Αφιερωμένο στη φίλη που μου έγραψε εχθές το βράδυ...






















Ιανουάριος 1987

"Κάποτε,
όταν γονατίζω
για να παρακαλέσω το Θεό μου
και κάποιο δάκρυ βρέξει τα πόδια μου
έρχονται ξάφνου άνθρωποι πολλοί τριγύρω μου
και μου μιλάνε με νοήματα περίεργα
και λόγια που τρυπάνε την καρδιά μου
Κι όταν, ακόμα,
με κοιτάζουν με τα πελώρια μάτια τους
φοβάμαι
και ψάχνω για δικαιολογίες και συγγνώμες
Και τότε αυτοί μου λένε να φύγω
να σβήσω από τη μνήμη μου
ότι με άγγιξε
να ξεχάσω τα ονόματα
των δρόμων που περπατούσαμε παλιά
να πω πως δεν έχω άλλους φίλους
να γελάσω με μηχανικά ανέκδοτα
Μα πως να φύγω που σ' αγάπησα
κι ήσουν το παιδί στα όνειρά μου
που μου φώναζε πως είμαι ακόμα ζωντανός
και μου κράταγε το χέρι να μην πέσω
και συρθώ στο χώμα
και σκοτωθώ...
Πως να φύγω, που σ' αγαπώ ακόμα
κι είσαι η λέξη που ουρλιάζει η ψυχή μου
όταν νιώθω μόνος
μέσα στην απερίγραπτη σιωπή
για να μην πεθάνω από τρόμο... "

5 Comments:

  1. mirelen said...
    Είναι που δεν είχες γνωρίσει τη Naf.
    Ωραίο.
    Ανώνυμος said...
    πριν 10 χρονια σε μια καντινα με τους κατσιμιχαιους, στις 5 το πρωι πίναμε καφέ, είπα δυο στίχους, ένας από τους δυο (δεν τους ξεχωριζω) μου φίλησε το χέρι και μου εδωσε ενα τηλεφωνο που δεν πήρα ποτε!Εγω είπα...
    Περνώ τις πύλες του ουρανού
    που μ' αφησαν ανοιχτές
    όταν μου πήρανε το νου
    και μου χαράξανε πληγές...
    Ανώνυμος said...
    ty spy
    ειδικα οι τελευταιες αραδες με τσακισαν...
    thamnos said...
    Χμμμ...μιας κι εγώ γνωρίζω κάτι περισσότερό από όλους που αφήνουν τα γραπτά τους, λέω πως δεν θα έπρεπε να υπάρχει link για σχόλια στα ποιήματα σου. Απλά γιατί ειναί κρίμα που όλα αυτά τα ξεθωριασμένα σου τετράδια δεν έχουν γίνει best seller τραγούδια από τους Pink Floyd ή τα Διάφανα Κρίνα!!!
    Spy said...
    Kαλέ μου thamne,
    Aπό τη μια μεριά έχεις δίκιο. Iσως μερικά πράγματα θα έπρεπε να παραμένουν άθικτα. Aπό την άλλη όμως Kρίμα είναι και το να μείνουν για πάντα εκεί κρυμένα και θαμένα. Aν το δεις σαν κάποιο έργο ένός δημιουργού θα υποστεί και αυτό την κριτική του και τα σχόλιά του.
    Όσο για τους Pink Floyd ε, μη τρελαθούμε κι όλας... Διάφανα Kρίνα και πολύ μας είναι!

Post a Comment



My personal songs:


Land GigsQuantcast

 

Blogger Template | Created by: Spy