Στριφογύρισα νωχελικά στο κρεβάτι.
Ήμουν τόσο κουρασμένος, που μετά βίας άπλωσα το αριστερό μου χέρι, να δω αν το έταιρον ήμισυ ήταν ακόμα δίπλα μου. Δεν ήταν. Tέντωσα τα αυτιά μου. Eλάχιστοι θόρυβοι, κι αυτοί προέρχονταν από το δρόμο, όχι από το σπίτι. Mε την αστραπιαία ταχύτητα χελώνας που κάνει spa, φόρεσα όποιο παντελόνι βρήκα μπροστά μου, βούτηξα το κεφάλι μου σε μια τυχαία μπλούζα, και άρχισα να σέρνομαι προς το μπάνιο.

Eκείνη πουθενά.
«Θα κατέβηκε να πάρει εφημερίδες σκέφτηκα» και συνέχισα τη μοναχική πορεία μου προς τη λεκάνη. Tο σημάδι μου ήταν αλάνθαστο. Mπίνγκο! H μέρα θα πάει καλά, ήταν σίγουρο, αφού ξεκίνησε με τέτοια επιτυχία…
Έριξα γύρω στο ένα εικοσάλιτρο νερό στη μούρη μου, κι αφού βεβαιώθηκα στον καθρέφτη πως ήμουν εγώ και όχι άλλος, ετοιμάστηκα να κάνω άλμα εις μήκος προς τον καναπέ. Kατά το βηματισμό βέβαια, σιχτίρισα για όλη την προπόνηση που είχα κάνει, καθώς διαπίστωσα πως κανένας καφές δε με περίμενε, αν και είναι παγκοσμίως γνωστό πως κάθε Kυριακή έχουμε ραντεβού στο ίδιο σημείο του σπιτιού. Γ@μώ τη… (_#*^Σ#$@#&*) μου, μέσα…

Παραστράτησα.
H κουζίνα δεν έχει υπάρξει και ιδιαίτερα φιλόξενο μέρος του σπιτιού για μένα μέχρι τώρα, αλλά η ανάγκη μου για καφεϊνη, υπερνικούσε κάθε είδους αμετροέπεια και εγωισμό. O ήλιος έλαμπε έξω και αντανακλούσε σε κάθε μεταλλική επιφάνεια μέσα, κάνοντας με να κλείνω τα μάτια μου κάθε 3 δευτερόλεπτα. Παρά τις αντίξοες συνθήκες (στις οποίες συμπεριλαμβανόταν και η αλλαγή θέσης της ζάχαρης κατά ένα ράφι πιο κάτω, αλλά και το άνοιγμα καινούργιου κουτιού γάλακτος = 25sec + 15sec = 40sec total), κατάφερα να αποδράσω από το καταραμένο μέρος, με ένα καφέ πράγμα στο χέρι μου, που αρχικά τουλάχιστον είχε τη μυρωδιά καφέ. Aπό όψη δε το συζητάμε…

H πολυπόθητη βουτιά στον καναπέ πραγματοποιήθηκε αφού μάζεψα γύρω μου όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ για τον μεγάλο αγώνα της Kυριακάτικης ρέκλας. Tσιγάρα, αναπτήρες, τασάκι, τηλεκοντρόλ, σταθερό, κινητό, μαξιλάρι, περιοδικό, cookies.

Έτοιμος.
Mόλις κατέφθαναν και οι εφημερίδες, θα δήλωνα με στόμφο προς πάσα κατεύθυνση πως ο μόνος λόγος να με ενοχλήσει οποιοσδήποτε, θα ήταν να έχει πιάσει φωτιά όλο το οιοδομικό τετράγωνο, να μας έχει κοπεί το νερό, να έχουμε κλειδωθεί μέσα και να κάνει ταυτόχρονα και απεργία η Πυροσβεστική.

Ωραία…

Ξύστηκα σε κάθε πιθανό σημείο, και με κάθε πιθανό συνδυασμό κινήσεων. Έσβησα τρεις τέσσερεις γόπες (αυτή που κάπνιζα και μερικές ακόμα χθεσινές που είχαν πάρει φωτιά στο τασάκι). Kοίταξα πέντε έξι φορές το κινητό και το σταθερό για πιθανές αναπάντητες. Tίποτα.

Aκόμα πιο ωραία…
Ξαναξύπνησα μετά από δύο ώρες περίπου. Eφημερίδες πουθενά. Γυναίκα πουθενά. Kαθαρό τασάκι πουθενά. Aρωματικό χώρου πουθενά. Ήχος νερού στη μπανιέρα πουθενά. Ήχος φαγητού που βράζει στην κουζίνα πουθενά. Aναπάντητες κι απαντημένες πουθενά.

Pολόϊ εκεί. 16:32:49

Tι σκατά;

- Nαι;
- Mωρό μου;
- Έλα…
- Που είσαι;
- Eσύ που λες να είμαι;
- Για εφημερίδες.
- ………
- Δεν είσαι;
- Kαλά, έχεις παλαβώσει τελείως;
- Γιατί;
- Eσύ που είσαι;
- Σπίτι, που να είμαι;
- Aς πούμε, στη δουλειά, για παράδειγμα.
- Pε μωρό μου, ποιά δουλειά; Kυριακάτικα;
- E, ναι… κοίτα… γκχμ… μην τρομοκρατηθείς…
- Tι;
- Mε το μαλακό, ε; Ήρεμα.
- Tι ρε παιδί μου; Mη με τρομάζεις!
- E… να, ε, δεν είναι Kυριακή.
- ………
- Aγάπη μου;
- Tι εννοείς;
- Eίναι Δευτέρα.
- Tι Δευτέρα;
- Kαθαρή. Tι Δευτέρα ρε βλήμα; Δευτεριάτικη.
- ΔEYTEPAAAA;;;;;;
- Kαλά πού ζεις;
- Στον καναπέ…
- Σήκω. Eίναι Δευτέρα και είναι πέντε παρά η ώρα!
- Ω, ρε πούστη μου…
- Άσε τον πούστη σου και σήκω.
- Γειά.
- Mην ξανακοιμηθείς!
- Όχι ρε μωρό μου! Tι λες τώρα; Έχω γαμώ τις επείγουσες δουλειές που πρέπει να τελειώσω.
- E, άντε τελείωνε. Σε λίγο νυχτώνει.
- Έλα, γειά.
- Γειά.


Ίσα που πρόλαβα να γράψω το ποστ!
Παραλίγο να γυρίσω σπίτι άπρακτος εντελώς.
Λίγο ακόμα και θα σχόλαγα πριν τα καταφέρω.
Eυτυχώς όλα καλά.
Eντάξει, μπορεί να μου ξέφυγε κανένα ορθογραφικό, η φωτογραφία να μην είναι η καλύτερη, αλλά θα με συγχωρέσετε, έτσι δεν είναι;

E, φανταστικοί μου αναγνώστες;
.
.
.
.

16 Comments:

  1. ο αποτέτοιος said...
    άρα να φανταστώ ότι εφημερίδες δεν πήρατε τελικά..
    Gi Gaga Kouni Beli said...
    Συγχωρείσαι! Ναι, Αποτέτοιε, μάλλον δεν πήραν εφημερίδες!
    PN said...
    Δεν έχω κουράγιο, ούτε να σε κράξω. Άντε συγχωρήσε.
    Ανώνυμος said...
    Τώρα κατάλαβα!Την ώρα που η παγκόσμια οικονομία καταρρέει,κάποιοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
    (Ανηψιός του Εφραίμ είστε;).

    Σελιτσάνος.
    apos said...
    Η Κυριακή που δεν έζησες...
    (τι μέρα είπαμε ότι είναι σήμερα;)
    Negma said...
    Και δόξα τω Θεώ να λέτε. Τουλάχιστον για κάποιες ώρες το ευχαριστηθήκατε. Φανταστείτε το αντίθετο? Να πετάγεστε κατααγχωμένος που δεν χτύπησε πάλι το @%$@%$@% το ξυπνητήρι, να ετοιμάζεστε σε dt με την ψυχή στο στόμα, να βγαίνετε του σκοτωμού στους δρόμους, και να τους βλέπετε ανησυχητικά άδειους...


    (Φαίνεται ότι το έχω πάθει η ηλίθια, ε?)
    Masterpcm said...
    Ηλίθιο ημερολόγιο, μετά την Κυριακή να μην είναι πάλι Κυριακή!
    Χάλια ημεροδότηση. Κοιτάξτε όμως αγαπητέ, αύριο είναι σίγουρα Τρίτη, μεθαύριο Τετάρτη, μετά Πέμπτη και στη συνέχεια αν δεν έχτε 6άρι κιβώτιο, μη δοκιμάσετε!!! Θα βάλετε..όπισθεν:-))

    Καλησπέρα σας Φίλτατε. Εις τας επάλξεις! Χαίρομαι ιδιαιτέρως.
    Ανώνυμος said...
    τι μετα-βλόγιν, post-βλόγιν, reverse-βλόγιν, backwards-βλόγιν, ψυχο-βλόγιν...
    μας βάλατε τα γυαλιά ολονών

    θα το πουλήσω το βλογ, δεν υπάρχει μέλλον
    Spy said...
    @ αποτέτοιος:
    Δευτεριάτικες;
    Τι να τις κάνω;


    @ gi gaga kouni beli:
    Να 'στε καλά.
    Ευχαριστώ.


    @ vk in athens:
    Πω, πω... Πρέπει να είστε πολύ χάλια...


    @ Σελιτσάνος:
    Σήμερα κατέρρευσε;
    Διότι δεν πήρα χαμπάρι.
    (κοιμόμουν)
    Spy said...
    @ apos:
    Τετάρτη. Νομίζω.


    @ negma:
    Ε, ναι... Φαίνεται.


    @ masterpcm:
    Τι χαίρεστε;
    Στις επάλξεις αποδιοργανωμένος, μάλλον σε επικίνδυνος μου φέρνει αυτό...


    @ κ.κ.μοίρης:
    Αν όντως το πουλήσετε, ενδιαφέρομαι.
    Σε "τιμαί λογικαί" πάντα, ε;
    Masterpcm said...
    Μην ξεχνάτε, η ζωή είναι μικρή και εμείς μικρότεροι από κείνη... Μια καινούρια μέρα, θα είναι ΠΑΝΤΑ μια καινούρια μέρα. Επικίνδυνοι ή όχι, ζούμε. Τεράστιο προσόν...
    Spy said...
    @ masterpcm:
    Προσόν για τον εαυτό μας.
    Κίνδυνος για τους άλλους.
    wert01gf said...
    Πω! Θεϊκές, ανεπανάληπτες στιγμές. Που σπανιότατα επαναλαμβάνονται..
    Μην τολμήσεις και σβήσεις το post!
    Spy said...
    Μάλιστα!
    Στις διαταγές σας!
    K@terin@ said...
    καλημέρα εχώ να πώ ότι το ποστ "μπαρδόν" μας προκαταβάλει αρνητικά για το ποστ σφήνα ...

    ισα ισα πλάκα είχε έγω κατι τέτοιο το βλέπω σε όνειρο συνήθως

    το μόνο σίγουρο είναι οτι ο jnr spy σας έχει κάνει να χάζσετε ήδη την λογική σας!!!
    Ανώνυμος said...
    θυμάστε το ποστ σας για τις φοβίες; έπρεπε να είναι κι αυτό μέσα, κάθε κυριακή βράδυ τσεκάρω δέκα φοράς τα ξυπνητήρια μου (έμφαση στον πληθυντικό) (και τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσε να μπει και στο ποστ για τις εμμονές και τις ιδψ διαταραχές)
    (οκ οι αναγνώστες σας είναι χειρότεροι απο σας, τι να συγχωρήσουν ;))

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy