Δεν μιλάει. Ξέρει πως δεν χρειάζεται.
Και ναι, κάθεται σ’ αυτό το ίδιο μπαρ που πριν εσύ έπινες αμέριμνος τις μπύρες σου, και ναι, κάθεται στο ίδιο ακριβώς τραπέζι, έτσι απλά, σαν ένδειξη χλευασμού, και ναι, αυτό εκεί που βλέπεις μπροστά του είναι η καρδιά σου! Σε λίγο θα την κόψει σε μικρά συμμετρικά τετράγωνα κομματάκια και θα την φάει σε μια αργή ιεροτελεστία, σκορπώντας τρόμο και δέος, αηδία και ανατριχίλα.

Δεν έχει κανένα νόημα το τι αισθάνεται. Μπορεί και τίποτα. Δεν το ‘χει ανάγκη αυτό. Είναι νικητής. Είναι ο επόμενος και δικαιωματικά μπορεί να απολαύσει νηφάλιος και την τελευταία ακόμα μπουκιά από το αναιμικό παρελθόν σου, να ξεδιψάσει με το τελευταίο απόσταγμα του αίματός σου, να καπνίσει ανενόχλητος χίλια τσιγάρα τινάζοντας τις στάχτες σου στο τασάκι, στο πάτωμα, στο διάστημα…

Τα ρούχα του και τα εμφανώς μισοκρυμμένα τατουάζ του δείχνουν εύστοχα στους γύρω ποιος είναι τ’ αφεντικό πλέον, και τους κάνει να σιωπούν από φόβο μήπως βρεθούν στη θέση σου (ή να λέγαμε καλύτερα “όταν βρεθούν στη θέση σου”;)

Μη δίνεις σημασία στο κερί που σιγολειώνει μπροστά του. Συμβολικό είναι και αυτό. Αλλά εδώ που τα λέμε, και να ‘θελες να δώσεις σημασία μήπως θα μπορούσες; Δεν υπάρχεις πια, είσαι απλώς μια φευγαλέα ανάμνηση κι αυτό μόνο και μόνο επειδή καλλιέργησες έντεχνα την υστεροφημία σου, ξοδεύοντας προσεκτικά και τα τελευταία σου σεντς -ως συνήθως- σε λάθος επένδυση.

“Η ζωή είναι αβέβαιη,
γι αυτό φάε πρώτα το επιδόρπιό σου…”


Στα είχανε πει μικρέ μαλάκα! «Ζωή είναι αυτό που συμβαίνει ενώ εσύ είσαι απασχολημένος με το να κάνεις σχέδια», «Όταν εσύ κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει»… κι ένα κάρο ακόμα κοινοτυπίες που τις περιφρόνησες μεγαλόπρεπα. Δικαίωμά σου. Εμάς δε μας σκέφτηκες όμως;

Ηλίθιε!

Μας έκανες να φοβόμαστε να ξαναμπούμε σε τέτοιο μπαρ.






.

9 Comments:

  1. kovo voltes... said...
    Εχεις κάνει ήδη ένα βιβλιαράκι μ'αυτές τις μπαρόβιες ιστορίες, το ξέρεις? Μην περιμένεις, γράφτο τώρα για τύπωμα....:)
    Mistress Hyde said...
    Σιγά μην φοβηθούμε και δεν ξαναμπούμε στο μπαρ! Θα μπούμε και θα ξαναμπούμε όσες φορές μας κάνει κέφι! Γιατί δεν μας αρέσουν οι εκφοβισμοί.
    Masterpcm said...
    Στο μπαράκι που σύχναζα, όταν ήμουνα νέος, ήταν όλα έτσι.
    Ευτυχώς όμως δίπλα στις καρδιές δεν υπήρχαν μαχαιροπήρουνα. Θα είχα τρομάξει και δεν ξαναπήγαινα...
    Lilith said...
    Εδώ δεν σκέφτηκε τον εαυτό του, εσάς κι' εμάς θα σκεφτότανε;
    Τι να του πεις...
    Ηλίθιος είναι!
    ο αποτέτοιος said...
    γαμώμπαρο...

    (το μετάνιωσα δεν θέλω δουλειά σε αυτό το γαμώμπαρο, πείτε στο αφεντικό να βρει άλλον)
    b|a|s|n\i/a said...
    ο μικρός μαλάκας άμα μεγαλώσει γίνεται μεγαλομαλάκας ή απλά μένει πάντα στο επιδόρπιο; :P
    (με τέτοια εξαντλητική ζέστη τι περιμένετε;
    κοινοτοπίες αγαπητέ μου. με διορθώσανε μία και έκτοτε το έμαθα το μάθημά μου. ή όχι;)
    Spy said...
    @ kovo voltes...:
    Μερσί. Γράφω άλλο.
    (αυτά είναι μόνο για online ανάγνωση)



    @ Mistress Hyde:
    Γενναία σας βρίσκω πάντως.
    Είστε σίγουρη ότι σας αρέσει το εν λόγω;



    @ Masterpcm:
    Δεν θέλω να σας αναστατώσω, αλλά ακόμα σε ένα τέτοιο μπαρ είστε...
    Spy said...
    @ Lilith:
    Με περικεφαλαία θα έλεγα... :)


    @ ο αποτέτοιος:
    Σας καταννοώ πλήρως.
    Σιχαμένο γαμώμπαρο...


    @ b|a|s|n\i/a:
    (να σας πω, κι εγώ δεν είμαι σίγουρος, λείπει κι ο κ. Σελιτσάνος, αλλά με τέτοια ζέστη η ορθογραφία μας μάρανε;)
    Mistress Hyde said...
    Φυσικά κύριε Spy. Μου αρέσει γιατί μπορώ να μπω εκεί μέσα και να προκαλέσω αναταραχές.

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy