Κυριακή.
Ιούνιος.
Η πρώτη μέρα του καλοκαιριού.
Ωραία!
Εκδρομή μοτοσυκλετιστών, ημερήσια, Κυριακή, 8:30 στα πρώτα διόδια.
Βρουμ, βρουμ.
Ευτυχώς χωρίς ιδιαίτερη κίνηση, φτάνουμε για έναν καφέ στο Γαλαξίδι σε λιγότερο από 2 ώρες. Αμέσως μετά ξεκινάμε. Ανάβαση σιγά σιγά, ελικοειδείς συνεχόμενες στροφές, Πεντεόρια, Λιδωρίκι, βουνό καταπράσινο, φύση, υγεία, στροφές, βρουμ βρουμ, στροφές, πάμε, ανεβαίνουμε, φοβερό τοπίο, έλατα, ποτάμι, πουλιά στον ουρανό, μυρωδιές, βρουμ βρουμ.

Αθανάσιος Διάκος. Όχι ο ήρωας. Το χωριό. Μάλλον ΤΟ χωριό. Πέτρινα σπιτάκια, σκαρφαλωμένα και γαντζωμένα σ' ένα άγριο και καταπράσινο επιβλητικό βουνό, πράσινο, πράσινο, πράσινο, πηγές, πλατεία, φοβερή, σκεπασμένη με φύλλα αιωνόβιων δέντρων, μυρωδιές από ψημένο κρέας παντού, εκκλησία, ντινγκ ντονγκ.
"Τάσο, βάλε μου 3 κιλά παϊδάκια, ναι ρε, ωμά, θα τα ψήσουμε εμείς, κανα λουκάνικο και 5-6 μπύρες". Σκρουτς σκρουτς, σακούλα, μηχανή, βρουμ, σπίτι.
Αυλή, παράδεισος... Στην άκρη του χωριού, μέσα στα δέντρα, μέσα στο ποτάμι, μέσα στην ησυχία μέσα στις... μύγες. Μύγες; Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλάδες μύγες, εκατομμύρια, τρισεκατομμύρια, 67.856.011.347.512 μύγες. Βρωμερές και σιχαμένες, παντού, στα φυτά, στο μπαλκόνι, στις πέτρες, στο τραπέζι, κάτω από το τραπέζι, μέσα στο τραπέζι, μέσα στο ρουθούνι μου. Ζβάπ, ζντουπ. Σκατόμυγα. Ζζζζζζ, τσαφ, κωλόμυγα... Ζβαπ, τσακ, γκραπ, στουφ, τόϊνκ, σκατά, το κρέας ρε παιδιά, να σκεπάσουμε το κρέας, μα είναι και στη σαλάτα, ε, σκέπασέ την, τη φέτα, το ψωμί, τη μπύρα μου, και πως θα φάμε; σμπουφ, πλατς, διαολεμένες σκατόμυγες.



Θάνατος.
Παντού. Εκατόμβη. Ο πληθυσμός του εχθρού μειώθηκε βέβαια κατά μερικές δεκάδες, αλλά το φαί, η όρεξη και το κέφι μας είχαν ήδη πάει για ούζα σε ένα διπλανό χωριό. Οπως μάθαμε, κάθε 1η Ιουνίου, έχουν συμφωνήσει όλοι οι κτηνοτρόφοι και ανεβάζουν ταυτόχρονα τα αμνοερίφια στο βουνό για βοσκή (viva democracy), άλλο που μερικοί έκαναν και ένα μικρό διάλλειμα για κοψίδια στην πλατεία, και τα αμνοερίφια πάρτυ, σε όποιο χωράφι βρήκαν μπροστά τους. Εμ, βέβαια. Πρόβατα και μύγες. Σκύλλα και Χάρυβδη. Τζέκιλ και Χάυντ. Μπόλεκ και Λόλεκ. Αχώριστοι. Σκατά. Σκατόμυγες.

Μπύρες, coca cola, ρέψιμο, ιστορίες, ησυχία, γέλια, φιλοσοφία, μύγες, ιστορίες, ιστορίες, τέσερεις και μισή. Κράνος, δερμάτινο, γάντια, βρουμ, βρουμ, πάμε σιγά σιγά, στροφές, πράσινο, άσφαλτος, βρουμ βρουμ, στροφές, απόγευμα, μυρωδιές, ντανγκ, μυγάκια στο κράνος, τινκ, ντονγκ, απόγευμα, νερά, κουνούπια, στροφές, βρουμ...
Στις Θερμοπύλες, σταματήσαμε αναγκαστικά. Καλά, βάλαμε και βενζίνη, δε λέω, αλλά έπρεπε να σκουπίσουμε το κράνος από τα μυγάκια... και το μπουφάν, και τα γάντια, η μηχανή άστην θα την πλύνω αύριο στην Αθήνα. Εθνική, λωρίδες, ταχύτητα, ντονγκ, βροοουυυμμμ, ευθείες, χωράφια, τινκ, ζζββαπ, καλλιέργεις, πότισμα, νερά, τάααν, μυγάκια.
Όταν έφτασα σπίτι, πρέπει να είχα πάνω στο κράνος, τουλάχιστον το μισό πληθυσμό από τα μυγάκια της Θεσσαλίας, της Στερεάς και της Κρήτης που είχαν έρθει για διακοπές στα Οινόφυτα.

Τα μυγάκια. Αυτοκτονούσαν ομαδικώς, πάνω στον αέρινο δαίμονα (εμένα), που ξεχύνοταν ασυγκράτητος στις φιδίσιες λεωφώρους, μυγάκια που προσπαθούσαν έτσι απλά να περάσουν απέναντι, μυγάκια που έψαχναν για φαϊ, μυγάκια που πήγαιναν για ψώνια, σινεμά, διακοπές... Κι εγώ, ατρόμητος καβαλάρης, αγγελιοφόρος του θανάτου για τα έντομα του κάμπου, τα συνέθλιβα με το κράνος μου, την ασπίδα μου το...



Σκατά. Μύγες. Σκατόμυγες. Παφ! Να πάρει ο διάολος. Παφ! Σκατόμυγες, βρωμόμυγες, γ....μυγες και... μυγάκια. Μικρά απροστάτευτα, μυγάκια. Τρυφερά. Που δεν έφταιγαν σε τίποτα. Αγγελούδια...

Μήπως να έπινα λιγότερες μπύρες;

... ...

... ...

9 Comments:

  1. Ειρήνη Κουτσαθανά said...
    Aπ' ότι κατάλαβα τη Kυριακή πήγαν εκδρομή οι μύγες και τα μυγάκια παρέα, εντελώς τυχαία εκεί που πήγαινες...
    Bασανιστική Kυριακή!
    Tο ευχαριστήθηκες καθόλου τουλάχιστον ή όχι; Mάλλον εκνευρίστηκες από αυτά που γράφεις δολοφόνες!
    Spy said...
    Ακόμα δεν αρχίσανε τα σχόλια και μου βγήκε τ' όνομα. Άκου δολοφόνε. Σιγά ρε παιδάκι μου... Δεν είναι να θέτει κανείς φιλοσοφικά ερωτήματα. Τς τσ τσ...
    Το όλο θέμα έχει να κάνει με τη ρατσιστική αντιμετώπιση απέναντι στις μύγες σε αντίθεση με την (...) συμπάθεια στα ευγενή μυγάκια που δεν φταίνε σε τίποτα (λες και οι μύγες φταίνε!)
    Πάντως, ναι. Το ευχαριστήθηκα, παρόλο που μου μείναν κάτι υπολλείματα τύψεων για το θανατικό που σκόρπισα...
    Ειρήνη Κουτσαθανά said...
    Πάνω στο το ερώτημά σου έχω μία ερώτηση...
    Πίνεις και οδηγείς
    ή οδηγείς και πίνεις;
    "ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" said...
    Αφού ξέρεις οτι τα...φιλοσοφικά σου ερωτήματα δεν είναι το δυνατό σου σημείο, τι θες και τα σκαλίζεις!Ανάγκασες και τη "rene" να το κάνει το φιλοσοφικό της ερώτημα!
    "ΟΦΙΣ"
    One Happy Dot said...
    Το χωριό που πήγατε είναι πολύ όμορφο! Το φαγητό εκεί είναι θαυμάσιο και οι μπύρες που κατανάλωσες έφεραν τις μύγες που με τόση ευκολία ξεπαστρεύεις...απολίτιστε!!!!!!! :)
    Naf said...
    "Ναι γειά σας...απο το Γέρακα τηλεφωνώ...μπορείτε να πάρετε αυτό το κράνος που είναι καλυμένο απο μυγάκια και ένα μπουφάν επίσης γεμάτο πτώματα απο το σαλόνι παρακαλώ πολύ;;
    Ευχαριστώ
    Εκ της διευθύνσεως"
    Spy said...
    @ rene: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...

    @ όφις: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...

    @ one happy dot: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...

    @ naf:Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...
    One Happy Dot said...
    Πρός τον ιδοκτήτη του βλογίου:

    Ο άνθρωπος που έχεις βάλει να απαντάει στα προσφιλή σχόλια των βλόγιων θαυμαστών σου είναι χαζός και δεν καταλαβαίνει τι εννούμε! άλλαξε τον άμεσα!
    Φιλικά
    1 :) .
    Ανώνυμος said...
    "Σκοτώνουν τις μύγες όταν γεράσουν;"

    Eίναι μεγάλο το ερώτημα, Άρη...

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy