“Και τώρα που σταμάτησε να βρέχει;” με ρώτησε γεμάτος απορία.
“Θα πάμε να καθαρίσουμε την αυλή” ήταν η ξερή μου απάντηση, κάτι σαν διαταγή παρόλο που δε χρειαζόταν, δε μπορούσε να κάνει κι αλλιώς.


“Δεν μ’ αρέσει η αυλή…” μουρμούρισε.
“Δε σε ρώτησα.”
“Ούτε το καθάρισμα μ’ αρέσει”

Συνέχισα να τον αγνοώ επιδεικτικά.

Τελικά είναι η καλύτερη λύση με δαύτους. Όση σημασία τους δίνεις, τόσο πιο πολύ τρέφεις την εσωτερική σου αντίδραση. Κι ως γνωστόν το σύστημα πολεμιέται μόνο εκ των έσω. Πόσες μολότωφ μέσα στο στομάχι σου μπορούν να αναφλέξουν τελικά οι ανασφάλειές σου;

Κινήθηκα μουδιασμένος προς τη σκάλα, με μια σκούπα στο ένα χέρι κι ένα περίστροφο στο άλλο, για παν ενδεχόμενο. Ούτε που έδωσα σημασία στο αν ήταν γεμάτο. Το παγωμένο μέταλλο στη σφιγμένη μου χούφτα ήταν ήδη αρκετά τρομακτικό θέαμα, ώστε να μην ξαναμιλήσει. Τουλάχιστον για σήμερα.

Με έναν υγρό ήλιο να βάζει τρικλοποδιές στα σύννεφα ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου, άρχισα να σκουπίζω με μανία τα πλακάκια, μέχρι να καθαρίσω κάθε ίχνος από τις ξεφτιλισμένες μου αυταπάτες. Μόνο για μια στιγμή κοντοστάθηκα, όταν ένιωσα αυτό το ανυπόφορο τσίμπημα.

Μια πευκοβελόνα έκανε πάρτυ στον εγκέφαλό μου.






.

46 Comments:

  1. Σελιτσάνος said...
    Τυχερός είστε.Φανταστήτε να ήταν αγκάθι από αρκουδόβατο!
    Ανώνυμος said...
    Μόνο μία; Σίγουρα; Μπέσα; :)
    Christina Linardaki said...
    Γι' αυτό την επόμενη φορά να προτιμήσετε διαμέρισμα, που δεν έχει ούτε αυλές ούτε τίποτα.
    manetarius said...
    Συγγνώμη... δεν έχετε κηπουρό γι' αυτές τις δουλιές;

    (τι μπανάλ χριστέ μου!)
    manetarius said...
    y.g.εντάξει... μου ξέφυγε... "δουλειές" εννοούσα!
    b|a|s|n\i/a said...
    αχα! ειδικότης μου. δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες πευκοβελόνες έχουν μαζευτεί από την αυλή. σακούλες δεκάδες. η αλήθεια είναι ότι με εκνευρίζανε έως αφόρητα. στα πιο απίθανα σημεία στεκόντουσαν.
    της πατούσες και έφευγες. έσκυβες να μυρίσεις ένα λουλούδι και σου έμπαινε στην μύτη. κάθε τόσο άκουγες ταγκ τογκ κλοκ τα κουκουνάρια που πέφτανε.
    μέχρι που κόψανε το πεύκο.
    βρίσκω ακόμα. μα αισθητά λιγότερες.
    στιγμές ίσως και να τις πεθύμησα.
    b|a|s|n\i/a said...
    με παρέσυρε το μανιτάρι. :)
    (τΙς πατούσες)
    Αβαδιστη said...
    Εγώ σας τα είπα Πάρτε τα βουνά! Αλλά δεν ακούτε και ιδού τα αποτελέσματα.
    Επίσης να ρωτήσω... Αν τις σκουπίσετε όλες τις αυταπάτες τι θα βάλετε στη θέση τους?
    Lilith said...
    Αν κατάλαβα καλά, τον εαυτό σας απειλούσατε με το περίστροφο, έτσι δεν είναι; Δεν είναι σωστός τρόπος πάντως αυτός...
    Όποτε του το κάνω εγώ, αντιδράει και μετά μου κρατάει μούτρα καμιά βδομάδα!
    Τι μου θυμήσατε τώρα με τις πευκοβελόνες...
    Στο δημοτικό είχαμε ένα τεράστιο πεύκο στην αυλή και στα διαλείμματα φτιάχναμε αλυσίδες από πευκοβελόνες. Την τεχνική θα σας την εξηγήσω μια άλλη φορά (παρόλο που είμαι σίγουρη ότι πεθαίνετε να τη μάθετε τώρα)! :)))
    sadcharlotte said...
    πως το ειπατε; α ναι brain fuck. αυτο!!!
    Spy said...
    @ Σελιτσάνος:
    Το "αρκουδόβατο" τι είναι;;;
    Το νόθο από σύζευξη αρκούδας και προβάτου;


    @ ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ' ΑΛΩΝΙ:
    Πευκοβελόνα ναι.
    Απλά παραδίπλα ήταν και κάτι καρφίτσες, σακοράφες, κουβαρίστρες και μια ραπτομηχανή Singer.
    Αν με εννοείτε...
    :)


    @ Cleareaching:
    Ναι, αλλά έχει κοινόχρηστα. Χα!
    :P


    @ manetarius:
    Έχετε ακούσει τίποτα για την κρίση;;;
    Ή είστε ακόμα στην κοσμάρα σας;
    Spy said...
    @ b|a|s|n\i/a:
    Ξέρετε που το πήγανε (το πεύκο);
    Θέλω να το κάνω δώρο στον γείτονα...


    @ Αβάδιστη:
    Φοντανιέρες.


    @ Lilith:
    Σιγά μην πεθαίνω! :P
    Τι με περάσατε; Για 25 χρονών;
    Εμείς δηλαδή τι νομίζετε ότι κάναμε στα διαλλείματα; (εκτός από το να κυνηγάμε τα κοριτσάκια...)


    @ sadcharlotte:
    Και λίγα λέτε!
    (μας λείψατε)
    b|a|s|n\i/a said...
    τον κορμό εννοείτε;
    πιθανό θα τα πουλήσανε για ξύλα για τα τζάκια.
    έχω κρατήσει ένα μέρος του κορμού πάντως. έτσι για ενθύμιο. αν έχετε πριόνι μπορούμε να κόψουμε ένα μέρος. έτσι για δωράκι.
    Gi Gaga Kouni Beli said...
    Κατέληξα στο εξής ερώτημα (μετά από τις τελευταίες σας αναρτήσεις.): τι να φοβάμαι περισσότερο; Εσάς ή τον άλλο σας εαυτό;
    Αβαδιστη said...
    Φοντανιέρες!
    Ο δρόμος για την προσωπική βελτίωση είναι σπαρμένος με φοντάν!
    Είσθε ποιητής εν τέλει!
    aniaris said...
    πώς γίνεται να μη δίνεις σημασία στον εαυτό σου; πες μου εμένα που δεν έχω περίστροφο και κάνω τις πευκοβελόνες σκουλαρίκια.
    Mistress Hyde said...
    Άμα έκανε τσουκνίδα πάρτυ στο κεφάλι σας δηλαδή τι θα κάνατε;
    Επιτέλους, πρέπει να συμφιλιωθείτε με αυτόν το φουκαρά! Και με το καθάρισμα της αυλής επίσης. Κάθε φορά που έχει κακοκαιρία, είστε μέσα στη γκρίνια για το καθάρισμα της αυλής. Ήρωας αυτή η κα Naf-Μπαφ!
    Ήρωας...
    Y. K. said...
    οι πευκοβελονες ηταν το αγαπημενο μου παιχνιδι των παιδικων χρονων.εφτιαχνα αλυσιδες μακρυες και στολιζα αυτοσχεδια σπιτια στο δασος. Γιατι υπηρχε και δασος(αλσος) στην πολη που εμενα.
    Μια αυλη μεσα στην εγκαταλειψη δεν ειναι ποτε καλη ιδεα.σκεψου το.

    (αρχικα εκανα το σχολιο στο απο κατω ποστ. απο κεκτημενη ταχυτητα.)
    Spy said...
    @ b|a|s|n\i/a:
    Ναι. Και να το κάνουμε... τασάκι.
    :P


    @ Gi Gaga Kouni Beli:
    Εμένα φυσικά!
    (ο άλλος είναι cyborg, κάνει ότι του πεις)


    @ Αβαδιστη:
    Μου το λέγανε από μικρός που ήμανε και δεν τους πίστευα. Ο άμυαλος...
    Spy said...
    @ aniaris:
    Το μυστικό δεν είναι να μην δίνεις εσύ σημασία στον άλλον. Είναι να καταφέρεις να μην σου δίνει ο άλλος σημασία.
    (τι είπα πάλι ο πούστης;)


    @ Mistress Hyde:
    Να τα μας!...
    Καλώς την συνήγορο υπεράσπισης!
    (καλά το έλεγα εγώ ότι οι διαδικτυακές αλλαξοκωλιές δεν θα μας βγουν σε καλό...)


    @ άλις:
    Μα το ξέρω. Γι αυτό επέμενα να την καθαρίσουμε.
    Άλλο που δεν καθαρίζει ποτέ μόνιμα.
    (δε πιστεύω να θέλετε να σας απαντήσω και στο αποκάτω ποστ...)
    :P
    Gi Gaga Kouni Beli said...
    thanx God ησύχασα!
    ο αποτέτοιος said...
    και γιατι σε αυτήν δώσατε σημασία;
    manetarius said...
    τωρα κι αν ειμαι στην κοσμαρα μου... ου χου χουου!
    island said...
    Τις πευκοβελόνες δεν τις φοβάμαι. Τις γουρουνότριχες φοβάμαι πολύ. Αυτές που περνάνε ξυστά
    aura said...
    Καταλαβαίνω το δράμα σας. Εδω εμένα, μια φορά, δε φεύγανε με τίποτα από τα ρούχα μου, φαντάζομαι από το μυαλό σας..
    aura said...
    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
    "ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" said...
    Έχω χάσει μια σακοράφα περί τους δέκα πέντε πόντοι, με το συμπάθιο, μήπως δεν ήταν η πευκοβελόνα;
    Όναρ said...
    Δεν ήξερα ότι ο Πευκοβελόνης και οι κλώνοι του έχουν τέτοιες ικανότητες..

    Ήθελα επίσης να ρωτήσω..τελείωσε η μικρή τις σπουδές..;

    Καλησπέρες δολοφονικές..
    Masterpcm said...
    Έτσι όπως πάτε θα κριθείτε ... αναδασωτέος...
    Spy said...
    @ ο αποτέτοιος:
    Διότι οι άλλες δεν με ενοχλούσαν.
    Ήταν εκτός.


    @ manetarius:
    Έχετε κι εσείς πευκοβελόνες στον εγκέφαλο;


    @ island:
    Τότε να μην συχνάζετε σε περιοχές με χοιροστάσια.


    @ aura:
    Και καλά εσείς.
    Ρούχα αλλάζετε άμα θέλετε.
    Εγώ τι να κάνω με το μυαλό μου;
    Spy said...
    @ "όφις":
    Πάνω στο γραφείο σας είναι.
    Δεξιά από το laptop, κάτω από την εφημερίδα που έχετε δίπλα στο λαμπατέρ.
    (αμάν! όλα εγώ πρέπει να σας τα λέω;)


    @ Όναρ:
    Τελείωσε το πιάνο και την Πάντειο.
    Τώρα κάνει μεταπτυχιακό στο Yale.
    Ξέρετε, όσο ζεις μαθαίνεις, κλπ. κλπ. κλπ.


    @ Masterpcm:
    Ωρεπουστημου!
    Δηλαδή θα έρθει ο ΣΚΑΪ στο σπίτι;;;
    Πηνελόπη said...
    "ξεφτιλισμένες αυταπάτες"
    Ναι. Σκρόφες.
    Aggelos Spyrou said...
    Συμπέθερε,

    νιώθω σαν το συνοδό της πευκοβελόνας στο πάρτι.

    Να βάλετε κανά φως στον εγκέφαλό σας.

    Καλησπέρα σας! :)
    tovenito said...
    oh, a pine needle!
    λέτε αν κάνετε κατακόρυφο να ξεμαγκανιάσει;
    Spy said...
    @ Πηνελόπη:
    Α... τις ξέρετε κι εσείς;


    @ Aggelos Spyrou:
    Γιατί;
    Δε βλέπετε στα σκοτεινά;
    (λόγω ηλικίας θα είναι...)
    :P


    @ tovene592:
    Που λέτε, το δοκίμασα (όπως ξέρετε πάντα σέβομαι τη γνώμη σας), αλλά επειδή είμαι συναχωμένος, αντί να φύγει η πευκοβελόνα, μου ανέβηκαν οι μύξες στον εγκέφαλο...
    Αφήστε, δράμα...
    vanessa said...
    Ας κάνουμε τότε όλοι μας λιγάκι υπομονή μέχρι τα επόμενα χριστούγεννα. Η στιγμή της εκδίκησης;

    Καλημέρα :)
    manetarius said...
    Φοβάμαι πως νιώθω σα να μου έχει πέσει όλο το πεύκο στο κεφάλι!
    Adis said...
    ...ύπουλες, σιχαμένες πευκοβελόνες.. Ποτέ δεν τις συμπάθησα από μικρός. Πάντα κρίβουν πισόπλατα τσιμπήματα..

    (Τώρα μετά απ' αυτό που διάβασα τις μισώ ακόμη περισσότερο).

    Καλησπέρα!! :)
    Ανώνυμος said...
    σαν την πριγκιπισσα με το μπιζελι. ισως πολλες πευκοβελονες να ειναι καλυτερες απο μια πευκοβελονα. θα εχουν και με ποιον να χορεψουν στο παρτυ ;)
    So_Far said...
    Δεν πάμε καλάαααάααααα!!!!!!!!
    Γέρνουμε !
    Ανώνυμος said...
    Εγώ πάλι δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν του αρέσει η αυλή.
    Το καθάρισμα, ΟΚ, το καταλαβαίνω. Αλλά η αυλή;
    milch-käfer said...
    Λες;
    theorema said...
    Να σας πω. Ακόμα???
    Περιμένουμε!...
    ZouZouna said...
    ... αμα έκανε πάρτυ, μόνο στον εγκέφαλό σου μην την φοβάσαι. Ούτε αυτή ούτε τις φίλες της!
    αλλού να φοβάσαι!
    Spy said...
    @ vanessa:
    Συγγνώμη, αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω υπομονή ούτε δυο ώρες. Τα επόμενα Χριστούγεννα μου φαίνεται πως θα είναι σε 36 χρόνια...


    @ manetarius:
    Απ' το πολύ φαΐ θα είναι.
    Κάντε δυο βόλτες το τετράγωνο και θα αισθανθείτε καλύτερα.


    @ Adis:
    Δηλαδή αποκλείεται να πάρετε και τη δικιά μου, ε;


    @ deadend mind:
    Όσο καλύτερες είναι και πολλές γρατσουνιές αντί για μία.
    (κάνουν και καλύτερη συμμετρία)
    Spy said...
    @ So_Far:
    Προς τα που;;;
    (ρε πούστη μου, χαμπάρι δε πήρα με τόσες δουλειές...)


    @ houlk:
    Έχει κάμπιες.


    @ theorema:
    Να περάσετε στο δίπλα ταμείο.
    Αυτό εδώ είναι για τα τιμολόγιο και αργούμε πάντα.


    @ Γ-Κ-Ζ:
    Μετά το πάρτυ πήγανε για "βρώμικο" στην Μιχαλακοπούλου. Να ησυχάσω τώρα;

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy