσωτερική σου γαλήνη.
Κι εγώ ξεκινώ την πορεία.
Καλημέρα
Φιλιά
Τι εννοείτε "ή όχι;" Είστε με τα καλά σας;
Έρχομαι εδώ να μάθω την ΑΛΗΘΕΙΑ, και το μόνο που λαμβάνω είναι η μαχαιριά ενός ανεύθυνου "ή όχι;"
Η τελική σας αμφιβολία γκρέμισε κάθε ελπίδα μου για φώτιση. Και αυτό, δεν το περίμενα ποτέ από εσάς.
K.K.M.
Δεν χωράνε αγαπητέ μου φίλε αυτά που λέτε στον διάδρομο. Eventually πρέπει να επιλέξεις μία από τις δύο εισόδους-εξόδους...
Είναι ωραία όμως που είστε εδώ και τα λέτε. Μας λείψατε.
@ epikuros:
Είναι σημαντικό να έχετε βρει τη φωνή που δίνει αυτές τις οδηγίες.
@ ALICE:
Ουφ!
(για μια στιγμή αμφέβαλα...)
Λογικό είναι. Από τη ΔΕΗ θα έπρεπε να περιμένετε τη φώτιση. Εγώ είμαι ένας απλός και πένητας φιλόσοφος.
(επειδής όμως μου είστε συμπαθής, θα σας πω τούτο: η ΑΛΗΘΕΙΑ, το υπέρτατο ΝΟΗΜΑ της ζωής, είναι... "το ποτάμι!")
@ kovo voltes...:
Εγώ να δείτε!
Αλλά είναι ορισμένοι που μας περιτριγυρίζουν ξέρετε, με σημαντική επιρροή πάνω μας, που χρειάζεται να τους το κοπανάς στα μούτρα μπας και το πιστέψουν κι εκείνοι. :)
@ Κ.Κ.Μ.:
Είστε με τα καλά σας;
Με τι λεφτά;
Έσπασα τη βιτρίνα, πήρα τα ψωμιά, και την έκανα με ελαφριά...
(Τι; Δεν είναι;)
χαίρομαι που διάλεξες την πιο δραστική
(μα ενάμιση ευρώ ένα σταφιδόψωμο; )
Κ.Κ.Μ.
Πω... τι μου κάνατε μεσημεριάτικα!...
Είναι και παραείναι! Απλά απορώ πώς εσείς, τόσο νέα, το γνωρίζετε αυτό...
@ Κ.Κ.Μ.:
Τους πούστηδοι...
(Εδώ να δείτε: Αν δεν πάρεις και Milko μαζί με την τυρόπιτα σε κοιτάνε λες και απέδρασες από τη Σπιναλόγκα...)
@ Σελιτσάνος:
Υπό ιδανικές συνθήκες θα σας απαντούσα με ένα σύγγραμά μου τώρα, αλλά αρνούμαι να το κάνω αυτό σε κάποιον που έχει ΤΟΣΟ απαστράπτον glitter στο βλογ του!
Θεός φυλάξοι!
(ο τέμπορα ο μόρες...)
@ Theorema:
Δε θέλω να μου στενοχωριέστε...
Να σας γράψω ένα άλλο ποστάκι τώρα δα; Στο τσακ μπαμ:
τι να σας πει ενα "μη" μπροστα σε ολοκληρο "θελω";;;;;;
για να συνελθουμε λιγο σας παρακαλω!!
υ.γ. α πα πα εξοργίστηκα μεσημεριατικα..
Γιατί; Σάμπως το περίμενα εγώ από εσάς; Μα βρήκατε κι εσείς ποστ να μας ξανάρθετε μετά από τόσα χρόνια... :)
@ Theorema:
Έφτασε....
150€ τη λέξη και τό 'χω έτοιμο σε δέκα λεπτά.
@ apos:
Κοιτάξτε, από τη φατσούλα εδώ δίπλα στο σχόλιό σας, δε σας κόβω και για ηλίθιο πάντως...
Μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσουμε την κατηφόρα και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας; Έχουμε έναν τεράστιο τοίχο μπροστά μας, εχουμε μαζευτεί εκατομμύρια μπροστά του κι αντί να κάνουμε όλοι μαζί μια κίνηση να τον πετάξουμε κάτω, καθόμαστε και πετάμε πετραδάκια.
Αυτό που λείπει από την κυβέρνηση, από τους δημοσιογράφους, από τους πολιτικούς, από τους συνδικαλιστές, από όλους εμάς, είναι ΑΡΧΙΔΙΑ. Κανείς δεν έχει τ' αρχίδια να κάνει αυτό που πρέπει.
Προτείνω λοιπόν το εξής: Ας αφήσουμε όλοι κάτω τα πετραδάκια που κρατάμε, ας διώξουμε απ' τα κεφάλια μας όλους αυτούς που έχουν συμφέρον να χωρίζουν τον κόσμο σε πιστούς και άπιστους, φασίστες και αριστερούς, πλούσιους και φτωχούς. Δεν είναι εχθρός μας ο μουσουλμάνος, ο βάζελος, ο αμερικάνος, ο χρυσαυγίτης. Είμαστε όλοι εναντίον του τέρατος που λέγεται καπιταλισμός και με άξονα το χρήμα κάνει τον άνθρωπο απάνθρωπο.
Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο πόλεμος. Κι αφού δεν υπάρχει κανένα κόμμα ή οργάνωση ή πρόσωπο που να μπορεί ή να θέλει κάτι τέτοιο, ας αρχ'ισει από τους καναπέδες κι απ' την οθόνη μας:
Ζητάω από όλους τους bloggers, facebookers, tweeters κλπ κλπ να σταματήσουν να πετάει ο καθένας το δικό του πετραδάκι. Ας ξεκινήσουμε όλοι να ανεβάζουμε την ίδια ανάρτηση με τον ίδιο τίτλο π.χ. "Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν τα πληρώνουμε μαζί." με σκοπό να δημιουργήσουμε κάτι μαζικό. Να γίνει όλη η ελληνική μπλογκόσφαιρα μια ανάρτηση, που θα προετοιμάσει το ξέσπασμα. Αξίζει να προσπαθήσουμε. Κανένας άλλος δεν πρόκειται να μας βοηθήσει να βγάλουμε τις αλυσίδες...
Σας γνώρισα από μια "φίλη" και παρακολουθώ το μπλόγκ σας εδώ και λίγο καιρό :-) Ενδιαφέρουσες σκέψεις, όμορφα διατυπωμένες και σε ευχάριστο περιβάλλον. Πίνω συχνά τον καφέ μου με την παρέα σας. Σήμερα είπα να "επισημοποιήσω" τη γνωριμία καθώς θεωρώ ότι έχω περάσει τόσες ώρες στο διάδρομο που το δικαιούμαι.
Από εμπειρία λοιπόν γνωρίζω πως οι περισσότερες αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε στη ζωή μας δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικές, οπότε είναι χάσιμο χρόνου να χάνεις χρόνο για αυτές. Επιπτώσεις πάντα υπάρχουν, ποτέ δεν μπορείς να τις προβλέψεις και δεν χρειάζεται κιόλας...Όσο για τις άλλες, τις σημαντικές, αν από την αρχή δεν ξέρεις την απάντηση τότε καλύτερα να ακολουθήσεις το θλιβερό «μη» θα έλεγα…
Τα σέβη μου,
Αγαπητέ μου, η λογοκρισία είναι μια μορφή φασισμού και ως εκ τούτου δεν έχει καμία θέση εδώ μέσα.
Θα ήταν όμως πολύ προτιμότερο, αν αντί να δημοσιεύατε υπό μορφή σχολίου σε οποιαδήποτε ανάρτηση το κείμενό σας, να επικοινωνούσατε με τους συντάκτες των ιστολογίων που σας ενδιαφέρουν στα προσωπικά τους e-mail, και να ζητήσετε την άδειά τους. Πιστεύω πως δεν θα σας απαντούσαν αρνητικά, και που ξέρετε; μπορεί κιόλας ορισμένοι εξ αυτών να το έκαναν και ανάρτηση, πράγμα που θα το έκανε να προβληθεί ακόμα περισσότερο.
Αυτό θα ήταν προτιμότερο από το να ζητάτε εκ των προτέρων συγγνώμη, και τατυτόχρονα το κείμενό σας (το οποίο περιέχει και κάποιες εκφράσεις με τις οποίες μπορεί ορισμένοι να προσβάλλονται), να παραμένει στα διάφορα blogs, μέχρι να αντιληφθεί ο ιδιοκτήτης τους την ύπαρξή του και να αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Δεν είμαστε όλοι μονίμως online...
Είναι λεπτή η διαφορά ανάμεσα σε σε μια προσπάθεια μαζικής ενημέρωσης (για οποιοδήποτε θέμα), και σε ένα spam.
Καλωσήρθατε στο φρενοκομείο μας.
Στα περισσότερα θα συμφωνήσω μαζί σας, νομίζω πως λέμε το ίδιο πράγμα. Εκεί που διαφωνώ είναι για τις σημαντικές. Προσωπικά προτιμώ να τολμώ, με τις όποιες συνέπειες μπορεί να έχει η τόλμη μου αυτή, παρά να κάνω πίσω (και να μη μάθω ποτέ το αποτέλεσμα) ή να ξεροσταλιάζω στον εν λόγω προθάλαμο...
Ελπίζω να σας ήταν ευχάριστη η παραμονή σας εδώ και να ξαναπροτιμήσετε την εταιρία μας για τις πτήσεις σας.
Αυτά.
Καταρχάς ευχαριστώ για την όμορφη "υποδοχή".
Δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω ότι είστε απο αυτούς που τολμάνε και απο αυτούς που δεν φοβούνται τις συνέπειες (και ειδικά γράφοντας αυτο το σχόλιο με δική σας ευθύνη:-)). Αλλά απο ότι κατάλαβα πιστεύετε ότι τα θέλω χρειάζονται περισσότερη τόλμη απο τα εκάστοτε "μη"? Αχ, μα υπάρχουν κάτι "μη"....
υ.γ.: Αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΑΤΕ κάτι, την απόφαση δεν θα την είχατε ήδη πάρει, ενάντια σε όλα τα "μη"?
Τι είναι ξεκάθαρο γύρω μας για να τολμούσα να γίνω εγώ?
:-)
Εσείς τελικά είστε πολύ βιτσιόζος!
@ Masterpcm:
Σιγά μην τα θελήσω. Αφού άμα τα ήθελα δεν θα είχα θελήσει τα θέλω μου και θα έμενα με τα μη. Δεν είναι σωστά πράγματα αυτά.
@ Coco:
Ουφ!
(είχα μια αμφιβολία για λίγο)
@ ΕΜ:
Φυσικά!
Αλλά σας είπε κανείς ότι μιλάω για μένα;
(είστε νέος θαμώνας, θα μάθετε...)
:)
(ή όχι;)
Εξαρτάται από την ηλικία και τις αντοχές.
Όχι;
:D και ;)