Όταν γεννήθηκα χιόνιζε. Και πριν γεννηθώ, και μετά. Αυτό δεν το θυμάμαι. Μου το είπαν. Αλλά γιατί να μην το πιστέψω; Στη Γερμανία πάντα χιονίζει.

Όταν πρωτοφίλησα εκείνο το κορίτσι στο Γυμνάσιο, όλα έγιναν καινούργια για μένα. Το όνομά της δεν το θυμάμαι. Ούτε το πρόσωπό της καλά καλά πλέον. Θυμάμαι όμως που το είπε στις φίλες της, κι εκείνες στους δικούς μου φίλους, και στα μάτια τους είχα ψηλώσει δέκα πόντους μέχρι να το κάνουν κι εκείνοι.

Έχασα 21 μήνες από τη ζωή μου, να βολοδέρνω από στρατόπεδο σε στρατόπεδο. Λένε ότι οι άντρες πάντα τα θυμούνται αυτά, και κάνουν βαρετές συζητήσεις με τους φίλους τους για το πως πέρασαν τότε. Εγώ (θέλω να) θυμάμαι μόνο την πρώτη και την τελευταία μου έξοδο. Στην πρώτη με περίμενε η μισή Αθήνα, στην Αθήνα, για να με χαιρετίσει. Στην τελευταία ταξίδεψα δύο ολόκληρες μέρες για να σφίξω την μάνα μου στην αγκαλιά μου. Θυμάμαι όλο το ταξίδι. Δε θυμάμαι τι έκανε η μάνα μου. Μάλλον θα έκλαψε. Από χαρά. Έτσι κάνουν οι μανάδες, λένε.

Δε θυμάμαι σε πόσες δουλειές έχω δουλέψει. Έτσι κι αλλιώς πάντα σιχαινόμουν τους απολογισμούς και τις νεκρολογίες. Άμα χρειάζεται τυπώνω ένα βιογραφικό με μια περίληψη. Είσαι ότι δηλώσεις, κι εγώ είμαι πολλά. Το μόνο που θυμάμαι καθαρά, ήταν οι 24 δραχμές μπουρμπουάρ κάποιο βράδυ σε μια άθλια ταβέρνα στην Κοκκινιά, με τις οποίες πήρα τα πρώτα δικά μου τσιγάρα. Θυμάμαι και ποιός μου τις έδωσε. Έχει πεθάνει τώρα.

Οι πιο γλυκές περιπέτειες στη ζωή, αρχίζουν με ένα “αν”, κι οι πιο επικίνδυνες με ένα “θα”. Δε θυμάμαι ποιος το είπε, αλλά μ’ αρέσει. Μπορεί να το ‘πα κι εγώ. Δε θυμάμαι. Δε με νοιάζει.

Ήμουν σχεδόν σίγουρος, θα έκοβα και το κεφάλι μου, ότι κάπου έκρυψα μόνος μου τη λίστα με τις επιλογές μου. Σχεδόν θα ορκιζόμουν ότι το έκανα επίτηδες για να τις ξαναβρώ όποτε τις χρειαστώ -καβάτζα φτηνιάρικη, δε λέω... αλλά από κάπου δεν πρέπει να κρατιόμαστε όλοι, όταν στη ζωή παίρνεις το βαγόνι που δεν έχει χειρολαβές;
Έψαξα όλο το σπίτι, έκανα άνω κάτω το μυαλό μου, ξεσκόνισα όλα τα τετράδια, άδειασα στο πάτωμα τα συρτάρια.

Σκατά.

Δε θυμάμαι τίποτα.










.

47 Comments:

  1. Masterpcm said...
    Δεν πειράζει... δεν είναι κακό να μη θυμάστε που τις βάλατε.

    Άλλοι δεν έχουν και δεν χρειάζεται να τις ψάχνουν.

    Είστε τυχερός, μη νομίζετε.
    Talisker said...
    Λενε
    πως αυτοι που γεννιουνται τις χιονισμενες μερες
    βλεπουν τα μαλλια τους να ασπριζουν και ζουν ευτυχισμενοι ως τα βαθια γεραματα.
    Εχει μια μαγεια και μια ευλογια το χιονι ..

    Λενε
    πως οτι αρχιζει με ενα "θα" τελειωνει με ενα "αν δεν θα "
    -ετσι κι αλλιως τελειωνει παντως..
    μολις κανει τον κυκλο του

    οποτε δεν μεινατε στο "μην "και το "δεν".
    Αυτα ειναι για τους ανικανους.

    Λενε τελος,
    πως μετα απο ενα σημαντικο γεγονος στη ζωη ενος ανθρωπου
    αυτος ωριμαζει,
    μετα την πρωτη χαρα και την εκρηξη
    στρεφεται μεσα του
    και κανει τους απολογισμους του

    Υστερα ξυπναει ακομα πιο μαχητης !







    -λενε..φήμες..ξερω κι εγω..
    Christina Linardaki said...
    Είστε ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Μπορείτε να ζήσετε την παρούσα στιγμή χωρίς να κουβαλάτε φορτία από το παρελθόν σας. Άλλοι προσπαθούν μια ζωή να το καταφέρουν.
    επί λέξει said...
    Αν λες α-λήθεια, αποκλείεται να έχεις ξεχάσει. Αν λες ψέμα, θυμάσαι τι θες να κρύψεις. Άσε χώρο για τις καινούργιες μνήμες με την κόρη σου.

    :)
    mamma said...
    Πολύ εσωτερικό κείμενο (ΔΕΝ θέλω να μου απαντήσετε με καμμιά εξυπνάδα του τύπου "έχουμε και εξωτερικές καμπίνες") και σε όμορφο μέτρο.

    Καλημέρα.
    next_day said...
    οκ συγκινήθηκα..είναι και αυτή η ριμάδα η μέρα που φέρνει στο μυαλό μια συγκεκριμένη ακριβώς 2 χρόνια πριν..

    Μπορείτε να μου πείτε πώς μπορώ κι εγώ να κρύψω το χαρτί με το ένα και μοναδικό γεγονός που πονάει τόσο και να ξεχάσω που το έχω κρύψει;;;...

    Αφήστε όμως τα παλιά...έχει έρθει ο καιρός για νέα αν και θα!!

    Παρένθεση: υπέροχο το βλογ της κορούλας σας!!

    Την καλημέρα μου κε. Spy!
    neuclone said...
    Τσαφ!

    Κάτι άστραψε πίσω από το μάτι μου. πρέπει να ήταν στο πάνω δεξιό πίσω μέρος του εγκεφάλου. Ναι. Το κάνουν αυτό οι φράσεις σας, όπως το: "Οι πιο γλυκές περιπέτειες στη ζωή, αρχίζουν με ένα “αν”, κι οι πιο επικίνδυνες με ένα “θα”."

    Το λάτρεψα.
    sadcharlotte said...
    κρακ... αουτς...
    Spy said...
    @ Masterpcm:
    Καλά που έχουμε δηλαδή και ψεύτες φίλους και μας δίνουν κουράγιο που και που...
    :))))


    @ Talisker:
    Ένα θα σας πω:
    Μου φτιάξατε τη μέρα!
    Κυκλοφορώ μ' ένα μόνιμο χαμόγελο...!


    @ Cleareaching:
    Αναγκαστικό ήταν μάλλον.
    Ο σκληρός δίσκος είχε γεμίσει, και λεφτά για άλλον δεν... οπότε άδειασα ένα μέρος αυτουνού και δουλεύει μια χαρά πλέον.


    @ aa:
    Όπως ίσως θα διαβάσατε ακριβώς αποπάνω, αυτό προσπαθώ να κάνω. :)
    Spy said...
    @ mamma:
    Έχετε δίκιο. Δεν έχει εξυπνάδες σήμερα. Έτσι κι αλλιώς οι καμπίνες που λέτε είναι μονίμως καβαντζωμένες από τους προύχοντες. Εμείς δεν έχουμε πρόσβαση ούτε στο λογιστήριο...


    @ next_day:
    Ίσως να έχετε κουραστεί απο την προσπάθεια να το κρύψετε. Ίσως να μην πρέπει να κρυφτεί. Ίσως να πρέπει να το κάνετε κορνίζα στο σαλόνι, να το βλέπετε κάθε μέρα, να συμφιλιωθείτε μαζί του, να τσαντιστείτε, να θυμώσετε, να το ξορκίσετε τέλος πάντων κάπως...
    Δεν το παίζω ειδικός, αλλά ξέρετε, καμιά φορά πετυχαίνεις αυτό που θέλεις όταν σταματάς να το προσπαθείς τόσο πολύ...
    (η κόρη μου σας ευχαριστεί τα μάλλα)
    :)


    @ neuclone:
    Σας το ορκίζομαι: δεν το 'κανα επίτηδες!
    (το λέω για να μη μου στείλετε το λογαριασμό από κανένα τυχόν εγκεφαλογράφημα...)


    @ sadcharlotte:
    Αγαπητή μου!
    Σπάσατε κάτι;
    Να βοηθήσω;
    Να φωνάξω έναν ξυλουργό; (για το παγκάκι...)
    next_day said...
    Μήπως να αλλάξετε ειδικότητα και να το γυρίσετε σε ψυχολόγος????
    tovenito said...
    η μνήμη είναι αμνήμων.
    καλή πουτάνα κι αυτή
    Αβαδιστη said...
    Φίλτατε! Υπάρχει ζωή στο βαγόνι με τις χειρολαβές??
    Sadmanivo said...
    Προσοχή!
    Μου δίνετε επικύνδυνα την εντύπωση πως ωριμάζετε...
    Θα ήταν άσκοπο ρίσκο κάτι τέτοιο... Μέχρι που μπορεί και να σας συμπαθήσει κανείς :D
    One Happy Dot said...
    Μήπως ότι έχετε ξεχάσει, θα το βρείτε αμέσως αν κοιτάξετε το πρόσωπο της κορούλας σας την ωρα που κοιμάται? Ακονίστε τη μνήμη σας πολυαγαπημένε γιατί έρχονται μέρες που μπορεί να αιωρούνται κάπου ανάμεσα στο κενό και στο βαγόνι αλλά το χεράκι της στον ώμο σας θα είναι αρκετό για να σας κρατήσει όριθιο...
    theorema said...
    Μάλλον θυμάστε επιλεκτικά. Έχετε υψηλό δείκτη αυτοπροστασίας, κάτι σαν ψυχικό αντηλιακό.
    Σωστός και πάλι, μεσιέ Κατάσκοπε.
    b|a|s|n\i/a said...
    στο γυμνάσιο πρωτοφιλήσατε; τι κάνατε στο δημοτικό τόσο καιρό; :P
    irlandos said...
    Ώστε έτσι?!
    Στη Γερμανία πάντα χιονίζει??
    Μήπως, λέω μήπως, τη Γερμανία την έχεις δει μόνο από την τηλεόραση - κι αυτή χαλασμένη, όλο χιόνια ένα πράμα ?

    Φιλικά,
    Ιρλανδός
    Aura said...
    Yπέροχο το κείμενό σας.


    (H theorema ήταν στο μυαλό μου οταν σας έγραφε για υψηλό δείκτη αυτοπροστασίας. Και κάτι άλλο.Νομίζω πως εύκολα, πολύ εύκολα πλέον, παίζετε μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, αλήθειας και ψέματος, καλού και κακού. Ψάχνετε για χρυσές τομές υπερβάλλοντας. Έχετε βρει τη μανιέρα σας. Άσχημη λέξη η μανιέρα ε; )


    Kαλή συνέχεια κατασκοπέ μας
    μιά φορά κι ἕναν τρελλό... said...
    "Δεν θυμάμαι τίποτα"
    κι όμως πόσες φορές το έχουμε φωνάξει, με όση αυθάδεια διαθέτουμε, ελπίζοντας να το κάνουμε να συμβεί.

    Η μνήμη όμως δεν εδρεύει μόνο στο κεφάλι.. ουουου πόσες άλλες υπάρχουν (ευτυχώς).
    Valisia said...
    Η βαλίτσα,η εστίαση κι η μνήμη...

    Ε,μια χαρά σας κόβω.Αν σας έλειπε η αγάπη τότε να πέφτατε από κανά γκρεμό.
    So_Far said...
    Διαισθάνομαι ότι είστε έτοιμος να συντρίψετε τα πάντα για την υπέροχη "κατουρλού" σας και μου αρέσει πολύ.
    Είχα και εγώ ένα πατέρα που μπορεί να φοβόταν αλλά ταυτόγχρονα ήταν έτοιμος να συντρίψει τα πάντα για τα παιδιά του , γεγονός που μας έκανε κατά βάση θετικούς ανθρώπους
    Έτσι είναι μπροστά στο καινούριο. Δεν θα ξεχάσετε ποτέ, απλά θα διυλίσετε όπως πρέπει και θα είστε πάντα εκεί μαζί της και θα μοιραστείτε μαζί της πολλά που ούτε τα έχετε πια υπόψη σας
    Και θα σας πω και κάτι άλλο, όταν ακούω από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά το γιο μου να λέει "έλα βρε μαμά" νιώθω να φεύγει κάθε πρόβλημα και παίρνω κουράγιο για πολλά.

    ΥΓ Το "κατουρλού" χαϊδευτικά πάντα
    Ανώνυμος said...
    Ευτυχως δεν ξεχασατε πως δεν θυμαστε.. Ειναι μια απαρχη για την μη απωλεσθεισα μνημη..

    Ωραια τα λετε, σας βρισκω εξαιρετικο!
    ΦΟΥΛΗ said...
    Νομίζω ότι θέλετε θυμόσαστε, και πιο καλά ότι σας συμφέρει....
    Καλό βράδυ..
    Lilith said...
    Τη λίστα με τις επιλογές σας;
    Μα τι θα την κάνετε και την ψάχνετε;
    Το αποτέλεσμα των επιλογών σας είναι αυτό που μετράει και το αποτέλεσμα των επιλογών σας είναι αυτό που κοιτάτε σήμερα στον καθρέφτη.

    ... και μένα μου είπαν ότι φύσαγε διαολεμένα τη μέρα που γεννήθηκα!
    Ίσως γι' αυτό με παίρνει και με σηκώνει κατά καιρούς!
    αχαχαχααααααααααααα!!! :)))
    Spy said...
    @ next_day:
    Μπα...
    Ξέρετε πόσα βγάζει ένας καλός υδραυλικός σήμερα;


    @ tovene592:
    Την ξέρετε προσωπικά και το λέτε αυτό;


    @ Αβαδιστη:
    Γιατί; Υπάρχει στα υπόλοιπα;


    @ Sadmanivo:
    Πιστέψτε με, είναι πέρα από τις δυνατότητές μου. Έχω κάνει ότι μπορώ για το αντίθετο.
    Spy said...
    @ One Happy Dot:
    Δεν είμαι σίγουρος πως θέλω να τα ξαναθυμηθώ πάντως. Ελπίζω να βρω άλλα να θυμάμαι...


    @ theorema:
    "Ψυχικό αντηλιακό"...
    Πολύ φοβάμαι πως θα με στοιχιώσει αυτή σας η φράση!
    (θα σας το χρωστάω)
    ;)


    @ b|a|s|n\i/a:
    Έπαιζα "τα μήλα".


    @ irlandos:
    Πιστέψτε με, όχι.
    Εκεί γεννήθηκα.
    Και εντέλει έχετε ακούσει τον όρο "ποιητική αδεία";
    :P
    Spy said...
    @ Aura:
    Όντως άσχημη. Αλλά έχετε δίκιο σε όλα, εκτός από ένα: πάντα έτσι ήμουν.


    @ Μια φορα κι εναν τρελο:
    Εγώ πάντως άλλη μία που είχα στο κομπιούτερ, την έκαψα πανηγυρικά!
    ;)


    @ Valisia:
    Γιατί;
    Θα την έβρισκα από κάτω;


    @ So_Far:
    Κι εγώ έτσι διαισθάνομαι, κι ελπίζω απλά να μην με διαψεύσω κάποια μέρα.
    Spy said...
    @ gvaranx:
    Εγώ πάλι σας βρίσκω στο βλογ σας.
    Είναι πιο εύκολο.
    ;)


    @ ΦΟΥΛΗ:
    Ενώ εσείς όχι;


    @ Lilith:
    Δύσκολα μου βάζετε.
    Αφού όποτε πάω στον καθρέφτη, πλένομαι, ξυρίζομαι, βάζω τις κολώνιες μου και μου φαίνομαι μια χαρά...
    :)
    So_Far said...
    Δε νομίζω ότι θα διαψεύσετε τον εαυτό σας , μπορεί να κλονιστείτε κάποιες στιγμές - αυτό είναι ανθρώπινο -,
    μπορεί στιγμιαία να αλλάξετε προτεραιότητες - και αυτό ανθρώπινο επίσης -
    μπορεί να μπερδευτείτε ανάμεσα στους ρόλους και εσείς και η γυναίκα σας
    αλλά ακόμα και αυτά θα γίνονται γιατί υπάρχει εκείνη , η τόσο πολύτιμη κορούλα σας.
    Και τα παιδιά που μεγαλώνουν με αγάπη με έκπληξη θα δείτε ότι θα δώσουν και λύσεις που δεν περιμένετε. Τότε θα νιώσετε και περήφανος.
    Εχοντας την πείρα και έχοντας περάσει πολλούς φόβους όσον αφορά το παιδί και έχοντας άλλους τόσους μπροστά μου ,
    θα σας έλεγα να αφεθείτε και οι δύο και να αφήσετε να σας μεγαλώσει και εκείνη και να ζήσετε όλη την εμπειρία πέρα από τις συμβάσεις που βάζουμε και εμείς και ο περίγυρος σε σχέση με τα παιδιά
    για να ζήσετε όλο το συναίσθημα του τώρα και για να μη χαθεί ποτέ αυτό σε όλο του το μέγεθος
    Και να μην ξεχάσετε ποτέ πώς ήσαστε και οι δύο σας παιδιά
    Τα παιδιά θέλουν αγάπη και ειλικρίνεια και παράδοση άνευ όρων , είναι το σταθερό εφόδιο για τη μετέπειτα ζωή τους
    diva said...
    και σου το είπα..μη πίνεις μπύρες με τον κωστή..ορίστε τώρα
    Unknown said...
    αγαπητέ spy, έχω να καταγγείλω ότι μας κλέβετε τη δουλειά!
    σας διαβάζει ο κόσμος και οι φτωχοί-πλην-τίμιοι-και-απλήρωτοι-από-τον-Νοέμβριο θεραπευτές μένουμε στον άσο!
    ορίστε μας!

    ...χιόνι εεεε?
    εγώ πάλι όταν γεννήθηκα έσκαγε ο τζίτζικας. λέτε αυτό να φταίει και δεν με πληρώνουν???
    Gi Gaga Kouni Beli said...
    Τώρα που έσκασε μύτη η κόρη
    θα χάσετε κι άλλα!
    Lilith said...
    Αυτό ακριβώς εννοούσα κι' εγώ ;).
    Άρα, τι ψάχνεστε;
    Κ.Κ.Μοίρης said...
    !
    Ανώνυμος said...
    Ωραία είναι να κλείνεις λογαριασμούς τόσων χρόνων με τον εαυτό σου. πάμε για καινούργιες άδειες σελίδες που δε θα αφηγούνται ζωές ξεφτισμένες, μόνο αυτά που θα γίνουν και ήδη ξέρουμε τον τρόπο με τον οποίο θα εντυπωθούν στη μνήμη.

    (έχω καιρό να κατέβω στον κόσμο και σας βρίσκω κάπως, παλιά θα το έλεγα "το διασπασμένο εγώ σας", τώρα δε θυμάμαι να το εξηγήσω.)
    nelly said...
    ... ου γαρ ερχεται μονον




    ΥΓ: ωραιο κειμενο
    theorema said...
    Να μου το χρωστάτε.
    Μπορείτε να με πληρώσετε σε είδος. Προτιμώ την κίτρινη τεκίλα, και φυσικά καμία σχέση με Κουέρβο!
    Ετοιμαστείτε για σοβαρά ποτά λοιπόν :-)
    b|a|s|n\i/a said...
    ΠΑΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!
    χρόνια σας πολλά! πρώτη φορά ε; να ζήσετε. να ευτυχήσετε. να δώσετε αγάπη, ευτυχία στην κόρη σας και σε όσα ακόμα παιδιά έρθουν (για τα δικά σας λέμε τώρα) να τα δείτε και να τα καμαρώσετε όπως επιθυμούν και τα κάνουν πραγματικά ευτυχισμένα!

    η φώτο σας γιατί εξαφανίστηκε από το προφίλ σας;
    Spy said...
    @ So_Far:
    Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και τις πολύτιμες συμβουλές σας. Ειλικρινώς.
    :)


    @ diVa:
    Δε φταίω εγώ. Αυτός ξεκίνησε πρώτος.


    @ kokalina:
    Ναι, ναι, ξέρω...
    Έχω και μια φίλη στην ίδια θέση με σας. Μάλιστα μου είπε πως πριν από λίγο καιρό κάνατε μια διαμαρτυρία εδώ στην Αθήνα, όπου μαζεύτηκαν καμιά τριανταριά άτομα και αφού διαμαρτυρήθηκαν κοσμίως μετά πήγαν όλοι μαζί για καφέ στο Κολωνάκι...
    Τι να σας πω;
    Πως να βοηθήσω;
    Να αρχίσω να γράφω ποστ για τον Ολυμπιακό;
    Spy said...
    @ Gi Gaga Kouni Beli:
    Τύπου "τ' αυγά και τα πασχάλια";


    @ Lilith:
    Εντάξει τώρα.
    Μου τονώσατε το ηθικό.


    @ Κ.Κ.Μοίρης:
    Η καίρια παρέμβασή σας σηματοδοτεί μια νέα εποχή για το ταπεινό ετούτο βλογ!
    Spy said...
    @ agiogditissa:
    Α, δεν είναι τίποτα. Επιστημονικά ονομάζεται "βαράει η ζέστη κατακούτελα"!


    @ nelly:
    Τι;
    Φέρνει και τους φίλους του δηλαδή;
    Μον ντιέ!


    @ theorema:
    Όταν κατηφορίσετε προς Αγία Παρασκευή (δεν πιστεύω να σας πέφτει μακρυά...) θα σας κεράσω όσες τεκίλες αντέχετε.
    :)))


    @ b|a|s|n\i/a:
    Είμαι βαθύτατα συγκινημένος!
    Πρώτη φορά μου λένε Χρόνια Πολλά καλοκαιριάτικα...
    Χίλια ευχαριστώ!
    (ΥΓ.: photo fixed)
    Lilith said...
    Χρόνια σας Πολλά, DAΑΑΑD!!! :)))
    Να' στε πάντα καλά!

    (Καλά... το δάκρυ συγκίνησης είναι όλα τα λεφτά!) ;)
    ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...
    Μα πώς να θυμάσαι καλέ μου, αφού σου 'χει πάρει το μυαλό η κόρη...

    ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ και ΝΑ THN ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
    island said...
    Αγαπητέ Κατά(σ)κοπε. αυτή η κόρη σας έχει δημιουργήσει πρώιμο αλτσχάιμερ. προτείνω πολλές εσωτερικές βουτιές καθώς είστε μετρ στο είδος.

    Το τί θυμόμαστε και τί όχι κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και πιο είναι το αποτέλεσμα; οι τελευταίες ώρες αυτουνού που σας έδωσε τις 24 δρχ.

    ΥΓ Το πρώτο μου μεροκάματο ήταν σε μία ταβέρνα που έπλενα τα πιάτα με ένα σφουγγάρι γεμάτο σκοτωμένα μυρμήγκια. Οι 100 δρχ πήγαν στο να αγοράσω μία μπάλα ποδοσφαίρου. Δεν είχα μυαλό τότε να αγορές ομόλογα βλέπεις του γερμανικού δημοσίου.
    Σελιτσάνος said...
    Ε λοιπόν αυτή η κόρη είναι φοβερή:ωραίο κείμενο-και χωρίς ορθογραφικά λάθη!(Πάει,χάλασε ο κόσμος!)
    Spy said...
    @ Lilith:
    Χίλια ευχαριστώ!


    @ ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ:
    Σας ευχαριστώ πολύ.


    @ island:
    Στην Τρούμπα ήταν το εστιατόριο;


    @ Σελιτσάνος:
    Ωχ! Ελπίζω να έχετε κι άλλους λόγους για να περνάτε από δω. Αλλιώς να ξαναρχίσω τα ορθογραφικά επίτηδες...

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy