Δεν είναι ότι δεν έχω άλλες λέξεις.
Δεν είναι ότι κουράστηκα να γράφω.
Αλλά, να...
Δε βρήκα ποτέ πιο όμορφες και ταιριαστές για μένα λέξεις, απ' αυτές:




"Η λέξη ευγνωμοσύνη εφευρέθηκε από κάποιον άντρα που απεγνωσμένα προσπαθούσε να εκφράσει, με τα ελάχιστα μέσα που διέθετε η γλώσσα και οι εκφράσεις του προσώπου του, μερικές εκατοντάδες συναισθήματα, μικρότερα (όσο ένα στιγμιαίο ανατρίχιασμα στον κρύο αέρα) ή και πολύ μεγαλύτερα (όσο ένα στόμα που θα κατάπινε την υδρόγειο σφαίρα σαν δισκίο παρακεταμόλης) προς μια γυναίκα.

Το ζητούμενο βέβαια δεν ήταν να της αποδείξει τον έρωτα του με τεράστια υγρά λόγια από latex (που όπως όλοι γνωρίζουν, το μέγεθος τους είναι ανάλογο του κενού αέρος που κρύβουν μέσα τους) ή να φουσκώσει σαν πλουμιστό πτηνό επιδεικνύοντας θεϊκές ικανότητες, υψηλή νοημοσύνη και ανυπέρβλητη δύναμη.

Αυτό θα ήταν εύκολο.

Το δύσκολο ήταν να στέκεται αμέτοχος, σχεδόν ανήμπορος, μπροστά στο θαύμα της ζωής. Να παρακολουθεί σαν υπέρβαρος συνταξιούχος το reality show που θα του αλλάξει τη ζωή με όλα του τα όπλα πεπερασμένα και σκουριασμένα από καιρό. Ένας κούφιος πολεμιστής που θα πέθαινε στη θέα της κομμένης του παρανυχίδας.

Για μένα όμως τα πράγματα είναι εύκολα. Όλα αυτά έχουν απο καιρό ειπωθεί. Γενναιότεροι πολεμιστές έχουν βουρκώσει κι αγκαλιαστεί ανήμποροι να κάνουν κάτι άλλο. Ευρηματικοί και κοινοί ποιητές έχουν χτίσει ουρανοξύστες από ψυχικό μπετόν, κάτω απ’ το βάρος της υπέρτατης συγκίνησης της νέας ζωής. Μια μανιέρα για τους δυνατούς που δεν έμαθαν ποτέ τι θα πει πόνος.

Ευγνωμοσύνη νοιώθω.
Και θα κρατώ αυτό το πουγγί που είναι γεμάτο με τον πόνο και την αγωνία σου στην αγκαλιά μου ανήμπορος για πάντα."



Το κείμενο είναι του Dr.Uqbar από το εξαιρετικό blog: "Που είναι η πανοπλία μου;"
photo by angeloflight











.

31 Comments:

  1. mamma said...
    Μη μου πείτε πως αυτό είναι το χεράκι της μπουμπούς! Θεέ μου...

    :)
    b|a|s|n\i/a said...
    ευγνωμοσύνη νοιώθουμε που μας το γνωστοποιήσατε. και τα λοιπά λόγια μοιάζουν μικρά μπροστά σε αυτό ακριβώς το θαύμα. μιας νέας ζωής. μιας ζωής.
    Αγγελική Κορρέ said...
    Δεν είναι υπέροχο ένα μωρό όμως ? Σου αλλάζει όλη τη ζωή... είτε είναι το πρώτο, είτε το δεύτερο , είτε το τρίτο.. ξέρετε , φαντάζομαι πως θα σας είναι ήδη γνωστό, όμως ισχύει οτι οι κόρες είναι πάντα των μπαμπάδων τους...
    Θα το αντιλαμβάνεστε με τα χρόνια αυτό..

    Υ.Γ.
    Να κάνετε και κανένα αγοράκι όμως,γιατί και οι μαμάδες έχουν ψυχήηηη...
    ZouZouna said...
    Μια φωτό, που αξίζει πολλά. Μια φωτό που θα σου στείλω το site, να την βάλεις με άλλες να της κάνεις βιβλίο, τον πρώτο, τον δεύτερο, τον τρίτο χρόνο και πάει λέγοντας...
    Τράβα εσύ!
    κι ένα κείμενο που ήρθε κι έδεσε.

    δεν χορταίνεις ε?
    φαντάζομαι..
    να την χαίρεστε !
    όταν αναπνέω μωρά τριγύρω λιώνω!
    theorema said...
    Τα καλύτερα έρχονται, θα το δείτε :-)
    Αστο καλό, με συγκινήσατε...
    Spy said...
    @ mamma:
    Λεζάντες και υποσημειώσεις διαβάζετε;


    @ b|a|s|n\i/a:
    Πολύ μικρά όμως...
    Σας ευχαριστώ.


    @ madame_obscure:
    Μάλιστα. Θα το βάλουμε στο φούρνο ν' αρχίσει να ψήνεται σιγά σιγά.


    @ Γ.Κ.Ζ.:
    Σας ευχαριστώ, αλλά παρόλο που το λέει και απέξω, θα σας πω πως η φωτό δεν είναι δική μου. Τις δικές μου μάλλον θα τις κρατήσω σπίτι.


    @ theorema:
    Κι εγώ σας αγαπώ... :)
    manetarius said...
    Άι στο καλό σας τελικά τελικά... τις τελευταίες φορές που μπαίνω εδώ μέσα όλο βουρκωμένη φεύγω.... φφφ..φφφφ...(τρεμάμενο χειλάκι)

    (πρέπει να την κοιτάξω αυτή την ευαισθησία μου ... εγώ μόνο όταν έβλεπα ένα ταψί μουσακά ήμουν ικανή να δακρύσω...)
    ΦΟΥΛΗ said...
    ΑΧ τρελό μπαμπά,και ακόμα δεν είδατε τίποτα,πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.....
    Καλό 3ημερο.....
    rosie said...
    Είναι υπέροχο αυτό να το ακούς από το στόμα ενός άντρα. Μακάρι το παράδειγμά σας να το ακολουθήσουν κι άλλοι. Φιλιά στα κορίτσια σας!!!!!
    ♥ Palirroia ♥ said...
    Αγαπητέ spy έχετε γνώση τώρα και σίγουρα θα καταλάβετε πόσο άσχημα ένοιωθα, μέσα στη μεγάλη μου ευτυχία, όταν βίωνα μόνη μου τη χαρά της μητρότητας και της δυο φόρες υπηρχε ενας πατερας αμετοχος που προσπαθησα πολυ να τον πισω οτι χανει σημαντικες στιγμες....ματεα
    Συγχωρήστε με που μες στη χαρά σας λέω εγώ το παράπονο μου άλλα ......είναι ο λόγος που διαβάζω πάλι και πάλι τα κείμενα σας και συγκινούμε πολύ
    Τα φιλιά μου στη κυρία spy και στη δεσποινίδα spy
    mamma said...
    Για το κείμενο λέτε, όχι για την φωτογραφία. Άντε!
    Katerina said...
    ευαισθησίες ......αντρικές .σπάνιο ειδος εκφρασμένο με τοση σαφήνεια
    ευγε. Ελπίζω να ξενυχτας και λίγο, να βοηθάς και να αλλάζεις και κανα πάμπερ οχι μονο παρολε
    Glayki said...
    πες στο ντοκτορ...στο λέω και σε σένα μας έστειλες αδιάβαστους!
    Spy said...
    @ manetarius:
    Ε, δε μπορεί. Κάτι θα φταίει.
    Έχετε πάει σε κανα γιατρό;
    (όχι ψυχολόγο...)


    @ ΦΟΥΛΗ:
    Ποιό τριήμερο;
    (ξέρτε τώρα, πλέον όλες οι μέρες μου φαίνονται ίδιες...)


    @ rosie:
    Μακάρι να είναι ειλικρινές όταν το ακούς. Αυτή είναι η σωστή ευχή νομίζω.


    @ ♥ Palirroia ♥:
    Λυπάμαι ειλικρινά (και το εννοώ) που το ζήσατε με αυτόν τον τρόπο, διότι μόνο τώρα μπορώ κι εγώ να καταλάβω το μεγαλείο των στιγμών. Και των καλών και των κακών.
    Κρατήστε αν θέλετε μόνο το εξής από τα λόγια μου: Αν έτσι, με αυτήν την εμπειρία γίνατε λίγο πιο δυνατή, αυτό είναι κάτι που το κατακτήσατε εσείς, μόνη σας, και δε μπορεί να σας το στερήσει κανείς. Και τα παιδιά σας θα το νιώθουν και θα 'ναι περήφανα, κι ας μην το συζητήσετε ποτέ.
    Spy said...
    @ mamma:
    Α, μου φαίνεται πως παραέχετε το μυαλό σας στους γάμους, αντί να το έχετε στα πουρνάρια.
    Και για τη φωτό έχουμε λεζάντα μαντάμ, κάτω από αυτήν για το κείμενο (με λινκ κιόλας)!


    @ ocean soul:
    Και πάμπερς αλλάζουμε κυρία μου, και μπάνιο της κάνουμε, και την νανουρίζουμε και απ' όλα. Άμα είχαμε και γάλα θα την θηλάζαμε κιόλας...


    @ ΤΟ ΓΛΑΥΚ:
    Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως εκ μέρους του.
    pendulum said...
    Κατασκοπούλη μου,
    το πιο υγιές συναίσθημα αυτή τη στιγμή είναι η ευγνωμοσύνη. Τα δώρα της ζωής είναι καθημερινά , στιγμές και λάμψεις..αλίμονο αν δεν μπορούμε να τα δούμε...
    Από τούδε και στο εξής το σπίτι σου θα είναι γεμάτο φως και η καρδιά σου δυνατή και πλήρης από αγάπη...κράτα την ευγνωμοσύνη για τα δύσκολα..όταν θα έχεις εικόνες στο μυαλό σου και χνώτα.
    Σε φιλώ
    Valisia said...
    Tί;Πιστεύετε ότι μ'ένα κείμενο-και μάλιστα κλεμμένο-θα την σκαπουλάρετε έτσι;
    Τς τς τς...Αν ήμουν Κυρία Spy όχι ΜΠΑΦ αλλά μια αποτρίχωση από κάθε σημείο του σώματός σας με καυτό/ζεματιστό κερί θα σας έκανα...μέχρι να πείτε:

    ΕΙΣΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ!!!!
    Sadmanivo said...
    Μια που η συγκίνηση των τελευταίων εβδομάδων μου είναι καθαρά θεωρητική και ακαδημαϊκή, και επειδή το συγκεκριμένο post το είχα διαβάσει στον Πάνοπλο, ασχολήθηκα με τα σχόλια.
    Και ξαφνικά με έκοψε κρύος ιδρώτας όταν συνειδητοποίησα πως τα γυναικεία μητρικά - και όχι μόνο - ένστικτα έχουν κάνει κατάληψη...
    Έχετε τις θερμότερες ευχές μου για την όσο το δυνατόν ταχύτερη αποκατάσταση της προηγούμενης ατμόσφαιρας, συμπάσχω (με μέτρο για να μην με πάρει από κάτω) και προτείνω την συγγραφή μιας γαργαλιστικής ιστορίας όπου θα πρωταγωνιστεί μία μητέρα, ένα βρέφος, ένας φούρνος κι ένας απηυδησμένος πολύτεκνος ;)
    Ατίθασος ενήλικας said...
    Ευγνωμοσύνη, εγκυμοσύνη, και όλα τα εις «σύνη»
    Ανώνυμος said...
    Άει σιχτίρ συγκινήθηκα και έχει μείνει και μπογιά από χτές το βράδυ στο μάτι και τρέχει...!
    Spy said...
    @ pendulum:
    Λέτε;
    (και να σκεφτείτε ότι τόσο καιρό μάζευα καυσόξυλα για τα δύσκολα...)


    @ Valisia:
    Αν ήσασταν η κυρία Spy, θα κρατούσατε ολημερίς κι οληνυχτίς ένα μωρό στα χέρια και δεν θα ασχολούσασταν με το τι γράφω στο βλόγ μου.


    @ Sadmanivo:
    Σας ευχαριστώ, και για την υποστηρίξη και για την προτροπή.
    Αλλά... φούρνος;
    Φούρνος;;;


    @ απατεωνες:
    Όπως λέμε "τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις..."


    @ MpinelikoMistress:
    Καλέ, μη βρίζετε εδώ μέσα.
    Έχουμε και μικρά παιδιά!
    (και μετά την ρωτάνε τη μικρή πού έμαθε να βρίζει...)
    Lilith said...
    Μια τέτοια σκηνή, θα τη θυμάται πάντα η κόρη σας :).
    Και θα θέλει να σας θαυμάζει...
    Δώστε της λόγους.
    Кроткая said...
    ετοιμαζόμουν να πω ότι αυτό το μαγαζί έχει γίνει πάρα πολύ σλιουρπ για τα γούστα μου, αλλά το κείμενο μου άρεσε πάρα πολύ κι έτσι δεν το λέω.

    πάω να δω το βλογ της μπουμπούς τώρα.
    Sadmanivo said...
    Φούρνος... You Know, μπέμπα με πατάτες στο φ..., ο δολοφόνος με το πριόνι, παιδοκτονία, εξαφανίζω το τεκμήριο του εγκλήματος, έλα τώρα, φαντασία έχεις!
    Χε χε...
    Ανώνυμος said...
    Spy >
    Εμάς άλλα μας είπε η μικρή. Ο μπαμπάς της λέει, όταν την άλλαζε, έλεγε κάτι για βερνικωμένα κέρατα και άλλα συναφή...
    Σας έδωσε στεγνά :-)
    Thalassenia said...
    Κάτι άσχετο από το συγκλονιστικό θέμα του ερχομού της.
    Αυτή η επιλογή της μουσικής σου είναι ... δεν έχω λόγια
    Για αυτό σε έβαλα στα αγαπημένα. Μετά άρχισα να διαβάζω τα γραφόμενα και τώρα περιμένω να δω τη μικρή να σε ξεπερνάει. Με τέτοιο δάσκαλο που έχει είναι σίγουρο.
    Πώς να ξεφύγεις από τέτοιο θέμα. Φιλιά στο πατουσάκι.
    ΞΕΝΗ said...
    Πω πω τι όμορφο χεράκι είναι αυτό; Να σας ζήσει.
    vague said...
    Ως γυναίκα, θα ήθελα να επισημάνω ότι, ασχέτως της εντύπωσης που έχεις ότι η κυρία Spy είναι τόσο απασχολημένη με το μωρό, που δεν ενδιαφέρεται για το τι γράφεις στο μπλογκ σου, ίσως να είχε πολύ μεγάλη σημασία για εκείνη, να της διαβάσεις-αφιερώσεις το κείμενο αυτό.

    Έχω ωστόσο την υποψία ότι το έχεις κάνει ήδη ;))
    Spy said...
    @ Lilith:
    Νομίζω πως μετά από τόσο καιρό εδώ μέσα ήρθε κι η σειρά μου να συγκινηθώ, ε;
    Σας ευχαριστώ.


    @ krotkaya:
    Τι να κάνουμε μανδάμ;
    Είμεθα ευαίσθητοι άνδρες.
    (αν θέλετε μπορώ να σας συστήσω το βλογ του Νώντα του ταρίφα, εδώ πιο κάτω, μαγαζί μπρουτάλ με απόλα και μουστάρδα...)


    @ Sadmanivo:
    Αγγίζετε απαγορευμένες περιοχές τώρα ξέρετε, και κάνουν τζιζ αυτά τα πράγματα...


    @ MpinelikoMistress:
    Το δικό μου το παιδί δοσιλογος;
    ΠΟΤΕ!
    Λάθος ανάρτηση διαβάσατε!
    Spy said...
    @ Thalassenia:
    Αγαπητή μου, ανεβάζετε πολύ τον πήχυ και δεν ξέρω μήπως μας έρθει καμιά ζαλάδα εκεί πάνω...


    @ ΞΕΝΗ:
    Σας ευχαριστώ.
    Καλωσήρθατε.


    @ Συνοδοιπόρος:
    Ορθώς υποψιάζεσθε!
    :)
    (επίσης μην πιστεύετε πάντα ότι σας λένε)
    :)))))))))
    vague said...
    Ποτέ ξανά. Over.

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy