Έχω μια φίλη.
Είναι πολύ δυστυχισμένη.
Έχει μια σχέση που νομίζει ότι την έκανε ευτυχισμένη.
Εδώ και 112 χρόνια.

Πριν από 112 χρόνια την προγραμμάτισε όσο καλύτερα μπορούσε.
Την έβαλε στο πρόγραμμα "Ευτυχισμένη ζωή χωρίς προβλήματα για τα επόμενα 40-50 χρόνια, με πρόπλυση και στίψιμο". Φυσικά την ξέχασε εκεί, μέσα στο πλυντήριο, και όπως ήταν φυσικό τα πάντα μούχλιασαν. Κι άρχισαν να βρωμάνε. Οι γείτονες δυσανασχετούσαν από τη μυρωδιά, αλλά επειδή οι περισσότεροι εγνώριζαν τους γονείς της -ευηπόληπτους πολίτες της μικρής τους πόλης- δεν ήθελαν να δημιουργήσουν θέμα, κι έτσι κανείς δεν έλεγε στη δύστυχη κοπέλα, ότι είχε βασίσει την ευτυχία του μέλλοντός της σε μια σακούλα με σκουπίδια.

Η φίλη μου, μας περιέγραφε με μια μιζέρια και δυστυχία σαν αποτυχυμένο τατουάζ στη μούρη της, το πόσο ευτυχισμένη ήταν, και μας ρωτούσε τη γνώμη μας για τα μεγαλεπήβολα σχέδια που είχε για τα επόμενα 284 χρόνια, με τον άνθρωπό της. Αυτός, αυτή και η σαπισμένη μπουγάδα τους κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου, ενώ τριγύρω το σύμπαν έκανε beach party πάνω στο πτώμα των σχεδίων τους, και ο Θεός είχε προ πολλού πεθάνει από τα γέλια, λίγο παραπέρα, για να μην τους το χαλάσει...

Πιστεύοντας πως η διάρκεια του εν λόγω ονείρου, θα ήταν πιο δεδομένη κι από το Πυθαγόρειο Θεώρημα, σταμάτησε να παλεύει για να φροντίζει τον εαυτό της και τη σχέση της. Έτσι δεν κατάλαβε ποτέ, πως εξωτερικά είχε γίνει σαν τον Τζίμη Πανούση (αμακιγιάριστο), ενώ κι ο εσωτερικός της κόσμος έμοιαζε όλο και περσσότερο με παστουρμαδόπιτα, που την ξέχασαν στο φούρνο. Ο άλλος ταυτόχρονα, έπαιζε "World of Warcraft", κι ήταν αρκετά απασχολημένος με τις δικές του μάχες, ώστε να παρατηρήσει πως τα πόδια της είχαν πιο πολλές τρίχες και από αυτό το πράγμα που περιβάλει τον εγκέφαλό του.

Έτσι μια μέρα (προχθές δηλαδή που η μέρα ήταν μία), ήρθε στο σπίτι πραγματικά δυστυχισμένη, για να μας περιγράψει πως η ευτυχισμένη σχέση τους, έληξε με τον πιο ατυχή τρόπο -αυτός τελείωσε το World of Warcraft και αποφάσισε να πάει για πάντα για καφέ και τσιγάρα σε ένα περίπτερο στο Βιετνάμ ή κάπου εκεί κοντά, όπου έβρισκε- και τώρα δυστυχούσε, διότι παλιά νόμιζε πως η ευτυχία έμπαινε στο συγκεκριμένο πρόγραμμα που είχε επιλέξει (με πρόπλυση και στίψιμο), ενώ τώρα ανακάλυψε έντρομη ξαφνικά, πως ήθελε απλώς μια απαλή περιποίηση στο χέρι. Εμείς ανερυθρίαστα, κάναμε πως διψάγαμε και πως κατουριόμασταν κάθε οχτώ λεπτά, για να πηγαίνουμε στην κουζίνα ή στο μπάνιο να γελάσουμε με την ησυχία μας. Εκ περιτροπής βεβαίως. Μην μας πάρει και χαμπάρι και ξυπνήσει. Το παιδί.

Αφού τη στουμπώσαμε με τεκίλα, βότκα, ούζο, σκορδοστούμπι, βαρβιτουρικά και βαθυστόχαστες αναλύσεις, μας ορκίστηκε στον Μεγάλο Μανιτού, ότι πλέον κατάλαβε. Συνειδητοποίησε ότι υπάρχει ζωή και μετά τον Ροδόλφο Βαλεντίνο, και ότι θα γυρνούσε πίσω στην μικρή της πόλη, αποφασισμένη να διαγράψει για πάντα από τον Κάδο Ανακύκλωσης, τη Δυστυχία, που είχε ξεσπάσει σαν ξαφνική "κατά τόπους" καταιγίδα και την ακολουθούσε ένα τετραγωνικό μέτρο γύρω από οποιοδήποτε σημείο στεκόταν. Αποφασισμένη να πετάξει τα σκουπίδια και τη μπουγάδα, μαζί με το πλυντήριο και γιατί όχι, μαζί και με το δωμάτιο ή και το σπίτι.

Σήμερα μας τηλεφώνησε. Στη γυναίκα μου δηλαδή, γιατί: α) είναι πιο φίλη της και β) ήξερε πως εγώ θα της κατέβαζα όλο το εορτολόγιο συνοδευόμενο από ακατανόμαστε λέξεις.
Της είπε πως πλέον είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ευτυχισμένη. Ο Ροδόλφο γύρισε από το Βιετνάμ (μαζί με τα τσιγάρα του), και της είπε να πάνε μαζί για μπιλιάρδο. "Θεέ μου. Όλα έχουν αλλάξει! Τώρα πλέον μπορούμε να είμαστε για πάντα μαζί, χωρίς τον ενοχλητικό Warcraft. Πάω να βρώ το πλυντήριο. Φιλάκια!"

Έχω μια φίλη.
Είναι πολύ δυστυχισμένη.
Εδώ και 113 χρόνια.


* Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή/και καταστάσεις θα θεωρηθεί απολύτως επιτυχημένη.

55 Comments:

  1. One Happy Dot said...
    Παραδόξως και ενάντια στα ξανθιά μου τα τσουλούφια έκανα ενα link με πρόσωπα και γεγονότα και νομίζω πως ξέρω για τι πράγμα μιλάς. Κρίμα...γιατί τα 112 χρόνια που έγιναν 113 θα συνεχίσουν να περνάνε μέχρι που κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει ότι η δική της πρόθεση για μια ευτυχισμένη ζωή αντικαταστάθηκε τελείως συνειδητά από την πρόθεση του άλλου για μια βολική ζωή σε βάρος του δικού της ονείρου και των δικών της επιθυμιών. Και τώρα ποιός φταίει? Το πλυντήριο που έβγαλε νερά ή η νοικοκυρά που δεν χρησιμοποίησε Calgon για να προστατέψει τα..."ρούχα" της για να έχει έστω τα μισά? Αθάνατα μηχανήματα σου λέει μετα!
    (btw...έχεις γράψει πολλά τα οποία διαβάζω με ιδιαίτερη προσοχή καθημερινά...εδω όμως απλά σου βγάζω το καπέλο!)
    Naf said...
    Συμφωνώ με τα πάντα, γέλασα και αμέσως μετά στεναχωρήθηκα. Απλά μετά σκέφτηκα τα εξής: υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που δεν ξέρουν να βάζουν μπουγάδα με προηγμένα συστήματα πλύσης. Απλά την βάζουν όπως ξέρουν και μερικές φορές κάτι πάει στραβά και τα ρούχα βγαίνουν ροζ ή άπλυτα! Είναι πολύ εύκολο να ξεχάσεις τα ρούχα στο πλυντήριο και αυτά να βρωμίσουν...και είμαι σίγουρη οτι όλοι μας το έχουμε πάθει. Και το γεγονός οτι σκεφτόμαστε οτι έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε calgon για τα άλατα και Εύρηκα για τα λευκά μόνο όταν έχει γεμίσει άλατα το πλυντήριο και έχουν γαριάσει τα λευκά, φυσικό είναι γιατι πάντα πιστεύουμε οτι με τον παραδοσιακό τρόποο που ξέρουμε εμείς θα πλυθούν μια χαρά τα ρούχα.
    Η φίλη μας δεν είναι δυστυχισμένη ακόμα πραγματικά. Έτσι λέει. Δέν έχει καταλάβει ακόμα τι θα πεί δυστυχία. Αν περάσουν άλλα 113 χρόνια και συνηδειτοποιήσει τι έχασε στο ενδιάμεσο θα είναι πραγματικά δυστυχισμένη. Αν....
    Τέλος, σε κάποιους πέρνει 218 χρόνια να πετάξουν στα σκουπίδια την μπουγάδα, σε άλλους πήρε 1265, σε άλλους 10 και σε άλλους 5...
    Ανώνυμος said...
    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
    Ανώνυμος said...
    Ψυχαραιμία παιδιά...η τεχνολογία προχώρησε, υπάρχουν ρούχα μιας χρήσεως, που μόλις δεις πως δεν σου κάνουν ή λερώθηκαν μπορείς να τα πετάξεις, δεν χρειάζεται να τα βάλεις πλυντήριο.
    Ουτως ή άλλως και η ευτυχία είναι στιγμιαία, ποτε δεν θα είναι μόνιμη γιατί ποτε δεν μπορεί να είναι μόνη της, πάντα θέλει την συντροφιά της, και οι μόνιμοι σύντροφοι-φίλοι σπανίζουν.

    Y.Γ. στα 114 κερδίζει κανονάκι???
    Ανώνυμος said...
    οκ.
    Αφου διέγραψες το σχόλιό μου θα κάνω άλλη ερώτηση.
    Μήπως υπάρχει κανένα κλειστό βανάκι που το χρειάζομαι για 2-3 ώρες αύριο ή μεθάυριο????

    Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την βοήθεια που φαντάζομαι οτι ΟΛΟΙ οι αναγνώστες του blog σου θα προσφερθούν να μου παρέχουν....!!
    Spy said...
    @one happy dot: Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Nα ξέρεις τα μηχανήματα δεν φταίνε ποτέ. Aπό ανθρώπους φτιάχτηκαν και άνθρωποι τα λειτουργούν.

    @naf: Mήπως αντί να ανακαλύψει έντρομη μετά από άλλα 113 χρόνια τί έχασε στο ενδιάμεσο, να της το έδειχνε κάποιος;
    Spy said...
    Aγαπημένε μου π.π. το σχόλιο διεγράφη διότι η ιστορία ΔEN είναι και τόσο φανταστική (ή μήπως είναι;) και καλό θα ήταν να παραμείνει η ανωνυμία. Όλων.
    Spy said...
    @thamnos: Aφοπλιστικός όπως πάντα... Άκου κανονάκι... Tέσσερα κιλά μούντζες κερδίζει!

    @π.π.: Ξέρω τον Abdul, που έχει μια καρότσα με ρόδες, τιμόνι και κινητήρα και καθαρίζει υπόγεια. Nα σου δώσω το τηλέφωνό του;
    Naf said...
    @spy (φοριέται πολύ αυτό το παπάκι τι να κάνουμε)

    θές να μου πείς οτι εσένα "κάποιος στο έδειξε" και τότε έφαγες flashιά και ξύπνησες;;;
    Το πιό άχρηστο πράγμα είναι η εμπειρία -λέει κάποιος-. Δεν μεταβιβάζεται με τίποτα. Μόνο αποκτάται.
    Naf said...
    @π.π.:Σχετικά με το θέμα σου...

    λοιπόν...


    ...αυτά
    MuppetShow said...
    @ one happy dot

    Μπράβο, κέρδισες κρουαζιέρα χώρίς επιστροφή, αφού βρήκες για ποιά αναφέρεται το post
    Υ.Γ:Δεν ήταν ΤΕΣΤ

    @ oloi alloi

    ΠΙΤΣΟΣΣΣ....ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ!!!!
    MuppetShow said...
    @ spy
    Πρόθεση ή "Πρόσθεση"????
    "ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" said...
    Το βασικό στο πλυντήριο είναι,νομίζω,να μη ξεχάσεις την πόρτα...ανοιχτή!!!
    Ο "κάποιος" που διαχειρίζεται τη φράση "Η εμπειρία είναι το πιό άχρηστο πράγμα στον κόσμο..." είναι η ταπεινότητά μου η πατρότητα όμως της φράσης ανήκει στη μακαρίτισα Μαρία Ρεζάν και έχει αποτυπωθεί στο πολύ ωραίο βιβλίο της με τίτλο "Με νοσταλγία...για μια ζωή, έτσι χωρίς πρόγραμμα." (εκδ. Πατάκη Αθήνα 1999) Αξίζει!Και είναι απο τα πονήματα που κάνουν για το ατέλειωτο ελληνικό καλοκαίρι!Τρυφερό, γλαφυρό,ειλικρινές, όπως ακριβώς και η συγγραφέας του!
    One Happy Dot said...
    Dear Muppet...ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια (το ξανθό μου τσουλούφι λέει πως υπάρχει ενα ελάχιστο ίχνος ειρωνίας στα λόγια σου αλλά λεω να το αγνοήσω!), το ταξίδι χωρίς επιστροφή στο οποίο με στέλνεις (έρχεσαι για παρέα?) καθώς επίσης και για την διευκρίνηση ότι δεν επρόκειτο για τεστ...είχα ηδη αρχίσει να κάνω σκονάκια τα sos!

    @Spy...συμφωνώ με μια μικρή ένσταση καθώς το συγκεκριμένο μοντέλο μάλλον έχει προ πολλού αποδειχτεί ελατωματικό από το εργοστάσιο!
    Ανώνυμος said...
    ωπα! ωπα! ωπα!
    τι βλέπω εδώ????
    ηλεκτρονικό "καμάκι" ανάμεσα σε one happy dot & muppetshow?????????!!!!!!!!!!!
    Μήπως ήρθε η ώρα να τα "βρείτε" κι από κοντά???
    Λέω εγώ τώρα.....

    Τις ευχές μου!

    Ένας "ανώνυμος" που σας γνωρίζει και τους δύο..
    Spy said...
    Λοιπόν… έχουμε και λέμε:
    (παρακαλώ να προσεχθεί ιδιαιτέρως η προσπάθεια κατάργησης του @)

    Προς: Naf – ενταύθα (καλό;) Nαι. Kι εμένα «κάποιος» μου το «έδειξε». Aλλιώς δε θα μου έγραφες τώρα σ’ αυτό το blog. Δεν σήκωσε βέβαια το δάχτυλο του και είπε «Nα, εκεί είναι». Aπλά είχε το χάρισμα της μετάδοσης μιας εμπειρίας (δικής του ή άλλων) και πάνω απ’ όλα το χάρισμα του να σε κάνει να δεις μόνος σου την αλήθεια, όσο κι αν αυτή πονάει, πράγμα που προτείνω να κάνουμε και στη φίλη μας με τη μπουγάδα…

    Προς: Muppetshow – ακόμα πιο ενταύθα: Kαι η «Πρόσθεση» ακόμα έχει πρόθεση… το ίδιο και ότι προηγείται της «…τυχίας».

    Προς: Όφις – κείθε παραπέρα: Tώρα χτύπησες φλέβα. Tην Mαρία Pεζάν και την εκπομπή της «Έτσι, χωρίς πρόγραμμα» την άκουγα ανελλιπώς (μήπως πρόδωσα την ηλικία μου;), κατάλοιπο της μεγάλης αγάπης του πατέρα μου για την εκπομπή, την οποία μεταβίβασε και σε εμένα. Tο βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, αλλά καθώς είμαι γνωστός βιβλιοφάγος (με gourmet προτιμήσεις στους έλληνες συγγραφείς) θα το δοκιμάσω μάλλον αυτό το καλοκαιράκι.

    Προς: One happy dot – ξαναενταύθα: Kαλά θα κάνεις και θα αγνοήσεις τα σχόλια του muppet. Eίναι γνωστός κάφρος, ο οποίος έχει βάλει σκοπό της ζωής του να καταστρέψει κάθε προσπάθεια σοβαροφάνειας στο διαδίκτυο. Aπό την άλλη μεριά, το μοντέλο δεν βγήκε καθόλου ελλατωματικό από το εργοστάσιο.
    Tο «εργοστάσιο» έχει δώσει εδώ και αιώνες το προνόμιο στα «μοντέλα» του να «αυτορυθμίζονται»…
    Spy said...
    Προς "ανώνυμο συνοικέσιο"
    Kαλωσήρθατε αγαπητέ/ή μου.
    Περάστε.
    Nα σας κεράσουμε κανένα φοντανάκι;
    Ανώνυμος said...
    Τα παιδιά μας να τα "βρούνε"
    -η dot και ο muppet εννοώ-
    και τι στον κόσμο!!!
    Τότε να δεις κεράσματα αγαπητέ spy!!!
    Στις χαρές τους..!!!!

    Υ.Γ.1 βάλε κ εσύ κανα χεράκι... !)

    Υ.Γ.2 Ευχαριστώ και για το όνομα που μου βρήκες!!!!

    "ανώνυμο συνοικέσιο"
    Naf said...
    Ε ΟΧΙ!

    Δεν αφήνω εγώ να γίνει αυτό το συνοικέσιο!
    Ανώνυμος said...
    τι πετάγεσαι μωρή κλανιά????
    εσένα ποιός σε ρώτησε????
    ...που θες και φορέματα!!!!

    Λοιπόν...
    MuppetShow said...
    @two oh! sorry one happy dot

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!! Κέρδισες και μια plasma (όχι ενα plasma) 42'',γιατί κατάλαβες το ύφος μου...

    Υ.Γ: Στην πραγματικότητα το καλούπι το φυλάνε στη NASA!!!
    Και βάλε ότι είμαι το ευγενικότερο πρόσωπο στην Γή!!!!!!!!!!!!!!!
    Spy said...
    Θα ήθελα σ' αυτό το σημείο να σας ευχαριστήσω όλους για την συνεισφορά σας στην πλήρη καταστροφή ΚΑΙ αυτού του post, και την κατρακύλιση του blog στα μαύρα Τάρταρα της blogόσφαιρας...
    Σας είμαι πραγματικά ευγνώμων διότι μόνο έτσι θα μπορούσα να καταλάβω ότι χαραμίζομαι εδώ μέσα. Πάω να ανοίξω σουβλατζίδικο-προποτζίδικο-γραφείο συνοικεσίων...
    One Happy Dot said...
    @Spy...Πάντα στη διάθεσή σου και οτι μπορούμε κάνουμε! :)Με το καλό στις νέες επιχειρηματικές σου δραστηριότητες! :)

    @Muppet...Ευχαριστώ και για την τηλεόραση καθώς μου έλειπε μια για την κρεβατοκάμαρα! Λίγο μεγάλη αλλά μην σε κακοκαρδίσω αφού μπήκες σε τέτοιο κόπο να σκεφτείς κάτι τόσο εύστροφο! Οσο για το ότι μπορεί να είσαι το ευγενικότερο πλάσμα επί γης δεν θα μπορούσα να το αμφισβητήσω ακόμα και να ήθελα. Μετά το ανώνυμο συνοικέσιο σε βλέπω με άλλο μάτι! :)
    Ανώνυμος said...
    ρε μαπετ, δεν γραφεις κανα ποστ στο δικο σου μπλογκ αφου εχεις ιστρο κ διάθεση. Μας εχεις τρελάνει στην αναμονη...
    αντε ντε να φας τα χωσιδια σου να στανιαρεις.
    Α...ευρηκα δοκιμασε η φιλη μηπως και λευκανει μυαλο και ψυχη και δει την κατάσταση αλλιώς???
    Spy said...
    @thamnos: Δοκίμασε "Eυρηκα". Tο πρόβλημα ξέρεις πιο είναι; Ότι το έβαλε στα μαύρα και όχι στα άσπρα. Kι έτσι βγήκαν όλα γκρι σκατί! Άστα...
    Nomad said...
    Γειά σας, έμαθα πως εδώ στήνετε τη σκάφη πανω σε 2 πλυντήρια και πλένετε στο χέρι.

    :)

    Την καλημέρα μου.

    ΥΓ. Μετά τα 114 χρόνια τα πράγματα παίρνουν -συνήθως- άλλη τροπή. Συνειδητοποιεί κανεις ότι είτε ευτυχήσει είτε δυστυχήσει θα πεθάνει κάποτε και συνεπώς ζωή είναι αυτό που θαχει ως τότε ζήσει, οπότε σταματάει να κάνει σχέδια βάσει χρόνου και προτιμά τα σχέδια με παστέλ μολυβάκια, με ενα κλαρί στην αμμο, με γκράφιτι σε τοίχους, με γραμματάκια στο βλογιν, στο πλέξιμο, κλπ.
    Spy said...
    Kαλησπέρα "nomad",

    Πράγματι, αυτό κάνουν (οι άλλοι) εδώ πέρα. Στήνουν τη σκάφη πάνω σε δυο πλυντήρια. Aλλά εγώ προσπαθώ να τους το αλλάξω, γιατί είμαι σπουδαγμένος και ξέρω...
    Προσπαθώ να τους βάλω μυαλό και να τους καταδείξω το μέγεθος του λάθους τους. H ΣKAΦH MΠAINEI ΠANTA ΣE TPIA ΠΛYNTHPIA!!!
    Aλλά που να με καταλάβουν...

    :-)))
    Kαλωσήρθες.
    Ανώνυμος said...
    Ωπα!

    Tι έγινε ρε παλικάρια και κοπέλες;

    Σκόνταψα πάνω σε αυτό το μπλογκ γιατί έχουνε ξεχειλίσει οι σαπουνάδες έξω από την πόρτα σας και γλιστράει ο κοσμάκης.

    Για προσέχτε λιγάκι. Eίναι επικίνδυνα πράματα αυτά με τις μπουγάδες. Άμα δε ξέρεις πως να τη βάλεις πάνε ρώτα!

    ή άντε σε κανένα στεγνοκαθαριστήριο, γιατί μετά γίνεται χάλια η μπουγάδα και σου γκρινιάζει κι ο άλλος που του χάλασες το πουκάμισο.

    Mε έπιασες ή να το ξαναπώ;
    Ανώνυμος said...
    Bαθύ το θέμα ρε συ κατάσκοπε. Πολύ βαθύ.
    Aλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...

    Aληθινή η ιστοριούλα;
    Spy said...
    Παιδιά, μας την πέσανε τα KAΠH!!!
    Kάποιος να μαζέψει τα νερά απ' έξω γιατί γλυστράνε και μπαίνουν μέσα. Kι άμα μας θρονιαστούνε εδώ που έχει κι air condition άντε να ξεκουβαληθούν...:-)))

    Σ' έπιασα "γερομπισμπίκη". Kαι το θέμα είναι πράγματι βαθύ (ανεξάρτητα από την ποσότητα της σαπουνάδας). Δυστυχώς και η ιστορία αληθινή είναι...

    Θα κάτσεις ή βιάζεσαι;
    Nα κεράσουμε φοντανάκι; Kανέναν ελληνικό;
    Ανώνυμος said...
    Aυτός ο Mάπετ σαν γνωστός μου φαίνεται. Pε μπας και πηγαίναμε μαζί σχολείο?
    Πριν από τον πόλεμο εννοώ...
    One Happy Dot said...
    Αμάν με τα φοντανάκια!!!!! Και εν πάσει περιπτώσει, εμείς γιατι δεν πήραμε φοντανάκι όταν ήρθαμε??????
    Spy said...
    Γιατί εσείς μας έρχεστε KAΘE 5 ΛEΠTA δεσποινίς dot! Άμα σας δίναμε και από ένα φοντανάκι κάθε φορά θα έπρεπε να ανοίξουμε ζαχαροπλαστείο για να ανταπεξέλθουμε... :-)))

    Y. Γ. (Mα τι λέω;;; Θα χάσω τις εξ Eλβετίας σοκολάτες...).
    BEBAIΩΣ μπορείτε να ξαναπεράσετε και να πάρετε OΣA θέλετε!
    Σλουρπ... (αληθινό αυτή τη φορά)
    Ανώνυμος said...
    Mήπως τα φοντανάκια που τρώτε εδώ πέρα, έχουνε τίποτις διεγερτικό μέσα;

    Eννοώ τίποτα βότκες και λικέρ και τέτοια.

    Nα προσέχετε παιδιά γιατί αυτά τα πράγματα σας χαλάνε. Mόλις διάβασα το θέμα σου για τα μυγάκια και κόντεψα να πάθω ίκτερο από τα γέλια.

    Xαλασμένα πήρες και στην εξοχή;
    One Happy Dot said...
    (Εμπιστευτικά πρός Spy...ο γερομπισμπίκης σε πήρε χαμπάρι οπότε κόψε τα ληγμένα! Over!)

    Οσο για την συχνότητα των επισκέψεών μου, αγνοώ τα σχόλια σου (που κάτι από τον "γλυκύτατο" και "ευγενέστατο" Muppet θυμίζουν!)και παρατηρώ ότι το post αυτό έφτασε αισίως τα 35 comments Οπότε ναι...ενα φοντανάκι το αξιζουμε!
    MuppetShow said...
    @ spy

    Ενα post σου που να μην καταλήγει σε σκολατογκοφρετοπαστούλες, γαρδούμπες και κοκορετσοσουβλακοκοντοσούβλια, θα είδούμε ποτές??????

    Υ.Γ:Και για τα ευαίσθητα, ή στο χέρι ή σε χαμηλές θερμοκρασίες.....
    Spy said...
    @γερομπισμπίκης: Tίποτα ΄ληγμένο δεν έχουν τα σοκολατάκια, αγαπητέ μου. Oι αναγνώστες μου είναι ληγμένοι. Kι αν το όνομά σας αποκαλύπτει και την ηλικία σας, θα πεί πως κι εσείς δεν αποτελείτε εξαίρεση.

    @dot: το φοντανάκι το αξίζετε έτσι κι αλλιώς. Όσο για τα comments ειλικρινώς δεν με απασχολεί (άμα δεν φτάσω τα 50 θα σκάσω, θα αφήσω αυτό το post μια εβδομάδα εδώ πέρα...)

    @muppet: Eγώ φταίω δηλαδή που όλα τα λιγούρια μπαίνουν εδώ πέρα; Tι να σου πω ρε παιδάκι μου (!) τώρα και σένα;
    Y.Γ. Πάρε μια οδοντογλυφίδα γιατί σου έχει κολλήσει λίγο κοκορέτσι στους γομφίους...
    Ανώνυμος said...
    άκουσα ότι εδω κερνάτε και πέρασα κι εγώ!
    Λοιπόν???
    Ανώνυμος said...
    Spy πεινάμε
    δώσε μας να φάμε!

    Spy πεινάμε
    δώσε μας να φάμε!

    Spy πεινάμε
    δώσε μας να φάμε!
    Ανώνυμος said...
    μια μερίδα πατάτες
    μια κόκα κόλα λάϊτ
    δύο διπλόπιτα με απ όλα
    τρία σγανάκια με αμελέτητα
    και ψωμάκι για 20 άτομα.

    Ευχαριστώ
    Ανώνυμος said...
    Βλέπω ότι οι προτροπές μου έπιασαν τόπο και το ειδήλιο προχωράει!!!!!

    @ dot & muppet:
    Με τις ευχες όλων μας!!! ( είμαι σίγουρη ότι εκφράζω το κοινό αίσθημα...)

    @ spy
    τσίμπα ρε μπαγασάκο ένα ελληνικό διπλό...
    Α γειά σου....
    Spy said...
    H ΠΛHPHΣ απαξίωση του post ή "πως να φέρετε έναν αξιοπρεπή blogger στα πρόθυρα νευρικής κρίσης"

    Tώρα αυτό το "Λοιπόν..." του "ταράτσα" κάτι μου θυμίζει, άσε που νομίζω ότι είναι ο ίδιος με τον "πειναλέων" και τον "ραταπλάν" αλλ'α ας όψεται που είμαι ζωόφιλος...

    @ συνοικέσιο: τέκνο μου κι εσύ;
    MuppetShow said...
    Κάνα θαλασσινό ρε παιδιά παίζει???
    TechnoCore said...
    Με την DUCATI μου τι θα γίνει?
    Spy said...
    Kαλως τονα κι ας άργησε!
    Eσύ μας έλειπες τώρα.
    Eντάξει.

    ΠAPAΔINOMAI !!!

    ΔEN θέλω άλλα comments (σ' αυτό το post εννοείται)
    E Λ E O Σ !
    "ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" said...
    @spy:Σε κατανοώ! Ξέρεις τι μανίκι είναι να θέλεις να τυπώσεις "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και να σου προκύπτει "ESPRESSO"!
    Spy said...
    Aγαπημένο μου και λατρευτό φιδάκι...
    Mόνο εσύ με καταλαβαίνεις εδώ μέσα.
    Aλλά τι να το κάνεις; Mε τέτοιους αναγνώστες, όχι για KAΘHMEPINH δεν πας, αλλά ούτε καν για AΘΛHTIKH HXΩ!!!
    Δώσε "βήμα" στον χωριάτη, να σ' ανέβει στο κρεβάτι!
    Ανώνυμος said...
    Εγώ είμαι υπέρμαχος της φράσης που λέει πως τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα.Μετά συνηθίζεις.Μάλλον η τύπισσα της ιστορίας σου άφησε και 13 χρόνια κάβα είτε γιατί είναι προληπτική είτε γιατί είναι Πανάθα.

    Για σχετικό σχόλιο με το ποστ επανέρχομαι αύριο γιατί τα βλέφαρα κλείνουν τώρα.

    Καλώς σε βρήκα
    Ανώνυμος said...
    εε μπηκα στα σχολια και χαοθηκα..ξεχασα και αυτο που ηθελα να πω!τεσπα mr spy :)
    1ον θελω και εγω κεραΣμα(ειμαι και λιγουρα παναθεμα με)
    2ον Μπουρλοτο και φωτια σε καθε οικιακη συσκευη!

    Υ.Γ.το κειμενο τα σπαγε..με λιγα λογια! :) καληνυχτες..
    Spy said...
    Καλημέρα island,
    μάλλον το πρώτο ισχύει,
    διότι είναι της καβάτζας γενικώς,
    αλλά τα άφησε σε λάθος μπαρ... :-)

    Μικρό μου ρ. κλπ.κλπ. :-)
    την επόμενη φορά το πρώτο φοντανάκι θα γράφει τ' όνομά σου.
    Καλημέρα.
    ο αποτέτοιος said...
    κρίμα! άργησα να έρθω και έχασα το φαγοπότι! κανένα ψίχουλο έμεινε;
    (έτσι για να συμετάσχω και εγώ στην απαξίωση του ποστ)

    δε μου λες (σοβαρά τώρα), έχετε δοκιμάσει εσύ και η γυναίκα σου να της τα χώσετε (εφόσων λες ότι είναι φίλη σας) και να την πλακώσετε και στα χαστούκια αν χρειαστεί μήπως και ξυπνήσει; προσωπική μου άποψη είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις (και επαναλαμβάνω εφόσων πρόκειται για φίλη/φίλο με την οποία/οποίο θέλεις να έχεις μια καλή και ελικρινή σχέση), να λες την άποψή σου και τα σχόλιά σου κατάμουτρα και συνεχώς.

    σε χαιρετώ
    Spy said...
    Αποτέτοιε μου,
    ψίχουλα έχουν μείνει αν θέτε, είναι κάτω από το τραπέζι.
    Δυστυχώς το post απαξιώθηκε χωρίς τη δική σας συμμετοχή, αλλά μην ανησυχείτε, το 'χουμε hobby εμείς εδώ αυτό, το κάνουμε συχνά, κάποιο θα προλάβετε κι εσείς.

    Όσο για τη φίλη μας, δεν της τα 'χουμε πει απλώς, μια και δυο, δεν την έχουμε πλακώσει απλώς στα χαστούκια, της τα γράψαμε κιόλας με μεγάλα γράμματα σε μια τεράστια σελίδα, που της την δώσαμε να την φάει! Μπροστά μας!
    Αλλά άμα γεράσει ο άνθρωπος...
    ο αποτέτοιος said...
    κρίμας
    Kwlogria said...
    Αχ ρε spy... Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να χτίζεις ένα ψέμα και μετά να το γκρεμίσεις; Καταρχάς, αν είχες καταλάβει πως είναι ψέμα, δεν θα το έχτιζες, οπότε τώρα πως το γκρεμίζεις; Σκατά. Πακέτα ιστορίες είναι αυτές και δυστυχώς, είναι τόσες μα τόσες πολλές...
    Spy said...
    Tο ξέρω, το ξέρω αγαπημένη μου kwlogria. Bέβαια, εσύ θα το ξέρεις καλύτερα... Mε εμπειρία από το χτίσιμο της Aκρόπολης και βάλε...
    Aλήθεια είσαι τόσο μεγάλη όσο ακούγεσαι;;;

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy