Κάποτε περπατούσα πάνω σ’ ένα ολόφρεσκο γρασίδι,
αλλά μου έκαιγε τα πέλματα.

Μια άλλη φορά κάπνιζα αμέριμνος στη βεράντα μου, αλλά αντί να βγαίνει ο καπνός απ’ το στόμα μου, χύνονταν προς τα έξω τα πνευμόνια μου.

Άναψα δυο κεριά και σκοτείνιασε ο τόπος.

Τι διάολο;

Πήρα ένα βιβλίο στα χέρια μου και δοκίμασα να το ξεφυλλίσω. Κάθε τυπογραφικό στοιχείο όρθωσε το ανάστημά του και πήγε κι εναπόθεσε τη σκληρή του παρουσία σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο του τοίχου, που κάποτε διασταυρώνονταν όλα τα βλέμματά μου. Μια ξεγυρισμένη κρίση πανικού ήρθε και στρογγυλοκάθησε στο χαλί μου. Δεν την ήθελα εκεί. Την έπιασα άγαρμπα και τη στρίμωξα μέσα στο τζάκι, μα φύσηξε ανάποδα και γέμισαν τα ρουθούνια μου στάχτες.

Τότε θυμήθηκα που μου έλεγες πως είναι να είσαι αόρατος, άοσμος, και άηχος. Αυτό το τελευταίο φυσικά δε μ’ άρεσε, και το πιάνο πάντα με βοηθούσε στις αμήχανες στιγμές μου, αλλά εσύ άκουγες πιο πέρα κι απ’ τις νότες και κούναγες το κεφάλι συγκαταβατικά. Έτσι αράχνιασαν όλες οι παρτιτούρες μου και μετά τις πήρα και τις έκανα σαΐτες που τις πέταγα από ξένα μπαλκόνια. Από κάτω περαστικοί, κουράζανε τα πεζοδρόμια με το βαρύ τους βήμα.

Μια μέρα, ήρθε ένας φόβος με καινούργιο χρώμα, δεν το ‘χαμε ξαναδεί και τρομάξαμε. Έβαψε όλους τους τοίχους, και διαλύθηκε στον αέρα έτσι ξαφνικά όπως ήρθε. Έστεκαν οι τοίχοι εκεί, άσχημα βαμένοι, γιατί εμείς δεν είχαμε άλλα πινέλα και είχαμε τυλιχτεί και στις παλιές μας κουβέρτες με τα χέρια μέσα, κι έτσι έμεινε η μυρωδιά του να μας συνοδεύει μέχρι βαθειά μέσα στο καλοκαίρι.

Ύστερα σε κοίταξα για μια στιγμή την ώρα που κοιμόσουν σ’ έναν άλλον κόσμο, και κατάλαβα πως έπρεπε να ψάξω για τροφή. Όταν ξυπνήσεις, αν δεν είμαι εδώ μην τρομάξεις.

Θα κλέβω ανάσες από τα σκυλιά,
μέχρι να γεμίσω όλες μας τις βαλίτσες,

και τότε θα ‘ρθω να μας ταΐσω.









.

16 Comments:

  1. Valisia said...
    Η φωτογραφία της τελευταίας σας ανάρτησης μου κάνει κάτι από το video clip frozen της Madonna.
    Ξέρετε...κι αυτοί που τα έχουν όλα ίσως να μην έχουν αυτό που έχετε εσείς.
    Talisker said...
    -O παλιος καλος Spy!


    τοσο καλο που δε θελω να το διαβασω δευτερη φορα
    -φοβαμαι τις επιρροες που ξεπηδουν αμεριμνα μερες μετα ..

    Υπεροχο κειμενο !
    ♥ Palirroia ♥ said...
    Όταν ο φόβος εμφανίζετε ύπουλα με διαφορετικό χρώμα και προλαβαίνει να βάψει τους τοίχους.....ένα μούδιασμα
    με καθυλωνει,θελω να φωνάξω αλλα δεν ακούγετε ηχος......

    Καλημέρα σας μπαμπά Spy
    elf said...
    Άρχισαν τα υπαρξιακά του πατέρα; Και πού σείστε ακόμα!
    Υπομονή, το κυνήγι θέλει καθαρό μυαλό. Και καλημέρα!
    mamma said...
    Είμαι σκοτισμένη σήμερα, με βοήθησε δεν λέω.
    Ανώνυμος said...
    Εγώ λέω αυτό το κείμενο να μην το δείξετε στο παιδί.
    Αρχίσαμε πάλι να πετάμε μπλε μπογιά με τους κουβάδες...
    ΦΟΥΛΗ said...
    Χμ ....ανάσες σκύλου ταΐζεται την οικογένεια;; σας παρακαλώ,αρκεστείτε μόνο σε σας,στο μωρό συνεχίστε το γαλάτακι!!!!!ευχαριστώ...
    Καλημέρα σε όλους...
    Σελιτσάνος said...
    Καλά τα λέτε:πρέπει επιτέλους να γυρίσετε στη δουλειά.
    theorema said...
    Αχ, σας ξαναβρήκα! :-)
    b|a|s|n\i/a said...
    υπάρχουν ακόμα "μόμπυδες" που μπορούν να σας τις χαρίσουν τις ανάσες τους.
    tovenito said...
    το αρχέτυπο του ρόλου του πατέρα έχει βαρέσει κόκκινο συναγερμό!
    Ατίθασος ενήλικας said...
    Κινδυνεύουμε κι εμείς τα κοπρόσκυλα ;


    (παίζει πιάνο ;
    Ανώνυμος said...
    μην αγχωνεστε φοβοι ειναι, διαλυονται μπροστα στο αναποφευχτο..

    ομως τα περιγραφετε ομορφα ακομα και αγχη..
    Theogr ο κηπουρός said...
    Καλείστε να περάσετε από τον κήπο για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου σας. Καλό απόγευμα να έχουμε και καλό υπόλοιπο εβδομάδας.
    Α ναι και το κείμενο, εκπληκτικό.
    wert01gf said...
    Αυτό το μωρό σας έχει πάρει τα μυαλά και σας έχει φέρει έμπνευση. Ζήτω!
    Spy said...
    Ας με συγχωρέσουν οι αγαπητοί σχολιαστές, αλλά δεν μπορώ να απαντήσω. Έχω κατουρηθεί από τη χαρά μου που το παιδί μου έκανε βλογ, και πάω ν' αλλάξω πάνες (στον εαυτό μου...)!

    :)))))))))

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy