Ίσως θα ‘πρεπε να το πάρω απόφαση επιτέλους.

Αυτό το δέντρο στην απέναντι μεριά του δρόμου δεν πρόκειται να φυτρώσει ποτέ. Για κάποιους είναι λογικό συμπέρασμα αυτό, μιας και δεν το φύτεψε ποτέ κανείς για να φυτρώσει, αλλά για μένα όχι. Και πως θα ήταν άλλωστε; Εδώ νομίζω ακόμα πως οι ηλίθιοι είναι λιγότεροι από εμάς τους κανονικούς…

Περιμένοντας λοιπόν -μάταια όπως πάντα- μια ανύπαρκτη σκιά να μετακινηθεί προς το μέρος μου, σύμφωνα με την τροχιά του ήλιου, παρατηρώ πως το χορτάρι στον κήπο είναι ακόμα άθικτο αν και κάθε βράδυ τα κοράκια από το διπλανό νεκροταφείο φωλιάζουν για ώρες εκεί, πιθανότατα συζητώντας για την έλλειψη φιλοξενίας από μέρους μου, μιας και ποτέ δεν τα φίλεψα ούτε ένα τόσο δα πτώμα από τις λέξεις μου. Αντιθέτως τους έκλεβα μονίμως μικρά κρωξίματα για να τα στριμώξω σε κάποιο ρεφραίν ή να τα βάλω κάτω από το μαξιλάρι μου να σηκωθεί λιγάκι -χρόνια τώρα ψάχνω μια πιο βολική θέση για να αποδημήσω με τη μέγιστη δυνατή υστεροφημία.

Μια μέρα (Τετάρτη πρέπει να ‘ταν, αν και εγώ πάντα νόμιζα πως ήταν Σεπτέμβρης), άρχισε να βρέχει τόσο δυνατά που έβλεπα παντού Κιβωτούς, ξέροντας εκ των προτέρων πως χωρίς ταίρι δεν θα ‘βρισκα ποτέ εισιτήριο για τον Παράδεισο, έτσι άρχισα να ανοίγω τρύπες με ένα πιρούνι σε κάθε μια απ’ αυτές, ώστε να μη σωθεί κανείς τελικά, αφού κι εγώ θα πέθαινα, τι μ’ ένοιαζε εν τέλει ο υπόλοιπος πληθυσμός αν δεν ήμουν εκεί να τον χαζεύω;

Από τότε μου ‘μεινε.
Κουσούρι.
Άνοιξα τρύπες σε όλα τα θεμέλια του σπιτιού μου, ίσα ίσα να χρειάζεται μια μικρή αμφιβολία για να καταρρεύσει, και μετά ξεσκονίστηκα κι έκανα πως δεν ήξερα τίποτα για όλα αυτά τα τριξίματα που ακούγονται κάθε βράδυ κάτω από το κρεβάτι. Κι άμα περνάει και κανένας ξέμπαρκος φόβος που και που για αρμένικη βίζιτα, του ανοίγω τρύπες και αυτουνού κι όλοι νομίζουν στη γειτονιά πως παράγω Έμμενταλ στο υπόγειο…

Τώρα πλέον ανοίγω τρύπες στα βλέφαρα μου,
μπας και δω επιτέλους που σκατά βλέπουν όλοι οι άλλοι τα χρώματα…



35 Comments:

  1. Adis said...
    Πωπω!! Το αγαπάω αυτό το κομμάτι πραγματικά! Απ' την εκτέλεση των "The Who" βέβαια, αλλά κ' αυτή μ' αρέσει!
    Ελπίζω μια μέρα να δείτε το δέντρο σας ακόμη και αν δεν το δουν οι άλλοι ποτέ.. Και αν κάτι δε συνέβει μέχρι σήμερα ποτέ, αυτό δεν είναι λόγος να πάψει κανείς να πιστεύει ότι μπορεί να συμβεί αύριο.. (Η θέληση κάνει θαύματα).
    Καλημέρα!
    μιά φορά κι ἕναν τρελλό... said...
    Οι τρύπες στα βλέφαρα, για πόρτες σε βαθύτερα σκοτάδια μου κάνουν.
    Το μάτι πρέπει ν' ανοίξει κανονικά. Απλά, αργά και δύσκολα. Γιατί βλέπεις είναι κι 'κείνα τα κρωξίματα. Κι ως γνωστό στους ήχους τους δυνατούς, αυθόρμητα τα κλείνουμε τα μάτια μας.

    Πολύ καλή σας μέρα!
    ΦΟΥΛΗ said...
    Πίσω από τα μπλε μάτια (μπλε πρόσωπό σας) τι άλλο υπάρχει;;κατι που σας
    βασανίζει; ΚΑΛΗΜΕΡΑ....
    foni said...
    Και πως θα ήταν άλλωστε; Εδώ νομίζω ακόμα πως οι ηλίθιοι είναι λιγότεροι από εμάς τους κανονικούς…

    Με το συμπάθιο κιόλας... πού το καταλάβατε πως είστε κανονικός?
    mamma said...
    Καλημέρα. Δεν ξέρω άλλο να πω.
    Ο ψεύτικος Πέτρος said...
    μπορει ο πονος να μας ξυπναει αλλα μηπως να βρισκαμε μια πιο ευκολη λυση απο το τρυπημα των βλεφαρων;
    Ας πουμε το να σηκωναμε τα βλεφαρα...
    Καλημερα
    vague said...
    Εγώ δεν έχω τίποτα να σου πω, αλλά σου γράφω, επειδή ήθελα να το ξέρεις (ότι δεν έχω τίποτα να σου πω).

    Πάντως έχω κι εγώ συχνά την ψευδαίσθηση ότι είμαι στους κανονικούς.
    manetarius said...
    Καλύτερα να φτιάχνατε έμενταλ...
    Αβαδιστη said...
    Aτιμε μικρέ τερμίτη!
    Θεία Θ said...
    Στις τρύπες εφαρμόστε πρισματικά κρύσταλλα: έχετε περισσότερες πιθανότητες να αναλυθεί το φως.
    Estella said...
    Μην ανοίγετε τρύπες στα βλέφαρα σας φίλτατε...απλά κλείστε τα και ονειρευτείτε... Εύχομαι να ξυπνήσετε ένα πρωί και να βρείτε ένα πανύψηλο πλατάνι. Με χοντρό κορμό που κανείς δε θα μπορεί να το κουνήσει απο εκεί... Φιλιά πολλά. Καλό Σαββατοκύριακο.
    Ανώνυμος said...
    Αργήσαμε να κάνουμε ανάρτηση αλλά η γκρίνια, γκρίνια!
    Εγώ θα σας πρότεινα, αντί να κάνετε τρύπες (ούτε τυφλοπόντικας να είσασταν πια!), να κάνετε συχνές και παρατεταμένες βόλτες στο δίπλα δωμάτιο. Ναι εκεί που έχετε το θησαυρό. Μπορείτε να κάνετε και βουτιές μέσα σε αυτόν όπως έκανε ο Σκρούτζ Μακ Ντακ στις λίρες του.
    Θα έρχεστε στα ίσια σας. Πιστεύω.
    Ανώνυμος said...
    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
    Ανώνυμος said...
    σαν ενα ποιημα που κρυβεται ηταν αυτο.
    Spy said...
    @ Adis:
    Αρκεί να μην έχουμε πεθάνει στο ενδιάμεσο...
    Σας ευχαριστώ.


    @ Μια φορα κι εναν τρελο...:
    Για ν' ανοίξει κανονικά θα χρειαστεί γερανό και δεν έχουμε λεφτά για τέτοιες αγορές τώρα...


    @ ΦΟΥΛΗ:
    Ε, κάτι...


    @ foni:
    Μου το είπε η μαμά μου.


    @ mamma:
    "Περαστικά" ίσως...
    Spy said...
    @ Ο ψεύτικος Πέτρος:
    Μα τι λέτε τώρα;
    Έχετε ιδέα πόσο βαριά είναι;


    @ Riski:
    Κι εγώ καμιά φορά δεν έχω τίποτα να πω, αλλά δεν ξέρω πως να σας το πω, χωρίς να σας γράψω κάτι...
    (μια χαρά κανονική μου φαίνεστε εμένα πάντως)


    @ manetarius:
    Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται...


    @ Αβαδιστη:
    Αρ γιου τόκινγκ του μι;
    Spy said...
    @ Θεία Θ:
    Σβαρόφσκι ας πούμε;


    @ Estella:
    Εγώ απλά εύχομαι να ξυπνήσω ένα πρωί...
    Σας ευχαριστώ.


    @ MpinelikoMistress:
    Κάνω.
    Γι αυτό σας γράφω ακόμα...


    @ deadend mind:
    Κρύβεται;
    Τα κατάφερε δηλαδή;
    Πηνελόπη said...
    Καλωσορίσατε στη Ματαιότητα.
    Παρακαλούμε, κρεμάστε την ελπίδα σας στον καλόγερο του χωλ για να εισέλθετε στο καθιστικό. Αν κρυώνετε χωρίς αυτήν, παρακαλούμε να επιστρέψετε στη βάση σας.
    milch-käfer said...
    To Μilch απόψε είχε συναυλία στο Βελιγράδι
    πετάχτηκε στο New York και έριξε
    στο κεφάλι του Alexfarter ένα κουράδι!
    Aura said...
    Περίμενα το milch για να γράψω :D


    (Ωραία μέρα για βόλτα με το καροτσάκι!!! Ακόμα εκεί είστε;)
    milch-käfer said...
    Το Milch μια συναυλία έκλεισε στο Μπάρι
    και πήγε και αγόρασε έξι κιλά σκαθάρι!
    Ανώνυμος said...
    προσπαθησε λιγάκι να.

    :)
    konstantinos said...
    Μήπως κάθεστε κάτω από τη σκιά του δέντρου κι όλα φαίνονται ασπρόμαυρα; Κάντε λίγο άκρη, κυλιστείτε στο γρασίδι και κοιτάξτε κατάματα τον ήλιο, έστω και με τα βλέφαρα κλειστά. Το φως του θα σας ζεστάνει και θα γίνει τόσο λευκό ώστε αν αρχίσετε να κινείστε όλο και πιο αργά θα το αναλύσετε στα χρώματα που το συνέθεσαν. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί, λόγω της μεγάλης ταχύτητας με την οποία κινείστε, μπορείτε να φτύσετε κατάμουτρα τον ήλιο και να κοιτάξετε μέσα από τα σταγονίδια τη διάθλαση του φωτός στα χρώματα που τόσο πολύ αναζητάτε!
    ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ said...
    Μην ανοίγετε τρύπες, μπορεί να πέσετε μέσα....
    Κοκκινοσκουφίτσα said...
    Mε το να ανοίγετε τρύπες θα αργήσετε πολύ και θα χάσετε το χρόνο και τη διάθεσή σας, πρέπει να σκίσετε το περιτύλιγμα μια κι έξω. Και να μην κάνετε ότι δεν ξέρετε τίποτα για το φόνο, ακόμη κι αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι. καλή σας μέρα!
    Σελιτσάνος said...
    Τελευταία με κάνετε να σας διαβάζω χωρίς να χαμογελώ.Και δεν μπορώ να πω ότι δεν μου αρέσει.
    Gi Gaga Kouni Beli said...
    Μένετε σε πολυκατοικία? Κι αν ναι σε ποιον όροφο? Έχω δει πως το ισόγειο ενοικιάζεται...δε το κοιτάτε?
    ο αποτέτοιος said...
    περίεργο.. νόμιζα πως γνωρίζατε ότι τα χρώματα τα βλέπουμε με κλειστά - και χωρίς τρύπες - βλέφαρα..


    αυρα,
    τώρα είναι από πάνω μου!! λέτε να με κλάσει και εμένα;
    Aura said...
    Όχι μόνο θα σας κλάσει μα θα σας χέσει κι όλας. Είναι πρωι γιαυτό :))
    sadcharlotte said...
    αν σας παρηγορει δεν ειστε μονος. ουτε και εγω βλεπω χρωματα οποτε και παρακαλω αν και εφοσον καταφέρετε να τα δειτε να μοιραστειτε αυτη την πολυτιμη πληροφορια μαζι μου..
    ευχαριστω...
    Spy said...
    @ Πηνελόπη:
    Εδώ ήταν;
    Δε φαντάζεστε πόσο καιρό την έψαχνα...


    @ Aura:
    Ωραία ήταν.
    (πειράζει που το κάναμε τριήμερο;)


    @ deadend mind:
    Προσπάθησα.
    Μετά το έγραψα το ποστ.
    :P


    @ konstantinos:
    Δεν έχει γρασίδι.
    Κάτι λάσπες έχει μόνο...
    :(
    Spy said...
    @ ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ:
    Μπορεί να 'ναι και καλύτερα...


    @ Κοκκινοσκουφίτσα:
    Τι μαθαίνει κανείς από τα παραμύθια...


    @ Σελιτσάνος:
    Μακάρι να μου άρεσε και μένα.
    Δε ξέρετε πόσο το εύχομαι.


    @ Gi Gaga Kouni Beli:
    Δεν έχει αίθουσα μπιλιάρδου, ούτε τζακούζι. Είναι για τους φτωχοί.
    Spy said...
    @ o αποτέτοιος:
    Κοιτάξτε, έχω προσπαθήσει να αναλύσω το μαύρο σε όσες περισσότερες αποχρώσεις γίνεται με κλειστά τα βλέφαρα. Ακόμα και στην πιο αισιόδοξη βερσιόν, 256 μου βγαίνουν...
    Δε μπορεί. Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλες κρυμμένες κάπου.
    Τις θυμάμαι...


    @ Aura:
    Μια οικειότητα πάντως τη διακρίνω με το θέμα (του milch φυσικά...)


    @ sadcharlote:
    Έτσι που πάμε είναι πιο πιθανό να φορέσω κι εγώ αυτήν την γκρι ζακέτα σας, στο όνομά μου...
    Aura said...
    Tώρα τι να σας πω..!
    Talisker said...
    Mesa στα βιβλια μου εχω δεκαδες κρυμμενα σταροχωροφα

    σας δινω τα βιβλια μου να ξεγελαστε τα κορακια που σας αποσπουν

    κι ολα τους τα χρωματα

    Τοτε θα δειτε και μονος δυσπιστε
    οτι απλα ολα τα χρωματα κρυβονται στο μαυρο..

    κι ολοι μας τα ψαχνουμε !:)

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy